brave Posted May 29, 2005 Share Posted May 29, 2005 (edited) Με ποιόν ήρωα έχετε ταυτιστεί περισσότερο κατα τη διάρκεια μιάς ανάγνωσης και γιατί ? (αιτιολόγηση , όχι μονολεκτικά) Edited May 29, 2005 by brave Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted May 30, 2005 Share Posted May 30, 2005 Σκέφτομαι και σκέφτομαι και σκέφτομαι.... ΟΚ, υποθέτω ο Έλρικ όταν είχα πρωτοδιαβάσει γι'αυτόν. Ήμουν αντιρρησίας γενικώς, κι επειδή ο Έλρικ έρχεται σε σύγκρουση με τον κόσμο του, ίσως αυτό να είναι που μου έκανε να νιώσω κάποια σύνδεση. Ο ίδιος λόγος που και ο Μούρκοκ είχε πει ότι νιώθει ιδιαίτερο δεσμό με τον Έλρικ. Αλλά, βέβαια, αυτή η σύνδεση είναι τόσο παλιά που τώρα απορώ με τον εαυτό μου... Τέσ'πα'. Πάντως, από τους πιο διασκεδαστικούς χαρακτήρες που έχω διαβάσει είναι οι Cowrin, Severian, Tyrion, Cryl-Nish, Phedre, Roland of Gilead, όλοι από τη Μπαλάντα του Πανδοχέα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted May 31, 2005 Share Posted May 31, 2005 Χμμ... με τον Beleg τον τοξότη είχα ταυτιστεί η άτιμη στο Silmarillion κάποτε, και μου τον σκότωσε ο άτιμος ο Tolkien μετά από μερικές σελίδες... Έχω επίσης ταυτιστεί με τον μοναχό - detective της Elis Peters! Με τον Seyonne της Carol Berg... εκπληκτικό παιδί. Με διάφορα παιδάκια από παιδικά βιβλία με περιπέτειες (μιλάμε για Enyd Blyton φάσεις) όταν ήμουν παιδάκι... Χμμμ τι άλλο; Δεν θυμάμαι, ίσως συμπληρώσω κάτι αργότερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Vikar Posted May 31, 2005 Share Posted May 31, 2005 Avagvwstika, n paidikn mou nlikia, 8alega oti teleiwse mallov me ta biblia tou Louvtemn. To "Eva paidi metraei tastra", toxa diabasei arketec forec kai ka8e fora n tautisn me to Melio Kadra, tov kevtriko xaraktnra, ntav kai megalutern. Summerizomouva tnv karterikotnta tou kai me sugkivouse polu n ikavotnta tou gia pveumatikn epibiwsn, mesa se olotela arvntikec kai mn-sumbatikec suv8nkec, n opoia pngaze apo tnv apln diya gia gvwsn kai giagapn. Malista, o Dakrutzikoc, deutereuwv xaraktnrac, mou 8umize polu eva summa8ntn pou eixa sto dnmotiko, me apotelesma va epiteivetai n tautisn. Argotera, tautistnka me to Ray Garraty apto "The Long Walk" tou Richard Bachman (Stephen King). Htav evagori sav emeva, pou mplextnke sav se paixvidi se mia apisteutn katastasn zwnc kai 8avatou, xwric omwc vavai arketa wrimoc va to parei prefa. H matia tou sta pragmata ntav idia me tn dikia mou kai o oloc mu8oc me kavei akomn va avatrixiazw otav tov 8umamai, me tnv ave3avtlntn epidektikotnta pou exei se allngorikec ermnveiec. