Χίλιες και μία κρύπτες

[gismofbi]

Όνομα Συγγραφέα: Κοσμάς
Είδος: ηρωική φαντασία
Βία; Όχι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: 3.850 χωρίς τον τίτλο
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Συμμετοχή για τον 56ο Διαγωνισμό Σύντομης Ιστορίας με θέμα Συγγραφέας που αφιερώνεται στην μνήμη του Ντίνου Χατζηγιώργη aka DinoHajiyiorgi (1963-2022)

Αρχείο: 

χίλιες και μια κρυπτες.pdf

[Kriton]

Ενδιαφέρουσα ιστορία, έξυπνη και με χιούμορ. Μου κράτησε το ενδιαφέρον ζωντανό. Ο τρόπος γραφής μου ήταν συμπαθής, αν και εντόπισα κάποια λαθάκια και μερικές προτάσεις άτεχνα μεγάλες.

Ωστόσο νομίζω ότι πάσχει στο γεγονός ότι δεν είναι τόσο σφιχτοδεμένη. Φαίνεται ότι ήταν άλλο το αρχικό και ότι αυτό είναι προϊόν κοπτοραπτικής. 

Με όλη μου την εκτίμηση

Edited May 14, 2022 by Kriton

[Μαρία Κάπα]

Είναι πολύ όμορφη ιστορία, και συμφωνώ για τα κενά με Kriton. Πάρ'το από την αρχή, γιατί μάλλον έκανες πολλές παρεμβάσεις και ξέφυγες.

Νομίζω επίσης πως είσαι εκτός θέματος.

[Nick V.]

Καλή συνέχεια και καλή επιτυχία.

Spoiler

Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες. Δεν ξέρω πόσο αναγκάστηκες τελικά να κόψεις από το αρχικό κείμενο, αλλά, νομίζω, φαίνεται ότι κάτι λείπει από τη μέση για να δέσει καλύτερα η ιστορία. Πάντως ξεκίνησες, νομίζω, πολύ δυνατά και έκλεισες ωραία. Για μένα ήταν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες δικές σου ιστορίες που έχω διαβάσει στο σφφ. 

 

[Αρίστος]

Με κάθε σεβασμό και εκτίμηση ...

Spoiler

Διαβάζοντας κι άλλα έργα σου εδώ, σε θεωρώ έναν από τους τυχερούς ανθρώπους, που έχουν το ταλέντο και την ικανότητα να αποτυπώσουν την αχαλίνωτη φαντασία τους γραπτώς (δεν μπορούν να το κάνουν όλοι).

Προσωπικά δεν θεωρώ, ότι έκανες άσχημη δουλειά στο "πετσόκομμα" της ιστορίας σου, για να πληροί τους κανόνες του διαγωνισμού, δηλαδή δεν μου χτύπησε τόσο άσχημα. Τουναντίον, για μένα κατάφερες να κρατήσεις μία αρκετά "σφιχτή" δομή, αν και θα ήθελα κάποια στιγμή να δημοσιεύσεις το ολοκληρωμένο έργο.

Κατά την προσωπική μου γνώμη, το μόνο που δεν ήταν του γούστου μου στην γραφή σου, ήταν σε κάποια σημεία ο υπεραναλυτικός λόγος, που δεν ταιριάζει στην ηρωική φαντασία και κάποιες φορές, που οι χαρακτήρες σου έβγαιναν λίγο "εκτός ρόλου" (π.χ. ο Θράνταλ, αν και ένας μυώδης και αγροίκος βάρβαρος, ορισμένες φορές χρησιμοποιεί γλώσσα λόγια και εξευγενισμένη).

 

[CountJorge]

Καλη επιτυχία!

Spoiler

Ωραίο και ευανάγνωστο κείμενο.

Η ιστορία μου κράτησε το ενδιαφέρον απο την αρχή ως το τέλος και ο ήρωας έχει δυνατή φωνή. Στα σύν η όμορφη σκηνή στην σπηλιά και το τέλος.

Στα μείον η έναρξη. Θεωρώ ότι δίνεις πολύ πληροφορία για τον ήρωα στην αρχή. Θα μπορούσες να ξεκινήσεις κατευθείαν με την σκηνή στην "άχνιστη κατσίκα" και να δίνεις σταδιακά πληροφορίες στην πορεία (μέσα απο μισόλογα των θαμώνων ή διαλόγούς του ήρωα με τους συντρόφους του).

