Φαινόμενο

[vouvouka]

Ένας βοηθός μπήκε φουριόζος στο γραφείο του επικεφαλής.

– Καθηγητά, έχουμε φαινόμενο!

Ο δρ Μπαράκι κοίταξε απορημένος τον υφιστάμενό του.

– Μα…, τραύλισε, μα ακόμα δε φτάσαμε το 100% του πεδίου, έτσι δεν είναι;

– Δόκτωρ, απ’ την Καταγραφή έρχομαι, αυτά καταγράφηκαν, είπε ο άλλος κι έδωσε στον Μπαράκι μια εκτύπωση.

Ο επιστήμονας κοίταξε καλά το χαρτί. Όλα τα νούμερα ήταν τα αναμενόμενα, οι γραφικές παραστάσεις ξεκάθαρες. Και το υποτιθέμενο φαινόμενο εξελίχθηκε με το πεδίο στο 91,1%. Όποιο και να ’ταν αυτό το φαινόμενο. Δεν ήλπιζε σε οπτικοποίηση, πώς να αποτυπωθεί σε βίντεο η χρονική στρέβλωση; Τα νούμερα μόνο μιλούσαν. Κι αυτά ήταν νορμάλ. Συνοφρυώθηκε. Έτρεξε το βλέμμα του πάνω-κάτω άλλες δυο φορές. Μπα, τίποτε ασυνήθιστο! Μάλλον θα ’πρεπε να κατέβαινε ο ίδιος στο υπόγειο. Να τους βάλει κι ένα χέρι που τον διέκοψαν χωρίς λόγο. Γύρισε να μιλήσει στον βοηθό, αλλά εκείνος είχε φύγει.

Βγήκε απ’ το γραφείο του, επεξεργαζόμενος νοερά το πείραμα. Είναι αλήθεια ότι το προχωρούσαν με μικρά βήματα. Την προηγούμενη εβδομάδα είχαν ανεβάσει το πεδίο στα 85% περίπου, πήραν τα δεδομένα προεξέτειναν το 90% και επαληθεύθηκαν όταν τρεις μέρες μετά τόσο είχε δείξει ο δείκτης πεδίου. Μικρά βήματα, το προηγούμενο να προαναγγέλλει το επόμενο κι αυτό κατόπιν να επιβεβαιώνεται πλήρως εργαστηριακά. Και, μαθηματικά, έπρεπε να είχαν αποδεδειγμένη χρονική στρέβλωση στα 100% του πεδίου. Ακριβώς στα 100%!

‘Εκτός αν κάπου εδώ αλλάζουν οι αϊνστάινειοι νόμοι’ σκεφτόταν ο νομπελίστας φυσικός καθώς κατέβαινε τις σκάλες. Κοντοστάθηκε!

‘Βρε, λες;’ αναρωτήθηκε.

Έμεινε ακίνητος για δέκα δευτερόλεπτα.

‘Μπα, μαλακίες, κάτι θα μας διέφυγε’ μόρφασε και συνέχισε να κατεβαίνει.

Έστριψε στο τέλος της σκάλας και κατευθύνθηκε προς το Εργαστήριο Καταγραφής, όταν κάποιος έπεσε πάνω του. Παραλίγο να τον ρίξει!

– Καθηγητά, έχουμε φαινόμενο! φώναξε χαρούμενος ο επιτιθέμενος, δείχνοντάς του ένα χαρτί.

Ήταν ο ίδιος βοηθός με πριν, ο Κορεάτης Βονγκ. Ο καθηγητής τον κοίταξε κάπως θυμωμένα.

– Ξέρω, αφού ήρθες και μου το είπες και μου ’δωσες κι αυτό! του είπε ανεμίζοντας το εκτυπωμένο φύλλο. Ποιο φαινόμενο μου τσαμπουνάς; Αυτά τα νούμερα είναι χωρίς παρέκκλιση. Τι τάχα καταγράψατε; Πάμε να δούμε, τα κάνατε όλα σωστά; είπε και συνέχισε το δρόμο του.

Αλλά ο βοηθός έμεινε να στέκεται εκεί που τράκαραν και κοιτούσε μια το χαρτί στο χέρι του, μια τον φυσικό που απομακρυνόταν.

– Καθηγητά, είπε με απορία στη φωνή.

– Έλα, μη στέκεσαι, προχώρα! του πέταξε ο Μπαράκι χωρίς να στραφεί.

– Καθηγητά... τώρα ανέβαινα να σας ενημερώσω, επέμεινε ο άλλος. Τι εννοείτε ‘ήρθα και σας το είπα’, τώρα ανέβαινα, σας λέω!

Ο νομπελίστας φυσικός δόκτωρ Μπαράκι γύρισε αργά και κοίταξε με ορθάνοιχτα μάτια τον άλλο.

Τριάντα δευτερόλεπτα μετά ακόμα στεκόταν και τον κοιτούσε.

[Stone]

Πού είναι η οικογένεια;

 

[vouvouka]

1245, Holbrook Lane.

[Nick V.]

