Τζον Λάγκαν - Ο Ψαράς (John Langan - The Fisherman)

[BladeRunner]

Ελληνικός τίτλος: Ο Ψαράς
Τίτλος στο πρωτότυπο: The Fisherman
Συγγραφέας: John Langan
Εκδόσεις: Αίολος
Μεταφραστής: Πάνος Τομαράς
Ημερομηνία έκδοσης: Ιούλιος 2022

---------------------------------------------------------------------------------------------

Το Ρέμα του Ολλανδού, ένας ορμητικός χείμαρρος με απότομες όχθες, διασχίζει τα δάση γύρω από το Γούντστοκ, στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης, γεμάτος υποσχέσεις για επίδοξους ψαράδες.
Τέτοιοι ψαράδες είναι και ο Έιμπ με τον Νταν, δυο φίλοι που βρήκαν παρηγοριά για την απώλεια των αγαπημένων τους στο κοινό τους πάθος για το ψάρεμα. Οι φήμες, όμως, που συνοδεύουν το Ρέμα του Ολλανδού δεν κάνουν λόγο μόνο για έναν απομονωμένο ψαρότοπο, αλλά και για ένα μυστικό που βρίσκεται εκεί και που ίσως βοηθούσε να απαλύνουν τη θλίψη τους ο Νταν και ο Έιμπ.
Παρόλο που και οι δυο τους αντιμετωπίζουν τις φήμες αυτές σαν δεισιδαιμονίες, σύντομα θα βρεθούν μπλεγμένοι σε μια ιστορία σκοτεινή σαν τα ορμητικά νερά εκείνου του χειμάρρου, με επίκεντρο έναν μυστηριώδη άνδρα με το προσωνύμιο Ψαράς, μια ιστορία που θα τους φέρει αντιμέτωπους με τις απώλειες που έχουν βιώσει και με το τίμημα που θα πρέπει να καταβάλουν για να τις αναπληρώσουν.
Ο Ψαράς, ένα από τα συγκλονιστικότερα μυθιστορήματα τρόμου των τελευταίων ετών, μιλάει για την απώλεια, τη μοναξιά και τη φιλία, με περίτεχνη γραφή, λεπτοδουλεμένη πλοκή και σκοτεινή φαντασία, συνδυάζοντας τη βιβλική ιστορία του Ιώβ, το Μόμπι Ντικ, του Χέρμαν Μέλβιλ, και τις ιστορίες του Χ.Φ. Λάβκραφτ. Το 2016, ο Ψαράς πήρε το βραβείο Bram Stoker Καλύτερου Μυθιστορήματος.

[BladeRunner]

Η κυκλοφορία του συγκεκριμένου μυθιστορήματος στα ελληνικά είναι, κατά τη γνώμη μου, μια από τις πιο δυνατές στιγμές της φετινής εκδοτικής χρονιάς, μιας και πρόκειται για ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα και πολυσυζητημένα μυθιστορήματα τρόμου των τελευταίων ετών. Φυσικά, ξετρελάθηκα όταν έμαθα ότι θα κυκλοφορούσε στα ελληνικά, έτρεξα να το αγοράσω αμέσως με το που έσκασε μύτη στα βιβλιοπωλεία (λίγες μέρες πριν φύγω για διακοπές), και τώρα που το διάβασα μέσα σε δυο μέρες, μπορώ να πω ότι αξίζει όλη αυτή τη φασαρία, ήταν ένα βιβλίο που με κράτησε δέσμιό του κυριολεκτικά από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα, αν και οφείλω να πω ότι ιδανική εποχή για να το διαβάσει κανείς είναι το χειμώνα (ή έστω το φθινόπωρο), με βροχή και καταιγίδες έξω, έτσι ώστε να υπάρχει και η ανάλογη ατμόσφαιρα. Από την άλλη βέβαια, καλό είναι και το καλοκαίρι, τουλάχιστον μόλις το τελειώσεις μπορείς να βγεις έξω στον ήλιο, να πας στη θάλασσα (χμ, ίσως και όχι, τώρα που το σκέφτομαι...), να πιεις κάτι δροσιστικό, και έτσι να ξεχάσεις για λίγο όλα αυτά τα εφιαλτικά και ανατριχιαστικά που διάβασες στο βιβλίο. Ναι, το βιβλίο είναι αρκετά ανατριχιαστικό, με κάμποσες σκηνές φρίκης και με αρκετά νοσηρή ατμόσφαιρα, με τον τρόπο αφήγησης να θυμίζει κάτι από τα παλιά και τα κλασικά μυθιστορήματα τρόμου που τόσο πολύ γουστάρω, και με τη γραφή να είναι ιδιαίτερα λογοτεχνική και ποιοτική. Και μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ αυτό το κολπάκι του συγγραφέα με την ιστορία μέσα στην ιστορία, που είναι στο δεύτερο μέρος του βιβλίου και που αποτελεί ουσιαστικά και το μεγαλύτερο κομμάτι του, η οποία από μόνη της είναι ένα διαμαντάκι στο είδος του τρόμου, όπως εδώ που τα λέμε και το πρώτο και το τρίτο μέρος. Τέλος πάντων, πρόκειται για ένα πραγματικά πολύ ενδιαφέρον, ιδιαίτερα καλογραμμένο και απολαυστικό μυθιστόρημα τρόμου με διάφορες Λαβκραφτικές πινελιές, που χάρη στην αφήγηση και όλα τα σκηνικά και την ατμόσφαιρα είναι ικανό να καθηλώσει τους αναγνώστες από την αρχή μέχρι το τέλος, καθώς και να τους δημιουργήσει ποικίλα συναισθήματα και μια παράξενη αίσθηση, σαν κάτι το κακό να είναι κάπου εκεί έξω. Όσον αφορά την ελληνική έκδοση, είναι πολύ ωραία, με προσεγμένη μετάφραση και τέλεια αισθητική. Ορμήστε... άφοβα! Υ.Γ. Τι ωραία ταινία που θα γινόταν, ίσως με σκηνοθέτη τον Ρόμπερτ Έγκερς.

9/10

[Spyrex]

Μόνο εμένα δεν μου άρεσε μάλλον το συγκεκριμένο. Το είχα διαβάσει πριν κάτι μήνες γιατί διάβαζα διθυραμβικές κριτικές, αλλά θυμάμαι ότι η ιστορία μέσα στην ιστορία με είχε αφήσει αδιάφορο. Δεν έχω να θυμάμαι κάτι από το βιβλίο προσωπικά.

[Steel Guardian]

 

The Fisherman/Ο Ψαράς (Εκδόσεις Αίολος)
Μπορώ να πω ότι το εν λόγω βιβλίο με δίχασε αρκετά. Σε κάποιο βαθμό ίσως να φταίει ότι, όπως αναφέρει και ο BladeRunner παραπάνω, είναι ένα βιβλίο για το οποίο είχα ακούσει/διαβάσει διθυράμβους και το περίμενα με τεράστια ανυπομονησία και φοβερά υψηλές προσδοκίες. Αυτές οι προσδοκίες θα έλεγα ότι εκπληρώθηκαν μόνο μερικώς.
Βρήκα το ύφος της αφήγησης τρομερά αποστασιοποιημένο, κάτι που είχε ως συνέπεια να μην με πολυενδιαφέρει κανένας από τους χαρακτήρες, πάρα τα διάφορα τραγικά και συνταρακτικά που τους συμβαίνουν. Επίσης θεωρώ ότι σε πολλά σημεία ήταν αρκετά πιο αργόσυρτο από όσο θα έπρεπε και ότι πλάτειαζε πολύ. Ακόμα κάποιες λεπτομέρειες σχετικές με την υπόθεση δεν με έπεισαν τελείως.
Από την άλλη η γραφή είναι, όπως πολύ εύστοχα είπε ο BladeRunner, πολύ ποιοτική και λογοτεχνική, χωρίς να γίνεται όμως δύσκολη ή κουραστική. Η όλη υπόθεση ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρουσα, ειδικά στο εκτεταμένο φλάσμπακ που υπάρχει στο δεύτερο μέρος, και το βιβλίο έχει πολλές καλές και άκρως ενδιαφέρουσες ιδέες. Επιπλέον είναι αρκετά ατμοσφαιρικό και έχει διάφορες πολύ γαμάτες τρομοσκηνές και εικόνες.
Στην τελική είναι ένα βιβλίο που γενικά μου άρεσε, αλλά όσο το διάβαζα μου τριβέλιζαν συνέχεια το μυαλό ένα "δεν είναι τόσο καλό όσο περίμενα" και ένα "δεν είναι τόσο καλό όσο θα μπορούσε να είναι".

Edited September 3, 2022 by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου.