Jump to content

Ανθρώπινη σκιά


semiral

Recommended Posts

Spoiler

Καλογραμμένο, μου άρεσε πολύ. Σε κάποια σημεία (λίγα), θέλει νομίζω ένα πέρασμα ακόμα για να κυλάει πιο όμορφα η αφήγηση. Χρησιμοποίησες την εισαγωγή περισσότερο ως αφετηρία για να γράψεις κάτι άλλο, κάτι εκτός των δεδομένων, αλλά δεν με χάλασε καθόλου. Ωραίο τέλος, ταιριαστό, αν και κάπως αναμενόμενο.

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

ευχαριστώ, για το σχόλιο. Σίγουρα θέλει πέρασμα και θα το δω ξανά, κάποια στιγμή.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Καλη επιτυχία!

Spoiler

Ενδιαφέρουσα ιστορία που με κράτησε ως το τέλος. Πρωτοτυπη κοσμοπλασία. Δεν αξιοποίησες αρκετά την αφετηρία, αλλά οκ. Στα αρνητικά, σε κάποια σημεία το κειμενο γινοταν πολύ επεξηγηματικό πχ ξερουμε γιατι τρεμει σε καποιο σημειο η μαγισσα, δε θελουμε αναλυση. 

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

5 hours ago, Roubiliana said:

Καλη επιτυχία!

  Hide contents

Ενδιαφέρουσα ιστορία που με κράτησε ως το τέλος. Πρωτοτυπη κοσμοπλασία. Δεν αξιοποίησες αρκετά την αφετηρία, αλλά οκ. Στα αρνητικά, σε κάποια σημεία το κειμενο γινοταν πολύ επεξηγηματικό πχ ξερουμε γιατι τρεμει σε καποιο σημειο η μαγισσα, δε θελουμε αναλυση. 

χαίρομαι που σε κράτησε.  Για το επεξηγηματικό θα το κοιτάξω ξανά. Ευχαριστώ για το σχόλιο. :)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Semiral καλή επιτυχία

Spoiler

Το κείμενό σου μου άρεσε. Σκοτεινό και σε βάζει στο κλίμα από νωρίς. Θα πω κι εγώ, ότι μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι το είχες έτοιμο σαν draft ίσως και το "κόλλησες" στην εισαγωγή. Γενικότερα (όπως συμβαίνει και τα δικά μου κείμενα 😉 ), με ένα χτενισματάκι θα ανέβει μία κατηγορία. Μπράβο σου

 

Link to comment
Share on other sites

Πολύ δυνατή και σκοτεινή ιστορία με υπέροχες περιγραφές και εικόνες. Είχε αγωνία, μυστήριο και κάτι με τραβούσε να συνεχίζω να διαβάσω για να δω τι θα συμβεί παρακάτω. Μπράβο, μου άρεσε πολύ. Το μόνο μείον ήταν ότι δεν είχε καμιά σχέση με την εισαγωγή που μας δόθηκε. Καλή επιτυχία Αργυρώ!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

26 minutes ago, gismofbi said:

Πολύ δυνατή και σκοτεινή ιστορία με υπέροχες περιγραφές και εικόνες. Είχε αγωνία, μυστήριο και κάτι με τραβούσε να συνεχίζω να διαβάσω για να δω τι θα συμβεί παρακάτω. Μπράβο, μου άρεσε πολύ. Το μόνο μείον ήταν ότι δεν είχε καμιά σχέση με την εισαγωγή που μας δόθηκε. Καλή επιτυχία Αργυρώ!

Η εισαγωγή ήταν το βιβλίο που διάβαζε η μητέρα στην κόρη. Έτσι το χρησιμοποίησα. Σευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι που σε κράτησε.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

3 hours ago, Αρίστος said:

Semiral καλή επιτυχία

  Hide contents

Το κείμενό σου μου άρεσε. Σκοτεινό και σε βάζει στο κλίμα από νωρίς. Θα πω κι εγώ, ότι μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι το είχες έτοιμο σαν draft ίσως και το "κόλλησες" στην εισαγωγή. Γενικότερα (όπως συμβαίνει και τα δικά μου κείμενα 😉 ), με ένα χτενισματάκι θα ανέβει μία κατηγορία. Μπράβο σου

 

όχι, δεν το είχα έτοιμο. Το σκέφτηκα μόλις διάβασα της Ειρήνης την εισαγωγή. Το έγραψα άρρωστη με τις μικρές μου και αυτές άρρωστες. :Ρ Φυσικά και θέλει πέρασμα. Δεν είχα τον χρόνο να το ξανακοιτάξω, δυστυχώς. Σευχαριστώ για το σχόλιο και ότι σου άρεσε.

