Ο ΜΑΓΟΣ

[Μικαελλα]

Όνομα Συγγραφέα: Μικαελλα
Είδος: Παραμύθι
Αριθμός Λέξεων: 323
Σχόλια: Μία μικρή κωμική ιστορία

 

               Ο ΜΑΓΟΣ    

Μια φορα κ εναν καιρο..σ ενα μερος μακρινο επικρατουσε ειρηνη και αγαπη..ολοι ηταν χαρουμενοι στην εξωτικη πολη που ζουσαν το τραγουδι και ο χορος καθημερινο φαινομενο..

  Η πολη ηταν γεματη χρωματα...το χρυσο του ηλιου..το ασημενιο του φεγγαριου και το απεραντο γαλαζιο της θαλασσας....

  ολοι ηταν αγαπημενοι και μονιασμενοι καθως δεν υπηρχε αναμεσα στους κατοικους αυτης της πολης το αισθημα της ζηλιας και του φθονου.....ωσπου ξαφνικα!!!!!! Κατι αλλαξε........

....πως αλλαξε θα μου πειτε, τη ηταν αυτο το τοσο συνταρακτικο γεγονος που θα μπορουσε να ταραξει την ησυχια αυτης της πολης.....

Μα η εμφανιση ενος μυστηριωδους επισκεπτη.....

    Μια ηλιολουστη μερα εκανε την εμφανιση του ενας σκοτεινος επισκεπτης...με μια σκοτεινη δυναμη..

ηταν ενας,μαγος...ενας μαγος κακος!!! Που το μονο που ηθελε ηταν να ρουφαει το φως απο τους ανθρωπους και να τους αφηνει μαραμενους και ξερους!!!

  Το ονομα του ΙΩΑΝΝΗΣ...ΙΩΑΝΝΗΣ  Ο ΤΣΑΟΥΛΙΑΡΗΣ..

ηταν ενας αντρας κοντος και καραφλος..γυμνασμενος και γεματος αυτοπεποιηθηση...μ ενα μοναδικο προσον..το σαγονι του..με το οποιο ζαλιζε και υπνωτιζε οποια γυναικα βρισκοταν στο διαβα του....με χορευτικες κινησης αυτο κουνιοταν καθως μιλαγε και βγαζοντας λεξεις τραγουδιστες μαγευε τα ανυποψιαστα θυματα του....

Ετσι λοιπον...μια μια οι γυναικες επεφταν θυματα της γοητειας του Μαγου...και η μια μετα την αλλη αφου τους ρουφαγε την ενεργεια με το κουνιστο σαγονι του της αφηνε μαραμενες....στο ελεος του...

οι αντρες ανυμποροι να συναγωνιστουν την γοητεια του ενιωθαν τη ζηλια και το φθονο να τους κυριευει και εσκαγαν σα μπαλονια απο τη ζηλια τους.....

Ενω οι γυναικες καθως μαραινονταν η μια μετα την αλλη τρεχανε στους δρομους φωναζοντας το ονομα του...ωσπου εφτασε εκεινη η μερα που ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΤΣΑΟΥΛΙΑΡΗΣ Ο ΜΑΓΟΣ...μαγεψε ολες τις γυναικες και εφυγε για αλλα μερη να συνεχισει με το σαγονι του το τρομακτικο εργο του.....

μονο δυο γυναικες καταφεραν να επιβιωσουνε απο τη γοητεια του...αυτες οι δυο γυναικες ηταν η ελπιδα της χρωματιστης πολης να την ξανακανουν οπως ηταν πριν..να επαναφερουν τη χαρα...γιατι η ελπιδα δε πεθαινει ποτε και κανενας μαγος δε μπορει να τη σβησει...

Edited March 30, 2023 by Ghost
Προστέθηκε η φόρμα της ιστορίας.

[Μικαελλα]

Just now, Μικαελλα said:

                 Ο ΜΑΓΟΣ    

Μια φορα κ εναν καιρο..σ ενα μερος μακρινο επικρατουσε ειρηνη και αγαπη..ολοι ηταν χαρουμενοι στην εξωτικη πολη που ζουσαν το τραγουδι και ο χορος καθημερινο φαινομενο..

  Η πολη ηταν γεματη χρωματα...το χρυσο του ηλιου..το ασημενιο του φεγγαριου και το απεραντο γαλαζιο της θαλασσας....