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Illidan Posted May 31, 2005 Share Posted May 31, 2005 Συμπαθές τοπίκιο, αν και "τραβάει" spoiler... Λοιπόν, εγώ ταυτίστηκα με τον Bane και τον Rage στο Midnight Falcon γιατί ο πρώτος είναι πιο κοντά στην ηλικία μου, ήταν αποδιοπομπαίος τράγος χωρίς να φταίει και εξαιτίας αυτού είχε σκληρύνει, αλλά αυτό δεν κατέστρεψε τα καλά του στοιχεία και επειδή ο δεύτερος ήταν καλόψυχος και γενναίος και δε δίσταζε να βάλει τον εαυτό του σε κίνδυνο για να διαφυλάξει τους υπολοίπους. Ήταν ένας ήρωας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted May 31, 2005 Share Posted May 31, 2005 (edited) Με τον Ωρίωνα από το Η Κόρη του Βασιλιά της Χώρας των Ξωτικών του Ντανσάνυ. Είναι και αυτός συνάδελφος περιπλανώμενος/κυνηγός, είναι tweaked( ) (=πειραγμένος) σαν εμένα, έχει πολύ όμορφο όνομα και βρίσκω την ιστορία του πολύ ενδιαφέρουσα... Με τον Άλβερικ, που είναι πατέρας του, παρόλο που κι αυτός περιπλανήθηκε για καιρό ψάχνοντας, δεν ταυτίστηκα και τόσο, αλλά πάλι είχα έναν κάποιο δεσμό. Επίσης με τον Πολεμίδα από το Άνεμοι Πολέμου του Πρέσφιλντ. Πολύ τραγική η ιστορία του και μέσα στον πόνο... με άγγιξε βαθιά. Χμμ... με τον Beleg τον τοξότη είχα ταυτιστεί η άτιμη στο Silmarillion κάποτε, και μου τον σκότωσε ο άτιμος ο Tolkien μετά από μερικές σελίδες... Ναι, τώρα που το θυμάμαι, και με αυτόν τον κύριο... Edited May 31, 2005 by King_Volsung Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rikochet Posted May 31, 2005 Share Posted May 31, 2005 Tyrion και Jon, απο το A Song of Ice and Fire. Ganoes Paran, απο το Malazan Book of the Fallen. Jander Sunstar, απο το Vampire of the Mists. Μπάστιαν και Ατρέγιου, απο την Ιστορία δίχως Τέλος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted June 1, 2005 Share Posted June 1, 2005 Έχω επίσης ταυτιστεί με τον μοναχό - detective της Elis Peters! <{POST_SNAPBACK}> Nαι! Ο Κάντφελ rulez! Δεν έχω πάντως νιώσει μία ταύτιση, παρά θαυμασμό για ήρωες ως τώρα! Ενδεικτικά αναφέρω: -Ozymandias(Wtchmen) -John Constantine -Elric of Melnibone -Kruppe (Gardens Of the Moon) -Pharaun Myzrim (War of the Spider Queen, αν και νουβέλα D&D, είναι αρκετά ενδιαφέρον) -H Σεχραζάντ, γυναίκα του Αλή Μπαμπά στο γνωστό παραμύθι -Ο Παπουτσωμένος Γάτος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Illidan Posted June 1, 2005 Share Posted June 1, 2005 -Pharaun Myzrim (War of the Spider Queen, αν και νουβέλα D&D, είναι αρκετά ενδιαφέρον) <{POST_SNAPBACK}> ΣΩΣΤΟΣ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted June 1, 2005 Share Posted June 1, 2005 Χμμμ... τι δύσκολη ερώτηση... προσπαθώ να σκεφτώ και να βρώ κάτι... η αλήθεια είναι πως πολύ δύσκολα ταυτίζομαι... φαντάσου πως για να βρώ κάτι κοίταζα τα βιβλία μου για να μου έρθει τίποτα... αλλά δεν... Πω πω... ελπίζω σύντομα να βρώ κάτι καλύτερο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted June 6, 2005 Author Share Posted June 6, 2005 Λοιπόν, να πω και τα δικά μου.... οι δυο ηρωες που είχα ταυτιστεί περισσότερο απο όλους (αν και διαμετρικά αντίθετοι...