Faceless City

[Rikochet]

Αρχικά σκεφτόμουν να κάνω κι εγώ ενα topic, που να λέω ότι είμαι σκατά, αλλά, αφενός, σκέφτηκα ότι "Και ποιος χέστηκε, ρε, που είσαι σκατά;" αφετέρου υπέθεσα ότι αυτοί οι στίχοι θα μιλήσουν καλύτερα απο μένα, σε όποιον χάσει πέντε λεπτά και τους διαβάσει.

 

As I walk

In the faceless city

And watch the open sky

I remember you

Who told me

That reality is a lie

 

And now that I’m walking

Step by step, discovering anew

These inner demons screaming

I remember the fool

Who told me

That I could keep on dreaming

 

Now I leave

The faceless city

And it’s false, pretentious face

I remember those

Who kept me

From quitting their never-ending race

[Balidor]

But you have really left this city?

 

Ελπιζω ναι .. τρομακτικο μερος.... μας ταξίδεψες εκεί.. όσο για ορθογραφικά και συντακτικά λάθη, δέν είμαι και ο ποιό ειδικός...

 

Γουέλ Ντάν !!!

[Orpheus]

Όλος ο χρόνος εξ άλλου χάνεται... ή όλος περνάει, σε κάθε περίπτωση - ποιος θα ορίσει και θα υποδείξει τι θα μας φαίνεται πιο αξιόλογο απ'το παρελθόν μας;

Χαίρομαι πάντως όταν χάνω το χρόνο μου γνωρίζοντας τους ανθρώπους που θεωρώ δίπλα στην καρδιά μου...

 

Το ποίημα: Μου αρέσει, πολύ τολμώ να πω... Κάποια ποιήματά σου δεν μου μιλάνε, η γλώσσα τους, τα σύμβολά τους ή οι εικόνες τους - αυτό σίγουρα δεν είναι τέτοιο ποίημα...

Τεχνικο-ειδή: Μ'αρέσουν:

αυτή η κρυμμένη ρίμα του anew, που σε (με) είχε για μερικά δευτερόλεπτα να αναρρωτιέμαι τι το κάνει τόσο ...σωστό!

αυτοί οι χαρακτήρες που παρουσιάζεις σε κάθε στροφή - αν και εκ πρώτης όψεως μου έδωσε μια αντιφατική αίσθηση αντικλιμάκωσης όπως το πας απ'το "εσύ" στο αυτοί, ίσως σιγά-σιγά να αρχίσει να μου μιλάει για τη μοναξιά σου...

'Παρατηρήσεις':

Τελευταία στροφή, με επανειλημένη ανάγνωση (για μένα τουλάχιστον), η απρόσωπη πόλη που ακολουθείται απευθείας απ'το πρόσωπό της με ενόχλησε κάπως... ( ε, και, ok, το it's είναι its [face], ε; )

 

Αυτά, μείνε με τα πρώτα σχόλια σε παρακαλώ...

 

 

Οι Μούσες μαζί σου,

-Ορφέας