Τζον Κίλιαν (John Killian)

[Φάντασμα]

Πίσω από το όνομα John Killian βρίσκεται ένας γνωστός Έλληνας συγγραφέας. Η σειρά περιπετειωδών θρίλερ ΣΤΑ ΑΚΡΑ, που ξεκίνησε με το μπεστ σέλερ Νεκρή Πόλη, θα φιλοξενήσει και άλλα μυθιστορήματά του, που όλα τους διαδραματίζονται στην Αμερική.

Δείτε τα βιβλία του και διαβάστε κριτικές γι' αυτά, στο Goodreads.

Βιβλία του συγγραφέα:

Σειρά Στα Άκρα:

*Νεκρή πόλη (Bell, 2019)
*Αγριότοπος (Bell, 2020)
*Μοτέλ Μιζούρι (Bell, 2021)

Σειρά Στα Άκρα - Black Label:

*Πειράματα (Bell, 2022)
*Το τέλος όλων των δρόμων (Bell, 2023)

Πηγές: "Εκδόσεις Bell / Χαρλένικ Ελλάς" και biblionet

Edited September 3, 2023 by BladeRunner

[WILLIAM]

Διάβασα τον Αγριότοπο και έχω και το Νεκρή Πόλη. 

 

Για τον Αγριότοπο λοιπόν:

 Ο Ντέμιαν Τζόουνς είναι ένας συγγραφέας, παρότι παιδί της πόλης δεν φοβάται τις ταλαιπωρίες ή τους ενδεχόμενους κινδύνους που μια εκδρομή στον αγριότοπο των εκατό μιλίων του Μέην μπορεί να έχει και ταξιδεύει εκεί με μια παρέα. Αλλά οι κίνδυνοι δεν είναι αυτοί που φαντάζεται και γρήγορα θα βρεθεί κυνηγημένος να αγωνίζεται για τη ζωή του.

   Είναι ένα κλασσικό σενάριο που μπορεί να δώσει καλές ιστορίες αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν το κάνει. Είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο κάτι που το κάνει να δίνει πολύ βάρος στις σκέψεις και τα συναισθήματα του Ντέμιαν παραθεωρώντας τους υπόλοιπους που είναι κυνηγημένοι μαζί του. Επίσης η ανατροπή που έρχεται στο φινάλε, είναι μάλλον αταίριαστη και ξαφνική καθώς δεν έχει προοικονομηθεί καθόλου.

Edited February 5, 2023 by Ghost
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.

[BladeRunner]

Έχω διαβάσει τα εξής:

Μοτέλ Μιζούρι (Σεπτέμβριος 2021)

 Αν και αγόρασα το "Νεκρή πόλη" -πρώτο βιβλίο της σειράς "Στα άκρα"- με το που έσκασε μύτη σε περίπτερα και βιβλιοπωλεία, και ενώ κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο με τον τίτλο "Αγριότοπος" το οποίο τυχαίνει να μην έχω αγοράσει ακόμα (θα το κάνω σύντομα!), αποφάσισα να γνωρίσω τον Τζον Κίλιαν (ποιος Έλληνας συγγραφέας να είναι άραγε;) με το τρίτο βιβλίο. Δεν ξέρω γιατί, έτσι αποφάσισα, και εξάλλου τα βιβλία είναι παντελώς αυτοτελή. Λοιπόν, μου άρεσε το "Μοτέλ Μιζούρι". Δεν με ενθουσίασε κιόλας, αλλά μου κράτησε πολύ καλή παρέα, μου χάρισε κάμποσες ψυχαγωγικές ώρες με τη δράση του, τις δυνατές σκηνές του, τα ωραία σκηνικά του και τους ιδιόρρυθμους χαρακτήρες του, ενώ εξαιρετική βρήκα και την όλη ατμόσφαιρα. Εντάξει, ίσως κάποιοι χαρακτήρες να ήθελαν περισσότερη ανάπτυξη και ένα-δυο γεγονότα να εξελίχθηκαν κάπως απότομα, πάντως γενικά δεν είχα κανένα παράπονο. Και μπορώ να πω ότι η κατάληξη της ιστορίας μου άρεσε, ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και ταιριαστή. Όσον αφορά τη γραφή, είναι πολύ καλή, ευκολοδιάβαστη και εθιστική, με γλαφυρές περιγραφές των διαφόρων σκηνών δράσης, τολμώ να πω ότι δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από καλούς Αμερικάνους συγγραφείς του είδους. Σίγουρα θα έχω υψηλές προσδοκίες από τα άλλα δυο βιβλία, ενώ ελπίζω να υπάρξουν και επόμενα.