Υ.Γ: Λεπτομέρια άλλά διέκρινα και κάποιες ιστορικές ασυνέπειες. Αναφέρεσαι σε Ηνωμένο Βασίλειο σε μια εποχή που δεν υπήρχε ακόμα (Αγγλία και Σκωτία ήταν διαφορετικές χώρες ακόμα) ενώ σε άλλο σημείο αναφέρεσαι στον Χριστιανισμό σαν νέα θρησκεία ανάμεσα στους Σάξονες κάτι που θα ήταν αλήθεια αν αναφερόσουν στον 7ο με 10ο αιώνα αλλά καθώς ήδη έχεις κάνει αναφορά σε Σταυροφόρους αρά μιλάμε για μια χρονική στιγμή μεταξύ 11-13ου αιώνα όταν πλέον ο Χριστιανισμός ήταν εδραιωμένος μεταξύ των Σαξόνων του βασιλείου της Αγγλίας. Όλα αυτά βέβαια λεπτόμεριες αλλά αν σε ενδιαφέρει η ιστορική συνέπεια χωράν λίγο ψάξιμο.

 

Edited May 27, 2022 by CountJorge

[Roubiliana]

Spoiler

Τίτλος : από τους πιο πετυχημένους του διαγωνισμού.

χαρακτήρες : αστείοι και ζωντανοί, ο συγγραφέας που δεν μπορεί ούτε σπαθί να σηκώσει, ο δυνατός πολεμιστής που όμως δεν του κόβει και τόσο.

Κοσμοπλασία : κλασσικός ψευδομεσαίωνας, αλλά ο χαρακτήρας σου κάνει αυτό το κλισέ σκηνικό ενδιαφέρον.

εκτέλεση : εντός θέματος, δείχνεις με πρωτότυπο τρόπο την δύναμη που κρύβουν οι ιστορίες. Ίσως λίγο απότομο στο τέλος, θα ήθελα να μάθω τι κρύβει η σκοτεινή φιγούρα. Αλλά ήταν σίγουρα ενδιαφέρουσα ανατροπή. Γενικότερα είχες κάποιες πολύ καλές ανατροπές. Και άφθονο χιούμορ.

 

Ευχαριστούμε για τη συμμετοχή και καλή επιτυχία.

[Rōnin]

Καλή επιτυχία

Spoiler

Αν έπρεπε να βαθμολογήσουμε τους τίτλους ξεχωριστά, νομίζω πως εδώ θα έβαζα τον μεγαλύτερο βαθμό. Πάμε στους ήρωες. Ένιωσα να μου έρχονται εικόνες από το σήριαλ “Xena: Warrior Princess”. Θυμήθηκα τον Τζόξερ (the mighty), wannabe πολεμιστή, που όμως δεν μπορούσε να πείσει κανέναν. Εδώ ο ήρωας το έχει δουλέψει, έχει πείσει πολύ κόσμο. Θυμήθηκα τη Γαβριέλα που έγραφε ιστορίες σε παπύρους και τον Αυτόλυκο με τις λαμογιές του. Σαν να ξαναμοιράστηκαν τα χαρακτηριστικά κάποιων ηρώων του σήριαλ στους ήρωες της ιστορίας και αυτό μου άρεσε. Ίσως να μου έλειψε το στοιχείο της έκπληξης, μια και είδα κάποια αγαπημένα κλισέ, αλλά το διάβασα πολύ ευχάριστα. Γενικά μου αρέσει ένα βιβλίο, μια ταινία ή ένα θεατρικό να μου θυμίζουν πράγματα που έχω ξαναδεί.

 

[Πυθαρίων]

Spoiler

 

Πλοκή:  Στρωτή, ενδιαφέρουσα δημιουργία. Με διακυμάνσεις σε ελεγχόμενη κλίμακα έντασης (πράγμα που εξασφαλίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη χωρίς να απαιτούνται υπερβολές) και με τη μικρή αποκάλυψη –τουίστ  στο τέλος  για τον ρόλο του νεαρού, να προσθέτει την πιο ελαφριά και ευχάριστη πινελιά. 

Γλώσσα:  Ορθή, ακριβής, απολαυστική, αποδοτική, με διαστάσεις.

Κοσμοπλασία:  Κλασσικό, τυπικό περιβάλλον, για το είδος της ιστορίας.  Αβίαστα πλάνα και περιγραφές που αφήνουν χώρο και για την φαντασία να συμπληρώσει τις εικόνες.

Για τις ανακρίβειες σχετικά με τα τοπο-ιστορικά δεδομένα τις οποίες  παρέκαμψα κατά την ανάγνωση (κενό γνώσης), και δεν ασχολήθηκα, κατά συνέπεια, με το να τις εξακριβώσω (αλλά τις είδα να αναφέρονται στο σχόλιο του φίλου CountJorge  –τον ευχαριστώ γι αυτό): Συμφωνώ με την άποψη ότι πρέπει το κείμενο να υποστεί τις απαραίτητες διορθώσεις (που νομίζω, πάντως,  πως δεν θα τροποποιήσουν σε τίποτα το πνεύμα και την ροή του κειμένου).

Εμένα, βέβαια, η ιστορία μου θύμισε, σε κάποιες στιγμές, Δον Κιχώτη.

