Deodonus Posted June 7, 2005 Share Posted June 7, 2005 Μα τι άλλο τελικά είναι ο άνθρωπος από ένα μικρό, ταλαίπωρο πλάσμα που μια νύχτα ξαφνικά ύψωσε τα μάτια και αντίκρησε τ'αστέρια γεμάτος απορία. Γράφτικε σήμερα πριν από λίγο (7/6/2005, 00:50), αν και το είχα σκεφτεί και λίγο το μεσημέρι. Μ'άρεσε σαν εικόνα... Αυτό Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted June 7, 2005 Share Posted June 7, 2005 Πολύ όμορφο! Όντως, σαν ένας πίνακας με πανέμορφα χρώματα (ή ένα γλυκό σχέδιο με μολύβι) Αν ξαναπείς κάτι για την αυθόρμητη ποίηση... -λογοκρισία- Οι Μούσες μαζί σου, -Ορφέας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted June 7, 2005 Share Posted June 7, 2005 Δύο μικρές παρατηρήσεις: Το "από" άλλαξέ το σε "παρά"(καλά μη βαράς, αν θέλεις το κάνεις. Απλά εκφραστικά είναι πιο σωστό, τουλάχιστον για μένα). Για να διατηρηθεί η μουσικότητα άλλαξε το "και" σε "κι". Επειδή ακολουθεί φωνήεν(ισχύει ότι και στην παραπάνω παρένθεση). Δεν έχω να σχολιάσω κάτι άλλο, είναι όντως μινιατούρα. Σα θέμα προς συζήτηση μοιάζει. Γιατί δε το συμπληρώνεις; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elsanor Posted June 7, 2005 Share Posted June 7, 2005 Ναι, είναι όμορφο! Σαν εικόνα μου έρχεται η απροσδιόριστη μορφή ενός ανθρώπου στο σκοτάδι να ανασαίνει, να υπάρχει. Στη συνέχεια σηκώνει το κεφάλι του προς τα πάνω, και ένας έναστρος ουρανός μέσα στην πανέμορφη απεραντοσύνη του είναι αυτό που τον κρατάει εκεί, να κοιτάζει με δέος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted June 7, 2005 Share Posted June 7, 2005 Ελς, έτσι που το περιγράφεις το νιώθω σαν κοντινό πλάνο, λεπτομερή εικόνα... Δεν θα έλεγες πως είναι λίγο πιο... απόμακρος, μικρούλης; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted June 7, 2005 Share Posted June 7, 2005 Υπέροχο... το καλό με αυτά τα τετράστιχα και γενικά με τα ποιήματα είναι ότι αφήνουν την φαντασία σου να καλπάζει σαν φοράδα στον αγρό... Να κάνω μια ερώτηση? Γιατί δε συνδέεις τα τετράστιχα να κάνεις ένα κανονικό ποιήμα? LOL Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted June 8, 2005 Author Share Posted June 8, 2005 Ορφέα και Ελσανόριε: Όσον αφορά την εικόνα, αν και προτημώ ο καθένας να το βλέπει όπως θέλει, έχω φανταστεί τον άνθρωπο στην πρωτόγωνη φάση της ιστορίας του, να είναι ξέρεται που περπατάει σχεδόν στα τέσσερα, και κάποια στιγμή, ενώ είναι μέσα στα χόρτα (φωτισμός από φεγγάρι [σκηνοθετική οδηγία] ) να υψώνει το βλέμμα στα αστέρια, με αυτό το βλέμμα αθώου παιδιού γεμάτο περιέργια. Θρόγγιε: Μου είναι δύσκολο να γράψω αυθόρμητα παραπάνω από τετράστιχο. Γενικά τα τετράστιχα είναι πολύ αστραπιαίες εμπνεύσεις, με ελάχιστη επεξεργασιά. Και νομίζω ότι, λόγω και του μεγέθους τους ίσως, έχουν μια αρκετά καλή δομή. Ερωβιάνα: Δεν έχω τίποτα να συμπληρώσω. Ό,τι έχω να πω για αυτήν την εικόνα και αυτό το συναίσθημα τα έχω πει. Λέω αρκετά για να αρχίσετε να φαντάζεστε, αλλά όχι και πολλά, για να σας αφίσω ελεύθερους. Ευχαριστώ για τα σχόλια/διορθώσεις. Όντως και εγώ νιώθω ότι κάπου "πάσχει" ως ποίημα, αλλά δεν βαριέσαι.... (πολύ νεοελληνικό αυτό, ε;...) Αυτά.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted June 8, 2005 Share Posted June 8, 2005 Είναι η πεποίθηση πως κάποτε θα φτάσει όσα του φαίνονται απρόσιτα Η ανάγκη για δημιουργία μέσα από τη μελαγχολία της απώλειας Μια λέξη στο σκοτάδι της αιώνιας μοναξιάς ενός γαλάζιου πλανήτη Και η ελπίδα πως θα ζήσει για να δει τους καρπούς του να αποδίδουν... Good... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elsanor Posted June 8, 2005 Share Posted June 8, 2005 Deodonus αυτό ακριβώς που είπες! Πρωτόγονο άνθρωπο είδα κι εγώ. Ναι, Ορφέα, ήταν κοντινό το πλάνο. Και μετά έρχεται η απεραντοσύνη του έναστρου ουρανού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted June 8, 2005 Author Share Posted June 8, 2005 (που στο καλό τα βρίσκεις και τα λες αυτά Ίσηδα...μένω έκπληκτος!) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted June 8, 2005 Share Posted June 8, 2005 >γεμάτος απορία... ...και θαυμασμό; (όλο κάτι θέλω να προσθέσω στις μινιατούρες σου ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted June 8, 2005 Share Posted June 8, 2005 Φαίνεται πως σου πάει η μινιατουρα, γιατί γράφεις καλές. Με νόημα, και όμορφες. Δεν έχει σημασία που είναι τέσσερις στίχοι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.