αλλα ποιος είπε οτι είμαι νορμαλ)? είναι ο Ερλικ και ο Κοναν ο βάρβαρος! Μιλάμε φυσικά για δυο εντελώς διαφορετικούς ήρωες, οι οποιοι εκφράζουν δυο διαμετρικά αντίθετες προσωπικότητες σε πολύ ακραία μορφή. ο πρωτος είναι στοχαστής, ο δευτερος δυναμικος ο πρώτος είναι μαγος, ο δευτερος πολεμιστης ο πρωτος ειναι σκεπτικος, ο δευτερος αυθορμητος ο πρωτος ειναι προβληματισμενος, ο δευτερος αρεσκεται στις απλες απολαυσεις ο πρώτος είναι "καταραμένος", ενώ ο δευτερος παρόλο που είναι κλεφτης και φονιας δεν παυει να είναι το "καλο παιδι" των κοσμων του φανταστικου, με τις απλές λύσεις τύπου "γόρδιου δεσμού"... ..... ίσως τελικα να ταυτιστηκα με αυτους τους δυο γιατι απλα είμαι ανθρωπος των ακρων. ποιο "γηινοι" ήρωες παντως που έχω ταυτιστει αρκετα είναι ο Φάφρντ απο τον κόσμο του Λαντμαρκ, ο Μπόρομιρ του Άρχοντα, και ο Χαν Σόλο (ο τελευταίος μόνο γήινος δεν είναι αλλα τεσπα) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted June 6, 2005 Share Posted June 6, 2005 Ο Φάουστ στον Γκαίτε. Ο Αλκοολικός του Λόντον. ο Αύγουστος στο ομώνυμο του Έσσε.Ο Φίνροντ Φέλαγκουντ. Ο Ντένεθορ. Ο Ρέιστλιν στο πρώτο των Chronicles, όταν ακόμα είναι αδύναμος. Ο Ιβάν από τους Αδελφούς Καραμαζώφ, είδικά στο τελευταίο βιβλίο. Ο Σμερντιακώβ από το ίδιο. Ο Γκέντ από τη Γαιοθάλασσα, κυρίως στο τρίτο και περισσότερο στο τέταρτο βιβλίο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted June 6, 2005 Author Share Posted June 6, 2005 (edited) Ο Ρέιστλιν στο πρώτο των Chronicles, όταν ακόμα είναι αδύναμος. <{POST_SNAPBACK}> Πώς και τον είχα ξεχάσει? Edited June 6, 2005 by brave Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Illidan Posted June 8, 2005 Share Posted June 8, 2005 (αυτό δεν εντάσσεται σε sci/fi-fantasy) ο Βασίλης Κάρλοβιτς Γιούγκερμαν από το μυθιστόρημα του Καραγάτση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted April 19, 2010 Share Posted April 19, 2010 Σίγουρα ένας από τους παράγοντες που κάνει ένα βιβλίο να μου αρέσει ή έστω να χαραχτεί στο μυαλό μου για καιρό είναι το ποσοστό ταύτισης με κάποιον από τους χαρακτήρες. Το τελευταίο που διάβασα πάντως και ταυτίστηκα σε σημείο να συγκινηθω κιόλας στο τέλος ήταν ο Τι από τη Νεραϊδοφωνή του δικού μας anomanter. Μου θύμισε μερικές δικές μου συμπεριφορές ως παιδί. Άλλη έντονη ταύτιση ήταν ο Ρον από το Χάρι Πότερ, ναι, κι ας ήταν ατσούμπαλος ντροπαλός αλλά συμπαθέστατος (ίσως επειδή ήταν ακριβώς έτσι). Φυσικά με την Deeba από το UnLunDun του Μieville, καθώς συγγραφέος θέλοντος ο δεύτερος χαρακτήρας παίρνει για τα καλά τα ηνία. Με τον δαίμονα Jakabok από το Mister B. Gone του Barker... Έτσι που τα βλέπω τώρα, μάλλον παρατηρώ ένα ύποπτο μοτίβο στις επιλογές μου, αλλά ας το προσπεράσω... Επίσης, τελευταία τείνω να ταυτίζομαι υπερβολικά με τους κακούς της υπόθεσης, αλλά για αυτό πρέπει πρώτα να συλλέξω κι άλλα στοιχεία (χεμ χεμ να τελειώσω το βιβλίο που διαβάζω) για να μπορώ να πω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Anime_Overlord