Η Κόρη των Ανέμων

[EmberRoar]

Όνομα Συγγραφέα: Κουτσούρης Νικόλαος
Είδος: Φαντασία
Βία; Ναι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: ~2500
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Για τον 57ο Διαγωνισμό Σύντομης Ιστορίας με θέμα: Συνωμοσία

Η Κόρη των Ανέμων.docx Η Κόρη των Ανέμων.pdf

[gismofbi]

Καλή επιτυχία Νίκο!

Spoiler

Πάντα χαίρομαι να διαβάζω κάτι δικό σου. Θεωρώ ότι σε κάθε ανέβασμα ιστορίας σου βελτιώνεσαι σημαντικά και λαμβάνεις υπόψιν κάθε φορά τις καλοπροαίρετες παρατηρήσεις που σου γίνονται. Μπράβο σου γι' αυτό. Επί της ιστορίας, είδα ένα διήγημα καλογραμμένο όπως καθετί δικό σου. Μου άρεσε η επιλογή του αφηγητή και πιστεύω πως οι διάλογοι ήταν το ισχυρό χαρτί της ιστορίας σου. Φανέρωναν κίνητρα, έδιναν ζωή στους χαρακτήρες και κινητοποιούσαν την πλοκή. Ήταν καλογραμμένο διήγημα, με σωστό χειρισμό της γλώσσας, στιβαρές ανατροπές και δυνατό τέλος. 

 

[Αρίστος]

Συγχαρητήρια και καλή επιτυχία !

Spoiler

Μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής σου για το είδος της επικής φαντασίας. Στιβαρός, με nordic στοιχεία, επιβλητικός και με αρμόζον λεξιλόγιο. Οι χαρακτήρες σου δουλεμένοι και ευδιάκριτα τα κίνητρα και η ψυχοσύνθεσή τους. Αν μου επιτρέπεις, θα ήθελα μία μεγαλύτερη εμβάθυνση στην πλοκή (μιας και είχες περιθώριο λέξεων) για να δέσει περισσότερο αρμονικά με τους υπέροχους χαρακτήρες που δημιούργησες.

 

[Kriton]

Νίκο μπράβο - καλή επιτυχία

Spoiler

Μου άρεσε το υπερβατικό και η ιδέα των Θεών που ανακατεύονται (εν είδει Αρχαιοελληνικών Θεών) στα των θνητών με αυτό τον τρόπο. Μου άρεσε ο έρωτας της θεάς απέναντι στο θνητό μελλοντικό ηγέτη και ο τρόπος που προσπαθεί να τον προστατεύσει. Η πλοκή της ιστορίας είναι απολύτως εντός θέματος και μάλιστα οι συνωμοσίες είναι πολλαπλές. (Η συνωμοσία του Ιερατείου, Η συνωμοσία της Θεάς και ενδεχόμενα και η παρελθούσα συνωμοσία κατά του Πατέρα Θεού  - που υπονοείται). Οι ήρωες θεωρώ ότι είναι επαρκώς δουλεμένοι, ειδικότερα η μητέρα και η κόρη Θεά. Ο διάδοχος πιο επιδερμικά (πώς σκέφτεται, τι νιώθει, πώς αντιδρά).

Η πλοκή της ιστορίας αναπτύσσεται ωραία και έχει σωστή κορύφωση και τέλος.

 

Η “Κόρη των Ανέμων” ως τίτλος δεν παραπέμπει τόσο σε θεά. Κάτι π.χ. όπως η “Θεά των Ανέμων” θα ήταν ενδεικτικότερο.

Στην τεχνική του, αν και μου αρέσει γενικά ο τρόπος που γράφεις, δεν μου αρέσει ο κάπως υπερβολικά  “φτιασιδωμένος” λόγος σε κάποια σημεία. Το γεγονός μάλιστα ότι δεν είναι παντού ομοιόμορφος αυτός ο τρόπος έκφρασης το κάνει να “χτυπάει” ακόμα πιο έντονα. Μια πιο απλή γραφή ενιαία σε όλο το κείμενο, πιστεύω θα το βοηθούσε περισσότερο.

