Η πισίνα

[Μικαελλα]

            Η ΠΙΣΙΝΑ

Ειναι ενα ηλιολουστο πρωινο Κυριακης,οι δεικτες του ρολογιου δειχνουν 10:00π.μ. Η Κατια πινει τον καφε της στην πισινα ενος 5αστερου ξενοδοχειου.Ο ηλιος δεν ειναι ακομη τοσο επιβλητικος,οι αχτιδες του απλα χαιδευουν το κορμι της. 

Επικρατει μια ησυχια οι υπολοιποι πελατες του ξενοδοχειου δεν εχουν κανει την εμφανιση τους.....κανει την πρωτη της βουτια στην πισινα,το νερο τυλιγεται γυρω της σαν διαφανο πεπλο...η πισινα ειναι ολη δικη της.Ποσο ομορφα νιωθει,κολυμπαει στο νερο...ειναι τοσο γαληνια...βουλιαζει και αναδυετε στα διαφανα νερα.

Κοιταζει τους φοινικες τα αγαλματα και τα χρωματιστα λουλουδια που απαρτιζουν το περιβαλον...το νερο ειναι δροσερο δε νιωθει την αναγκη να βγει θελει απλα να μεινει εκει να γινει ενα με το νερο....αρχιζει και διωχνει τις σκεψεις,τα προβληματα και το αγχος που την ακολουθουν καιρο τωρα...νιωθει οτι η ζωη της φευγει τοσο γρηγορα χωρις πραγματικα να τη ζει...ξερει οτι δε μπορει να ξεφυγει απο τον εαυτο της μετακινουμενη απο το ενα μερος στο αλλο...οποτε η σκεψη για ενα μακρινο ταξιδι αναβαλεται,εξαλου και τα οικονομικα της το τελευταιο διαστημα δεν ειναι και στην καλυτερη κατασταση που θα μπορουσαν να ειναι..

Αποφασιζει να βγει απο την πισινα και να συνεχισει τον καφε της...η ωρα περασε πηγε 11:00 π.μ.

Οι υπολοιποι πελατες αρχιζουν να κατεβαινουν η ηρεμια εξαφανιζεται και δινει τη θεση της στις φωνες και τα γελια...η Κατια ειναι μονη της,ομως αυτο δεν την ενοχλει,εχει συνηθισει στη μοναξια της..."θα ξαναβουτηξω μολις απομακρυνθουν οι υπολοιποι" σκεφτηκε..

         Διαφορες σκεψεις περνανε απο το μυαλο της.Εδω και χρονια η ζωη της εχει ρουτινιασει και θελει να βγει απο αυτη την κατασταση...Η πισινα της δινει δυναμη ειναι ενα εξωπραγματικο συναισθημα..της δινει μια δυναμη σα να φορτιζει τις μπαταριες της..την κανει να νιωθει πιο δυνατη....πιο ονειροπολα....

    Ενα νεαρο ζευγαρι εχει κανει την εμφανιση του...η νεα εχει ξεκουμπωσει τον στηθοδεσμο του μαγιο της και μαυριζει ολη την πλατη της.Ο νεος ξαπλωμενος με την κοιλια της μιλαει...εκεινη γελαει με τα λογια που της λεει και κουναει στον ηλιο τη μαυρισμενη πλατη της...

Η Κατια φερνει στη μνημη της δικες της εικονες,απο την εποχη που ηταν ανεμελη..."ηταν ωραια εποχη" σκεφτηκε..πως επιθυμω να ξαναγυριζαν εκεινες οι μερες...

    Εχει χαλαρωση πανω στην ξαπλωστρα της .σκεφτεται οτι αφου δε μπορει να παει ενα μακρινο ταξιδι μια κοντινη εξορμιση θα ηταν καλη ιδεα

Εξαλου ειναι καλοκαιρι δε γινεται να μυζεριαζει και φετος οπως περισυ.Ο χρονος κυλαει με το να σκεφτεται χωρις να πρατει δεν εχει νοημα...

Τσαλαβουταει τα ποδια της στο νερο και απλα κοιταζει τα γαλαζια νερα της πισινας...διαφορες σκεψεις περνανε απο το μυαλο της...πρεπει να βρει τη δυναμη να κανει μια επαννεκινηση στη ζωη της ..δεν αρκουν οι σκεψεις...θελει πραξεις!!! Η πισινα μ'ενα μαγικο τροπο της δινει τη δυναμη και την ωθηση που της ελειπε...τωρα νιωθει πιο ετοιμη απο ποτε!!!

     Μερικες φορες οταν δε βρισκουμε τη δυναμη να κανουμε πραγματικοτητα τα ονειρα μας, ισως χρειαζεται να βρουμε αυτο το κατι μαγικο απο το οποιο θα αντλησουμε δυναμη για να μπορεσουμε να πετυχουμε τους στοχος μας!!!

Με αγαπη Κατια....

[Ἀπόστολος Βρανᾶς]

Πρέπει νὰ πῶ ὅτι περίμενα κάτι πιὸ 'πλούσιο'.

Θὰ μείνω στὸ αἰσιόδοξο και διδακτικὸ ἐπιμύθιο, καθὼς κι ἐγώ, ὅπως ὑποθέτω καὶ πολλὰ ἄλλα ἄτομα αὐτὴν τὴν περίοδο, βρίσκομαι σὲ φάση ἀναζήτησης μιᾶς ἐπανεκκίνησης.

Edited July 11, 2022 by Ἀπόστολος Βρανᾶς