Γουίλιαμ Γκόλντινγκ (William Golding)

[BladeRunner]

Ο Βρετανός συγγραφέας Γουίλιαμ Γκόλντινγκ γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου του 1911 στο Newquay της Κορνουάλης και πέθανε στις 19 Ιουνίου του 1993 στο Perranarworthal της ίδιας κομητείας. Ο πατέρας του ήταν διευθυντής σε τοπικό σχολείο και διανοούμενος, που είχε ριζοσπαστικές πολιτικές πεποιθήσεις και πίστευε πολύ στην επιστήμη. Η οικογένεια μετακόμισε στο Μάρλμπορο και ο Γουίλιαμ παρακολούθησε μαθήματα στο Marlborough Grammar School. Αργότερα πήγε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (στο Κολέγιο Brasenose) το 1930, όπου σπούδασε φυσικές επιστήμες και Αγγλική γλώσσα. Το πρώτο του βιβλίο, μια συλλογή ποιημάτων, εκδόθηκε ένα χρόνο πριν ο Γκόλντινγκ πάρει το πτυχίο του. Παντρεύτηκε την Ανν Μπρούκφιλντ, μια χημικό, το 1939. Έγινε καθηγητής Αγγλικής φιλολογίας και φιλοσοφίας στο Bishop Wordsworth's School στο Σώλσμπερι. Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στο Βασιλικό Ναυτικό και συμμετείχε στη βύθιση του ισχυρότερου γερμανικού θωρηκτού, του Μπίσμαρκ. Επίσης συμμετείχε στην απόβαση της Νορμανδίας, και μετά το τέλος του πολέμου επέστρεψε στη διδασκαλία και την συγγραφή. Το 1961 η επιτυχία των βιβλίων του επέτρεψε στον Γκόλντινγκ να αφήσει τη θέση του ως καθηγητής και να περάσει ένα χρόνο ως φιλοξενούμενος συγγραφέας στο Κολέγιο Χόλινς στη Βιρτζίνια. Από τότε ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη συγγραφή. (Από την Wikipedia)

Το πλέον πολυδιαβασμένο έργο του είναι το κλασικό μυθιστόρημα Ο άρχοντας των μυγών, που μεταφέρθηκε δυο φορές στον κινηματογράφο, μια το 1963 σε σκηνοθεσία Πίτερ Μπρουκ και μια το 1990 σε σκηνοθεσία Χάρι Κουκ. Ο Γουίλιαμ Γκόλντινγκ κέρδισε το 1980 το βραβείο Booker για το βιβλίο Μύησις ταξιδευτού ("Rites of Passage"), ενώ το 1983 βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

*Διαβάστε περισσότερα για τη ζωή και το έργο του, στη Wikipedia.
*Δείτε τα βιβλία του και διαβάστε κριτικές για αυτά, στο Goodreads.

Βιβλία του συγγραφέα που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά:

*Lord of the Flies - Ο άρχοντας των μυγών (Γράμματα, Καστανιώτης, Διόπτρα)
*The Inheritors - Οι κληρονόμοι (Ζαχαρόπουλος)
*Pincher Martin - Μάρτιν ο φαταούλας (Libro)
*Free Fall - Ελεύθερη πτώση (Ψυχογιός, Διόπτρα)
*The Spire - Το κωδωνοστάσιο (Ζαχαρόπουλος)
*Darkness Visible - Ορατό σκοτάδι (Ζαχαρόπουλος)
*Rites of Passage - Μύησις ταξιδευτού (Καστανιώτης, Διόπτρα)
*Close Quarters - Σε απόσταση αναπνοής (Καστανιώτης)
*Fire Down Below - Φωτιά στα έγκατα (Καστανιώτης)
*The Paper Men - Άνθρωποι από χαρτί (Καστανιώτης)
*The Double Tongue - Η διπλή γλώσσα (Καστανιώτης, Διόπτρα)

[BladeRunner]

Μύησις ταξιδευτού

Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο του Γουίλιαμ Γκόλντινγκ που διαβάζω, μετά το πλέον πολυδιαβασμένο μυθιστόρημά του "Ο άρχοντας των μυγών" που διάβασα τον Νοέμβριο του 2010, αλλά ουσιαστικά είναι σαν να τον γνωρίζω για πρώτη φορά, τόσα χρόνια που πέρασαν από τότε που διάβασα το άλλο του βιβλίο (το οποίο, φυσικά, θα ξαναδιαβάσω στο άμεσο μέλλον). Λοιπόν, στη βιβλιοθήκη μου έχω σχεδόν όλα τα βιβλία του που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά και αποφάσισα επιτέλους να πιάσω ένα από αυτά, και μάλιστα το συγκεκριμένο, που επανακυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες σε νέα μετάφραση και με υπέροχο εξώφυλλο. Ναι, πολύ ποιοτικό και ιδιαίτερο μυθιστόρημα, οξυδερκές και τρόπον τινά κλειστοφοβικό (λόγω του περιορισμένου χώρου όπου διαδραματίζεται η ιστορία, αλλά και λόγω της ίδιας της ιστορίας), σίγουρα ο συγγραφέας με τούτο το βιβλίο ήθελε εν πολλοίς να σκιαγραφήσει την αγγλική κοινωνία των πρώτων χρόνων του 19ου αιώνα, με όλες τις ταξικές διακρίσεις και την ηθική υποκρισία των μελών της. Σίγουρα είναι ολίγον τι αργό όσον αφορά την εξέλιξη των γεγονότων, δεν είναι δηλαδή δα και τόσο δυναμικό ή καθηλωτικό ως προς την πλοκή του, ο αφηγητής είναι ένας πομπώδης νέος της αριστοκρατικής τάξης που αναμένεται να πιάσει ένα κυβερνητικό πόστο κάπου στην Αυστραλία και που με τον τρόπο του περιγράφει όλα όσα βλέπει στο μεγάλο αυτό ταξίδι από την Αγγλία για την Αυστραλία, με βασικό στόχο να ενημερώσει και να διασκεδάσει (;) τον νονό του που θα διαβάσει το ημερολόγιο αυτό. Πιθανολογώ ότι δεν είναι για όλα τα γούστα το βιβλίο, τόσο σαν πλοκή όσο και σαν γραφή -ακόμα κι εγώ μερικά σημεία τα βρήκα λίγο βαρετά ή φλύαρα-, όμως γενικά μπορώ να πω ότι το απόλαυσα, σίγουρα ήταν ένα βιβλίο που με κράτησε σε μια κάποια εγρήγορση μέχρι το τέλος, ενώ οπωσδήποτε βρήκα τη γραφή εξαιρετικά ποιοτική και οξυδερκή. Υ.Γ. Ελπίζω οι εκδόσεις Διόπτρα να βγάλουν και τα άλλα δυο βιβλία της τριλογίας με την ίδια ποιότητα στη μετάφραση και την αισθητική στα εξώφυλλα.

8/10