Jump to content

Ουδέν κακό


Starbuck

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Εβελίνα Σερέτη
Είδος: φαντασία
Βία; τιποτένια
Σεξ; τιποτένιο
Αριθμός Λέξεων: 3.371
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Για τον 57ο Διαγωνισμό Σύντομης Ιστορίας με θέμα: Συνωμοσία

Ουδέν κακό.pdf Ουδέν κακό.docx

  • Like 5
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα locked this topic
  • Φάντασμα unlocked this topic

Καλή επιτυχία Εβελίνα!

Spoiler

Εντάξει, νομίζω ότι ερωτεύτηκα την Μίλαλι! Ήταν τόσο ζωντανή, τόσο απολαυστική. Πολύ καλογραμμένη ιστορία, πλούσια και χορταστική με έξυπνο σύστημα μαγείας και μπόλικες δόσεις χιούμορ και κυρίως ερωτικού ύφους. Δεν έχω να πω πολλά. Όλα ήταν όπως έπρεπε. Καλή γλώσσα, ωραίες περιγραφές, όμορφη κοσμοπλασία, σωστή πλοκή. Το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν ο τίτλος του διηγήματος. Θα ήθελα κάτι πιο πιασάρικο, πιο cheesy που λένε στο χωριό μου. Θα σου πω κι ένα άλλο που μου άρεσε. ΜΙΛΑΛΙ ρε φίλε. Θεά, τη λάτρεψα! 

 

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Καλή επιτυχία Εβελίνα και συγχαρητήρια για την προσπάθειά σου!

Spoiler

Αρκετά καλή η γραφή.

Περίμενα μια κορύφωση/λίγη δράση την στιγμή της επίθεσης της φατρίας.

Δεν μας λες τίποτα για την Άντιν που αναφέρεις το όνομά της, ενώ για την «μορφονιά» μαθαίνουμε πράγματα (π.χ. ότι είναι κόρη του Νούθολ, ότι μάζευε πικραλίδες για τον άρρωστο πατέρα της, για την εμφάνισή της κλπ.) αλλά δεν μας λες το όνομά της. Θα μπορούσες να βαφτίσεις Άντιν την κόρη του Νούθολ, και η τωρινή Άντιν ,να ήταν απλά η αρραβωνιαστικιά του, χωρίς να αναφέρεις όνομα.

Η περιγραφή της Μίλαλι να περιεργάζεται το «ακάλυπτο στήθος» και τα «αχαμνά» του «προικισμένου νέου», δεν μού άρεσε καθόλου. Μού φάνηκε ότι διαβάζω άρλεκιν.

Σε γενικές γραμμές, μια αρκετά καλή προσπάθεια!

 

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Spoiler

Η συμμετοχή σου, ομολογώ, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη μιας και στους τελευταίους διαγωνισμούς του σφφ είχαμε χάσει τα ίχνη σου (αλλά, μάλλον, κατά πως φαίνεται -ολοκάθαρα, δηλαδή- άξιζε η αναμονή.)

Νομίζω πως θα μπορούσες να είχες δουλέψει λίγο περισσότερο τα ποιηματάκια (γιατί κάπως μου σκαλώνουν.)

Λέξεις: βλέννες και ενσυναίσθηση. Δεν μου ταίριαξαν με το υπόλοιπο κείμενο (μου φάνηκαν κάπως επιστημονικές, δηλαδή. Θα μπορούσες να ήσουν λίγο πιο ευρηματική σ’ αυτά τα σημεία.)

Επανάληψη: Όταν ανεβαίνει ο Κουλάντριν στο βήμα για τον καθιερωμένο λόγο του, πέφτεις στην παγίδα της (αναγκαστικής;) επανάληψης αφού τον βάζεις να εξηγήσει στους από κάτω αυτό που ο αναγνώστης ξέρει ήδη. Σ’ αυτό το κείμενο, όμως, φρενάρεις απότομα και χωρίς λόγο τον ρυθμό σου (και στο λάθος σημείο, λίγο πριν το τέλος) οπότε, δικαίως νομίζω, ο αναγνώστης σου αναφωνεί: «Πφφ, μα τώρα θα τους τα πεις; Διάλεξες τη στιγμή; Πάνω στο καλύτερο με φρενάρεις για να με κάνεις σύνδεση με τα προηγούμενα; Καλέ τα ξέρω τα προηγούμενα, θα με πάρει ο ύπνος μέχρι να διαβάσω τις δυο προτάσεις-επανάληψη για να ενημερωθούνε κι οι κομπάρσοι –και ποιος χέστηκε για τους κομπάρσους, αλήθεια;- μα δε με λυπάσαι καθόλου;» Κοντολογίς, θα μπορούσες, νομίζω, να είχες αποφύγει να κάνεις κοιλιά αν είχες καταφύγει σε μια λίγο πιο ευρηματική διατύπωση.

