Αν θες να κερδίσεις χίλια Κραν, παίξε μου το τραγούδι της Φατμακού με το Κοχύλι του Σιμίρ.

[Nick V.]

Όνομα Συγγραφέα: Nick V.
Είδος: high fantasy
Βία; λίγο
Σεξ; Ναι (με φειδώ)
Αριθμός Λέξεων: 17.360 (όλα μαζί)
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Για το Write off #96

 

Χίλια Κραν.pdf

[EmberRoar]

Γεια σου Nick.V!

Spoiler

Σε ένα άλλο διήγημά σου είχα αναφέρει στο σχόλιό μου πως θα ήθελα να επέστρεφα στον κόσμο του Λωρ. Το έκανες πραγματικότητα.

 

Και τον έχεις δουλέψει πολύ αυτόν τον κόσμο. Αρχικά, υπάρχει ένα δέος, όχι για την έκταση του κειμένου, αλλά για το βάθος της κοσμοπλασίας. Η ιστορία μου θύμισε το Έπος της Γαιοθάλασσας, από τις περιγραφές, τους χαρακτήρες, την κοσμοπλασία, τα συναισθήματα και τα τοπωνύμια. Πάντοτε μου έφερνε μια νοσταλγία το Έπος και το κείμενό σου μου γέννησε ακριβώς το ίδιο συναίσθημα. Αυτό που έγραψες έχει την ψυχή ενός παραμυθιού.

 

Δεν ξέρω πώς προσέγγισες την ιστορία, αν πήγες με το στυλ του “κηπουρού” ή αν το χαρτογράφησες όλο πριν το γράψεις, αλλά είναι αρκετά φροντισμένο για να υποδεικνύει το δεύτερο. Βέβαια, και τους κήπους φροντισμένους τους θέλουμε.

 

Έχει, σαφέστατα, και ορισμένα θέματα. Αντί να καλωσορίσεις τον αναγνώστη και να τον κάνεις να αισθανθεί άνετα (αν όχι οικεία), τον σπρώχνεις σε μια περίπλοκη κατάσταση την οποία παραγεμίζεις με αχρείαστο tell (όχι άχρηστο όμως). Αυτό δυσκολεύει πάρα πολύ το πρώτο μισό του κεφαλαίου και σίγουρα θα υπάρχουν άτομα που απλά θα έκλειναν το κείμενο στις πρώτες σελίδες - πράγμα πολύ κρίμα διότι θα έχαναν μια όμορφη ιστορία. Στην προσπάθειά σου να επεξηγήσεις ορισμένα πράγματα για να γίνεις κατανοητός (με τις παρεμβάσεις του αφηγητή στο πρώτο κεφάλαιο, είτε αυτός είσαι εσύ είτε είναι ένας άφαντος άνθρωπος που μένει στον κόσμο), πετυχαίνεις το αντίθετο: περιπλέκεις την ιστορία με κοσμοπλασία αντί να αφήσεις το υπόβαθρο να αναδειχθεί φυσικά και από μόνο του. Ξαναλέω, αυτό είναι στο πρώτο μισό του πρώτου κεφαλαίου. Με το που εμφανιστεί το Καπράνι και τουρλώσει την κοιλιά του, η γραφή σου ανεβαίνει σε άλλο επίπεδο, επειδή δεν την πνίγεις.

 

Όλα τα ενδιάμεσα κεφάλαια ήταν φοβερά. Στην αρχή του πέμπτου ξεστρατιζεις ολίγον, με την σπηλιά στον Βορρά, αλλά εφόσον έκρινες ότι η ιστορία χρειαζόταν αυτή τη σκηνή, σε εμπιστεύομαι.

 

Το τελευταίο θέμα έχει να κάνει με τους χαρακτήρες: πέρα από τον μάγο και την κεντρική Σορσορέσσα, οι υπόλοιποι μιλάνε πάνω-κάτω με τον ίδιο τρόπο. Από την άλλη, στις ιστορίες που θυμίζουν παραμύθια, οι χαρακτήρες είναι ακριβώς έτσι  (απλά θα ήθελα να είχαν ξεχωριστή φωνούλα καθώς είναι τόσο, μα τόσο ξεχωριστοί).

 

Πιστεύω άξιζαν πέρα για πέρα τα ξενύχτια που έριξες και οι πονοκέφαλοι. Έφτιαξες με κόπο κάτι τόσο όμορφο και αξιόλογο. Μακάρι να μας άφηνες ανοιχτή την πόρτα στην αρχή, να μπούμε στην ιστορία με άνεση, από το να στριμωχτούμε και εμείς από την καμινάδα όπως ο κεντρικός χαρακτήρας.