Link to comment
Share on other sites

Γεια σου Αργυρώ!

Spoiler

Χρησιμοποίησες την εισαγωγή ως σκαλοπάτι για να αναπτύξεις μια ιστορία που ήθελες να πεις - μια ιστορία σκοτεινή και πικρή.

Κάθισα και σκέφτηκα μήπως η πρωταγωνίστρια τα φαντάζεται όλα αυτά, δηλαδή μήπως κάποτε υπήρξε θύμα βιασμού και τη στοιχοιώνει αυτή η μνήμη. Επίσης το πήγα και λίγο παρακάτω: μήπως η κόρη της που παρουσιάζεται στην ιστορία ήταν το παιδί του βιασμού, και ο "θάνατος" της μέσα στην ιστορία είναι επειδή η μητέρα "έριξε" το παιδί - με αποτέλεσμα η μητέρα να πνίγεται στις τύψεις.

Αυτή είναι η δικιά μου προσέγγιση, σε μια απόπειρα να αποδώσω νόημα στο σκοτάδι της ιστορίας. Όπως και να έχει, μπράβο!

 

 

Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, EmberRoar said:

Γεια σου Αργυρώ!

  Hide contents

Χρησιμοποίησες την εισαγωγή ως σκαλοπάτι για να αναπτύξεις μια ιστορία που ήθελες να πεις - μια ιστορία σκοτεινή και πικρή.

Κάθισα και σκέφτηκα μήπως η πρωταγωνίστρια τα φαντάζεται όλα αυτά, δηλαδή μήπως κάποτε υπήρξε θύμα βιασμού και τη στοιχοιώνει αυτή η μνήμη. Επίσης το πήγα και λίγο παρακάτω: μήπως η κόρη της που παρουσιάζεται στην ιστορία ήταν το παιδί του βιασμού, και ο "θάνατος" της μέσα στην ιστορία είναι επειδή η μητέρα "έριξε" το παιδί - με αποτέλεσμα η μητέρα να πνίγεται στις τύψεις.

Αυτή είναι η δικιά μου προσέγγιση, σε μια απόπειρα να αποδώσω νόημα στο σκοτάδι της ιστορίας. Όπως και να έχει, μπράβο!

 

 

η προσέγγιση του αναγνώστη είναι δική του και χαίρομαι που σε έβαλε σε σκέψεις. Η μάγισσα είναι μια ιστορία που σκέφτομαι καιρό και με την εισαγωγή της Ειρήνης ήθελα να το πάω αλλού, σαν challenge για εμένα να ξαναγράψω για τη μάγισσα χωρίς πρόσωπο. Αλλά δεν τα φαντάζεται τα έζησε κανονικότατα σκοτώνοντας το μεγάλο τέρας που δημιούργησε.
Σευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου. :)

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Αργυρώ, πολύ όμορφη ιστορία ωστόσο μου θύμισε το ακόλουθο ανέκδοτο με τον Τοτό:

Κάποιος υπέκλεψε τα θέματα των εξετάσεων στο μάθημα της βιολογίας της επόμενης ημέρας. Το θέμα θα ήταν "το σκουλήκι". Κάτσανε και διάβασαν όλοι για το σκουλήκι. 

Έλα που η δασκάλα το πήρε πρέφα όμως ότι διέρρευσε το θέμα. "Θα σας εξετάσω προφορικά, τους λέει. Κωστάκη πες μου για το σπουργίτι."

"Το σπουργίτι είναι ένα πουλί που ζει κοντά στον άνθρωπο και τρέφεται με σκουλήκια, τα οποία σκουλήκια μπλ μπλα μπλα"

"Καλώς. Αννούλα, πες μας για την κότα."

"Η κότα είναι ένα πτηνό που το έχουμε και μας κάνει αβγά. Συχνά σκαλίζει το έδαφος και βρίσκει σκουλήκια, τα οποία σκουλήκια μπλα μπλα μπλα"

"Μάλιστα. Τοτέ πες μας για τον Ελέφαντα"

"Ο Ελέφαντας, κυρία , είναι ένα ζώο που δεν έχει καμία σχέση με τα σκουλήκια, τα οποία σκουλήκια μπλα μπλα μπλα".