Μια μικρή σημείωση, όσον αφορά στην πλοκή, θα ήθελα περισσότερη κλιμάκωση στην ένταση μεταξύ της σχέσης μητέρας θεάς-κόρης.

Κάποια δυσερμήνευτα (και αδύναμα) σημεία: πως η μητέρα θεά συνεννοείται άριστα με το ιερατείο και τους ανθρώπους γενικά συνωμοτώντας κατά του ηγέτη, ενώ η κόρη-θεά δεν μπορεί να επικοινωνήσει στο ίδιο επίπεδο με τον εκλεκτό της; Πιθανή ερμηνεία είναι η καλύτερη ικανότητα του ιερατείου με τους Θεούς, όμως κάτι τέτοιο δεν φαίνεται ούτε υπονοείται με κάποιο τρόπο.

Αυτές οι απόψεις είναι εντελώς υποκειμενικές και καλοπροαίρετες και έχουν στόχο την τροφή για κουβέντα, παρά αποτελούν υποδείξεις.

[Nick V.]

Spoiler

Οι λέξεις, τελικά, φαίνεται να είναι συνδυασμοί από πολύ μυστήρια μορφήματα. Άλλες μοιάζουν να είναι ταπεινές, σαν βαρκούλες, κι άλλες (παρόλο που μπορεί να έχουν κάποια ίδια ή, έστω, παρόμοια συστατικά), με το που τις βλέπεις, σε εντυπωσιάζουν σαν υπερωκεάνια. Προσωπικά, προτιμώ τις βαρκούλες, γιατί δεν μου κρύβουν τη θέα της θάλασσας και του ορίζοντα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το πλούσιο λεξιλόγιο είναι καλό, όταν δεν αποσπά την προσοχή (και, κακά τα ψέματα, οι μάστορες του λόγου είναι λίγοι.) Η γραφή σου είναι αρκετά καλή (πολύ καλύτερη από παλαιότερα κείμενά σου που έχω διαβάσει), αλλά η γνώμη μου είναι ότι θα μπορούσες να είχες κινηθεί ακόμα πιο απλά στο λεξιλόγιό σου, αλλά και σε κάποιες εκφράσεις σου, για να λάμψει περισσότερο και η ιστορία σου (η θέα, που λέγαμε.) Στα της ιστορίας, δούλεψες αρκετά με τη φαντασία σου και έδωσες βάθος και στο θέμα μέσω της πλοκής σου. Προς το τέλος ξεφεύγεις λίγο απ’ την ιστορία και περνάς σε μια θεωρητική (υπαρξιακή, ίσως;) συζήτηση μεταξύ θεών. Δεν είναι λάθος (μάλλον, το αντίθετο), απλά φαίνεται λίγο σαν να βγάζεις το θέμα απ’ το κάδρο (ή σαν να το βάζεις ταπετσαρία στο μπαγκράου, που λέμε, και να ασχολείσαι με άλλα.) Το τέλος που δίνεις, λογικό (αν και δεν πείθει απόλυτα. Θυμίζει περισσότερο τη σύγχυση ή και την απογοήτευση που βιώνει μια έφηβος θεά όταν διαπιστώνει από πρώτο χέρι από τι και τι υλικά είναι φτιαγμένος ο κόσμος που την περιβάλλει. Το πιο πιθανό είναι ότι την επόμενη μέρα θ' αρχίσει πάλι να κουλαντρίζει τους ανέμους.) Ο τίτλος σου είναι όμορφος, αλλά και κάπως -λίγο, ίσως- συνηθισμένος. Συνολικά, πολύ καλή συμμετοχή. Μου άρεσε πολύ. Εύχομαι καλή επιτυχία και καλή συνέχεια σε ό,τι γράφεις.

