Πάνος Καρνέζης

[BladeRunner]

Ο Πάνος Καρνέζης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1967. Σπούδασε μηχανικός στην Ελλάδα και συνέχισε τις σπουδές του στην Αγγλία, σε μεταπτυχιακό επίπεδο, μετά το 1992, όπου εργάστηκε για ένα διάστημα στη βιομηχανία. Ταυτόχρονα, άρχισε να γράφει λογοτεχνία στα αγγλικά και παρακολούθησε το περίφημο μεταπτυχιακό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής του Πανεπιστημίου East Anglia (από όπου αποφοίτησαν, μεταξύ άλλων, οι Ian McEwan και Kazuo Ishiguro).

Το πρώτο του βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων "Little Infamies" ("Μικρές ατιμίες"), εκδόθηκε το 2002 από τον εκδοτικό οίκο Jonathan Cape, συγκέντρωσε εξαιρετικές κριτικές, μεταφράστηκε σε οκτώ γλώσσες και μεταγράφηκε στα ελληνικά από τον ίδιο τον συγγραφέα. Το μυθιστόρημα "The Maze" ("Ο λαβύρινθος"), 2004, ακολούθησε την ίδια πορεία, συμμετείχε στη βραχεία λίστα του βραβείου Whitbread First Novel Award και τιμήθηκε με το βραβείο Pendleton May First Novel Award. Το τρίτο του μυθιστόρημα, "The Birthday Party" ("Πάρτι γενεθλίων"), εκδόθηκε από τον εκδ. οίκο Jonathan Cape το 2007. Διηγήματά του έχουν μεταδοθεί στην Αγγλία από το ραδιοφωνικό πρόγραμμα του BBC: Radio 4, και έχουν εμφανιστεί στα περιοδικά "Granta", "New Writing 11", "Prospect" και "Arete".

Από το 1992 ζει στο Λονδίνο και ασχολείται με τη συγγραφή. Τα βιβλία του κυκλοφορούν στα ελληνικά σε μετάφραση του συγγραφέα.

Στο Goodreads μπορείτε να δείτε τα βιβλία του και να διαβάσετε κριτικές γι' αυτά.

Βιβλία του συγγραφέα:

(2002). Little Infamies - Μικρές ατιμίες (2003 - Ελληνικά Γράμματα, 2011 - Μακόντο)
(2004). The Maze - Ο λαβύρινθος (2004 - Ελληνικά Γράμματα, 2011 - Μακόντο)
(2007). The Birthday Party - Το πάρτι γενεθλίων (2007 - Λιβάνης, 2011 - Μακόντο)
(2010). The Convent - Το μοναστήρι (2010 - Λιβάνης, 2011 - Μακόντο)
(2015). The Fugitives - Οι φυγάδες (2015 - Πατάκης)
(2019). We Are Made of Earth - Είμαστε πλασμένοι από χώμα (2020 - Πατάκης)

[BladeRunner]

Ο λαβύρινθος

Πρώτη επαφή με το έργο του Πάνου Καρνέζη και δηλώνω εξαιρετικά ικανοποιημένος. Με βάση κάποιες συγκεκριμένες κριτικές που διάβασα πριν πιάσω το βιβλίο στα χέρια μου, περίμενα ότι αν μη τι άλλο θα ήταν ένα καλογραμμένο και ακριβώς του γούστου μου μυθιστόρημα, όμως η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα ότι θα μου άρεσε τόσο πολύ, ότι θα με καθήλωνε στον βαθμό που με καθήλωσε, έστω και αν αντικειμενικά η πλοκή κινείται με σχετικά αργούς και σταθερούς ρυθμούς, με ελάχιστες εξάρσεις. Θα έλεγα ότι η πλοκή είναι αρκετά απλή και ίσως προσχηματική, έτσι ώστε ο συγγραφέας να σκιαγραφήσει ορισμένους τύπους ανθρώπων και πώς αντιδρούν αυτοί σε μια ιδιόρρυθμη και αρκετά δύσκολη κατάσταση, όπως είναι η επιστροφή στην πατρίδα μετά από μια στρατιωτική ήττα, μέσω μιας αρκετά ψυχοφθόρας πορείας σε άγνωστο και εν πολλοίς αφιλόξενο περιβάλλον. Ο συγγραφέας καταφέρνει να μεταφέρει το κλίμα της εποχής και της περιοχής (βρισκόμαστε στον Σεπτέμβριο του 1922, στην έρημο της Ανατολίας), να δημιουργήσει μια κάπως γκρίζα και ζοφερή ατμόσφαιρα, αλλά και να αγγίξει θέματα σχετικά με τον πόλεμο, όπως είναι η πίστη, η προδοσία, η υπακοή/ανυπακοή σε διαταγές ανωτέρων, η δειλία, και πάει λέγοντας. Όσον αφορά τη γραφή, μου φάνηκε πάρα πολύ καλή, ρεαλιστική, λιτή και απέριττη, χωρίς φιοριτούρες και αχρείαστες πολυλογίες, με ειρωνική και σκωπτική διάθεση απέναντι στους πάντες και τα πάντα. Τέτοιου είδους βιβλία, με τέτοιο σέτινγκ, τέτοια γραφή και τέτοια ατμόσφαιρα, πάντα θα με εξιτάρουν και θα με καθηλώνουν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα διαβάσω και άλλα βιβλία του συγγραφέα.