  ολοι ηταν αγαπημενοι και μονιασμενοι καθως δεν υπηρχε αναμεσα στους κατοικους αυτης της πολης το αισθημα της ζηλιας και του φθονου.....ωσπου ξαφνικα!!!!!! Κατι αλλαξε........

....πως αλλαξε θα μου πειτε, τη ηταν αυτο το τοσο συνταρακτικο γεγονος που θα μπορουσε να ταραξει την ησυχια αυτης της πολης.....

Μα η εμφανιση ενος μυστηριωδους επισκεπτη.....

    Μια ηλιολουστη μερα εκανε την εμφανιση του ενας σκοτεινος επισκεπτης...με μια σκοτεινη δυναμη..

ηταν ενας,μαγος...ενας μαγος κακος!!! Που το μονο που ηθελε ηταν να ρουφαει το φως απο τους ανθρωπους και να τους αφηνει μαραμενους και ξερους!!!

  Το ονομα του ΙΩΑΝΝΗΣ...ΙΩΑΝΝΗΣ  Ο ΤΣΑΟΥΛΙΑΡΗΣ..

ηταν ενας αντρας κοντος και καραφλος..γυμνασμενος και γεματος αυτοπεποιηθηση...μ ενα μοναδικο προσον..το σαγονι του..με το οποιο ζαλιζε και υπνωτιζε οποια γυναικα βρισκοταν στο διαβα του....με χορευτικες κινησης αυτο κουνιοταν καθως μιλαγε και βγαζοντας λεξεις τραγουδιστες μαγευε τα ανυποψιαστα θυματα του....

Ετσι λοιπον...μια μια οι γυναικες επεφταν θυματα της γοητειας του Μαγου...και η μια μετα την αλλη αφου τους ρουφαγε την ενεργεια με το κουνιστο σαγονι του της αφηνε μαραμενες....στο ελεος του...

οι αντρες ανυμποροι να συναγωνιστουν την γοητεια του ενιωθαν τη ζηλια και το φθονο να τους κυριευει και εσκαγαν σα μπαλονια απο τη ζηλια τους.....

Ενω οι γυναικες καθως μαραινονταν η μια μετα την αλλη τρεχανε στους δρομους φωναζοντας το ονομα του...ωσπου εφτασε εκεινη η μερα που ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΤΣΑΟΥΛΙΑΡΗΣ Ο ΜΑΓΟΣ...μαγεψε ολες τις γυναικες και εφυγε για αλλα μερη να συνεχισει με το σαγονι του το τρομακτικο εργο του.....

μονο δυο γυναικες καταφεραν να επιβιωσουνε απο τη γοητεια του...αυτες οι δυο γυναικες ηταν η ελπιδα της χρωματιστης πολης να την ξανακανουν οπως ηταν πριν..να επαναφερουν τη χαρα...γιατι η ελπιδα δε πεθαινει ποτε και κανενας μαγος δε μπορει να τη σβησει...

Ο ΜΑΓΟΣ ειναι μια μικρη κωμικη ιστορια..

[Φάντασμα]

Μία συμπαθητική κωμική ιστορία που διαβάζεται γρήγορα (λόγω του μικρού της μεγέθους). Ο αφηγητής (παραμυθάς) αφηγείται την ιστορία σε τρίτο πρόσωπο με τέτοιο τρόπο σαν να χρησιμοποιεί ένα drone για να μας μεταφέρει αυτό που βλέπει από ψηλά. Εστιάζει που και πού (κάνοντας ζουμ) για να μας δείξει τα όσα συμβαίνουν. Αισθάνομαι ότι η ιστορία έχει μέσα και μία μικρή δόση τρόμου.

Κάποιες καλοπροαίρετες -πάντα- παρατηρήσεις:

Spoiler

• Τα αποσιωπητικά σημειώνονται με τρείς τελείες (...)
  Η χρήση τους, νομίζω, ότι θα πρέπει να γίνεται με φειδώ. Σε ορισμένα σημεία του κειμένου τα αποσιωπητικά θα μπορούσαν ίσως να αντικατασταθούν είτε με ένα κόμμα ή μία τελεία. Περισσότερες πληροφορίες εδώ και εδώ.
• Δεν υπάρχει τονισμός στο κείμενο της ιστορίας.
• Το κείμενο είναι όλο γραμμένο με bold (έντονη γραφή). Η έντονη γραφή (Bold) χρησιμοποιείτε σε λέξεις που θέλουμε να τονίσουμε ιδιαίτερα. Ο τίτλος π.χ. μπορεί να γραφτεί με bold γράμματα.