 

Εννοείται, θέλω και άλλο Λωρ. Όπως πάτησε ο λυράρης σε κάθε σπιθαμή της Μάα-Τα, έτσι επιθυμώ και εγώ να την ταξιδέψω.

Μπράβο ρε Nick.

[Φάντασμα]

Nick V., καλή επιτυχία!

Spoiler

Το ποίημα στην αρχή της ιστορίας είναι πολύ αστείο. Καλές περιγραφές και φυσικοί διάλογοι. Στην αρχή την βρήκα λίγο περίπλοκη επειδή έχει δύσκολα ονόματα αλλά στην πορεία, από το δεύτερο μέρος και έπειτα γίνεται πιο εύκολη η ανάγνωσή της. Είναι αναμφίβολα μία ιστορία πλούσια σε φαντασία και το τέλος της πολύ συγκινητικό. Νομίζω πως ο τίτλος της ιστορίας είναι λίγο μεγάλος, δεν ξέρω αν θα μπορούσε να συμπυκνωθεί σε λιγότερες λέξεις.

Με κόκκινο χρώμα και bold, σημείωσα κάποια ορθογραφικά λάθη που εντόπισα. Με μωβ έγραψα το σωστό:

Spoiler

• ...της ανεπίσηµης γλώσσας των ανθρώπων του Κα, έσκυψε το κεφάλι του αστραπιαία και κοίταξε την ανοιγµένα σελίδα. (ανοιγµένη)
   
• Αργά και ελαττώνοντας ταυτόχρονα και την έκφραση της οργή που ανάβλυζε από μέσα του και καθρεπτιζόταν στο πρόσωπό του. (της οργής)
   
• Για να τιµήσει τον ηρωισµό τους, όταν επέστρεψε στην κοιτίδα των Κα, ξανασµίλεψε την Καρέο-Εσάνε πάνω σους βράχους του Ταµαγιάν διορθώνοντας όλες τις λέξεις που τελείωναν σε πι. (στους)
   
• Σ’ τ’ ορκίζοµαι στο σκήπτρο του το Τσικάου, που µιλάει για την αλήθεια και που λέει πάντα την αλήθεια,» συνέχισε ο Χβαντάκ να εκλιπαρεί τον Νκεπ. (Στ'ορκίζομαι)
   
• «Τι ζητάς από µένα, αφέντη Μάλου;» ρώτησε το Καπράνι, χωρίς ν’ ξεκαρφώσει καθόλου το βλέµµα του από κει που το ‘χε πια καρφωµένο. (να)
   
• «Από πού ν’ αρχίσω, αφέντη Μάλου;» ρώτησε το Καπράνι και ξάπλωσε στο χώµα για να φανεί καλύτερα κι η τουλρωµένη κοιλιά του. (τουρλωμένη)
   
• Οι ίδιοι οι Νάνοι µας µαρτυρούν στο Μέγα Βιβλίο της Πέτρας πως κατασκευάστηκε την ίδια περίοδο που κατασκευάστηκε 26 και η την Πύλη των Εφτά Μαστόρων, ένας τόπος προσκυνήµατος και κατάνυξης για κάθε µάστορα νάνο. (η Πύλη των Εφτά Μαστόρων)
   
• «Πάψε να γρατζουνάς τη λύρα σου για θα σε µαρµαρώσω στη θέση σου,» κι αµέσως, οι άλλες δύο σφύριξαν λες κι ήταν φίδια. (γιατί)
   
• Τα πολλά λόγια είναι περιττά. Αρχόντισσά, δώσε µου του κλειδί, κι εσείς, αδελφές µου, Σορσορέσσες, στρώστε ένα τραπέζι µπροστά µου... (δώσε μου το κλειδί)
   
• Ύστερα έκλεισε τα φτερά του και χαµήλωσε το λαιµό του µέχρι που τα κεφάλι του έφτασε ξαπλωµένο µια ανάσα απ’ το πρόσωπο του Χβαντάκ. (το)
   
• Ο Χβαντάκ στάθηκε µπρος στον Μαυρόδρακο. «Φϊλε µου, θα χρειαστώ τη βοήθειά σου για µια τελευταία φορά. (Φίλε)
   
• »Μέσα σ’ αυτό το σάκο, έχω πιασµένο τον... («)
   
• »Όσο για τον Μαυρόδρακο του Χαρούκ, αυτός, αυτή τη στιγµή που µιλάµε, πετάει σε κύκλους, πάνω... («)
   
• ...την κόρη του Γρανιτένιου Βράχου του Παγωµένου Βορρά. και γυναίκα µου που κάθεται στη ράχη του... (του Παγωμένου Βορρά και γυναίκα μου...)
   
• Κι όσο για το βιβλίο, µε το που του έδειξα µια σελίδα, αναλήφθηκε αµέσως την παγίδα και δεν το άγγιξε καθόλου. (αντιλήφθηκε)
   
• Και του είπε ακόµα, για το βιβλίο του προγόνου του, του πε πω στην πραγµατικότητα... (του 'πε πως)

[Roubiliana]

Καλή επιτυχία, Νίκο!

Spoiler

Μια ιστορία-ποταμός! Στα θετικά η πλούσια και ενδιαφέρουσα κοσμοπλασία. Ζωντάνεψες πραγματικά τον κόσμο σου. Στα αρνητικα, σε κάποια σημεία χάθηκα. Πολλες πληροφορίες μαζεμένες. Και τα ποιηματα, τα προσπέρασα λιγακι.

 

[Αρίστος]

Nick V., καλή επιτυχία.

Spoiler

Για αρχή συγχαρητήρια για τη δουλειά, που έχεις ρίξει. Εμένα μου προκαλεί δέος το γεγονός, ότι έχεις δημιουργήσει έναν πολύ ζωντανό κόσμο ολόδικό σου. Που μπορείς να αντλήσεις από εκεί από την ιστορία ενός χωρικού, μέχρι επικά κατορθώματα μυθικών πλασμάτων. Όντως σε μερικά σημεία βομβαρδίζεται λίγο ο αναγνώστης από το lore του κόσμου σου, αλλά στα περισσότερα τον παίρνεις από το χέρι και ταξιδεύετε μαζί στο δημιούργημά σου. Μπράβο σου.

 

[gismofbi]

Συγχαρητήρια για τη φαντασία σου! Ήξερες ακόμα την ιστορία από τις πέτρες στον κόσμο που έπλασες. Πολύ καλή δουλειά, προσεγμένη με λεπτομέρεια και βάθος. Δυστυχώς θα συμφωνήσω με τους υπόλοιπους ότι υπήρχε πολλή πληροφορία που με πετούσε εκτός. Επίσης θα ήθελα οι διευκρινήσεις να ξεπροβάλλουν σταδιακά από την ίδια την ιστορία και να μην τις δίνει ο συγγραφέας ως infodump διότι μπουκώνει το κείμενο.  Καλή προσπάθεια πάντως. Καλή σου επιτυχία!

[Kriton]

Spoiler

Μου αρέσει το χιούμορ στη γραφή σου. Επίσης είναι τρομακτικά δημιουργική η φαντασία σου και πολύ ωραία δομημένος ο κόσμος που δημιούργησες. Οφείλω να ομολογήσω ότι, ωστόσο, ένα μπούκωμα που κουράζει τον αναγνώστη, το διαπίστωσα. Πιστεύω πως με λίγο χτένισμα και μικρές βελτιώσεις θα μπορούσε να απογειωθεί.

 

[semiral]

Δεν έχω να συμπληρώσω κάτι στα είπαν όλα τα παιδιά. Με ταξίδεψε η ιστορία σου, σε έναν κόσμο μαγικό. Τρομερή κοσμοπλασία και υπέροχα δοσμένη. Προφανώς και έχει κάποια θεματάκια, αλλά με μια μικρή επιμέλεια θα τα δεις, για να ξεμπουκώσει η ιστορία, ώστε να κερδίσεις και τον πιο δύσκολο αναγνώστη. Η ροή είναι πολύ καλή. Μου πετάς τις εξηγήσεις, για τον κόσμο και τους χαρακτήρες, χωρίς να με κουράζεις, στα περισσότερα σημεία της ιστορίας σου, κάτι το οποίο γνωρίζω ότι είναι πολύ δύσκολο να γίνει.
συγχαρητήρια.

[Ιρμάντα]

Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά. Δεν βαρέθηκα στις πληροφορίες που δίνεις (πράγμα το οποίο μου έχει συμβεί και σε δουλειές γνωστών/ επιτυχημένων συγγραφέων) επειδή ο μεγάλος σου σύμμαχος, το χιούμορ, δεν με άφησαν να βαρεθώ. Θα ήθελα να ξέρω αν αυτό είναι κομμάτι κάποιας μεγαλύτερης ιστορίες ή σωστότερα αν η κοσμοπλασία σου προϋπήρχε της ιστορίας, γιατί διαφορετικά -τι να πω. Τόση δουλειά για ένα write off; Το είχαμε ανάγκη φαίνεται.

