Αρίστος Posted June 2, 2022 Share Posted June 2, 2022 Όνομα Συγγραφέα: Αρίστος Κουλούρης Είδος: Φαντασία Βία; Όχι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 400 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Συμμετοχή μου στον τελευταίο διαγωνισμό διηγήματος του "IANOS", με θέμα "Το Ρούχο" (όριο λέξεων 400). Το πουκάμισο.pdf 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted June 2, 2022 Share Posted June 2, 2022 Πολυ εξυπνο, καλη επιτυχια. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αρίστος Posted June 2, 2022 Author Share Posted June 2, 2022 Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου, που το διάβασες ! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kriton Posted June 2, 2022 Share Posted June 2, 2022 @Αρίστος πολύ έξυπνο και ιδιαίτερο. Εύχομαι να ξεχωρίσει. Προσωπικά μου άρεσε πολύ. Άμεσος και μεστός λόγος / γραφή (όπως σου είπα και στο δικό μας διαγωνισμό μου αρέσει το γράψιμό σου) Το μόνο που μπορώ να ψέξω (όχι λόγω προσωπικής άποψης, αλλά λόγω επικρατούσας): προσπάθησε να περιορίσεις τα πολλά επίθετα - οι μεγαλοσχήμονες κριτικοί / συγγραφείς / καθηγητές - τα θεωρούν συγγραφική τεμπελιά και τα απεχθάνονται. Νομίζω ότι σιγά-σιγά αρχίζω και συνειδητοποιώ το γιατί (σε ένα βαθμό έχουν ένα δίκιο). 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αρίστος Posted June 2, 2022 Author Share Posted June 2, 2022 41 minutes ago, Kriton said: @Αρίστος πολύ έξυπνο και ιδιαίτερο. Εύχομαι να ξεχωρίσει. Προσωπικά μου άρεσε πολύ. Άμεσος και μεστός λόγος / γραφή (όπως σου είπα και στο δικό μας διαγωνισμό μου αρέσει το γράψιμό σου) Το μόνο που μπορώ να ψέξω (όχι λόγω προσωπικής άποψης, αλλά λόγω επικρατούσας): προσπάθησε να περιορίσεις τα πολλά επίθετα - οι μεγαλοσχήμονες κριτικοί / συγγραφείς / καθηγητές - τα θεωρούν συγγραφική τεμπελιά και τα απεχθάνονται. Νομίζω ότι σιγά-σιγά αρχίζω και συνειδητοποιώ το γιατί (σε ένα βαθμό έχουν ένα δίκιο). Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και τα πάντα εύστοχα σχόλιά σου. Πιστεύω κάποια στιγμή θα καταφέρω να αποβάλλω αυτην την "κακιά συνήθεια". 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nick V. Posted June 2, 2022 Share Posted June 2, 2022 (edited) Spoiler Χωρίς να θέλω να σε απογοητεύσω (άλλωστε μια γνώμη θα διατυπώσω και συνήθως -αν όχι πάντα- κάνω και λάθος σ’ αυτά που λέω), θα πω ότι είναι (κάπως) προβλέψιμο από την πρώτη κιόλας πρόταση (οπτική του ρούχου και φόρτιση του αναγνώστη μέχρι την «αναμενόμενη» ανατροπή στο τέλος). Πάντως είναι γραμμένο στη λογική του συγκεκριμένου διαγωνισμού (και το μοτίβο του ίσως και να θυμίζει κάποια από τα διακριθέντα προηγούμενων ετών). Απ’ την άλλη, η συμμετοχή είναι απ’ όσο ξέρω πάντα μεγάλη και ίσως και να έχει γράψει κάποιος κάτι παρόμοιο. Σε τέτοιες περιπτώσεις το αποτέλεσμα κρίνεται στις λεπτομέρειες. Η κριτική επιτροπή, όπως την θυμάμαι τουλάχιστον από προηγούμενα έτη, είναι -κατά την προσωπική μου άποψη, βέβαια- σημαντικά πρόσωπα με υψηλές απαιτήσεις σ’ αυτό που λέμε «λεπτομέρειες.» Αυτό σημαίνει ότι το υπό κρίση κείμενο, για να αριστεύσει, θα πρέπει, πέρα από την πρωτοτυπία της ιδέας, να αγγίζει και «τεχνικά» την τελειότητα. Το κείμενό σου είναι καλό αλλά, νομίζω, σκαλώνει σε κάποια σημεία π.χ. κάποια κόμματα μου φάνηκαν περιττά, κάποιες προτάσεις ήθελαν λίγο παραπάνω δουλειά. Θα το ήθελα να ρέει καλύτερα και -σε κάποια σημεία τουλάχιστον- να μην με «φρενάρει.» Κείμενα αυτού του μεγέθους δεν πρέπει να κάνουν καθόλου κοιλιά (τώρα θα με ρωτήσεις -και με το δίκιο σου-: «που κάνω κοιλιά, ρε φίλε;» Νομίζω στο σημείο που αρχίζεις τις αναφορές στα: «Να πιστεύει… να έχει… να με… να με… να με… να…» και στο τέλος κλείνεις με το: «…μπορεί να καταλήξω πατσαβούρι για τα τζάμια, όταν ένα μοιραίο βράδυ μία ασυνείδητη καύτρα τσιγάρου ακρωτηριάσει το ύφασμά μου…» Σ’ αυτό το σημείο με φρέναρες για τα καλά: το αγαπημένο ή το τυχερό ρούχο κάποιου -ας πούμε, κάποιου «παλαβού» σαν κι εμένα- φοριέται ακόμα και με την καύτρα σε εμφανέστατο σημείο.) Η γενικότερη γνώμη μου είναι ότι ακόμα και σε 400 λέξεις μπορούν να συμβούν πολλά -πάρα πολλά, ίσως- οπότε η πρωτοτυπία ίσως και να βρίσκεται σε κείμενα που εξάπτουν κάπως περισσότερο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, και ιδίως από τον τρόπο που κινείται το κείμενο από τη μια πρόταση στην άλλη. Σε κάθε περίπτωση, λίγο-πολύ, με όλα τα παραπάνω ίσως και να ψειρίζω τη μαϊμού (που μάλλον την ψειρίζω.) Εύχομαι καλή επιτυχία και να ξέρεις ότι στο βάθος του χρόνου θα βγεις κερδισμένος είτε διακριθείς είτε όχι. Υ.Γ. Σχετικά με τα επίθετα, που λέει ο @Kriton, θα συμφωνήσω (συμμεριζόμενος περισσότερο την προσωπική του άποψη και όχι την επικρατούσα) λέγοντας ότι: «σε ένα βαθμό έχουν ένα δίκιο» και σε έναν άλλο βαθμό έχουν άδικο (αλλά, τέλος πάντων, αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση.) Edited June 2, 2022 by Nick V. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αρίστος Posted June 2, 2022 Author Share Posted June 2, 2022 4 minutes ago, Nick V. said: Hide contents Χωρίς να θέλω να σε απογοητεύσω (άλλωστε μια γνώμη θα διατυπώσω και συνήθως -αν όχι πάντα- κάνω και λάθος σ’ αυτά που λέω), θα πω ότι είναι (κάπως) προβλέψιμο από την πρώτη κιόλας πρόταση (οπτική του ρούχου και φόρτιση του αναγνώστη μέχρι την «αναμενόμενη» ανατροπή στο τέλος). Πάντως είναι γραμμένο στη λογική του συγκεκριμένου διαγωνισμού (και το μοτίβο του ίσως και να θυμίζει κάποια από τα διακριθέντα προηγούμενων ετών). Απ’ την άλλη, η συμμετοχή είναι απ’ όσο ξέρω πάντα μεγάλη και ίσως και να έχει γράψει κάποιος κάτι παρόμοιο. Σε τέτοιες περιπτώσεις το αποτέλεσμα κρίνεται στις λεπτομέρειες. Η κριτική επιτροπή, όπως την θυμάμαι τουλάχιστον από προηγούμενα έτη, είναι -κατά την προσωπική μου άποψη, βέβαια- σημαντικά πρόσωπα με υψηλές απαιτήσεις σ’ αυτό που λέμε «λεπτομέρειες.» Αυτό σημαίνει ότι το υπό κρίση κείμενο, για να αριστεύσει, θα πρέπει, πέρα από την πρωτοτυπία της ιδέας, να αγγίζει και «τεχνικά» την τελειότητα. Το κείμενό σου είναι καλό αλλά, νομίζω, σκαλώνει σε κάποια σημεία π.χ. κάποια κόμματα μου φάνηκαν περιττά, κάποιες προτάσεις ήθελαν λίγο παραπάνω δουλειά. Θα το ήθελα να ρέει καλύτερα και -σε κάποια σημεία τουλάχιστον- να μην με «φρενάρει.» Κείμενα αυτού του μεγέθους δεν πρέπει να κάνουν καθόλου κοιλιά (τώρα θα με ρωτήσεις -και με το δίκιο σου-: «που κάνω κοιλιά, ρε φίλε;» Νομίζω στο σημείο που αρχίζεις τις αναφορές στα: «Να πιστεύει… να έχει… να με… να με… να με… να…» και στο τέλος κλείνεις με το: «…μπορεί να καταλήξω πατσαβούρι για τα τζάμια, όταν ένα μοιραίο βράδυ μία ασυνείδητη καύτρα τσιγάρου ακρωτηριάσει το ύφασμά μου…» Σ’ αυτό το σημείο με φρέναρες για τα καλά: το αγαπημένο ή το τυχερό ρούχο κάποιου -ας πούμε, κάποιου «παλαβού» σαν κι εμένα- φοριέται ακόμα και με την καύτρα σε εμφανέστατο σημείο.) Η γενικότερη γνώμη μου είναι ότι ακόμα και σε 400 λέξεις μπορούν να συμβούν πολλά -πάρα πολλά, ίσως- οπότε η πρωτοτυπία ίσως και να βρίσκεται σε κείμενα που εξάπτουν κάπως περισσότερο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, και ιδίως από τον τρόπο που κινείται το κείμενο από τη μια πρόταση στην άλλη. Σε κάθε περίπτωση, λίγο-πολύ, με όλα τα παραπάνω ίσως και να ψειρίζω τη μαϊμού (που μάλλον την ψειρίζω.) Εύχομαι καλή επιτυχία και να ξέρεις ότι στο βάθος του χρόνου θα βγεις κερδισμένος είτε διακριθείς είτε όχι. Υ.Γ. Σχετικά με τα επίθετα, που λέει ο @Kriton, θα συμφωνήσω (συμμεριζόμενος περισσότερο την προσωπική του άποψη και όχι την επικρατούσα) λέγοντας ότι: «σε ένα βαθμό έχουν ένα δίκιο» και σε έναν άλλο βαθμό έχουν άδικο (αλλά, τέλος πάντων, αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση.) Σε υπέρ ευχαριστώ για το χρόνο σου και την κριτική σου, που πίστεψέ με την επιζητώ διακαώς. Αυτός είναι και ο λόγος, που το ανέβασα κι εδώ. Νίκο και πάλι σε ευχαριστώ για τον σχολιασμό σου 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.