 

Παραθέτω παρακάτω το πλήρες κείμενο με τονισμό και με κάποιες διορθώσεις. Με κόκκινο bold χρώμα σημείωσα τα ορθογραφικά λάθη που εντόπισα και με πράσινο έγραψα τα σωστά:

Spoiler

Ο ΜΑΓΟΣ    

Μια φορά κ κι έναν καιρό... σ ενα σ' ένα μέρος μακρινό επικρατούσε ειρήνη και αγάπη... όλοι ήταν χαρούμενοι στην εξωτική πόλη που ζούσαν το τραγούδι και ο χορός καθημερινό φαινόμενο...

  Η πόλη ήταν γεμάτη χρώματα... το χρυσό του ήλιου... το ασημένιο του φεγγαριού και το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας....

  ολοι Όλοι ήταν αγαπημένοι και μονιασμένοι καθώς δεν υπήρχε ανάμεσα στους κατοίκους αυτής της πόλης το αίσθημα της ζήλιας και του φθόνου... ώσπου ξαφνικά!!!!!! Κάτι άλλαξε...

…πως άλλαξε θα μου πείτε, τη τι ήταν αυτό το τόσο συνταρακτικό γεγονός που θα μπορούσε να ταράξει την ησυχία αυτής της πόλης...

Μα η εμφάνιση ενός μυστηριώδους επισκέπτη...

    Μία ηλιόλουστη μέρα έκανε την εμφάνισή του ένας σκοτεινός επισκέπτης... με μια σκοτεινή δύναμη...

ηταν Ήταν ένας, μάγος... ένας μάγος κακός!!! Που το μόνο που ήθελε ήταν να ρουφάει το φως από τους ανθρώπους και να τους αφήνει μαραμένους και ξερούς!!!

  Το όνομά του ΙΩΑΝΝΗΣ... ΙΩΑΝΝΗΣ  Ο ΤΣΑΟΥΛΙΑΡΗΣ...

ηταν Ήταν ένας άντρας κοντός και καραφλός... γυμνασμένος και γεμάτος αυτοπεποιηθηση... αυτοπεποίθηση... μ ενα μ' ένα μοναδικό προσόν... το σαγόνι του... με το οποίο ζάλιζε και υπνώτιζε όποια γυναίκα βρισκόταν στο διάβα του... με χορευτικές κινησης κινήσεις αυτό κουνιόταν καθώς μίλαγε και βγάζοντας λέξεις τραγουδιστές μάγευε τα ανυποψίαστα θύματά του...

Έτσι λοιπόν... μια μια μία-μία οι γυναίκες έπεφταν θύματα της γοητείας του Μάγου... μάγου... και η μία μετά την άλλη αφού τους ρούφαγε την ενέργεια με το κουνιστό σαγόνι του της άφηνε μαραμένες... στο έλεός του...

οι Οι άντρες ανυμποροι ανήμποροι να συναγωνιστούν την γοητεία του ένιωθαν τη ζήλια και το φθόνο να τους κυριεύει και έσκαγαν σα σαν μπαλόνια από τη ζήλια τους...

Ενώ οι γυναίκες καθώς μαραίνονταν η μία μετά την άλλη τρέχανε στους δρόμους φωνάζοντας το όνομά του... ώσπου έφτασε εκείνη η μέρα που ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΤΣΑΟΥΛΙΑΡΗΣ Ο ΜΑΓΟΣ... μάγεψε όλες τις γυναίκες και έφυγε για άλλα μέρη να συνεχίσει με το σαγόνι του το τρομακτικό έργο του...

μονο Μόνο δύο γυναίκες κατάφεραν να επιβιώσουνε από τη γοητεία του... αυτές οι δυο γυναίκες ήταν η ελπίδα της χρωματιστής πόλης να την ξανακάνουν όπως ήταν πριν... να επαναφέρουν τη χαρά... γιατί η ελπίδα δε πεθαίνει ποτέ και κανένας μάγος δε μπορεί να τη σβήσει...