Rikochet Posted June 9, 2005 Share Posted June 9, 2005 (edited) Ξέρω πως το topic είχε ξαναμπεί, αλλά ήταν πολύ παλιά, και τώρα έχουν μπει ένα σωρό καινούρια μέλη (=ένα σωρό καινούριες - ενδιαφέρουσες απόψεις). Πώς προτιμάτε, λοιπόν, τη μαγεία σε ενα φανταστικό κόσμο; Πανίσχυρη; Ύπουλη; Με δόσεις ρεαλισμού; Τελείως 'ό,τι νά 'ναι'; Ποιό σύστημα μαγείας σας αρέσει πιο πολύ; Έχετε δοκιμάσει να φτιάξετε δικό σας; Απο που επηρρεαστήκατε; Edited June 9, 2005 by Rikochet Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted June 9, 2005 Share Posted June 9, 2005 Α-Η μαγεία στους φανταστικούς κόσμους μου αρέσει να είναι βιβλική, το είδος της δύναμης που κάποπιος μπορεί να αλλάξει τα πάντα με τη βούλησή του. Ο κλασσικός μάγος των παραμυθιών και οι πανίσχυροι μάγοι της λογοτεχνίας με πόρωναν πάντα, κυρίως γιατί κρατούσαν δύναμη, αλλά με τίμημα. Αν πάλι η μαγεία δεν είναι τόσο ισχυροί, θα μου άρεσε να είναι δικριτική και βασισμένη σε ελευθερία, ακολουθώντας μερικούς κανόνες, όχι τυποποιημένη. Β-Το καλύτερο σύστημα μαγείας, κατά τη γνώμη μου, είναι αυτό του Mage: The Ascension και του Cloak of Steel. Το πρώτο σου δίνει μία πρωτόγνωρη ελευθερία, αλλά και το βάρος της δύναμης και το δεύτερο, αν και d20, απελευθερώνει το χαρακτήρα σου, δίνοντάς του προσωπικό στυλ επικλήσεων, συμφωνίες με φαντάσματα και όντα που πρέπει να παλέψει, και ούτω καθεξής. Το Shadowrun και το Exalted επίσης μου αρέσουν (βιβλική, flash-bang μαγεία), αλλά ειδικά το πρώτο κουράζει με τους κανόνες του. Γ-Ναι, το έχω κάνει. Επηρρεάστικα από τα προαναγερθέντα, αλλά και από το Erikson και Final Fantasy 7. Κάθε μάγος επιλέγει το σύνολο των δυνάμεών του, αντλώντας το αποτέλεσμα τους από τόπους δύναμης που έχει συνδέσει τη συνείδησή του, ο κάθε ένας ενωμένος με ένα στοιχείο (φύση, ζωομαντεία, εμπάθεια, αλχημεία). Το σύνολο της Δύναμης του ξορκιού ορίζεται από τα στοιχεία του και φέρει τον κίνδυνο του Ρήγματος, μία μέθοδος ανταπόδωσης στους μάγους που παραείναι απρόσεχτοι με τη δύναμή τους... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted June 9, 2005 Share Posted June 9, 2005 -Αφάνταστα ισχυρή, κανένα είδος περιορισμού (του τύπου ειδικές ικανότητες σε συγκεκριμένες συνθήκες), οι μάγοι να υποπίπτουν σε σφάλματα, να έχουν ψυχικές αδυναμίες. -Κάτι αντίστοιχο με τη Mim και το Merlin στον Αρθουριανό θρύλο του Excalibur! -Μεσαιωνική εποχή με ισχυρές δόσεις μαγείας, καμία κατηγοριοποίηση πέραν του διαχωρισμού σε καλό και κακό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted June 9, 2005 Share Posted June 9, 2005 Σε όλα τα συστήματα μαγείας που δένουν με τον κόσμο τους βρίσκω κάτι ενδιαφέρον. Εκείνο που δε μ'αρέσει είναι (α) η μαγεία να είναι ξεκάρφωτη με τον κόσμο, (β) να είναι απομηχανής θεός, και (γ) να μην είναι ισορροπημένη και πιστευτή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 9, 2005 Share Posted June 9, 2005 Πώς προτιμάτε, λοιπόν, τη μαγεία σε ενα φανταστικό κόσμο; Πανίσχυρη; Ύπουλη; Με δόσεις ρεαλισμού; Τελείως 'ό,τι νά 'ναι'; Ίσχυρη, με δόσης ρεαλισμού και επικίνδυνη για το χρήστη της. Ποιό σύστημα μαγείας σας αρέσει πιο πολύ; Κάθε ένα που ταιριάζει με τον κόσμο. Τα καλύτερα πάντως που έχω δει είναι του Mage the Ascension, στο Mallazan book of the fallen του Εrikson, και στο rpg 7th sea, με τις γραμμές αίματος. Έχετε δοκιμάσει να φτιάξετε δικό σας; Απο που επηρρεαστήκατε; Μόνο ένα; Θυμάμαι τώρα τουλάχιστον 3: Στο ένα στηρίχθηκα στην αστρολογία, αφού η δύναμη πηγάζει από τους πλανήτες που περιφέρονται γύρω από αυτόν στον οποίο εκτυλίσεται η ιστορία. Το δεύτερο έχει να κάνει με θαυματουργία, δηλαδή με συμφωνίες με τα πνεύματα που ελέγχουν τον κόσμο. Κύρια επιροή το παιχνίδι Exalted και η θεολογία του, σε συνδιασμό με σχετικές υπαρκτές μαγικές παραδόσεις. Το τρίτο έχει να κάνει με άντληση μαγικής ενέργειας από νεκρούς θεούς. Κύρια επιροή ο Erikson, αν και αποτέλεσε μόνο την αφορμή για να γραφούν όλα τα υπόλοιπα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted June 9, 2005 Share Posted June 9, 2005 Ξέρω πως το topic είχε ξαναμπεί, αλλά ήταν πολύ παλιά, και τώρα έχουν μπει ένα σωρό καινούρια μέλη (=ένα σωρό καινούριες - ενδιαφέρουσες απόψεις). Πώς προτιμάτε, λοιπόν, τη μαγεία σε ενα φανταστικό κόσμο; Πανίσχυρη; Ύπουλη; Με δόσεις ρεαλισμού; Τελείως 'ό,τι νά 'ναι'; Ποιό σύστημα μαγείας σας αρέσει πιο πολύ; Έχετε δοκιμάσει να φτιάξετε δικό σας; Απο που επηρρεαστήκατε; <{POST_SNAPBACK}> Συγγνώμη για το spam(warn if you like). Γιατί δεν αναβίωνες το παλιό; Θα βλέπαμε τις προηγούμενες απαντήσεις και θα συνεχίζαμε από κει που σταμάτησε η συζήτηση. Λοιπόν, εμένα μου αρέσει η μαγεία που δεν ονομάζεται μαγεία αλλά στην ουσία είναι. Θέλω μια λογική, πιστευτή εξήγηση(όχι απαραίτητα με νόμους φυσικής κλπ) του φαινομένου, όπως και το γιατί αυτοί που έχουν την ιδιότητα του μάγιστρου την έχουν τέλος πάντων. Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που τους κάνει άξιους; Θα ήθελα να μην αυτοί οι τύποι με τα μακριά γένια, τα άπρα μαλλιά και το μυτερό καπέλο(αν και τα καπέλα μ'αρέσουν). Τι δυνατότητες έχει αυτή η ιδιότητα; Είναι άραγε ιδιότητα ή ένα απλό καπρίτσιο του γενετικού κώδικα; Με εξάσκηση μπορεί να αποκτήσει κανείς αυτή τη δύναμη ή υπάρχουν και άλλες προΰποθέσεις; Θα μ'άρεσε επίσης η μαγεία να παρουσιαζόταν και ως μειονέκτημα. Ως γενετικό λάθος ή ατύχημα στη ζωή του μάγιστρου. Να μην ήταν δύναμη αλλά αδυναμία, να μην του επέτρεπε να κάνει κάποια πράγματα που μπορούν οι άλλοι. Να είναι τέλος των πάντων , οι μάγοι, τα μπάσταρδα της μοίρας. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 9, 2005 Share Posted June 9, 2005 (edited) Γίνεσαι. Αν και αυτό που περιγράφεις έχει γίνει με τους μεταλλαγμένους στο σύμπαν της Marvel (X-men κλπ). (Όσο για το παλιό θέμα, έψαξα και δε το βρήκα...) Edit: Τελικά το παλιό θέμα βρέθηκε κάπου στη συγγραφή. Edited June 9, 2005 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted June 10, 2005 Share Posted June 10, 2005 (edited) Εμένα δεν μου αρέσει η τυποποιημένη μαγεία του στυλ dnd (και συγκεκριμένα νουβελών FR).. είναι πολύ... *γκάου* που λέει και ο Βάρδος. Εγώ θέλω η μαγεία να είναι κάτι που πηγάζει μέσα από την ψυχή του μάγου, ο οποίος δεν είναι ο κάθε άσχετος που παίρνει ένα βιβλίο στα χέρια του και μελετάει, αλλά "ειδικά" άτομα με χαρίσματα είτε επίκτητα είτε κληρονομικά. Μ'αρέσει η μαγεία να είναι ελεύθερη. Όχι τυποποιημένη όπως είπα παραπάνω. Δηλαδή ο κάθε μάγος να χρησιμοποιήσει όπως θέλει τη μαγική ενέργεια που υπάρχει στον κόσμο και όχι να υπάρχουν προκαθορισμένα ξόρκια και απλά ο μάγος να διαλέγει ανάμεσα στα διαθέσιμα ξόρκια του. Επίσης θέλω οι μάγοι να αντλούν την μαγική τους δύναμη από τη φύση (από τους κεραυνούς, τα ηφαίστεια, τη βροχή, τα δέντρα, τη θάλασσα, τον άνεμο, τα αστέρια, το φεγγάρι, τον ήλο κλπ κλπ). Φορείς μαγείας στον κόσμο μου πέρα από τους μάγους είναι και τα Πνεύματα. Κι αυτά έχουν επίσης να κάνουν με την φύση. Γενικά δεν μου αρέσει να είναι πολύ διαδεδομένη η μαγεία στον κόσμο και αυτή που υπάρχει να μην φαίνεται και πολύ έτσι ώστε να δίνει μια πολύ εξωτική εντύπωση στον αναγνώστη (και σε μένα) γιατί διαφορετικά....χάνει τη μαγεία της. Οπότε θα την χειρίζονται λίγοι και καλοί. Δεν μου αρέσει επίσης να κατατάσω τη μαγεία σε καλή και κακή. Αυτή απλά υπάρχει, το πως θα την χειριστεί ο κάθε μάγος και για ποιο λόγο είναι άλλο θέμα. Εκείνο που δε μ'αρέσει είναι (α) η μαγεία να είναι ξεκάρφωτη με τον κόσμο, (β) να είναι απομηχανής θεός, και (γ) να μην είναι ισορροπημένη και πιστευτή. Πιστεύω πρέπει να τα προσέξουμε αυτά τα θέματα για να δένει καλύτερα στο μυαλό του αναγνώστη. Για το αν πρέπει να είναι απο μηχανής θεός, θα συμφωνίσω, αλλά να μην το παρακάνουμε... είναι κι αυτό πολύ *γκάου*... τι δηλαδή, κάθε τρεις και λίγο θα πετάγεται μια μαγεία στη μέση για να ξελασπώσει την κατάσταση; καταντάει βαρετό και ανούσιο. Τους μάγους των παρμυθιών με την άσρπη μεγάλη γενειάδα και το μυτερό καπέλο τους βρίσκω τρομερούς! Καταπληκτικές φυσιογνωμίες! Με τρελαίνουν! edit Έχω σκεφτεί να εντάξω και λίγο την αλχημεία στον κόσμο μου, η οποία θα είναι ένα παράξενο "κράμα" μαγείας και τεχνολογίας, αλλά δεν ξέρω... πρέπει να το σκεφτώ καλύτερα... Edited June 10, 2005 by King_Volsung Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted June 10, 2005 Share Posted June 10, 2005 Πρόσθετο ερώτημα: Πώς αντιμετωπίζετε τη μαγεία στον κόσμο σας;΅Είναι κάτι ξένο και ανεξήγητο, πλεονέκτημα λίγων; Είναι το απομεινάρι ενός παλιού πολιτισμού ή μία εναλλακτική αντιμετώπιση στη Φυσική, λειτουργώντας στους μεταφυσικούς νόμους λειτουργίας του Σύμπαντος; Εγώ πάντως χρησιμοποιώ την τρίτη προσέγγιση. Η μαγεία είναι προϊόν ανακάλυψης και κανόνων, περιορισμών, αναλυόμενη με φιλοσοφικές συζητήσεις και διαφορετικές θεωρίες. Επικεντρώνεται στη χρήση της Πεμπτουσίας, εμβαθύντοντας σε αυτή σαν τον μηχανισμό που ελέγχει τον Κόσμο. Χαρακτηριστικά υπάρχουν θεψρίες για τη λειτουργία της μοίρας και κάποια στιγμή θα ανεβάσω την πραγματεία που είχα γράψει για τη fireball από τον Δαρείο Ρεστίνγκολ Έμετ τον Τρίτο, έναν από τους πρώτους μου χαρακτήρες στο D&D! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 10, 2005 Share Posted June 10, 2005 Πρόσθετο ερώτημα: Πώς αντιμετωπίζετε τη μαγεία στον κόσμο σας; Στο ένα στηρίχθηκα στην αστρολογία, αφού η δύναμη πηγάζει από τους πλανήτες που περιφέρονται γύρω από αυτόν στον οποίο εκτυλίσεται η ιστορία. Προνόμιο των λίγων ευγενών, διδάσκεται σε ακαδημία. Το δεύτερο έχει να κάνει με θαυματουργία, δηλαδή με συμφωνίες με τα πνεύματα που ελέγχουν τον κόσμο. Κύρια επιροή το παιχνίδι Exalted και η θεολογία του, σε συνδιασμό με σχετικές υπαρκτές μαγικές παραδόσεις. Θεωρητικά όλοι μπορουν να κάνουν μαγεία. Πρακτικά μόνο άτομα με υψηλη μαγική ενέργεια και/ή γνώση τελετουργικών μπορούν. Φυσικά επισήμως η μαγεία θεωρείται δαιμονολατρεία, αλλά χρησιμοποιείται μυστικά από κράτη για διάφορες υποθέσεις τους (πχ κατασκοπεία). Η Εκκλησία συχνά καταδιώκει τους μάγους, με δικά της τάγματα μάγων. Το τρίτο έχει να κάνει με άντληση μαγικής ενέργειας από νεκρούς θεούς. Κύρια επιροή ο Erikson, αν και αποτέλεσε μόνο την αφορμή για να γραφούν όλα τα υπόλοιπα. Η μαγεία είναι πλήρως αποδεκτή, με κύρια χρήση στον στρατό. Οι μάγοι όμως είναι μια κλειστή συντεχνεία με πολύ αυστηρούς κανόνες μυστικότητας. Και φυσικά κανείς σχεδόν δε ξέρει από που πηγάζει η δύναμή τους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted June 10, 2005 Share Posted June 10, 2005 Πιστεύω πρέπει να τα προσέξουμε αυτά τα θέματα για να δένει καλύτερα στο μυαλό του αναγνώστη. Για το αν πρέπει να είναι απο μηχανής θεός, θα συμφωνίσω, αλλά να μην το παρακάνουμε... είναι κι αυτό πολύ *γκάου*... τι δηλαδή, κάθε τρεις και λίγο θα πετάγεται μια μαγεία στη μέση για να ξελασπώσει την κατάσταση; καταντάει βαρετό και ανούσιο. <{POST_SNAPBACK}> Αν προσέξεις, θα δεις ότι λέω το αντίθετο: πως δεν μου αρέσει η μαγεία να είναι απομηχανής θεός. Τα (α), (β), (γ) είναι τα πράγματα που δεν μου αρέσουν. Αλλιώς, δεν έχω συγκεκριμένο μοτίβο που θέλω τη μαγεία. Αν είναι καλοφτιαγμένη μ'αρέσει. Πρόσθετο ερώτημα: Πώς αντιμετωπίζετε τη μαγεία στον κόσμο σας;΅Είναι κάτι ξένο και ανεξήγητο, πλεονέκτημα λίγων; Είναι το απομεινάρι ενός παλιού πολιτισμού ή μία εναλλακτική αντιμετώπιση στη Φυσική, λειτουργώντας στους μεταφυσικούς νόμους λειτουργίας του Σύμπαντος; <{POST_SNAPBACK}> Η μαγεία είναι, συνήθως, μέρος των κόσμων μου' δεν είναι κάτι το