Επισκέπτης από το παρελθόν

[Μικαελλα]

     ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

          Υπαρχει αραγε εκεινη η μαγικη κλωστη που ενωνει δυο ανθρωπους? Και αυτη η ματια αυτα τα ελαχιστα δευτερολεπτα που ομως ειναι αρκετα για να ενωσουβ δυο ανθρωπους μ'αυτη τη μαγικη κλωστη.....

     Ειναι αργα το βραδυ,οι δεικτες του ρολογιου δειχνουν "1:00" π.μ. οι σταγονες της βροχης πεφτουν με δυναμη στον αδειο δρομο, το κρυο ειναι τσουχτερο.Ο Μαρκος στεκετε ημιγυμνος στο μπαλκονι,αναβει ενα τσιγαρο,το κρυο δεν τον αγγιζει...μολις ξυπνησε απο εναν εφιαλτη που ειχε τι ονομα....ΚΑΤΙΑ...

  Ειναι "1:00" π.μ.σ'ενα αλλο μερος χιλιομετρα μακρια εκεινη στεκεται στην ακρη του μπαλκονιου μ'ενα κοκκινο ποτηρι κρασι "κοκκινο οπως το χρωμα του παθους"  κοιτωντας τα φωτα της πολης....ο αερας δεν ειναι τοσο ψυχρος...την τυλιγει χαιδευοντας τα μακρια μαυρα μαλλια της.μολις ξυπνησε απο εναν εφιαλτη.απο εναν εφιαλτη που ειχε το ονομα Μαρκος.."τη περιεργο ονειρο" σκεφτηκαν και οι δυο και ενα χαμογελο σχηματιστηκε στα χειλη τους...ο Μαρκος πεταξε τη γοπα του τσιγαρου του και γυρισε στη ζεστασια του δωματιου του....

Ξαπλωσε στο κρεβατι, διπλα στη γυναικα του...ποσο ηρεμη του φαινοταν ποσο γαληνια, ειχαν ερθει διακοπες σ'ενα γραφικο χωριο μακρια απο το θορυβο της πολης και τις υποχρεωσεις..μονο οι δυο τους...

Ο Μαρκος εκλεισε τα ματια του με την ελπιδα οτι ο "εφιαλτης" που τον εκανε να ξυπνηση θα εφευγε και μεχρι το ξημερωμα θα ειχε ξεχαστει...η Κατια παρεμεινε να κοιταζει τα φωτα....τα φωτα που ελαμπαν σαν αστερια και σιγα σιγα καθως το φεγγαρι χανοταν και εδινε τη θεση του στον Ηλιο η Κατια δεν ειχε την ιδια διαθεση να ξεχασει τον "εφιαλτη" που ειδε...μια τρελη σκεψη περασε απο το μυαλο της, αραγε τη θα γινοταν αν αυτοι οι δυο συναντιοντουσαν ξανα...

   Δυο ξενοι που καποτε μοιραστηκαν τις ιδιες αναμνησεις...δυο ξενοι που καποτε κοιταζαν ο ενας τα ματια του αλλου...δυο ξενοι τωρα ποια που κοιταζουν αλλα ματια ο καθενας...

     Ο χρονος κυλησε και ο Μαρκος γυρισε στη ρουτινα της καθημερινοτητας του....η Κατια ομως ειχε αλλα σχεδια. Ξαφνικα η μονοτονια της καθημερινοτητας της πηρε αλλη τροπη.

Εβγαλε απο το μπαουλο τα μαγικα της συνεργα,ποσα χρονια περασαν απο την τελευταια φορα που χρησιμοποιησε τις μαγικες της δυναμης...φοβουμενη τωρα ποια οτι το ταλεντο της την εχει εγκαταλειψει,προσπαθει να βρει τη δυναμη να ξυπνηση τις μαγικες της δυναμης και σιγα σιγα στη σκεψη του Μαρκου να μπει και το παθος που καποτε ενιωθε για αυτη να ξυπνηση σα φωτια μεσα του να φουντωσει και να τον ισοπεδωσει... 