Posted April 19, 2010 Share Posted April 19, 2010 Χμ, έχω κυριολεκτικά ξεχάσει πως είναι να ταυτίζεσαι με τον ήρωα. Ίσα-ίσα που προσπαθώ να βρίσκω δικαιολογίες για να λέω ότι ΔΕΝ είμαι σαν αυτούς, όσο καλοί ή άχρηστοι κι αν είναι. Στην εφηβεία μου το έκανα συνέχεια φυσικά, πάντα προτιμούσα τους αντι-ήρωες και αντι-κομφορμιστές που είχαν ειρωνία και χιούμορ μπροστά στον κίνδυνο. Τώρα όμως... απλά προσπαθώ να μην κάνω τα λάθη που κάνουν εκείνοι ή πιο απλά προσπαθώ να αποστασιοποιούμαι με το να βρίσκω που τα πήγα καλύτερα ή κάτι τέτοιο. Δε θα έλεγα ότι αυτό είναι πρόβλημα, τους κρίνω γι' αυτό που είναι κι όχι γι' αυτό που βρίσκω για εμένα σε αυτούς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted April 20, 2010 Share Posted April 20, 2010 (edited) Χμ, εγώ ταυτιζόμουν ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ με τους κακούς της υπόθεσης... Είναι σοβαρό αυτό γιατρέ μου; Βασικά νομίζω ότι ο πρώτος ήρωας που ταυτίστηκα ποτέ ήταν η κοπέλα στο Βασίλειο το Βουλγαροκτόνο της Πηνελόπης Δέλτα. Ούτε και θυμάμαι το όνομά της, αλλά θυμάμαι ότι παρ' όλη την ταύτιση είχα θυμώσει πάρα πολύ που τελικά δεν πήρε αυτόν που ήθελα εγώ. Ομοίως αλλά έως το τέλος είχα ταυτιστεί με τη Νάντια του Μιχαήλ Στρογκώφ. Ειδικά τη στιγμή που μπαίνει μέσα στο δωμάτιο και φωνάζει "Ιβάν Ογκάρεφ!" (η πιο έντονη στιγμή της αναγνωστική μου καριέρας. Ήμουν τόσο μέσα στο κείμενο που έβαλα τις φωνές). Δυστυχώς μεγαλώνοντας άρχισε να παρεισφρύει το κακό που είπα πρώτο. Αγαπημένος χαρακτήρας με τον οποίο ταυτίστηκα πάαααρα πολύ κάποια εποχή: Η βασίλισσα Γισάνα, από Έλρικ. Από κει ξεκίνησε ο κατήφορος. Edited April 20, 2010 by Naroualis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Anime_Overlord Posted April 20, 2010 Share Posted April 20, 2010 Να πω κι εγώ την αλήθεια σε πολλές ιστορίες και σειρές πάντα νοιαζόμουνα περισσότερο για τους κακούς παρά για τους καλούς. Γιατί κακά τα ψέματα, εκείνοι κινούσαν την ιστορία μπροστά κι όχι οι καλοί. Εκείνοι ήταν απρόβλεπτοι και δολοπλόκοι και με πληθώρα κινήσεων και στρατηγικών. Οι καλοί στις περισσότερες σειρές / ταινίες ήταν απλά τα προσκοπάκια που κάνανε κάτι μόνο όταν ο κόσμος κινδύνευε και επιβάλανε το trope Status Quo is God. Για να μη πω πόσο μου την βίδωνε όταν πάντα ένα επεισόδιο τελείωνε με τους καλούς να γελάνε. ...Και τι περιμένατε να μιλήσω, για βιβλία; Αφού μόνο κόμιξ μέχρι τα 22 μου διάβαζα. Αυτά μου μείνανε χαραγμένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted April 20, 2010 Share Posted April 20, 2010 Για να μη πω πόσο μου την βίδωνε όταν πάντα ένα επεισόδιο τελείωνε με τους καλούς να γελάνε. Πράγματι... Ουρκκκ...! Σε παιδικά βιβλία ταυτιζόμουν με διάφορους ήρωες που δε θυμάμαι τώρα. Μετά συνάντησα την Έογουιν και άλλαξε η ζωή μου... Λίγο αργότερα ήρθε και η Medrian από το "A Blackbird in Silver" και "A