Ναι, θα συμφωνήσω κι εγώ με την προλαλήσασα. Γράφεις τέτοιο κείμενο και δεν βάζεις μέσα και την οικογένεια να περιπλέξει λίγο τα πράγματα; Δεν αρκεί μια απλή αναφορά στο Holbrook Lane, νομίζω, π.χ.:

Ο επιστήμονας κοίταξε καλά το χαρτί και απάντησε στην εισερχόμενη κλήση στο neuralink του. Μια γνώριμη φωνή ήχησε μέσα στο κεφάλι του την ώρα που σκεφτόταν ότι όλα τα νούμερα στο χαρτί ήταν τα αναμενόμενα.
«Αργύρη», είπε η φωνή, «σε πήρα στη δουλειά γιατί μου είναι πιο διασκεδαστικό να σ’ το πω έτσι. Μου χεις πρήξει τα συκώτια, ρε, τόσα χρόνια με τις στρεβλώσεις σου, τα πεδία σου, τα νόμπελ, τα 91,9%, τα 92,9%, και με το γιατί όλα τα εννιάρια στις υποδιαστολές είναι έτσι και όχι αλλιώς. Χω-ρί-ζου-με. Α, μην ξεχάσεις να φέρεις πάνες για το μωρό το βράδυ, και τα τσιγάρα μου.»
«Ναι... ναι... αγάπη μου... κι εγώ σ’ αγαπώ. Τσιγάρα για το μωρό και τις πάνες σου, θα τα πούμε το βράδυ», απάντησε ο επιστήμονας έχοντας όλη του την προσοχή στραμμένη στο χαρτί που είχε μπροστά του. Ναι, σίγουρα, όλα τα νούμερα ήταν τα αναμενόμενα. Οι γραφικές παραστάσεις ξεκάθαρες. Και το υποτιθέμενο φαινόμενο εξελίχθηκε με το πεδίο στο 91,1%...

και κλείνεις με:

Ο νομπελίστας φυσικός δόκτωρ Μπαράκι γύρισε αργά και κοίταξε με ορθάνοιχτα μάτια τον άλλο. Τριάντα δευτερόλεπτα μετά ακόμα στεκόταν και τον κοιτούσε όταν η εισερχόμενη κλήση στο neuralink του βούιξε, ξανά, μέσα στο κεφάλι του.
 

Edited November 27, 2021 by Nick V.

[vouvouka]

23 minutes ago, Nick V. said:

Ναι, θα συμφωνήσω κι εγώ με την προλαλήσασα. Γράφεις τέτοιο κείμενο και δεν βάζεις μέσα και την οικογένεια να περιπλέξει λίγο τα πράγματα; Δεν αρκεί μια απλή αναφορά στο Holbrook Lane, νομίζω, π.χ.:

Ο επιστήμονας κοίταξε καλά το χαρτί και απάντησε στην εισερχόμενη κλήση στο neuralink του. Μια γνώριμη φωνή ήχησε μέσα στο κεφάλι του την ώρα που σκεφτόταν ότι όλα τα νούμερα στο χαρτί ήταν τα αναμενόμενα.
«Αργύρη», είπε η φωνή, «σε πήρα στη δουλειά γιατί μου είναι πιο διασκεδαστικό να σ’ το πω έτσι. Μου χεις πρήξει τα συκώτια, ρε, τόσα χρόνια με τις στρεβλώσεις σου, τα πεδία σου, τα νόμπελ, τα 91,9%, τα 92,9%, και με το γιατί όλα τα εννιάρια στις υποδιαστολές είναι έτσι και όχι αλλιώς. Χω-ρί-ζου-με. Α, μην ξεχάσεις να φέρεις πάνες για το μωρό το βράδυ, και τα τσιγάρα μου.»
«Ναι... ναι... αγάπη μου... κι εγώ σ’ αγαπώ. Τσιγάρα για το μωρό και τις πάνες σου, θα τα πούμε το βράδυ», απάντησε ο επιστήμονας έχοντας όλη του την προσοχή στραμμένη στο χαρτί που είχε μπροστά του. Ναι, σίγουρα, όλα τα νούμερα ήταν τα αναμενόμενα. Οι γραφικές παραστάσεις ξεκάθαρες. Και το υποτιθέμενο φαινόμενο εξελίχθηκε με το πεδίο στο 91,1%...

και κλείνεις με:

Ο νομπελίστας φυσικός δόκτωρ Μπαράκι γύρισε αργά και κοίταξε με ορθάνοιχτα μάτια τον άλλο. Τριάντα δευτερόλεπτα μετά ακόμα στεκόταν και τον κοιτούσε όταν η εισερχόμενη κλήση στο neuralink του βούιξε, ξανά, μέσα στο κεφάλι του.
 

Σ' όλα έχεις δίκιο, αν και κάτι μου λέει ότι η οικογένεια ενός νομπελίστα δεν περιμένει απ' αυτόν να παίρνει τα παιδιά απ' το ταεκβοντό ή να πηγαίνει στις σχολικές γιορτές, ιδίως όταν το CERN τον έχει καλέσει να προστεί πειράματος. Επίσης, δεν έχει εμφυτεύματα ούτε καν κινητό, είναι της παράδοσης, μπλοκάκι και στιλό. Επίσης, αυτό που έγραψα είναι short-short-short! Σ' ευχαριστώ για την κριτική! Α, να μην ξεχάσω, στο 1245 Holbrook Farm Lane στο Cumming της Georgia έχει, απ' ό,τι φαίνεται, χωράφια. Άρα, μυστικό υπόγειο εργαστήριο! 😉

[Nick V.]

Σε όλα έχεις δίκιο, φυσικά, αν και δεν ήταν κριτική αυτό που έγραψα (μάλλον διάθεση για χαβαλέ θα το έλεγα... κάτι πρέπει να έχω φάει τελευταία και με έχει πειράξει).

[vouvouka]

Απροπό, στο άβαταρ ποιος είναι, ο ΟΧ, ο πρώην μπασίστας των Lordi;

[Nick V.]

Βαρκάρης είναι στο επάγγελμα -δε λέω ποιος-, μην τον βλέπεις έτσι. Έχω ξεμείνει στη βάρκα του και με έχει βάλει να τραβάω κουπί πάνω-κάτω (και βρήκε ευκαιρία αυτός να εξασκήσει το χόμπι του). Απ’ το να βάλω τη φάτσα μου, είπα να βάλω καλύτερα τη δικιά του που είναι και πιο χαρούμενη.