    Οι μερες κυλησαν και η Κατια καθετε στον καναπε...διπλα της πιστη φιλη η γατα της η φιφικα, κοιταζει τα μαγικα της συνεργα...αναμνησεις του παρελθοντος, μνημες μακρινες ερχονται στο νου της....ειναι αραγε ετοιμη να ξαναχρησιμοποιηση τα μαγικα της συνεργα η μηπως η μαγεια τους χαθηκε...οπως χαθηκε ο Μαρκος πριν 10 χρονια, το τελευταιο βραδυ πριν φυγει μακρια και την αφησει μονη της...θυμαται ακομη την τελευταια βραδια τους πριν το "ΑΝΤΙΟ"...

  Θα προσπαθησω σκεφτηκε!!!!                 Η νυχτα αποψε ειναι παγωμενη αλλα γαληνια η φιφικα γουργουριζει στην αγκαλια της Κατιας...                       Σ'ενα αλλο μερος χιλιομετρα μακρια ο Μαρκος ειναι μονος του σ'ενα ψυχρο γραφειο..εγινε διοικητης στην αστυνομια..δουλεψε για να φτασει μεχρι εδω..τιποτα δεν του χαριστηκε...τιποτα δεν ηταν ευκολο στο δρομο του.Ξαφνικα μια εικονα ερχεται στο μυαλο του,ενα χαμογελο και δυο γαλαζια ματια να τον κοιτανε μια γνωριμη μορφη απο το παρελθον μπροστα στα ματια του.αραγε που να βρισκεται σκεφτηκε...στη σκεψη αυτη ενα ριγος τον διαπερασε, οχι δεν πρεπει σκεφτηκε...ο ηχος του τηλεφωνου τον εφερε πισω στο παρον, ηταν η γυναικα του που απλα πηρε να του πει" σ'αγαπω"

   Ομως ποιο συναισθημα ειναι δυνατοτερο η αγαπη η το παθος? Πιο συναισθημα νικαει?

  Ο Μαρκος τωρα ποια ειχε φτιαξει τη ζωη του....η Κατια ομως δεν ειχε σταθει τοσο τυχερη...                                το τελευταιο διαστημα διατηρη μια σχεση που ομως δεν εχει τις βασεις που θα ηθελε..φοβαται για το μελλον γιαυτο δεν το σκεφτεται...

Τη θα γινοταν αραγε αν καποια στιγμη συναντιοντουσαν ξανα? Τη θα γινοταν αν ο ενας αντικριζε τα ματια του αλλου? Οπως τοτε την πρωτη φορα που συναντηθηκαν...ποσα χρονια περασαν απο τοτε και ειναι σα να περασε μονο μια στιγμη, ναι μονο μια στιγμη...

Ο χρονος κυλησε ξανα...νυχτα και μετα μερα...νυχτα και μετα μερα...

   Φτανουμε λοιπον στο παρον...ειναι καλοκαιρι αρχες Ιουλιου...η μυρωδια της θαλασσας κανει το Μαρκο ναΗ Η ξεχναει τις δυσκολιες της δουλειας του..Η γυναικα του εχει επιλεξει για τις καλοκαιρινες διακοπες τους ενα ομορφο μικρο νησι του Ιονιου με γαλαζοπρασινες παραλιες...τους Παξους..η ηρεμια του πρωινου δεν μαρτυραει την τροπη που θα εχει η νυχτερινη τους βολτα...

Τη ομορφη καλοκαιρινη βραδια..κοσμος,γελια,φωνες..και οι ακροβατες του δρομου χαριζουν ενα ομορφο θεαμα στους περαστικους...ο Μαρκος κραταει το χερι της γυναικας του...ξαφνικα ενα γελιο ηχοι σ αυτια του...ενα γελιο τοσο δυνατο που τον κανει να ταραχτει..ενα γελιο τοσο δυνατο τοσο γνωριμο, οχι σκεφτηκε! Και προσπαθησε να διατηρησει την ψυχραιμια του..ξαφνικα αναμεσα στο πληθος ενα φως τοσο δυνατο που ουτε το πιο βαθυ σκοταδι μπορει να καταπιει...μια λαμψη ξαφνικη τυφλωνει τα ματια του...ειναι η Κατια! Μα πως ειναι δυνατον! Μετα απο τοσα χρονια τα βλεματα τους συναντωνται ξανα! Ενα ριγος διαπερναει και τους δυο! Η Κατια διατηρει την ψυχραιμια της..ηταν σιγουρη  οτι καποια μερα θα εφτανε αυτη στιγμη..Ο Μαρκος χανει τη γη κατω απο τα ποδια του! Η Ελενα η γυναικα του Μαρκου στεκεται κ κοιταζει τους ακροβατες του δρομου,την εχει συνεπαρει το θεαμα...η Κατια περναει αναμεσα στο πληθος ερχεται ολο και πιο κοντα στο Μαρκο...τον κοιταζει στα ματια και ενα ζεστο χαμογελο ζωγραφιζεται στα χειλη της...Ο Μαρκος νιωθει την καρδια του να χτυπαει δυνατα! Και ανταποδιδει στο χαμογελο της! 

