Άντριου Κράμεϋ (Andrew Crumey)

[BladeRunner]

Ο Άντριου Κρούμι γεννήθηκε στη Γλασκώβη της Σκωτίας το 1961. Σπούδασε μαθηματικά και θεωρητική φυσική στο Πανεπιστήμιο St. Andrews και στο Imperial College του Λονδίνου. Εργάζεται ως αρχισυντάκτης της φιλολογικής σελίδας της εφημερίδας "Scotland on Sunday". Το πρώτο του βιβλίο "Music, in a foreign language" (1994· κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καστανιώτη με τον τίτλο: Μουσική, σε ξένη γλώσσα) τιμήθηκε με το βραβείο Saltire. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματά του: "Pfitz" (1995), το οποίο ανακηρύχθηκε καλύτερο βιβλίο της χρονιάς από τον Observer και τους New York Times και "Mr Mee" (2000, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις). Ο Κράμεϋ θεωρείται ένας από τους βασικούς εισηγητές του μεταμοντερνισμού στη βρετανική λογοτεχνία, έχει επηρεασθεί από τον Μπόρχες και τον Ίταλο Καλβίνο, και σύμφωνα με τον Τζόναθαν Κόου αποτελεί ελπίδα για την ανανέωση του βρετανικού μυθιστορήματος. Το μυθισόρημά του "Sputnik Caledonia" τιμήθηκε με το βραβείο Northern Rock Foundation Writer's Award.

Δείτε όλα τα βιβλία του, καθώς και κριτικές γι' αυτά, στο Goodreads.

Βιβλία του συγγραφέα που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά:

1. Music, in a Foreign Language - Μουσική, σε ξένη γλώσσα (Καστανιώτης, 1997)
2. Pfitz - Πφιτς (Πόλις, 2003)
3. Mr Mee - Ο κύριος Μι (Πόλις, 2006)
4. D'Alembert's Principle - Η Αρχή του Ντ' Αλαμπέρ (Πόλις, 2007)
5. Mobius Dick - Μόμπιους Ντικ (Πόλις, 2007)
6. Sputnik Caledonia - Sputnik Caledonia (Πόλις, 2011)

[BladeRunner]

Sputnik Caledonia

Όντας αρκετά αναποφάσιστος ως προς τα ποια βιβλία ήθελα να πάρω μαζί μου στις καλοκαιρινές διακοπές, την τελευταία στιγμή πριν φύγω από το σπίτι άρπαξα το συγκεκριμένο βιβλίο που ήταν πάνω-πάνω σε μια ντάνα, λέγοντας από μέσα μου ότι καιρός ήταν να το διαβάσω επιτέλους, μετά από κάτι παραπάνω από δέκα χρόνια που έπιανε σκόνη κάπου μέσα στο σπίτι. Ε, λοιπόν, καλύτερη επιλογή δεν θα μπορούσα να κάνω, τόσο σαν αναγνωστική εμπειρία εν μέσω διακοπών, όσο και σαν πρώτη επαφή με το έργο ενός ιδιαίτερου συγγραφέα, όπως είναι ο Άντριου Κρούμι. Το βιβλίο κυριολεκτικά με καθήλωσε, με παρέσυρε, με μετέφερε σε έναν άλλο κόσμο (ή και σε δυο, ποιος ξέρει), με έβαλε σε κάθε είδους σκέψεις για τον κόσμο γύρω μου, για πιθανές παράλληλες πραγματικότητες, για τη ζωή, το σύμπαν και τα πάντα. Σ' αυτό το σημείο ίσως θα έγραφα κάτι σαν περίληψη για την πλοκή του βιβλίου, αλλά νομίζω ότι το ιδανικότερο είναι να ξεκινήσει κανείς το βιβλίο χωρίς να γνωρίζει και πολλά πράγματα για την πλοκή του, έτσι θα είναι πιο ενδιαφέρουσα η όλη αναγνωστική εμπειρία, και όσο να 'ναι θα υπάρχει μια κάποια αγωνία, ένα μυστήριο για τη συνέχεια. Και το βιβλίο είναι αρκετά περίεργο ως προς τη δομή του (χωρίζεται σε τρία διακριτά μέρη, με το ύφος γραφής να αλλάζει κάθε φορά), αρκετά μυστηριώδες και ιδιαίτερο, αν και οφείλω να πω ότι διαβάζεται εξαιρετικά εύκολα, η γραφή κυλάει σαν γάργαρο νερό, είναι ευχάριστη, χειμαρρώδης, οξυδερκής και με εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ, δεν είναι καθόλου βαριά και ασήκωτη όπως για κάποιο λόγο πίστευα ότι θα ήταν, ενώ επίσης οι όποιες επιστημονικές και λογοτεχνικές/φιλοσοφικές αναφορές υπήρχαν στο βιβλίο καθόλου δεν με κούρασαν, ούτε με μπέρδεψαν, αντίθετα με έβαλαν και σε ένα τρυπάκι αναζήτησης. Βέβαια, όποιοι αναγνώστες θέλουν ένα βιβλίο με αρχή, μέση και τέλος, ίσως να μην ενθουσιαστούν και τόσο με αυτό, μιας και το τέλος του είναι αρκετά ανοικτό σε διαφορετικές ερμηνείες, μάλιστα ίσως να μην υπάρχει καν κάποιο συγκεκριμένο τέλος, πολλά ερωτήματα ίσως να μην βρίσκουν άμεση απάντηση, αλλά εδώ που τα λέμε, ακριβώς αυτό το πράγμα δεν ισχύει και στην πραγματική ζωή; Σάμπως βρίσκουμε απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που ανακύπτουν κατά τη διάρκεια της ζωής μας; Τέλος πάντων, το βιβλίο μου άρεσε πάρα πολύ και χαίρομαι που έχω στη συλλογή μου τρία ακόμα βιβλία του συγγραφέα για διάβασμα, ενώ θα αναζητήσω και τα άλλα δυο δικά του που μου λείπουν (και αναφέρομαι σε αυτά που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, που είναι έξι στο σύνολο). Για μένα, σίγουρα μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις της φετινής αναγνωστικής χρονιάς!

9/10