Το Ναυάγιο της Καράντρα - Άγγελος Κυπριανός

[BladeRunner]

Το Ναυάγιο της Καράντρα

Συγγραφέας: Άγγελος Κυπριανός
Εκδόσεις: Πηγή
Έτος κυκλοφορίας: 2019

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΠΕΙΡΑΤΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ

Ο Αρσίκ είναι ένας πρώην θαλασσοπόρος που ορκίστηκε να μην πεθάνει στη θάλασσα. Αποσύρθηκε στη νήσο Σάραπορτ όπου γεννήθηκε και πέρασε το μεγαλύτερο κομμάτι της στεριανής ζωής του, ένα μέρος που είναι γνωστό ως ένα από τα πιο εμπορικά λιμάνια του Νότου καθώς επίσης και ένα από τα πιο επικίνδυνα πειρατικά λημέρια. Ο Αρσίκ έζησε αρκετούς τρόμους σε ταξίδια που δούλεψε ως μισθοφόρος, ναύτης, σωματοφύλακας, βοηθός καπετάνιου, ληστής και ό,τι άλλο θέλησαν οι Θεοί για αυτόν και έτσι, αποφάσισε να παραμείνει στη στεριά και στα καταγώγια που νιώθει πως του αρμόζουν.

Όσοι τον ξέρουν, γνωρίζουν για τον ευέξαπτο χαρακτήρα του, τον θυμό που μαζεύεται σαν τρίγωνο στο μέτωπό του και οδηγεί το αδύναμο και ασθενικό σκαρί του σε απεχθείς πράξεις πρωτόγνωρης βίας –μια φωτιά μέσα του που σβήνει μόνο προσωρινά από το ρούμι που τον συντροφεύει σε όλη τη διάρκεια της ημέρας. Η μοίρα, όμως, επιφυλάσσει ένα τουλάχιστον ακόμα ταξίδι για τον Αρσίκ. Σύντομα θα ανακαλύψει ότι η θάλασσα κρύβει πολλά περισσότερα μυστικά από όσα μπορούσε να φανταστεί και ένα κάλεσμα θα τον τραβήξει σε πρωτόγνωρες φουρτούνες, εσωτερικές και μη.

[BladeRunner]

Χμ, δεν ξετρελάθηκα. Στην αρχή μπορώ να πω ότι μου άρεσε ολίγον τι, είχε κάποια ωραία σκηνικά, καλή ατμόσφαιρα και αρκετό ενδιαφέρον ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας, μετά όμως σαν κάτι να άλλαξε, η ιστορία πήγε αλλού και από ένα σημείο και μετά θα έλεγα ότι έχασα το ενδιαφέρον μου με όλο αυτό το infodumping (που λένε και στο χωριό μου), που ήρθε μέσω αφηγήσεων και όχι οργανικά μέσω της εξέλιξης της πλοκής. Διάφορες ονομασίες, διάφορες πληροφορίες, χωρίς ιδιαίτερο βάθος και χωρίς τον απαραίτητο χώρο για να αναπτυχθούν πλήρως και έτσι να δημιουργηθεί ένας κόσμος, ένα σύμπαν με συνοχή και βάθος. Επίσης, μια πειρατική περιπέτεια χρειάζεται πειρατές, χρειάζεται πειρατικά πλοία, χρειάζεται και μια κάποια ναυτική ορολογία, αλλά δεν συνάντησα και πολλά τέτοια πράγματα μέσα στο βιβλίο. Τέλος, δεν ένιωσα σχεδόν τίποτα για τους χαρακτήρες, σαν να μην είχαν και αυτή συνοχή, σαν να συμπεριφέρονταν κάπως αλλοπρόσαλλα γενικά. Πάντως μου άρεσε η ατμόσφαιρα, κάποια σκηνικά εδώ κι εκεί, και σε ένα βαθμό η γραφή, αν και νομίζω ότι είχε ένα θεματάκι με τους διαλόγους. Γενικά, ούτε κρύο ούτε ζέστη, ίσως να φταίει κιόλας που τα τελευταία χρόνια έχω ξεσυνηθίσει να διαβάζω fantasy, αλλά μπορεί και όχι...

6.5/10