8/10

------------------------------------------------------------------

Πειράματα (Αύγουστος 2022)

 Πέρυσι τον Σεπτέμβριο διάβασα το θρίλερ "Μοτέλ Μιζούρι" του ίδιου συγγραφέα, που ανήκει στη λευκή σειρά βιβλίων "Στα άκρα", και τώρα είπα να διαβάσω το συγκεκριμένο, που ανήκει στη μαύρη σειρά (μιας και είναι αμιγώς τρόμου). Λοιπόν, ήταν και αυτό το βιβλίο αρκούντως ψυχαγωγικό, αγχωτικό και έντονο, πραγματικά ο συγγραφέας με καθήλωσε και με τρέλανε με όλο τον τρόμο, με όλα αυτά τα παρανοϊκά και τα φρικιαστικά γεγονότα που δεν είχαν σταματημό, μέχρι το αρκετά ανατρεπτικό φινάλε, που μπορεί να πείθει, μπορεί και όχι, πάντως εγώ μια φορά το βρήκα ιντριγκαδόρικο. Εντάξει, σαφώς και έχουμε να κάνουμε με ένα μυθιστόρημα τρόμου που θυμίζει όλες αυτές τις (κατά τ' άλλα απολαυστικές) αμερικάνικες ταινίες τρόμου β' διαλογής, που τις βλέπεις, περνάς καλά, ανάβουν και λίγο τα αίματα, αλλά εντάξει ρε παιδάκι μου, δεν είναι και για βραβείο. Σίγουρα υπάρχουν στοιχεία που ίσως να ξενίσουν και να προβληματίσουν τους αναγνώστες που όλα τα ψειρίζουν, οι χαρακτήρες δεν είναι δα και τόσο καλά σκιαγραφημένοι και κάποια πράγματα εδώ κι εκεί ίσως να είναι υπερβολικά και μη πειστικά, όμως εγώ μια φορά πέρασα καλά, αγχώθηκα, ένιωσα στο πετσί μου όλα αυτά τα τρελά που έζησε ο πρωταγωνιστής, αν μη τι άλλο η ώρα πέρασε γρήγορα και συναρπαστικά, κάτι απαραίτητο για τις ζεστές μεσημεριανές ώρες του Αυγούστου, έτσι; Χαίρομαι που έχω άλλα δυο βιβλία του συγγραφέα για διάβασμα (χμ, το ένα δεν το έχω αγοράσει ακόμα!), και ελπίζω να υπάρξουν και άλλα βιβλία, τόσο στη λευκή όσο και στη μαύρη σειρά.

8/10

[WILLIAM]

Νεκρή Πόλη

Ο βετεράνος ντετέκτιβ Μπεν Λόγκαν φτάνει στην πόλη Φόλσβιλ του Κεντάκι με σκοπό να ξεκουραστεί αλλά γρήγορα θα βρεθεί και πάλι στην ενεργό υπηρεσία αναζητώντας ένα χαμένο κοριτσάκι. Θα βρεθεί, μόνο που θα βρεθεί νεκρό. Έτσι τώρα αναζητεί έναν δολοφόνο σε μια πόλη γεμάτη μυστικά.
Είναι μια καλή ιδέα και υπόθεση αλλά έχει και τα ελαττώματά της. Ο ρυθμός είναι αργός και κάποια πράγματα θα μπορούσαν να ειπωθούν πιο γρήγορα ή και να μην υπάρχουν. Στα μείον και η αγάπη του συγγραφέα στα gore στοιχεία του είδους. Μιας και πρόκειται για συγγραφέα best seller δεν μπορώ να πω ότι δεν είναι καλός, απλά δεν είναι του γούστου μου.
 

Edited March 20, 2023 by Ghost
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.

[BladeRunner]

Το τέλος όλων των δρόμων

Τρίτο βιβλίο του Τζον Κίλιαν που διαβάζω, την αρχή την έκανα τον Σεπτέμβριο του 2021 με το "Μοτέλ Μιζούρι", συνέχισα με το "Πειράματα" τον Αύγουστο του 2022 και τώρα ήρθε η σειρά του "Το τέλος όλων των δρόμων". Και στα αδιάβαστα έχω τα δυο πρώτα (ανήκουν στη συλλογή μου), που κάποια στιγμή θα τα διαβάσω κι αυτά. Λοιπόν, μου άρεσε και αυτό το βιβλίο, το βρήκα άκρως ψυχαγωγικό και εθιστικό και αρκετά βίαιο και αιματηρό, με τα σκηνικά να θυμίζουν όλες αυτές τις συναρπαστικές μετά-αποκαλυπτικές ιστορίες που διαβάζουμε σε μυθιστορήματα ξένων συγγραφέων ή βλέπουμε σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Και εδώ ο συγγραφέας σίγουρα έκανε αρκετά καλή δουλειά με την όλη κοσμοπλασία, την ατμόσφαιρα, τα σκηνικά, τις σκηνές δράσης και τα αιματοκυλίσματα, αν και κάποια πράγματα πίσω από την όλη καταστροφή δεν με έπεισαν και τόσο, ενώ επίσης υπήρχαν μερικά σημεία που έπεφτε κάπως ο ρυθμός και ο συγγραφέας φλυαρούσε ολίγον τι. Όμως γενικά πολύ το ευχαριστήθηκα και αυτό το βιβλίο, ουσιαστικά δεν κατάλαβα πότε το άρχισα και πότε το τελείωσα.

8/10