9/10

[BladeRunner]

 

Το πάρτι γενεθλίων

Δεύτερο βιβλίο του Πάνου Καρνέζη που διαβάζω, μετά το πάρα πολύ καλό "Ο λαβύρινθος" που διάβασα πέρυσι τον Απρίλιο, και μπορεί αυτό να το βρήκα σαφώς κατώτερο από το προηγούμενο, εντούτοις μου άρεσε, σίγουρα πέρασε γρήγορα και ευχάριστα η ώρα διαβάζοντάς το. Η αλήθεια είναι ότι το βιβλίο έχει μια εξαιρετικά μέτρια βαθμολογία στο Goodreads, και ενώ έως έναν βαθμό μπορώ κάλλιστα να κατανοήσω γιατί δεν άρεσε σε πολλούς το βιβλίο, από κει και πέρα όμως δεν είναι δα και τόσο κακό, μια χαρά καλογραμμένο και ενδιαφέρον το βρήκα, έστω κι αν όντως υπήρχαν ορισμένα σημεία εδώ κι εκεί που δεν με κράτησαν σε εγρήγορση. Νομίζω, πάντως, ότι του έλειπε κάτι στη γραφή, κάτι στην αφήγηση... ίσως το πάθος, ίσως η φλόγα; Δεν ξέρω, κάτι! Και μερικά μπρος-πίσω στον χρόνο -ενδιαφέροντα κατά τ' άλλα-, νομίζω ότι έκοβαν κάπως τον ρυθμό της ιστορίας. Γενικά, είμαι ικανοποιημένος, και έστω και την τελευταία στιγμή θα τσιμπήσει τελικά το τέταρτο αστεράκι. Δεν μου πάει η καρδιά να του βάλω τρία στα πέντε, αν και ίσως τόσο αξίζει.

7.5/10

Edited January 28, 2022 by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου.

[BladeRunner]

Το μοναστήρι

Δεύτερο βιβλίο του Πάνου Καρνέζη που διαβάζω φέτος, τρίτο συνολικά ("Ο λαβύρινθος" και "Το πάρτι γενεθλίων" τα προηγούμενα δυο). Το βρήκα και αυτό πολύ ενδιαφέρον, καλογραμμένο και αρκετά εθιστικό, ουσιαστικά δεν κατάλαβα πότε το ξεκίνησα και πότε το τελείωσα. Πρόκειται για ένα ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα με στοιχεία μυστηρίου, που ως επί το πλείστον διαδραματίζεται σε ένα γυναικείο μοναστήρι κάπου στην επαρχία της Ισπανίας στην περίοδο του Μεσοπολέμου, με την πλοκή να έχει τον σωστό ρυθμό και να κρατάει τον αναγνώστη συνεχώς σε μια κάποια αγωνία για το τι θα ακολουθήσει, ενώ ο συγγραφέας καταφέρνει να δημιουργήσει μια αρκετά κλειστοφοβική και ίσως απόκοσμη ατμόσφαιρα λόγω του όλου σκηνικού. Επίσης νομίζω ότι ο Καρνέζης έκανε αρκετά καλή δουλειά με τους χαρακτήρες του (τουλάχιστον με τους δυο-τρεις πιο σημαντικούς), χρησιμοποιώντας κάποια flashbacks ώστε να μάθουμε κάτι γι' αυτούς και πώς έφτασαν εκεί που έφτασαν. Εντάξει, ίσως η γραφή να μην είναι ακριβώς καθηλωτική και χειμαρρώδης (όπως θα την ήθελα), όμως αν μη τι άλλο ρέει σαν γάργαρο νερό και κάνει εξαιρετικά τη δουλειά της. Γενικά, είναι ένα ακόμα βιβλίο του συγγραφέα που με αφήνει ευχαριστημένο: Κατά τη γνώμη μου δεν φτάνει το "Ο λαβύρινθος", αλλά το βρήκα ανώτερο του "Το πάρτι γενεθλίων". Σίγουρα θα διαβάσω και άλλα βιβλία του συγγραφέα!

8/10

Edited July 1, 2022 by BladeRunner

[yanni]

Ο λαβύρινθος, ιστορικό μυθιστόρημα με σκοτεινό χιούμορ, διαδραματίζεται το 1922 στη μικρά Ασία, καθώς μία Μεραρχία του Ελληνικού στρατού υποχωρεί μετά το άδοξο τέλος του πολέμου. Θα προσπαθήσει να βρει το δρόμο, διασχίζοντας την έρημο ανατολικά με προορισμό τη θάλασσα και την Ελλάδα.