Χαρακτήρες:  Πειστικοί, φυσικοί, μέσα από τη διάθεση του συγγραφέα να εκφράσει τη συμπάθειά του και να αποδώσει την τιμή που επιθυμεί προς τον καλό συμφορουμίτη που έφυγε νωρίς. Δεν γνώριζα προσωπικά τον Ντινο, δεν ξέρω αν κάποια από τα χαρακτηριστικά του ήρωα αντιστοιχούν σε πραγματικά στοιχεία, φυσικά ή προσωπικότητας, του Ντίνου.

Η συμβολική βέβαια αυτή αναφορά στον συγγραφέα Ντίνο, είναι και η μοναδική σχέση του διηγήματος με το θέμα του διαγωνισμού ( έχει, προφανώς, δίκιο η φίλη Μαρία Κάπα στο σχόλιό της πιο πάνω).         

Διεκπεραίωση: Σωστά δομημένη ιστορία. Κάποιο telling, στην αρχή (το σημειώνει και ο φίλος Αρίστος), είναι χρήσιμο μεν για να γίνει η παρουσίαση του κεντρικού χαρακτήρα, αφαιρεί, όμως, κάτι από την ζωντάνια της αφήγησης και των περιγραφών  που αποδεικνύεται στη συνέχεια ότι αποτελούν δυνατότητα του συγγραφέα.

 

Συγχαρητήρια, gismofbi,

Καλή επιτυχία.

 

[Γιώργος77]

Καλησπέρα κι από μένα,

Spoiler

Πιθανότατα, η καλύτερη ιστορία σου που έχω διαβάσει. Ωραίος τίτλος, ενδιαφέροντες χαρακτήρες, καλή πλοκή, ρυθμός που μας κρατάει το ενδιαφέρον, φόρος τιμής στον Ντίνο Χατζηγιώργη, όλα καλά. Θα μπορούσε βέβαια ο Ο’ Χάτζι να μην ήταν Κέλτης, αλλά Χαλκιδαίος ταξιδιώτης ή παλιός αιχμάλωτος από σταυροφόρους. Θα ήθελα στο τέλος να πολεμούσε τον Μαύρο Καβαλάρη και να μαθαίναμε μερικά από τα μυστικά του κακού της υπόθεσης. Ίσως να υπάρχουν όλα αυτά στη μη «λογοκριμένη» έκδοση, που ελπίζω κάποια μέρα να δημοσιεύσεις.

Καλή επιτυχία!

[Ιρμάντα]

Καλησπέρα Κοσμά, τα σχόλιά μου για το διήγημά σου:

Ιστορία

Μου άρεσε πολύ, ακόμη και αν το βλέπεις προς τα πού πηγαίνει. Είχα διαβάσει παλιότερα ένα διήγημα με τίτλο το Τετράδιο του Παρελθόντος για κάποιον μυθομανή που κρατούσε ένα μυστικό ημερολόγιο με τις φανταστικές του περιπέτειες και το διάβαζε ξανά και ξανά για να μην αντιφάσκει, μέχρι που το ανακάλυψαν μετά το θάνατό του. (Βασικά, ήταν ένα κείμενο του Joseph Roboly, το είχα βρει σε μια συλλογή για σπουδαστές Γαλλικών.) Αυτή εδώ η ιστορία μου φάνηκε πρωτότυπη ωστόσο γιατί το πλαίσιό σου είναι πλαίσιο φάντασυ και δεν νομίζω ότι το έχω ξαναδεί αυτό. Επίσης γέλασα στο σημείο που τον έβαλε να κοιτάζει το σύμβολο μην τυχόν και καταστραφεί ο κόσμος. Εκεί είπα, βρε τον αθεόφοβο…Θα ήθελα πέντε λέξεις παραπάνω για τον καβαλάρη στο τέλος, ωστόσο. Ελπίζω να μην τους ακολούθησε.

Γλώσσα

Δεν χρειάζεται να πω πολλά εδώ. Ώριμη και σφιχτή γλώσσα

Πρόσωπα

Είσαι ίσως ο μόνος από τους συμμετέχοντες που εισήγαγες τον εκλιπόντα και κατ’ όνομα. Το Ντιν Ο Χάτζι δεν έχει καμία σχέση με βόρεια Ευρώπη, Βρετανία ή όπου είναι ο ήρωάς σου, αλλά πέτυχε το σκοπό του. Από κει και ύστερα εγώ προσωπικά δεν θα έλεγα όχι σε ακόμη περισσότερο χιούμορ, ακόμη πιο σκαμπρόζικους διαλόγους, ακόμη πιο φάρσα.

Διεκπεραίωση

Όπως και όλες οι ιστορίες ήσουν εντός θέματος όσο δεν πάει. Αν ήθελες να κάνεις μια αμιγώς χιουμοριστική ιστορία όμως πιστεύω πως συγκρατήθηκες. Μπορούσες και άλλο.

Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου!