Γκούσταβ Μέιρινκ (Gustav Meyrink)

[BladeRunner]

Ο Γκούσταβ Μέιρινκ, Αυστριακός συγγραφέας, μεταφραστής και τραπεζίτης, γεννήθηκε με το όνομα Γκούσταβ Μέιερ στη Βιέννη στις 19 Ιανουαρίου του 1868 και πέθανε στο Στάρνμπεργκ, στις 4 Δεκεμβρίου του 1932, μόλις λίγους μήνες μετά την αυτοκτονία του γιου του. Ήταν νόθος γιος του Βαρόνου Καρλ φον Βαρνμπύλερ, υπουργού της Βυρτεμβέργης και της ηθοποιού του Βασιλικού Θεάτρου, Μαρίας Βιλελμίνας Άντελχεντ Μέιερ. Από το 1899 έως το 1902 εργάστηκε στην Πράγα ως τραπεζίτης. Το 1903 έγινε συντάκτης του «Lieben Augustin» στην Βιέννη και τον μεσοπόλεμο υπήρξε συνεργάτης του σατυρικού περιοδικού Simplissimus με το οποίο συνεργάστηκαν αρκετοί γνωστοί συγγραφείς μεταξύ των οποίων και ο Μπρεχτ. Το 1927 πέρασε από τον προτεσταντισμό στο βουδισμό Μαχαγιάνα. Ως συγγραφέας ακολούθησε τα χνάρια του Χόφμαν και του Πόε, ένας ρομαντικός αλλόκοτος ποιητής των ονείρων. Αντλούσε τα θέματά του από την προφορική παράδοση της παλιάς Πράγας, από το φανταστικό κόσμο της αντίπερα όχθης. Έγραψε πέντε μυθιστορήματα και πολλά διηγήματα, με το πλέον γνωστό του έργο να είναι το μυθιστόρημα Γκόλεμ, που κυκλοφόρησε το 1915.

Διαβάστε περισσότερες πληροφορίες για τον συγγραφέα, στη Wikipedia.

Δείτε τα βιβλία του και διαβάστε κριτικές γι' αυτά, στο Goodreads.

Βιβλία του συγγραφέα που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά:

1. Der Golem - Γκόλεμ (Αίολος, 1990)
2. Walpurgisnacht - Η νύχτα των μαγισσών (Πηγή, 2023)

[BladeRunner]

Η νύχτα των μαγισσών

Εδώ και κάτι παραπάνω από δώδεκα χρόνια έχω στη συλλογή μου το πρώτο και γνωστότερο μυθιστόρημα του Γκούσταβ Μέιρινκ "Γκόλεμ", αγορασμένο από κάποιο παζάρι, αλλά το καημένο με περιμένει στωικά να το διαβάσω τόσο καιρό, και τώρα θα περιμένει ακόμα περισσότερο, γιατί επέλεξα να έρθω για πρώτη φορά σε επαφή με το έργο του συγγραφέα, διαβάζοντας το "Η νύχτα των μαγισσών", που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά. Λοιπόν, πολύ ιδιαίτερο βιβλίο, αρκετά περίεργο όσον αφορά την πλοκή και τους χαρακτήρες, κάπως μυστικιστικό και με ορισμένους συμβολισμούς, με πολλές ενδιαφέρουσες εικόνες, φοβερά σκηνικά και τρομερή ατμόσφαιρα. Εντάξει, ίσως να μην κατανόησα πλήρως όλους τους συμβολισμούς (άλλωστε δεν είμαι και εξπέρ στον μυστικισμό και τον εσωτερισμό), πάντως απόλαυσα την ατμόσφαιρα, τα σκηνικά, την όλη δράση και τη γενικότερη παράνοια και τρέλα της ιστορίας, ενώ επίσης βρήκα τη γραφή πάρα πολύ ωραία, ιδιαίτερα οξυδερκή και ευκολοδιάβαστη, με ολοζώντανες περιγραφές. Γενικά, πρόκειται για ένα άκρως ενδιαφέρον και ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα, ό,τι πρέπει για τους λάτρεις των παράξενων ιστοριών.

8/10