Ανάπτυξη: Η «αναμέτρηση» έληξε με συνοπτικές διαδικασίες αλλά ακόμα κι έτσι, μας άφησες με ένα ερωτηματικό (εδώ η άλλη έχασε την προίκα της, ο άλλος πώς τη γλίτωσε έτσι απλά -και αρτιμελής, παρακαλώ- μόνο με μια -κατά βάση- επιπληξούλα; Δεν θα έπρεπε, ας πούμε, αν δεν σ’ αρέσουν τα αιματηρά πετσοκόμματα, να έπεφτε ένα ξόρκι τύπου: κομμένα τα παγωτά επ’ αόριστον. Ή το ξόρκι της Καυτερής Γεύσης: ό,τι τρώει κι ό,τι πίνει να έχει γεύση καυτερής πιπεριάς σε εξωφρενικές ποσότητες. Ή κάτι πιο χειροπιαστό, τέλος πάντων.) Ίσως, λοιπόν, να ήθελε μια μικρή ανάπτυξη κάπου εκεί πέρα γιατί, σίγουρα, ουδέν κακό αμιγές καλού, αλλά απ’ την άλλη, φαίνεται να δίνεις στο τέλος και μια μικρή αίσθηση του: πολύ κακό για το τίποτα (ή, αλλιώς, όλα αυτά τα τράβηξε μόνο και μόνο για τα μάτια του Κουλάντριν, μη χέσω; Σώθηκε κι η βιβλιοθήκη, θα μου πεις.) Επίσης, άφησες ανοιχτό και το θέμα με τα αγαπητιλίκια του Μάκρεθ. Με λίγα λόγια, δώσε λίγο μεγαλύτερη προσοχή στις ισορροπίες των χαρακτήρων σου, ιδιαίτερα όταν παίζουν κομβικό ρόλο στην πλοκή σου, για να μην φαίνεται ότι κλείνεις απότομα την ιστορία.

Τέλος: Η τελευταία ατάκα, νομίζω, δεν έπρεπε να είναι η τελευταία ατάκα (είναι λίγο αδύναμο να κλείσεις έτσι, αυτό το κείμενο.) Το λογικό θα ήταν ο Κουλάντριν να απαντήσει κάτι τύπου: «μα το ραντεβού θα γίνει έτσι κι αλλιώς, δεν το συζητώ, άλλο, άλλο, ζήτα κάτι άλλο.» Και να σκεφτεί αυτή: Α, τα θέλει ο απαυτός του. «Τι θα 'λεγες να μ’ ακολουθείς για κάνα μήνα, γονατιστός, όπου κι αν πηγαίνω, και να μου λες πόσο υπέροχη είμαι;») Αυτό που θέλω να πω (μ’ αυτό το ατυχές παράδειγμα), είναι ότι όταν έχεις μια καλή ιδέα για το κλείσιμό σου, προσπάθησε να διερευνήσεις αν μπορείς να την αναπτύξεις περισσότερο για καλύτερα αποτελέσματα.

Τίτλος: Κάπως αδύναμος, θα μπορούσε και καλύτερος.

Στα πιο σοβαρά τώρα: η γενικότερη γνώμη μου είναι ότι το χιούμορ είναι ζαριά. Σαφώς, άλλοι γελάνε μόνο με εξάρες κι άλλοι πάλι μόνο με ασσόδυο ή, ας πούμε, μόνο με κάποιον άλλο συνδυασμό (γούστα είναι αυτά). Προσωπικά πάντως γελάω με όλους τους συνδυασμούς και ίσως γι’ αυτό να μην με πολυενδιαφέρει τι ζαριά βγαίνει. Μου αρκεί μόνο να πέσει η ζάρια. Σ’ αυτή τη βάση, μου άρεσαν όλα τα ρίσκα που πήρες.

Συνολικά, νομίζω ότι έκανες πολύ καλή δουλεία και φαίνεται. Το κείμενό σου με συνεπήρε και, κοντολογίς -για να μη σου γράφω πολλά θαυμαστικά και τέτοια και βαρεθείς περισσότερο, ποιος από μας θέλει να τα ακούει, άλλωστε;- θεωρώ ότι είναι από τα πιο καλογραμμένα -τόσο τεχνικά, όσο και δημιουργικά- του διαγωνισμού.

Καλή επιτυχία και καλή συνέχεια σε ό,τι γράφεις.

 

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Μπράβο Εβελίνα  - καλή επιτυχία

Spoiler

Μου άρεσε η αντιφατική ηρωίδα που είναι πολύ “ανθρώπινη” κουτσομπόλα, μικροπρεπής, ζηλιάρα, αλλά παθιασμένη και προσηλωμένη σε βαθμό αυτοθυσίας. Νομίζω είναι η πιο δυνατή και ταυτόχρονα πιο ανθρώπινη ηρωίδα ανάμεσα σε όλες τις ιστορίες που διάβασα. Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι δευτεραγωνιστές της ιστορίας, ο Άρχοντας και ο αρχισερβιτόρος. Ο πρώτος έχει όλα τα στοιχεία ενός καθόλα τέλειου και προικισμένου ηγέτη, τουλάχιστον ειδωμένος από τα μάτια της ηρωίδας. Αλλά και το γεγονός ότι δίνει την αναγνώριση που αξίζει και επιβραβεύει την ηρωίδα, αποδεικνύει ότι πράγματι είναι τέτοιος. Ο δεύτερος γιατί είναι θύμα εξίσου και θύτης και έρμαιο εκβιασμού. Μου άρεσε η χιουμοριστική αφήγηση σε σημεία, όπως και η κάπως χιουμοριστική κατάληξη. Επίσης ο τίτλος κατά τη γνώμη μου είναι πετυχημένος και έχει επίσης και μια χιουμοριστική χροιά.

 

Θα ήθελα λίγο πιο πολύ δουλεμένη την ατμόσφαιρα στο όλο έργο. Επίσης θα ήθελα πιο συναισθηματικά φορτισμένη / δουλεμένη  την ερωτική ιστορία του αρχισερβιτόρου - όταν διηγείται ο προδότης την αιτία της προδοσίας πρέπει να φαίνεται πόσο απελπισμένος είναι, πώς κλιμακώθηκε ο έρωτάς του που τον οδήγησε εκεί.

Ξεκαθαρίζω ότι δεν θεωρώ εαυτόν κριτικό λογοτεχνίας και ότι λέω είναι καλοπροαίρετο, εντελώς υποκειμενικό (και προφανώς όχι απόλυτη αλήθεια ή γνώμη αυθεντίας). Θεωρώ όλες τις προσπάθειες αξιέπαινες.

Edited by Kriton
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Συγχαρητήρια και καλή επιτυχία !

Spoiler

Μου άρεσε πολύ. Διαβάζοντας το κείμενό σου ένιωσα λες και ήμουν σε session DnD ή παρακολουθούσα επεισόδιο Critical Role (η λεπτομέρεια του d20 με κέρδισε 😉 ). Η πρωταγωνίστρια ολοζώντανη και πολύ όμορφα δοσμένη. Αν μου επιτρέπεις, σε κάποια σημεία το λεξιλόγιο δεν ταίριαζε με το υπόλοιπο ύφος του κειμένου και από την επικείμενη επίθεση και μετά ο ρυθμός ήταν βιαστικός.

 

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Καλησπέρα Εβελίνα!

Spoiler

Πλοκή. Το δυνατό σημείο της ιστορίας. Μου φάνηκε ενδιαφέρουσα, με όση ήθελα αγωνία και ότι εδραζόταν σε μία πολύ ισχυρή και ενδιαφέρουσα-

Κοσμοπλασία. Ναι, ισχύουν τα παραπάνω. Αν θέλω να γκρινιάξω είναι για τα μάγια. Α, φοβερή η ιδέα σου να χάνει κάτι κάποιος από το σώμα του για την εκτέλεση ενός ξορκιού (δλδ ρίχνω πέντε κιλά από τους γοφούς για να γίνω αόρατη και να παρακολουθήσω το γκόμενο, δεν ξέρω αν συνειδητοποιείς το potential) αλλά Β. δεν με βρίσκει σύμφωνη η χρήση του εικοσάεδρου. Βασικά έχω πήξει να διαβάζω κείμενα μικρά και μεγάλα που είτε βασίζονται στου καθενός το campaign είτε σε rpg είτε σε σενάρια με τέτοιες αναφορές, όχι άλλο.

Χαρακτήρες. Μαρή Μίλαλι. Πολύ μου άρεσες. Μεγάλη αξία του έδωσες όμως του Κουλαντριν στο τέλος. Τι επιτυχημένο όνομα για πολιτικό btw, Κουλάντριν. Κουλαντρίζω, αν δεν το ξέρεις, σημαίνει καταφέρνω. Άρα έχουν πολιτικό ηγέτη που πρακτικά ονομάζεται ο Καταφερτζής. Cool. Δεν με έπεισε τόσο ο χαρακτήρας του προδότη, αν μπορεί κανείς να τον αποκαλέσει έτσι, ίσως γιατί ξεσπά πολύ εύκολα σε ένα αχαλίνωτο tell που δίνει τη λύση στο πιάτο.

Διεκπεραίωση. Πιο μέσα στο θέμα δεν γινόταν. Γενικά καλό διήγημα και ευχάριστο, όχι μαύρη μαυρίλα πλάκωσε. Ξέρεις εσύ.

Υ.Γ.: Θα συμφωνήσω επίσης με κάποιον από τους προλαλήσαντες ότι ο τίτλος μάλλον αδικεί το διήγημά σου.

Καλή επιτυχία και ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου!

Edited by Ιρμάντα
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Καλή επιτυχία, Εβελίνα!

Spoiler

Η Μίλαλι είναι απίστευτη, είναι μια μικρή (70 εκατοστά) θεά. Έχει χαρακτηριστικά προσωπικότητας που θα μπορούσαν άνετα να ορίζουν ένα δισδιάστατο χαρακτήρα, μα εσύ κατάφερες να χτίσεις μια ολοζώντανη ηρωίδα με γενναιότητα, χιούμορ και τσαχπινιά. Ξεπηδάει από το “χαρτί” αβίαστα και τη θεωρώ το διαμάντι της ιστορίας. Πραγματικά, τι στο καλό βλέπει στον Κουλάντριν;

 

Το σύστημα μαγείας με βρήκε σύμφωνο - η ιδέα του κόστους για ένα όφελος μπορεί να γεννήσει πολλές ενδιαφέρουσες καταστάσεις, πράγμα που κατάφερες. Τα ποιηματάκια δεν ήταν απαραίτητα, αλλά σίγουρα προσφέρουν στο ανάλαφρο της ατμόσφαιρας που έχεις πλέξει.

 

Και τι ατμόσφαιρα!; Όλο το κείμενο είναι φιλτραρισμένο από τα μάτια της πρωταγωνίστριας και γι’ αυτό μπόρεσες να αποδώσεις αυτό το ύφος χωρίς να καταλήξει μελόδραμα. Σημειωτέον, οι σκέψεις που πέταγε ανά τακτά διαστήματα η Μίλαλι, καθώς δεν συγκρατιόταν, ήταν χρυσός. Επειδή όμως όλο το κείμενο είναι από την πλευρά της Μίλαλι, δεν θα μπορούσε να ξέρει τη γεύση των δακρύων του αρχισερβιτόρου (αλλά σιγά τα κάστανα κιόλας).

 

Για την πλοκή, ήταν straightforward, οι περιορισμένες λέξεις ίσως έκοψαν λίγο από την ενέδρα - αλλά δεν ήταν αντικείμενο εστίασης η ενέδρα καθαυτή. Θέλαμε συνωμοσία, λάβαμε συνωμοσία. Ο τίτλος είναι μέρος μιας φράσης που χρησιμοποιείται και στο κείμενο, αλλά χωρίς ολόκληρη τη φράση δεν είναι εύκολο να προϊδεαστεί ο αναγνώστης για το τι θα διαβάσει.

 

Α, και το χιούμορ ειναι 10/10 για μένα (ή ζαριά τύπου ασσόδυο 😜).

Όπως και να έχει, μου άρεσε πάρα πολύ η ιστορία σου! Εύχομαι και πάλι επιτυχία.

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Καλη επιτυχια!

Spoiler

Πολύ αστείο και ζωντανό. Τιτλος: δινει μια χιουμοριστικη νοτα, αλλα θα μπορουσες κ καλυτερα. Πλοκη. Ναι, μια γνησια συνομωσια με τα ολα της, αν κ οχι με αρκετες ανατροπες. Ολα σχετικα ευκολα τους ηρθαν στο ξεσκεπασμα των ενοχων. Χαρακτηρας : το δυνατο σου σημειο  πραγματικα θελω να μαθω τη συνεχεια με το ραντεβου. Εκτελεση, εντος θεματος

 

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ πολύ όλες και όλους για τα πολύτιμα σχόλια και τον χρόνο σας! Με κάνουν πάντοτε καλύτερη! Η Μίλαλι σας στέλνει τα χαιρετίσματά της! :witch: :hideingbhindcurtian: ☺️

  • Like 4
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..