Ντάνιελ Ίστερμαν (Daniel Easterman)

[BladeRunner]

Το Ντάνιελ Ίστερμαν είναι ψευδώνυμο του Βρετανού Denis MacEoin (26 Ιανουαρίου 1949 - 6 Ιουνίου 2022), ακαδημαϊκού, λόγιου και συγγραφέα με εστίαση στις Περσικές, Αραβικές και Ισλαμικές σπουδές. Με αυτό το ψευδώνυμο έγραψε δεκαέξι μυθιστορήματα, όλα περιπετειώδη θρίλερ με θρησκευτικά και εθνολογικά στοιχεία, ενώ ορισμένα ίσως έχουν και στοιχεία τρόμου. Τα πιο γνωστά του είναι τα Brotherhood of the Tomb, The Seventh Sanctuary και The Judas Testament.

Επίσης, έχει γράψει εννιά μυθιστορήματα τρόμου με το ψευδώνυμο Jonathan Aycliffe, με το πιο γνωστό του να είναι το Naomi's Room. Δείτε εδώ το τόπικ του βιβλίου, που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά με τον τίτλο "Το δωμάτιο της Ναόμι".

*Δείτε τα βιβλία που έχει γράψει σαν Ντάνιελ Ίστερμαν και διαβάστε κριτικές γι' αυτά, στο Goodreads.
*Δείτε τα βιβλία που έχει γράψει σαν Τζόναθαν Άικλιφ και διαβάστε κριτικές γι' αυτά, στο Goodreads.

Βιβλία του Ντάνιελ Ίστερμαν που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά:

1. The Last Assassin - Ο τελευταίος δολοφόνος (Καρρέ, 1985)
2. Brotherhood of the Tomb - Η αδελφότητα του τάφου (Plaza/Φυτράκης, 1990)
3. Name of the Beast - Το όνομα του Θηρίου (Bell, 1994)
4. The Jaguar Mask - Η μάσκα του ιαγουάρου (Bell, 2001)
5. The Seventh Sanctuary - Το έβδομο τέμενος (Φυτράκης, 2005)
6. The Ninth Buddha - Ο ένατος βούδας (Φυτράκης, 2005)
7. Night of the Seventh Darkness - Η νύχτα του έβδομου σκότους (Bell, 2010)

[BladeRunner]

Ο τελευταίος δολοφόνος

Προ αμνημονεύτων ετών (καλοκαίρι του 2010) είχα διαβάσει το "Η νύχτα του έβδομου σκότους" του ίδιου συγγραφέα, από το οποίο φυσικά δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα, αλλά για να του έβαλα τρία αστεράκια σημαίνει ότι μάλλον δεν με είχε εντυπωσιάσει και τόσο. Και επίσης έχω διαβάσει το "Το δωμάτιο της Ναόμι", ένα πραγματικά πολύ δυνατό και ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα τρόμου, που βέβαια έγραψε με το ψευδώνυμο Τζόναθαν Άικλιφ. Οπότε το "Ο τελευταίος δολοφόνος" ουσιαστικά αποτελεί την τρίτη επαφή μου με το έργο του συγκεκριμένου ανθρώπου: Και μπορώ να δηλώσω ιδιαίτερα ικανοποιημένος. Ήταν όπως ακριβώς το περίμενα, δηλαδή περιπετειώδες, αγωνιώδες και χορταστικό, γεμάτο ένταση, δεκάδες δυνατές σκηνές και εικόνες, καθώς και φοβερά σκηνικά και εξαιρετική ατμόσφαιρα. Εντάξει, ίσως εδώ κι εκεί να γίνεται κομμάτι υπερβολικό και όχι τόσο πειστικό, ίσως σε μερικά σημεία να υπάρχουν κάποιες κουραστικές λεπτομέρειες ιστορικής και θρησκευτικής φύσεως, αλλά γενικά νομίζω ότι ο συγγραφέας έκανε πολύ καλή δουλειά με το υλικό του. Εννοείται μιλάμε για ένα περιπετειώδες θρίλερ χαρακτηριστικό δείγμα της δεκαετίας του '80 -που ως επί το πλείστον διαδραματίζεται στα τέλη της δεκαετίας του '70-, οπότε αρκετά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη γεωπολιτική και όλα αυτά, να είναι πλέον κάπως ξεπερασμένα. Όμως ο συγγραφέας με την εθιστική γραφή του και τη γρήγορη και χορταστική πλοκή του κατάφερε να με καθηλώσει και να με τσιτώσει. Για μένα, πρόσημο θετικό.

8/10