Ιρκάνθα (1ο μέρος)

[Αρίστος]

Όνομα Συγγραφέα: Αρίστος Κουλούρης
Είδος: Horror, Dark Fantasy
Βία; Ναι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: 4.151
Αυτοτελής; Όχι
 

Ιρκάνθα.pdf

[Ἀπόστολος Βρανᾶς]

Δῶσε μου λίγο χρόνο, Ἀρίστο.  Τὸ ξεκίνημα εἶναι τέλειο!

Edited July 14, 2022 by Ἀπόστολος Βρανᾶς

[Ἀπόστολος Βρανᾶς]

Σκοτεινό, τέρμα!

Πολὺ δυνατὴ περιγραφὴ μὲ ὑπέροχες ἐπιμέρους στιγμές!

Ἡ πλοκὴ εἶναι πολύπλοκη καὶ στὴν πρώτη ἀνάγνωση ἀφήνει ἐρωτηματικά ...  Οἱ βίαιες σκηνὲς δὲν ὑπερβαραίνουν, ἀντίθετα δένουν φυσιολογικά.  Ἡ ἐναλλαγὴ μεταξὺ Ἰρκάνθας καὶ Ἀλίκης καὶ ἡ ἀτελὴς παρουσία τοῦ Μεργκρούθριλ δίνουν πολὺ ἐνδιαφέρον.

Σίγουρα δὲ θὰ ἤθελα νὰ συναντήσω τὴν Ἰρκάνθα!

[Αρίστος]

4 minutes ago, Ἀπόστολος Βρανᾶς said:

Σκοτεινό, τέρμα!

Πολὺ δυνατὴ περιγραφὴ μὲ ὑπέροχες ἐπιμέρους στιγμές!

Ἡ πλοκὴ εἶναι πολύπλοκη καὶ στὴν πρώτη ἀνάγνωση ἀφήνει ἐρωτηματικά ...  Οἱ βίαιες σκηνὲς δὲν ὑπερβαραίνουν, ἀντίθετα δένουν φυσιολογικά.  Ἡ ἐναλλαγὴ μεταξὺ Ἰρκάνθας καὶ Ἀλίκης καὶ ἡ ἀτελὴς παρουσία τοῦ Μεργκρούθριλ δίνουν πολὺ ἐνδιαφέρον.

Σίγουρα δὲ θὰ ἤθελα νὰ συναντήσω τὴν Ἰρκάνθα!

Σε ευχαριστω πολυ για το χρονο σου και τα σχολια σου. Πιστεψε με εγω δεν θα ηθελα να συναντησω τους περισσοτερους απο τους χαρακτηρες που εχω φτιαξει

[Kriton]

@Αρίστος πολύ ένταση στην ατμόσφαιρα, σκοτεινό, καθηλωτικό και μυστήριο. Χτίζεις πολύ ωραία την πλοκή σου και κρατάς αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία τελεία.

Προσωπικά μου αρέσει το γράψιμό σου. Στο έχω ξαναπεί. Κατά την άποψή μου (ως αναγνώστης - όχι ως ειδικός), θα μου άρεσε λίγο πιο λιτή η αφήγηση σε κάποια σημεία, χωρίς τόσο (πως να το πω;), λογοτεχνικό φτιασίδωμα θα το αποκαλούσα. Λιγότερες  παρομοιώσεις και λιγότερα "φανταχτερά" επίθετα.

Πολύ δυνατός. Μπράβο, φίλε.

[Αρίστος]

6 minutes ago, Kriton said:

@Αρίστος πολύ ένταση στην ατμόσφαιρα, σκοτεινό, καθηλωτικό και μυστήριο. Χτίζεις πολύ ωραία την πλοκή σου και κρατάς αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία τελεία.

Προσωπικά μου αρέσει το γράψιμό σου. Στο έχω ξαναπεί. Κατά την άποψή μου (ως αναγνώστης - όχι ως ειδικός), θα μου άρεσε λίγο πιο λιτή η αφήγηση σε κάποια σημεία, χωρίς τόσο (πως να το πω;), λογοτεχνικό φτιασίδωμα θα το αποκαλούσα. Λιγότερες  παρομοιώσεις και λιγότερα "φανταχτερά" επίθετα.

Πολύ δυνατός. Μπράβο, φίλε.

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Να ξέρεις πάντα η κριτική σου είναι ιδιαίτερης βαρύτητας για μένα. Όπως τα έχουμε ξαναπεί συνεχίζω να προσπαθώ να αποβάλλω κακές συνήθειες στο γράψιμο μου.

[Ἀπόστολος Βρανᾶς]

3 hours ago, Kriton said:

Κατά την άποψή μου (ως αναγνώστης - όχι ως ειδικός), θα μου άρεσε λίγο πιο λιτή η αφήγηση σε κάποια σημεία, χωρίς τόσο (πως να το πω;), λογοτεχνικό φτιασίδωμα θα το αποκαλούσα. Λιγότερες  παρομοιώσεις και λιγότερα "φανταχτερά" επίθετα.

Ἐμένα πάλι μ'ἄρεσε ὁ γλωσσικὸς σου πλοῦτος, @Αρίστος, (ἀντίθετα μὲ τὸν @Kriton), ἴσως ἐπειδὴ φορτώνω κι ἐγὼ τὰ δικά μου κείμενα ἀρκετά ...

[Nick V.]

Θα αφήσω κι εγώ ένα σχόλιο -σκέψεις, περισσότερο- πάνω στην ιστορία σου (κράτα ό,τι σου φανεί χρήσιμο):

Spoiler

Ο τίτλος σου μου άρεσε (αν και όνομα, μου κέντρισε το ενδιαφέρον να διαβάσω το κείμενο.) Στο τέλος με άφησες με την εντύπωση ότι ο κεντρικός σου χαρακτήρας είναι ο Μάνθος. Δεν ξέρω αν αυτή ήταν η πρόθεσή σου, αλλά, βάσει του τίτλου, ίσως και να περίμενα να διαβάσω περισσότερα για την Ιρκάνθα (πάνω που μας την εμφανίζεις, αλλάζεις σκηνή και κλείνεις. Θα επανέλθω σ’ αυτό.) Απ’ την άλλη, ο τρόπος που ξεκινάς δίνει την εντύπωση ότι ο κεντρικός σου χαρακτήρας θα είναι η Αλίκη (ωραίο το ποιηματάκι, ίσως να ήθελε ένα γυαλισματάκι ακόμα).

Ο διάλογος στην αρχή θα μπορούσε να είναι λίγο πιο ξεκάθαρος σχετικά με το ποιος μιλάει κάθε φορά (εμένα, δηλαδή, με φρέναρε κατά την ανάγνωσή μέχρι να καταλάβω.) 

Σε κάποια σημεία θα ήθελα να είναι λίγο πιο διακριτές οι αλλαγές των σκηνών (π.χ. όταν ο Μάνθος πήγε να βρει την προϊσταμένη, γυρνάς στον διάλογο με τον γιατρό και μπερδεύεις λίγο -εγώ, τουλάχιστον, μπερδεύτηκα.)

Η περιγραφή του Μεργκρούθριλ στην σελ. 8 φρενάρει λίγο τη δράση σου. Ίσως να έπρεπε να χτίσεις την περιγραφή με διαφορετικό τρόπο (παράλληλα στη δράση, ίσως.) 

Σε κάποια σημεία θα προτιμούσα να έγραφες λίγο πιο απλά (π.χ. «έφτυσε την γουλιά από αίμα, που είχε μαζευτεί στο στόμα της.» Θα μπορούσες να γράψεις: «έφτυσε το αίμα που είχε μαζευτεί στο στόμα της.» Άλλο παράδειγμά: «έτρεμε ανεξέλεγκτα, όσο δάκρυα και μύξες έρρεαν στο μαξιλάρι.» Θα σταμάταγα στο «ανεξέλεγκτα» -άντε, πες εντάξει για τα δάκρυα, όμως εκείνο το «έρρεαν μύξες» μου τράβηξε αρκετά την προσοχή και σκεφτόμουν διάφορα-. Ακόμα ένα παράδειγμά: «…καυλάντιζε στο κινητό της.» Κι αυτό αποσπάει νομίζω αρκετά την προσοχή του αναγνώστη, το «χάζευε» θα το προσπερνούσα πιο εύκολα.) 

«Ακόμα και ατημέλητη, η φυσική ομορφιά της έκανε συχνά λαιμούς να γυρίζουν και το ήξερε.» Εδώ ίσως να ήθελα λίγο περισσότερη πρωτοτυπία.

"Ο Μάνθος πίσω από την τζαμαρία την κοιτούσε, όπως λίγοι έχουν την τύχη να τους κοιτάξουν έτσι στην ζωή τους.» Πώς, δηλαδή; Αλλήθωρα; Γίνε λίγο πιο συγκεκριμένος και δείξε μας πώς την κοίταζε (γιατί πάλι κάποιοι από εμάς στο ακροατήριο φανταζόμαστε διάφορα.)

Το «μικρό» δεν είναι κακό, αλλά ίσως να προτιμούσα κάτι διαφορετικό ή εναλλακτικό μιας και η μονότονη χρήση του μου χτύπησε σε ένα σημείο κατά την ανάγνωση.

Γενικότερα νομίζω πως η ιστορία σου αφήνει στο τέλος τον αναγνώστη κάπως ανικανοποίητο μιας και κρατάς κάποια θέματα ανοιχτά. Για να το πω απλά, αυτό που θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον για μένα ως αναγνώστη (και συγγραφικά, για σένα, ως πρόκληση) θα ήταν να μας πεις και τι έγινε στη συνέχεια (αύριο το χάραμα, δηλαδή) και να κλείσεις πιο ομαλά ξαναβάζοντας μέσα στο παιχνίδι την Ιρκάνθα (ή και την Αλίκη).

Όπως και να έχει, ωραία ιστορία συνολικά.

 

[Αρίστος]

9 minutes ago, Nick V. said:

Θα αφήσω κι εγώ ένα σχόλιο -σκέψεις, περισσότερο- πάνω στην ιστορία σου (κράτα ό,τι σου φανεί χρήσιμο):

  Hide contents

Ο τίτλος σου μου άρεσε (αν και όνομα, μου κέντρισε το ενδιαφέρον να διαβάσω το κείμενο.) Στο τέλος με άφησες με την εντύπωση ότι ο κεντρικός σου χαρακτήρας είναι ο Μάνθος. Δεν ξέρω αν αυτή ήταν η πρόθεσή σου, αλλά, βάσει του τίτλου, ίσως και να περίμενα να διαβάσω περισσότερα για την Ιρκάνθα (πάνω που μας την εμφανίζεις, αλλάζεις σκηνή και κλείνεις. Θα επανέλθω σ’ αυτό.) Απ’ την άλλη, ο τρόπος που ξεκινάς δίνει την εντύπωση ότι ο κεντρικός σου χαρακτήρας θα είναι η Αλίκη (ωραίο το ποιηματάκι, ίσως να ήθελε ένα γυαλισματάκι ακόμα).

Ο διάλογος στην αρχή θα μπορούσε να είναι λίγο πιο ξεκάθαρος σχετικά με το ποιος μιλάει κάθε φορά (εμένα, δηλαδή, με φρέναρε κατά την ανάγνωσή μέχρι να καταλάβω.) 

Σε κάποια σημεία θα ήθελα να είναι λίγο πιο διακριτές οι αλλαγές των σκηνών (π.χ. όταν ο Μάνθος πήγε να βρει την προϊσταμένη, γυρνάς στον διάλογο με τον γιατρό και μπερδεύεις λίγο -εγώ, τουλάχιστον, μπερδεύτηκα.)

Η περιγραφή του Μεργκρούθριλ στην σελ. 8 φρενάρει λίγο τη δράση σου. Ίσως να έπρεπε να χτίσεις την περιγραφή με διαφορετικό τρόπο (παράλληλα στη δράση, ίσως.) 

Σε κάποια σημεία θα προτιμούσα να έγραφες λίγο πιο απλά (π.χ. «έφτυσε την γουλιά από αίμα, που είχε μαζευτεί στο στόμα της.» Θα μπορούσες να γράψεις: «έφτυσε το αίμα που είχε μαζευτεί στο στόμα της.» Άλλο παράδειγμά: «έτρεμε ανεξέλεγκτα, όσο δάκρυα και μύξες έρρεαν στο μαξιλάρι.» Θα σταμάταγα στο «ανεξέλεγκτα» -άντε, πες εντάξει για τα δάκρυα, όμως εκείνο το «έρρεαν μύξες» μου τράβηξε αρκετά την προσοχή και σκεφτόμουν διάφορα-. Ακόμα ένα παράδειγμά: «…καυλάντιζε στο κινητό της.» Κι αυτό αποσπάει νομίζω αρκετά την προσοχή του αναγνώστη, το «χάζευε» θα το προσπερνούσα πιο εύκολα.) 

«Ακόμα και ατημέλητη, η φυσική ομορφιά της έκανε συχνά λαιμούς να γυρίζουν και το ήξερε.» Εδώ ίσως να ήθελα λίγο περισσότερη πρωτοτυπία.

"Ο Μάνθος πίσω από την τζαμαρία την κοιτούσε, όπως λίγοι έχουν την τύχη να τους κοιτάξουν έτσι στην ζωή τους.» Πώς, δηλαδή; Αλλήθωρα; Γίνε λίγο πιο συγκεκριμένος και δείξε μας πώς την κοίταζε (γιατί πάλι κάποιοι από εμάς στο ακροατήριο φανταζόμαστε διάφορα.)

Το «μικρό» δεν είναι κακό, αλλά ίσως να προτιμούσα κάτι διαφορετικό ή εναλλακτικό μιας και η μονότονη χρήση του μου χτύπησε σε ένα σημείο κατά την ανάγνωση.

Γενικότερα νομίζω πως η ιστορία σου αφήνει στο τέλος τον αναγνώστη κάπως ανικανοποίητο μιας και κρατάς κάποια θέματα ανοιχτά. Για να το πω απλά, αυτό που θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον για μένα ως αναγνώστη (και συγγραφικά, για σένα, ως πρόκληση) θα ήταν να μας πεις και τι έγινε στη συνέχεια (αύριο το χάραμα, δηλαδή) και να κλείσεις πιο ομαλά ξαναβάζοντας μέσα στο παιχνίδι την Ιρκάνθα (ή και την Αλίκη).

Όπως και να έχει, ωραία ιστορία συνολικά.

 

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και τις παρατηρήσεις σου, που πάντα είναι ευπρόσδεκτες και τις λαμβάνω υπόψη σοβαρά. Απλώς, όπως γράφω και στην περιγραφή η ιστορία αυτή δεν είναι αυτοτελής και θα υπάρξει και συνέχεια

[Nick V.]

23 minutes ago, Αρίστος said:

Απλώς, όπως γράφω και στην περιγραφή η ιστορία αυτή δεν είναι αυτοτελής και θα υπάρξει και συνέχεια

Έχεις δίκιο, δεν το πρόσεξα το «όχι» στη φόρμα...