Nick V. Posted April 8, 2022 Share Posted April 8, 2022 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Nick V. Είδος ποιήματος: ό,τι να 'ναι Αριθμός Στίχων: 147 Ο Βασιλιάς κι ο Δράκοντας και τότε ο νικημένος Δράκοντας πυράκτωσε τα σμαραγδένια του μάτια κι όταν τα κοφτερά του δόντια πρόβαλλαν μεγαλόπρεπα μέσ’ απ’ τ’ ορθάνοιχτο στόμα του ακούστηκαν αυτές οι λέξεις: τώρα όλα εξαρτώνται από σένα ευγενή Βασιλιά αλλά μάθε και τούτο: είναι άσκοπο να με ρωτάς για το νόημα της ζωής γιατί δεν έχει κανένα νόημα υπάρχει μόνο και μετά υπάρχει μόνο θάνατος και η ζωή η ζωή τότε πια δεν υπάρχει η ατμώδης πνοή του Δράκοντα έβραζε καυτή μα ο Βασιλιάς έστεκε ακίνητος κι ασυγκίνητος στη θέση του με το σπαθί στο χέρι και την φοβερή οργή του έτοιμη ανά πάσα στιγμή να ξεσπάσει γιατί αυτός ήταν εκείνος που γεννήθηκε στη γη των Πυρουργών Ιππότης και Βασιλιάς εκ γενετής κι εξ αίματος γιατί αυτός ήταν εκείνος που όντας παιδί ακόμη σκλαβώθηκε απ’ τους Νεκρομάντες των Άνω Χωρών για να μυηθεί στην σκοτεινή τους τέχνη γιατί αυτός ήταν εκείνος που το πονεμένο του σώμα ήταν ακόμα σφιχταρματωμένο μ' αμέτρητα λέπια φτιαγμένα απ' αδιάτρητο δέρμα κι ήταν σώμα παραμορφωμένο ακόμα από άθραυστα μαύρα κόκκαλα κι αγκαθωτά πτερύγια ριζωμένα μέσα στις πληγωμένες του σάρκες πίστευε αληθινά πως θα μπορούσε γι' ακόμα μια φορά να ενωθεί με την απόκοσμη σκιά του και πως θα μπορούσε να σφυρηλατήσει ξανά έναν σκλάβο μέσ’ απ την θέληση ενός αλλόκοσμου πλάσματος μα το 'ξερε πως αυτό που τον απασχολούσε δεν ήταν ο θάνατος που τόσο απροκάλυπτα χλεύαζε ήταν ο προορισμός του που τον έκανε να πιστεύει ακράδαντα πώς ήταν ανάξιος λόγου και κούφιος Για κείνον η Αιωνιότητα δεν σήμαινε τίποτα κι έτσι αδιαφορώντας για τα λόγια του Δράκοντα είπε: απ’ όλες τις αρετές μου η σπουδαιότερη κείται απέθαντη μέσα στην καρδιά της κόλασης Μήπως δεν θα ‘πρεπε τότε ένα τέρας να γίνω κι εγώ αν έπρεπε ως άτρωτος να περιπλανηθώ μέσα σ’ αυτά τα θλιβερά κι αιώνια ωκεάνια βάθη; Μάθε κι εσύ τούτο: ακόμη και στον παράδεισο υπάρχει αμαρτία κι ύστερα ψιθυρίζοντας λόγια ανεκλάλητα κι ακατάληπτα τράβηξε μέσα του τη σκιά του κάνοντας την αύρα του να βράσει καυτή αυτός Νεκρομάντης και Βασιλιάς Πυρουργών μαζί και ύψωσε το κραταιό σπαθί του πυρακτωμένο κι αυτό κι όταν άφησε από μέσα του την οργή του λεύτερη να ξεσπάσει έσφαξε το τρομερό θηρίο για ό,τι είχε αξία πλέον για 'κείνον δεν ήταν Βασιλιάς μα ούτε και Νεκρομάντης και το καταραμένο φίδι ήταν για ακόμα μια φορά νεκρό έπεσε στα γόνατά του κι έμεινε κλεισμένος εκεί στον λάκκο του Δράκοντα περιμένοντας για πάντα στην αιώνια περιπλάνησή του να συναντήσει ξανά το ίδιο ακριβώς μοχθηρό θηρίο Edited April 8, 2022 by Nick V. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Archantwn Posted April 9, 2022 Share Posted April 9, 2022 Πολύ ωραίο, σαν να διαβάζεις μια ολοκληρωμένη ιστορία και να θες να βγει η συνέχεια, αγαπημένος στίχος και στον παράδεισο υπάρχει αμαρτία. Spoiler Spoiler 1 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ἀπόστολος Βρανᾶς Posted July 16, 2022 Share Posted July 16, 2022 (edited) Ναί, θὰ μπορούσαμε νὰ τὸ δοῦμε καὶ σὰν ἐπικὸ ποίημα, μία ὁλοκληρωμένη ἱστορία ποὺ λέει καὶ ὁ @Archantwn. Θὰ μποροῦσε ἐναλλακτικὰ νὰ ἀποτελέσει καὶ τμῆμα μίας ἱστορίας/νουβέλας/μυθιστορήματος fantasy ὡς σύνθεση κάποιου βάρδου ποὺ τὴν ἄδει τιμητικὰ γιὰ τὸ Βασιληᾶ, ὁπότε θὰ μπορούσαμε νὰ εἴχαμε καὶ συνέχεια, πεζὴ καὶ ἔμμετρη. Ὑπέροχη χρήση τῆς γλώσσας, ἔξυπνότατο εὕρημα ἡ 'γῆ τῶν Πυρουργῶν', ἐκπληκτικὲς οἱ (λιτὲς) περιγραφές! Πολύ-πολὺ καλό! Edited July 16, 2022 by Ἀπόστολος Βρανᾶς 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.