Blackbird in Darkness" της Fredda Warrington, και στο καπάκι η Βαλέρια από το "Κόναν ο Βάρβαρος". Γενικά υψηλός δείκτης συναισθηματικής εμπλοκής (=τσαντίλας) παρουσιάζεται όταν παίζει η πολύ συνηθισμένη κατάσταση, να υπάρχει ένα μελαχροινό "αγοροκόριτσο" και μια ξανθιά γκόμενα, και στο τέλος ο ήρωας την κάνει με την ξανθιά ενώ με την άλλη είναι απλά φιλαράκια. Άσε δε που η μελαχροινή συχνά πεθαίνει στο τέλος, και μάλιστα θυσιαζόμενη για πάρτη του... νια νια νια... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elrond Posted April 20, 2010 Share Posted April 20, 2010 (edited) 1)Winston Smith (1984):Ειχα ταυτιστεί τόσο με τον τύπο αυτό που έπαθα "σύνδρομο παρακολούθησης" και νόμιζα οτι όλοι είναι έτοιμοι να με "πουλήσουν".Πιο πολύ κόλλησα με αυτό τον τύπο γιατι ήταν αντιδραστικός.Άσχετα αν δεν του "βγήκε" στην πορεία. Μέχρι σήμερα παραμένει ένας απο τους πολύ αγαπημένους χαρακτήρες. 2)Elrond Of Rivendell (Lotr & Hobbit):Ισχυρό ξωτικό(έστω και απο επιλογή),σοφός,γενναίος,ασυμβίβαστος, μεγαλόπρεπής και ηγετικός.Δεν ξέρω γιατί με τράβηξε τόσο αυτός ο χαρακτήρας,δεν μπορώ να εξηγήσω.Είναι απλά ο πιο αγαπημένος χαρακτήρας μέχρι σήμερα. 3)Drizzt (Dark Elf Trilogy): Ο Drizzt είναι ένα "ξωτικό της σκοτεινιάς" με αρχές "ξωτικού της επιφάνειας". Τα βάζει με τους πάντες και δε δίνει λογαριασμό σε κανέναν.Έχει μέσα του την αντίδραση.Και αρκεί αυτο για να με κάνει να δεθώ μαζι του. Edit: Όταν ήμουν πολύ μικρός είχα ταυτιστεί με ένα βελανίδι!Το βελανίδι πρωταγωνιστούσε στο εξαιρετικό παιδικό διήγημα "Σαν αλήθεια και σαν θαύμα".Και ήταν το πρώτο μου "φανταστικό" διήγημα,κάπου πίσω στο 1990... Edit 2: Randolph Carter (The Dreamquest of the unknown Kadath): με αυτό τον τύπο δεν μπορώ να πω οτι δέθηκα.Πιο πολύ ήμουν κοντά του ως συνοδοιπόρος.Αλλά,με έκανε να δω κι εγώ την Καντάθ και οφείλω να τον αναφέρω! Edited April 20, 2010 by Elrond Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted December 17, 2012 Share Posted December 17, 2012 Ταυτίζομαι πολύ εύκολα με διαφορετικούς χαρακτήρες. Αν δεν το πάθω, το βιβλίο κυλάει κάπως πιο απόμακρα. Το τελευταίο βιβλίο που με κέρδισε με αυτό τον τρόπο είναι ο Υφαντόκοσμος, του Κλάιβ Μπάρκερ. Ταυτίστηκα με τον Καλ από την αρχή ακόμα, όταν πρωτοβλέπει το χαλί και μαθαίνουμε ότι ονειρευόταν την ύπαρξη της Φούγκας από παιδί. Πόσα "κι εγώ!" σκέφτηκα... Αλλά και μετά, σε όλη τη διάρκεια της περιπέτειας, ο Καλ δεν απομακρύνθηκε ούτε στο ελάχιστο από 'μένα. Αρκετά με προσέγγισε και η Ιμακολάτα, με τον σκοτεινό τρόπο που μας προσεγγίζουν οι κακοί μιας ιστορίας. Χμ, εγώ ταυτιζόμουν ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ με τους κακούς της υπόθεσης... ... Αγαπημένος χαρακτήρας με τον οποίο ταυτίστηκα πάαααρα πολύ κάποια εποχή: Η βασίλισσα Γισάνα, από Έλρικ. Από κει ξεκίνησε ο κατήφορος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.