Πέρα από την πλάκα:

Spoiler

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία με έξυπνη σύλληψη και πολύ καλή κορύφωση. Ωραίες περιγραφές. Πολύ ζωντανές. Όμως σε κάποια σημεία φάνηκε λίγο βιαστική. Θα βοηθούσε ένα ξαναπέρασμα με διορθώσεις. Όμως στο σύνολο μου άρεσε πολύ/

 

  • Haha 1
Link to comment
Share on other sites

semiral, καλή επιτυχία!

Spoiler

Ωραία ιστορία, ξεκινάει με τρυφερό τρόπο (η σκηνή με την μάγισσα και την κόρη της) και στην συνέχεια γίνεται ολοένα και πιο σκοτεινή. Καλές περιγραφές με φυσικότητα στους διαλόγους.


Με κόκκινο χρώμα και bold, σημείωσα κάποια ορθογραφικά λάθη που εντόπισα. Με μωβ έγραψα το σωστό:

Spoiler
  • Με το άλλο χέρι, η άυλη μορφή, άγγιζε τα μαύρα μαλλιά της ξεριζώνοντας τούφες, καθώς έμπλεκε τα γαμψά της νύχια μέσα μέσα τους. (Μπορεί να μην είναι λάθος, η επανάληψη της λέξης: μέσα)
     
  • «Πριν χρόνια ζήτησες την απόλυτη δύναμη και σου τη δώσαμε, τώρα εμείς θέλουμε την να δημιουργήσουμε το απόλυτο πλάσμα, μέσα από την ένωση μας» (μήπως ήθελες να γράψεις: τώρα εμείς την θέλουμε για να δημιουργήσουμε...), (...ένωσή μας»)
     
  • Την είχε αφήσει μόνο με το φανελάκι και το εσώρουχό. (εσώρουχο.)
     
  • Το σώμα της έτρεμε δείχνοντάς την αδύναμη, εύθραυστή μπροστά σε αυτή τη σκοτεινή μορφή, ενώ μόνο αδύναμη δεν ήθελε να φαίνεται. (εύθραυστη)
     
  • Η σκιά, μόλις είχε δημιουργήσει μια κάπως ανθρώπινη μορφή την έφερε πάνω της και γέμισε τον εαυτό της με τα αίματα της. (αίματά της.)
     
  • «Άνοιξε τα μάτια σου και κοίταξε με» η φωνή του βγαλμένη από τα βάθη της θάλασσας. (...κοίταξέ με»)
     
  • Πριν προλάβει αν το αγγίξει, εκείνος τη σήκωσε όρθια μπροστά του. (να)
     
  • Το πλάσμα άρχισε να ουρλιάζει, να φωνάζει, να βρίζει. Με αργά βήματα, που έμοιαζαν επώδυνα, για εκείνον, την πλησίαζε. (εκείνο)
Link to comment
Share on other sites

On 2/28/2023 at 7:37 PM, Kriton said:

Αργυρώ, πολύ όμορφη ιστορία ωστόσο μου θύμισε το ακόλουθο ανέκδοτο με τον Τοτό:

Κάποιος υπέκλεψε τα θέματα των εξετάσεων στο μάθημα της βιολογίας της επόμενης ημέρας. Το θέμα θα ήταν "το σκουλήκι". Κάτσανε και διάβασαν όλοι για το σκουλήκι. 

Έλα που η δασκάλα το πήρε πρέφα όμως ότι διέρρευσε το θέμα. "Θα σας εξετάσω προφορικά, τους λέει. Κωστάκη πες μου για το σπουργίτι."

"Το σπουργίτι είναι ένα πουλί που ζει κοντά στον άνθρωπο και τρέφεται με σκουλήκια, τα οποία σκουλήκια μπλ μπλα μπλα"

"Καλώς. Αννούλα, πες μας για την κότα."

"Η κότα είναι ένα πτηνό που το έχουμε και μας κάνει αβγά. Συχνά σκαλίζει το έδαφος και βρίσκει σκουλήκια, τα οποία σκουλήκια μπλα μπλα μπλα"

"Μάλιστα. Τοτέ πες μας για τον Ελέφαντα"

"Ο Ελέφαντας, κυρία , είναι ένα ζώο που δεν έχει καμία σχέση με τα σκουλήκια, τα οποία σκουλήκια μπλα μπλα μπλα".

