.....Μεντίρα.....

[Μικαελλα]

.........ΜΕΝΤΙΡΑ.......

     ΨΕΜΑΤΑ....λοιπον.....καθε ανθρωπος γυρω μας εχει μια ιστορια...μια ιστορια που μας λεει καποιος οταν τον γνωρισουμε για πρωτη φορα...αραγε τη ειναι αληθεια και τη ειναι ψεμα; υπαρχουν ανθρωποι που λενε ολη την αληθεια η μηπως μας κρυβουν μικρα μυστικα πισω απο ενα φαινομενικα αθωο ψεματακι;

Καποιοι ανθρωποι κρυβουν την καταγωγη τους..αλλοι την ηλικια τους..καποιοι αλλοι ακομη και την οικονομικη τους κατασταση, ο καθενας για δικους του λογους Επινοει ενα ψεμα για να κρυψει μια αληθεια..αραγε αυτα τα μικρα ψεματα μας επηρεαζουν καπου; γιατι οι ανθρωποι τα λενε; τη ειναι αυτο που μας κανει μερικες φορες να κρυβουμε την αληθεια;; νομιζω για τον καθενα κατι διαφορετικο....."κρυβω την ηλικια μου" με κανει να νιωθω πιο νεα....."κρυβω την οικονομικη μου κατασταση"...νιωθω πλουσιος....ισως και το αντιστροφο.."δηλωνω φτωχος"... ποιος αραγε θα με πλησιασει γιαυτο που ειμαι...και οχι γιαυτο που θελει να παρει....

       Και καπου εδω ερχεται η Αννα...μια ομορφη γυναικα που οταν την πρωτογνωρισα οφειλω να ομολογησω οτι εντυπωσιαστικα απο την επιβλητικη της παρουσια..τον τροπο που μιλαγε, απο τις ντελικατες κινησης της απο την αυτοπεποιηθηση του χαρακτηρα της..

      Η Αννα ειχε ενα τροπο να τους μαγευει ολους...καθε φορα που βρισκομουν διπλα της την παρατηρουσα...την ακουγα...ποσο ηθελα να ημουν σαν την Αννα!!!! Μαγικη και αερινη!!!! 

Ετσι λοιπον αποφασισα να γινω σαν την Αννα....παρατηρουσα σιωπηλα......

Τωρα ποια η αληθεια για εμενα ειχε χαθει...το να λεω την αληθεια ηταν μια καταστροφη....ενιωθα οτι ζωη μου ηταν βαρετη και μιζερη...ετσι λοιπον ακονισα την φαντασια μου...ελεγα ψεματα στους παντες! Σε καθε περισταση διχως λογο, ετσι για να δω τη θα συμβει. Για την ικανοποιηση που ενιωθα αποπροσανατολιζοντας τους αλλους..για να κρυβω μυστικα, για να φτιαχνω πιστευτες φανταστικες ιστοριες...τωρα ποια ειχα χαθει στο ψεμα...τωρα ποια η αληθεια ηταν κατι τοσο μακρινο....ενιωθα πανησχυρη....

Ομως η αληθεια και το ψεμα ειχαν γινει ενα...δε μπορουσα να τα ξεχωρισω..ενιωθα ευαλωτη και πανησχυρη ταυτοχρονα.....ομως ηταν ενα συναισθημα ψυχοφθορο...επρεπε να διαλεξω....αληθεια η ψεμα;;; εγω δεν ημουνα η Αννα!!!! Εκεινη ηταν μια αλλη...ισως και εκεινη να ειχε χαθει σε αυτη την αβυσσο....

       Με το να λεω ψεματα δεν αλλαζει κατι...καθε φορα που κοιταζω το ειδωλο μου στον καθρεφτη η αληθεια με κοιταει καταματα...ετσι λοιπον αποφασισα να την κοιταξω κ εγω.....καπου ομως σε μια γωνια βλεπω ενα μικρο ψεματακι να μου κλεινει το ματι...

     Καπου λοιπον μεσα στην αληθεια υπαρχει κ το ψεμα...οπως και μεσα στο ψεμα υπαρχει η αληθεια...η μονη διαφορα ειναι οτι η αληθεια θα σε κοιταξει καταματα δε μπορεις να της κρυφτεις...

[Ἀπόστολος Βρανᾶς]

Καλό!

Ὄχι ἀκριβῶς 'ἱστορία', ἀλλὰ καλό!