Τσέκαρε μικρά ορθογραφικά /συντακτικά που είμαι σίγουρη ότι τα έχεις υπόψη και περνάνε με ένα χτένισμα. Ο Ghost παραπάνω έχει κάνει εξαιρετικές παρατηρήσεις σε αυτό. Το ποιήμα μου άρεσε, με έκανε να γελάσω. Έχεις πάρα πολύ φαντασία, θέλει κάποιο χαλινάρι μη σου πω. Και δεν το λέω εύκολα αυτό. Πάρα πολλές ιδέες, κόσμος όπου ο συγγραφέας ξέρει τα πάντα και ξέρει και πώς να τα πει. Ωστόσο ήταν δουλειά για μια νουβέλα, για ένα προς έκδοση κείμενο, για ένα μυθιστόρημα. Πρέπει να κάνεις κάτι με αυτό. Μην το αφήσεις μόνο στο παιχνίδι. Σοβαρά τώρα.

[Nick V.]

@Ιρμάντα, κατά βάση γράφω στο πόδι και πάντα κατά την έμπνευση της στιγμής (δύσκολα θα κάτσω να σχεδιάσω κάτι, πιστεύω ότι σκοτώνει την έμπνευση -και όσες φορές έχω κάτσει να σχεδιάσω έχω βγάλει πατάτες αντί για ιστορία).

Προσωπικά, το write off με άφησε με έναν κόσμο που αγνοούσα την ύπαρξή του (αλλά μάλλον ήθελα να τον ανακαλύψω). Νομίζω ότι με δικές σου εισαγωγές (σε write off αλλά και και ΣΑ) έχω γράψει 4 πολύ αγαπητές σε εμένα ιστορίες και σε ευχαριστώ που κάθεσαι και οργανώνεις αυτά τα παιχνίδια (μάλλον λειτουργώ καλύτερα κάτω από πίεση, στην προσπάθειά μου να γράψω κάτι που να δένει και να φαίνεται πιστευτό, ή, για να το πω διαφορετικά, όταν γράφω τέτοιες ιστορίες, μου αρέσει να ανεβαίνω "τή σκάλα του ψεύτη". Πάντως δύσκολα θα ξαναπιάσω το συγκεκριμένο κείμενο).

[Ιρμάντα]

Πολλές ιδέες για να μείνουν μόνο εκεί βρε @Nick V....

[Ιρμάντα]

17 hours ago, Ιρμάντα said:

Πολλές ιδέες για να μείνουν μόνο εκεί βρε @Nick V....

Δλδ ακόμη και ο τίτλος έχει μέσα του δέκα ιδέες άγνωστης μυθοπλασίας. 

[Nick V.]

4 hours ago, Ιρμάντα said:

Δλδ ακόμη και ο τίτλος έχει μέσα του δέκα ιδέες άγνωστης μυθοπλασίας. 

Spoiler

Χμ, τώρα με κάνεις και αισθάνομαι λίγο αμήχανα (σε ευχαριστώ πάντως για το ενδιαφέρον που δείχνεις αλλά και για την επιμονή σου. Κάτι καλό θα υπάρχει σ' αυτό το κείμενο για να επιμένεις. Όμως δεν μου είναι εύκολο να το ξαναδουλέψω, γιατί κατά κάποιο τρόπο το έχω ξεπεράσει. Συνήθως, μετά από έναν αριθμό αναγνώσεων, τα κείμενα μου μού φαίνονται τελείως άνοστα. Σε βαθμό που με ενοχλεί πολύ το να κάτσω να τα ξαναδιαβάσω για να κάνω διορθώσεις. Οι ιδέες για τις οποίες μιλάς, φυσικά, παραμένουν. Σίγουρα θα επιστρέψω στον συγκεκριμένο κόσμο, θέλοντας και μη, αλλά από το συγκεκριμένο κείμενο θέλω να κρατήσω κάποιες αποστάσεις για αρκετό καιρό. Να το ξεχάσω λιγάκι. Άσε που η διαδικασία του να κάτσω να μαζέψω όλες τις ιδέες για να βγάλω ένα μυθιστόρημα, με τρομάζει ακόμα πιο πολύ. Δεν έχω και την δυνατότητα να κάτσω να το κάνω, αυτή την περίοδο τουλάχιστον. Κάποια στιγμή μελλοντικά ίσως. Και πάλι σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον που δείχνεις.)