Πέρα από την πλάκα:

  Hide contents

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία με έξυπνη σύλληψη και πολύ καλή κορύφωση. Ωραίες περιγραφές. Πολύ ζωντανές. Όμως σε κάποια σημεία φάνηκε λίγο βιαστική. Θα βοηθούσε ένα ξαναπέρασμα με διορθώσεις. Όμως στο σύνολο μου άρεσε πολύ/

 

Με πληγώνει που το λέτε όλοι σας. :( Να καθίσω να γράψω μια άλλη για τον μάγο και νεαρό. Πραγματικά όμως.
Πέρα από αυτό σ' ευχαριστώ που τη διάβασες και ότι σε κράτησε. Ναι, όντως ήταν βιαστική σε κάποια σημεία και θα την ξαναδώ.

Link to comment
Share on other sites

On 2/28/2023 at 9:20 PM, Ghost said:

semiral, καλή επιτυχία!

  Hide contents

Ωραία ιστορία, ξεκινάει με τρυφερό τρόπο (η σκηνή με την μάγισσα και την κόρη της) και στην συνέχεια γίνεται ολοένα και πιο σκοτεινή. Καλές περιγραφές με φυσικότητα στους διαλόγους.


Με κόκκινο χρώμα και bold, σημείωσα κάποια ορθογραφικά λάθη που εντόπισα. Με μωβ έγραψα το σωστό:

  Hide contents
  • Με το άλλο χέρι, η άυλη μορφή, άγγιζε τα μαύρα μαλλιά της ξεριζώνοντας τούφες, καθώς έμπλεκε τα γαμψά της νύχια μέσα μέσα τους. (Μπορεί να μην είναι λάθος, η επανάληψη της λέξης: μέσα)
     
  • «Πριν χρόνια ζήτησες την απόλυτη δύναμη και σου τη δώσαμε, τώρα εμείς θέλουμε την να δημιουργήσουμε το απόλυτο πλάσμα, μέσα από την ένωση μας» (μήπως ήθελες να γράψεις: τώρα εμείς την θέλουμε για να δημιουργήσουμε...), (...ένωσή μας»)
     
  • Την είχε αφήσει μόνο με το φανελάκι και το εσώρουχό. (εσώρουχο.)
     
  • Το σώμα της έτρεμε δείχνοντάς την αδύναμη, εύθραυστή μπροστά σε αυτή τη σκοτεινή μορφή, ενώ μόνο αδύναμη δεν ήθελε να φαίνεται. (εύθραυστη)
     
  • Η σκιά, μόλις είχε δημιουργήσει μια κάπως ανθρώπινη μορφή την έφερε πάνω της και γέμισε τον εαυτό της με τα αίματα της. (αίματά της.)
     
  • «Άνοιξε τα μάτια σου και κοίταξε με» η φωνή του βγαλμένη από τα βάθη της θάλασσας. (...κοίταξέ με»)
     
  • Πριν προλάβει αν το αγγίξει, εκείνος τη σήκωσε όρθια μπροστά του. (να)
     
  • Το πλάσμα άρχισε να ουρλιάζει, να φωνάζει, να βρίζει. Με αργά βήματα, που έμοιαζαν επώδυνα, για εκείνον, την πλησίαζε. (εκείνο)

Ευχαριστώ για τις επισημάνσεις. Πόσο ηλίθια λάθη. Οι διπλοί τόνοι είχαν γίνει πριν σβήσω τις κλιτικές αντωνυμίες, για τα άλλα εκ παραδρομής τα αμέλησα στο δεύτερο πέρασμα. Ευχαριστώ για τον χρόνο σου. :)

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Spoiler

Καταλαβαίνω ότι μπορεί, με αυστηρούς κανόνες του write off, να θεωρηθεί ότι έκανες cheat. Αλλά η ιστορία ήταν ωραία, χώρια που γενικά είμαι από τους ανθρώπους που κάποιες φορές μου αρέσουν τέτοιου είδους εκπλήξεις. Ο τρόπος που χειρίστηκες την εισαγωγή, μολονότι όχι ορθόδοξος (γιατί αν το έκαναν όλοι δεν θα είχε νόημα να δοθεί εισαγωγή, από μιας αρχής) ωστόσο αποτελεί εξ’ ορισμού μια ανατροπή.