 

[Starbuck]

Spoiler

Αγαπητέ Νίκο, 

Η ιστορία σου είναι πολύ καλοδουλέμενη και όμορφα, στρωτά γραμμένη. Ίσως ωστόσο αυτή η πολύ προσεγμένη γραφή να υπερβάλλει κάποιες φορές κλέβοντας την παράσταση από την ίδια την πλοκή. Ας το εξηγήσω περισσότερο: είναι ολόκληρη γραμμένη στην ίδια ένταση και άρα δεν δημιουργεί αυξομειώσεις, δεν υπάρχει δηλαδή κόντραστ. Αν κάποια σημεία είναι πιο «μαλακά» γραμμένα και άλλα πιο έντονα τότε η ίδια η γραφή με κατευθύνει σαν αναγνώστρια και κυρίως αναδεικνύει η ίδια τα σημεία εστίασης. Κατά τα άλλα, η όλη ιδέα είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Μου άρεσε πολύ που οι θεοί είναι πλήρως εξαρτημένοι από την πίστη των ανθρώπων σε αυτούς και είναι ταυτόχρονα και παντοδύναμοι αλλά και απολύτως αδύναμοι. Μου άρεσε, ακόμα, ο τρόπος που τελικά η θεά των ανέμων σκοτώνει τον διάδοχο προσπαθώντας να τον προστατέψει. 
Γενικά, είναι μια ολοκληρωμένη προσπάθεια από την οποία το μόνο που μου έλειψε και που θα ήθελα περισσότερο είναι η ένταση της γραφής να ακολουθεί -να υπηρετεί αν θες- την ένταση των γεγονότων. 

Συγχαρητήρια και καλή επιτυχία! 

 

[Roubiliana]

Καλή επιτυχία!

Spoiler

Ενδιαφέρουσα ιστορία, την απόλαυσα. Ο τίτλος ήταν λίγο βαρετός. Ενδιάφερουσα κοσμοπλασία και μου άρεσε η κάπως διαφορετική ιστορία έρωτα του νεαρού με τη θεά. το μόνο που με χάλασε είναι πως σε κάποιο σημείο φάνηκε σαν διδακτικό, σα να περνάει απόψεις. δεν είναι κακό να υπάρχει φιλοσοφια, απλά να μη γίνεται με τόσο εμφανές τρόπο. έτσι βάρυνε η ιστορία. 

 

[Ιρμάντα]

Καλησπέρα!

Spoiler

Πλοκή: Θα πω πως ήταν προβλέψιμη, χωρίς να είναι δυσάρεστο αυτό. Θα ήθελα ίσως μια ανατροπή στο τέλος, αν και δεν μπορώ να σκεφτώ πώς θα μπορούσες να το δώσεις. Ίσως θα ήθελα την Κόρη πιο επαναστατική. Μοιάζει σαν να υποτάχτηκε στη μοίρα της και να αφέθηκε να σβήσει από απελπισία, ή τουλάχιστον, να αφέθηκε να αποδυναμωθεί.

Γλώσσα: Λίγο βαρυφορτωμένη κατά τόπους από καλολογικά στοιχεία. Νομίζω θα ήταν πιο άμεση αν υπήρχε απλούστερη γραφή.

Κοσμοπλασία: Η ιδέα ότι οι θεοί υπάρχουν όσο τους λατρεύουν οι άνθρωποι, μολονότι όχι καινούρια, παρουσιάζεται εδώ με ενδιαφέροντα τρόπο. Κυρίως μου άρεσε που δεν υπάρχει πραγματική συγγένεια μεταξύ θεών, απλά η συγγένεια που οι άνθρωποι αποφάσισαν ότι θα έχουν οι θεοί μεταξύ τους. Καλές ιδέες έχεις, γενικά.

Χαρακτήρες: Καλά δουλεμένοι, αν και θα ήθελα να είχες χρησιμοποιήσει όλο τον αριθμό των επιτρεπόμενων λέξεων για να τους φωτίσεις περισσότερο.

Διεκπεραίωση: Θα ήθελα πιο εμφανές το κομμάτι της συνομωσίας, ή μάλλον, θα το ήθελα καλύτερα ενορχηστρωμένο. Μου φάνηκε κάπως απλό να τον χτυπήσει ο άνεμος ενώ η θεά προσπαθεί να τον σώσει και έτσι να τον σκοτώνει εκείνη τελικά.

Καλη επιτυχία και ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου!