Throgos Posted May 23, 2005 Share Posted May 23, 2005 Το νέο ποιητικό μου πόνημα. Απλά θέλω να ξέρετε ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να γράφετε τέτοια ποιήματα. Είναι πολύ δύσκολο να μην επαναλαμβάνεσαι όταν γράφεις τέτοια ποίηση. Το ενδιαφέρον πρέπει να κρατιέται ψηλά σε όλη την έκταση του ποιήματος. Και πρέπει να ξεχωρίζει κάθε ποιήμα από τα υπόλοιπα. Τέλος πάντων. Μπρούντζος Αραχτός Χλούτσα, ΧΛΟΥΤΣΑ! Τι μνησίκακος μασόνος! Ο ροφός υπαινίχθηκε κάτι εξαίσιο ότι η άνομη η τρίλια λοιδορούσε. Και όσο και να ήταν θέαμα απαίσιο σαν άλογο τη τζούρα του τραβούσε. Τυφλά και αχόρταγα έσπερνε τα μύδια με συναίσθηση πανούργας αναπόλησης και αργά αργά συνοφρύωνε τα φρύδια σαμποτάζ για το σκάνδαλο της πώλησης. Κεκλεισμένων των θυρών δειλά γυροβολούσε καθώς κλέφτηκε μια πέτρα που πετροβολούσε· τι μοίρα να ξερνάς λαμπάδες σαν πικρό τσιμέντο κι η Αγγέλω, η Αγγέλω, αχ, ναι, η Αγγέλω πατιμέντο! Τρύγος, άμπελος και δόλος· ρεύτηκε ο κάφρος όλος. Καταρρίπτονται χωνιά! Ποιος της γούνας ο ρόλος; Μην κοιτούσες όταν δεν έπρεπε; Μην ανάγκαζες το βούρλο να γυαλίζει; Κατάρα και σπαράγγια στη μούρη των χελιών! Τον ευαγγελιστή η γριά ψηφίζει. Ο ροφός υπαινίχθηκε κάτι εξαίσιο ότι τα παντζούρια θα ματώνουν. Παρήγγειλε τον ευαγγελιστή η Αγγέλω μα το μάτι του ήταν καλυμμένο από ένα βέλο. Παίζεις τσέλο; Κε τζιόρνο μπέλλο! Άλλα υπονοούμενα δε θέλω ή θα σε κατεβάσω στην πολιτική! Τρανταχτή, σβουριχτή σφαλιάρα στο μπουρδέλο ξύπνα της γούρνας πνεύμα σου βγάζω το καπέλο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted May 23, 2005 Share Posted May 23, 2005 Γέλασα αρκετά...Δε με "κράτησε" αλλά υποθέτω πως δεν ήταν αυτός ο σκοπός του! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.