Πλοκή. Ενδιαφέρουσα. Θα πως και για την κοσμοπλασία εδώ: μου άρεσαν οι σκιές που της είχαν πάρει το πρόσωπο και σχεδόν «χαλάστηκα» που της το έδωσαν πίσω. Ένα πρόσωπο χωρίς χαρακτηριστικά είναι βαθιά ανατριχιαστικό, πάντα. Και ατμοσφαιρικό (πάντα). Εκείνο που έλειπε από το διήγημα πιστεύω είναι μια καλύτερη σκιαγράφηση των σκιών. Δηλαδή πρόκειται για όντα άλλης διάστασης και ζουν στο μεταίχμιο (όμορφη ιδέα) ή εκεί αγαπούν να εκδηλώνονται, αλλά πώς, γιατί, λίγα περισσότερα πράγματα για το πώς μπλέξανε με την μάγισσα (κάποια συμφωνία όταν ρίσκαρε για να αποκτήσει δυνάμεις, ναι) αλλά σήκωνε περισσότερο βάθος σε όλο αυτό. Ίσως και ένα μικρούλι τοσοδά flash back. Γιατί αποφασίστηκε ότι υπήρχε σύνδεση τελικά, ενώ προφανώς για πολύ καιρό την παρακολουθούσαν ή έπαιζαν μαζί της, και δεν είχαν επιχειρήσει το ζευγάρωμα. Εγώ, για να καταλάβεις, περίμενα ότι είχαν βάλει στο μάτι την πιτσιρίκα. Ότι τώρα μεγάλωσε ξέρω ‘γω αρκετά και έγινε αισθητή η σύνδεσή της με τις σκιές. Συν το αρχικό της αίτημα, μαμά, άσε με να παίξω με τις σκιές. Εκεί μου φάνηκε πως το πήγαινες. Ωραίο και το τέλος, η αυτοθυσία της μάγισσας, το κάνει όταν δεν έχει πια έτσι κι αλλιώς κανένα νόημα να ζει, αποδεικνύοντας ότι πάντα ήταν δυνατότερή τους.

Και πάμε λοιπόν να σχολιάσουμε τους

Χαρακτήρες. Οι Σκιές θέλουν περισσότερη δουλειά, ναι. Και η πιτσιρίκα πέθανε πριν προλάβω να την αγαπήσω καλά- καλά, ή μάλλον, πάνω που τη συμπάθησα. Η μάγισσα μου άρεσε σίγουρα περισσότερο. Η αυτοθυσία και τα λοιπά. Βασικά θέλανε περισσότερο χώρο, χρόνο, λέξεις. Η ιστορία σήκωνε πολλά ακόμη. Εννοώ, τα ζητούσε, χωρίς να υπάρξει κίνδυνος πλατειασμού ή να βαρεθούμε (καθόλου δεν βαρέθηκα, εννοείται.)

Διεκπεραίωση. Χειρίστηκες πρωτότυπα την εισαγωγή, ναι. Με τρόπο που δεν είναι συνηθισμένο να συμβαίνει. Επειδή μας χάρισες μια όμορφη ιστορία όμως, θα σε αγαπάμε. Ξέρεις τί θα έλεγε; Να μπορούσες να πεις ότι, ξέρω ‘γω, η ιστορία που της διάβαζε ήταν υπεύθυνη για κάτι σχετικό με τις σκιές. Ίσως για το ότι αποφάσισαν να της επιτεθούν το ίδιο εκείνο βράδυ. Ότι τα λόγια που διάβαζε για χψ λόγου ξεκλείδωσαν κάτι και η σύνδεση κατέστη δυνατή, ώστε να ζευγαρώσουν μαζί της. Λέω τώρα εγώ.

Ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή σου και καλή επιτυχία!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

12 hours ago, Ιρμάντα said:
  Reveal hidden contents

Καταλαβαίνω ότι μπορεί, με αυστηρούς κανόνες του write off, να θεωρηθεί ότι έκανες cheat. Αλλά η ιστορία ήταν ωραία, χώρια που γενικά είμαι από τους ανθρώπους που κάποιες φορές μου αρέσουν τέτοιου είδους εκπλήξεις. Ο τρόπος που χειρίστηκες την εισαγωγή, μολονότι όχι ορθόδοξος (γιατί αν το έκαναν όλοι δεν θα είχε νόημα να δοθεί εισαγωγή, από μιας αρχής) ωστόσο αποτελεί εξ’ ορισμού μια ανατροπή.