Πολύ καλά δομημένοι οι κύριοι χαρακτήρες, οι οποίοι παλεύουν να ξεφύγουν από τους προσωπικούς τους δαίμονες. Ο συγγραφέας έκανε πολύ καλή δουλειά, το βιβλίο είναι καλογραμμένο και προσφέρει μία απολαυστική ανάγνωση.

Τελειώνοντας θέλω να προσθέσω το γεγονός ότι, ο προπάππους μου βρέθηκε σε αυτό το μέτωπο και εν αντιθέσει με τους ήρωες της ιστορίες οι οποίοι αποτελούσαν μία Μεραρχία (800 ατόμων περίπου), εκείνος έμεινε μόνος με έναν ακόμη σύντροφό του και κυριολεκτικά με νύχια και με δόντια κατάφερε να επιστρέψει. Αυτές οι γραμμές είναι προϊόν του ήρωα "Θεοφάνη Παϊλα", ως γνήσιος απόγονος του μόνο τιμή και δέος μπορώ να νιώθω για αυτόν.

Edited September 30, 2022 by Ghost
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.

[yanni]

Το μοναστήρι

Γενικά μου άρεσε αυτή η ιστορία. Μας δείχνει πώς ερχομός ενός μωρού που εγκαταλείφθηκε σε ένα μοναστήρι, ξύπνα καταπιεσμένες μνήμες και συναισθήματα στις μοναχές που ζουν εκεί και τις συνέπειες που θα ακολουθήσουν.

Ωραίο το όλο σκηνικό στο μοναστήρι καθώς και το μυστήριο γύρω από αυτό, παρόλο που ξετυλίγεται εύκολα. Ο καρνέζης είναι δυνατός αφηγητής, ξέρει να κρατά τον αναγνώστη καθηλωμένο μέχρι την τελευταία σελίδα.

Edited February 26, 2023 by Ghost
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.

[yanni]

Μικρές ατιμίες 

Μια συλλογή 19 αλληλένδετων διηγημάτων που διαβάζεται σαν μυθιστόρημα. Το σκηνικό ένα ελληνικό αγροτικό χωριό της περιόδου 1950-1960, με χαρακτήρες απλούς ανθρώπους που περιμένει κανείς να βρει σε ξεχασμένα χωριά.

Το μαύρο χιούμορ και η ειρωνεία του συγγραφέα στα καλύτερά της. Απολαυστικό και καθόλου κουραστικό.

[yanni]

Οι φυγάδες 

Η ιστορία διαδραματίζεται γύρω από έναν καθολικό ιεραπόστολο, σε ένα ξεχασμένο ινδιάνικο χωρίο μέσα στη ζούγκλα της λατινικής Αμερικής. Υπάρχουν και αρκετοί δευτερεύοντες χαρακτήρες που απαρτίζουν την ιστορία, όπως μία αρχαιολόγος που αναζητά έναν χαμένο πολιτισμό, ο αρχηγός του ινδιάνικου χωριού, κάποιοι αντάρτες που βοηθούν το έργο των καταπατητών της ζούγκλας, στρατιώτες που κυνηγάνε τους αντάρτες, κάποια μικρά παιδιά και γυναίκες του χωριού. Ξεχωριστή απόχρωση δίνει ένας σαρκοβόρος ιαγουάρος ο οποίος τριγυρίζει στη γύρω περιοχή προς κίνδυνο όλων. 

Οι χαρακτήρες είναι καλά δεμένοι μεταξύ τους, ο συγγραφέας μας παρουσιάζει καλά την σύγκρουση μεταξύ της δυτικής κουλτούρας και του πρωτόγονου τρόπου ζωής. Μου άρεσε που οι χαρακτήρες ήταν όλοι τους φυγάδες, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.

[BladeRunner]

Οι φυγάδες

Τέταρτο βιβλίο του Πάνου Καρνέζη που διαβάζω, μάλλον το πιο αδύναμο μέχρι στιγμής, αλλά και πάλι δεν μπορώ να μην του βάλω τέσσερα αστεράκια, μιας και αντικειμενικά μου άρεσε, με κράτησε. Η αλήθεια είναι ότι γενικά το βρήκα κάπως άχρωμο, κάπως άοσμο, ίσως όχι τόσο καθηλωτικό ή πάντα ενδιαφέρον, όμως από την άλλη η γραφή είναι καθαρή, ευκολοδιάβαστη, κυλάει σαν γάργαρο νερό (που λέει ο λόγος), ενώ επίσης μου άρεσαν πολύ τα σκηνικά και η όλη ατμόσφαιρα. Γενικά, ήταν μια ικανοποιητική ανάγνωση, δεν νιώθω ότι έχασα τον χρόνο μου, αντίθετα κάτι κέρδισα, απλά δεν νομίζω ότι θα το θυμάμαι μετά από λίγο καιρό. Αυτά!

7.5/10