Ξανασυναντηθηκαμε λοιπον! Σκεφτηκε ο Μαρκος σε ξαναβρηκα σκεφτηκε η Κατια

Λοιπον πως θα εξελιχθουν αυτες οι καλοκαιρινες διακοπες? Για την Κατια ειναι ευκολο να φυγει απο μια σχεση που δεν την καλυπτει.ομως ο Μαρκος ειναι διαθεσιμος να εγκαταλειψει την πιστη του συζυγο? Αυτη που με τοση κατανοηση  και αγαπη στεκεται διπλα του? 

Η βραδια κυλησε ομορφα και αμεριμνα για τους συντροφους των δυο πρωταγωνιστων μας.ομως η μοιρα ειχε αλλα σχεδια για αυτους...

Το πρωινο ξυπνημα βρισκει το Μαρκο και την Κατια στο ιδιο ξενοδοχειο ...τυχαιο? Η μηπως οι μαγικες ιδιοτητες της Κατιας εφεραν αυτο το αποτελεσμα?

  Ο Μαρκος εχει κατεβει για τον πρωινο καφε του διπλα στην πισινα του ξενοδοχειου...τοτε ακουει  μια γνωριμη ζεστη φωνη.."καλημερα Μαρκο" ηταν η Κατια!....." καλημερα Κατια" απαντησε και η καρδια του χτυπησε δυνατα..

Εκεινη λοιπον την στιγμη καταλαβε πως το να κρυβει τα πραγματικα του συναισθηματα δεν εχει νοημα! Η ζωη του εδωσε μια δευτερη ευκαιρια για να ειναι πραγματικα ευτυχισμενος! Η Κατια ηταν η γυναικα της ζωης του..οπως και για την Κατια ο Μαρκος ηταν ο αντρας με τον οποιο ηθελε να περασει το υπολοιπο της ζωης της...

"Λοιπον" του λεει η Κατια "συνεχιζουμε απο εκει που μειναμε η κανουμε η κανουμε οτι δεν γνωριστηκαμε ποτε?" Ο Μαρκος χωρις πολυ σκεψη της απαντησε " συνεχιζουμε απο εκει που μειναμε"

Δεν εχει νοημα να μενουμε σε σχεσεις διχως συναισθηματα .την αγαπουσε τη γυναικα του..ομως οχι τοσο ωστε να μεινει για παντα διπλα της...η Κατια ηταν κομματι της καρδιας του και δεν ηταν διατεθειμενος να τη χασει για δευτερη φορα!

   Και καπως ετσι τοσο απλα χωρις ενοχες και πολλες σκεψεις ο Μαρκος και η Κατια τραβηξαν ξεχωριστους δρομους απο τους συντροφους τους....οχι δεν ειναι εγωισμος αυτη η αποφαση ειναι σεβασμος στη ζωη!!!θελουμε να ζησουμε ετσι ακριβως οπως ονειρευομαστε με ειλικρινεια στους ανθρωπους διπλα μας και ειλικρινεια στον εαυτο μας! 

Και καπως ετσι τοσο απλα και μαγικα ο Μαρκος και η Κατια ηταν ετοιμοι να δημιουργησουν καινουργιες αναμνησεις ο ενας διπλα στον αλλο...

[Ἀπόστολος Βρανᾶς]

Πολὺ αἰσιόδοξο (ὄχι, φυσικά, εἰδωμένο ἀπὸ τὴν πλευρὰ τῆς γυναίκας τοῦ Μάρκου) καὶ ἔξυπνο μὲ τὴν ἐναλλαγὴ τῆς ἐπικέντρωσης μεταξὺ τοῦ Μάρκου καὶ τῆς Κάτιας!