 

Πλοκή. Ενδιαφέρουσα. Θα πως και για την κοσμοπλασία εδώ: μου άρεσαν οι σκιές που της είχαν πάρει το πρόσωπο και σχεδόν «χαλάστηκα» που της το έδωσαν πίσω. Ένα πρόσωπο χωρίς χαρακτηριστικά είναι βαθιά ανατριχιαστικό, πάντα. Και ατμοσφαιρικό (πάντα). Εκείνο που έλειπε από το διήγημα πιστεύω είναι μια καλύτερη σκιαγράφηση των σκιών. Δηλαδή πρόκειται για όντα άλλης διάστασης και ζουν στο μεταίχμιο (όμορφη ιδέα) ή εκεί αγαπούν να εκδηλώνονται, αλλά πώς, γιατί, λίγα περισσότερα πράγματα για το πώς μπλέξανε με την μάγισσα (κάποια συμφωνία όταν ρίσκαρε για να αποκτήσει δυνάμεις, ναι) αλλά σήκωνε περισσότερο βάθος σε όλο αυτό. Ίσως και ένα μικρούλι τοσοδά flash back. Γιατί αποφασίστηκε ότι υπήρχε σύνδεση τελικά, ενώ προφανώς για πολύ καιρό την παρακολουθούσαν ή έπαιζαν μαζί της, και δεν είχαν επιχειρήσει το ζευγάρωμα. Εγώ, για να καταλάβεις, περίμενα ότι είχαν βάλει στο μάτι την πιτσιρίκα. Ότι τώρα μεγάλωσε ξέρω ‘γω αρκετά και έγινε αισθητή η σύνδεσή της με τις σκιές. Συν το αρχικό της αίτημα, μαμά, άσε με να παίξω με τις σκιές. Εκεί μου φάνηκε πως το πήγαινες. Ωραίο και το τέλος, η αυτοθυσία της μάγισσας, το κάνει όταν δεν έχει πια έτσι κι αλλιώς κανένα νόημα να ζει, αποδεικνύοντας ότι πάντα ήταν δυνατότερή τους.

 

Και πάμε λοιπόν να σχολιάσουμε τους

 

Χαρακτήρες. Οι Σκιές θέλουν περισσότερη δουλειά, ναι. Και η πιτσιρίκα πέθανε πριν προλάβω να την αγαπήσω καλά- καλά, ή μάλλον, πάνω που τη συμπάθησα. Η μάγισσα μου άρεσε σίγουρα περισσότερο. Η αυτοθυσία και τα λοιπά. Βασικά θέλανε περισσότερο χώρο, χρόνο, λέξεις. Η ιστορία σήκωνε πολλά ακόμη. Εννοώ, τα ζητούσε, χωρίς να υπάρξει κίνδυνος πλατειασμού ή να βαρεθούμε (καθόλου δεν βαρέθηκα, εννοείται.)

 

Διεκπεραίωση. Χειρίστηκες πρωτότυπα την εισαγωγή, ναι. Με τρόπο που δεν είναι συνηθισμένο να συμβαίνει. Επειδή μας χάρισες μια όμορφη ιστορία όμως, θα σε αγαπάμε. Ξέρεις τί θα έλεγε; Να μπορούσες να πεις ότι, ξέρω ‘γω, η ιστορία που της διάβαζε ήταν υπεύθυνη για κάτι σχετικό με τις σκιές. Ίσως για το ότι αποφάσισαν να της επιτεθούν το ίδιο εκείνο βράδυ. Ότι τα λόγια που διάβαζε για χψ λόγου ξεκλείδωσαν κάτι και η σύνδεση κατέστη δυνατή, ώστε να ζευγαρώσουν μαζί της. Λέω τώρα εγώ.

 

Ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή σου και καλή επιτυχία!

 

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια @Ιρμάντα θα τα κοιτάξω. Καλή επιτυχία σε όλους

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα!

Για μια ακόμη φορά, έχω την αίσθηση ότι με βάζεις σε ένα σύμπαν το οποίο είναι καλά δομημένο, αλλά δεν γνωρίζω γι' αυτό αρκετά πράγματα. Νιώθω ότι μου διαφεύγει κρίσιμη πληροφορία. Κι αυτό είναι το μοναδικό μειονέκτημα της ιστορίας σου. Φαίνεται η εμπειρία σου στη συγγραφή και η άνεση με την οποία γράφεις. Το ιδιαίτερο προτέρημα αυτού του διηγήματος είναι ότι παρουσιάζονται τα εξωπραγματικά φαινόμενα της λογοτεχνίας του Φανταστικού με έναν τρόπο σχεδόν νατουραλιστικό. Με λεπτομέρεια, με σαφήνεια, με διαύγεια, με ψυχραιμία. Σαν να είναι οι Σκιές στοιχείο της καθημερινότητάς μας.

Καλή συνέχεια! Καλώς ήρθες στο sff.gr . 

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..