εξωπραγματικό. Μπορεί οι περισσότεροι άνθρωποι να μη χειρίζονται μαγικές δυνάμεις, αλλά αυτό δε σημαίνει πως οι μαγικές δυνάμεις είναι και εξώκοσμες. Προέρχοντες από τις ίδιες τις δυνάμεις που συγκροτούν τον κόσμο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted June 10, 2005 Share Posted June 10, 2005 Βάρδε, Damn... πως μπερδεύτηκα έτσι; Άλλα κατάλαβα, άλλα σκέφτηκα, άλλα έγραψα.... Εννούσα πως: πρέπει να προσέξουμε ώστε να μην την πατήσουμε κάνοντας το (α),(β) και (γ)(=συμφωνώ μαζί σου)... αλλά επιπλέον για το (β): θα ήταν καλό κάποιες φορές να το χρησιμοποιήσουμε, αλλά να μην το παρακάνουμε. Και τώρα που το ξανασκέφτομαι, λες που δεν σου αρέσει να μην είναι πιστευτή... πως το εννοείς αυτό; Να μην παρουσιάζεται καλά ή να είναι "παράλογη" (μέσα σε εισαγωγικά γιατί -προφανώς- η μαγεία δεν έχει να κάνει με την λογική...); Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted June 10, 2005 Share Posted June 10, 2005 Θα συμφωνίσω με τον Βασηλιά Βολσύνγκιο στο θέμα της μαγίας, αν και το μιξάρω και με το στύλ του dnd, δηλαδί υπάρχουν και μάγοι που απλά μάθαν (προφανώς δεν έχουν τόση δύναμη) και υπάρχουν και τιποποιημένα ξόρκια (προφανώς κατώτερα). Αλλά δεν μ'αρέσουν οι τύποι με τις γενιάδες και τα καπέλα...σόρρυ... Ως πορωμένος με τα ξωτικά (στο στυλ που παρουσιάζονται στην ταινία του Άρχοντα των Δακτυλιδιών- ξέρω έιναι λίγο άσχετο με το βιβλίο και τα παιχνίδια, αλλά μ'αρέσει!), τα θεωρώ ώς φορείς μαγείας, είτε την ασκούν είτε όχι. Ούτως η άλλως, δεν εμφανίζω και πολλά ξωτικά στις ιστορίες μου! Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 10, 2005 Share Posted June 10, 2005 Κάποιες λεπτομέρειες... Elnia (ο κόσμος που φτιάχνω): Η μαγεία είναι εξαιρετικά τελετουργική, πέρνει, ως επί το πλείστον, ώρα για να ολοκληρωθεί αντιστρόφως ανάλογη της ικανότητάς σου σα μάγος, και είναι εξαιρετικά περιοριστική: έχει 5 μορφές, και ο μάγος εξερευνά τα 5 αυτά μέρη της σαν ένα σύνολο· το αποτέλεσμα είναι ότι για να μάθεις πάνω από μία μορφές δε θα είσαι ποτέ εξίσου καλός σε όλες με αυτών που εξειδικεύεται... Γενικά δεν απειλεί το χρήστη της αλλά τον πιέζει πολύ στη χρήση της. Όλοι μπορούν να κάνουν μαγεία εφόσον διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα (πνευματικές ικανότητες)· μία από τις ανθρώπινες φυλές του κόσμου έχουν μαγοκρατεία και γυναικοκρατεία: το κράτος διοικείται από την Αυτού Εκλαμπρώτητα, την Ύψιστη Μάγισσα. Στο σύστημα που φτιάχνω για το Masque of the Red Death, οι μάγοι (πέραν από λιγοστοί εξ ορισμού κόσμου) χάνουν Vitality points (κάτι σαν τα hit points) για να κάνουν ξόρκια· αυτό το έκανα για να παριστά καλύτερα το παιχνίδι το γεγονός ότι ο μάγος (κατά τον κόσμο) ξοδεύει ζωτική ενέργεια για να κάνει τα ξόρκια του. Επιπλέον, επιθετικά ή νεκρομαντικά ξόρκια απαιτούν powers check ([1 + το επίπεδο του ξορκιού] * 1% πιθανότητα να γίνεται σιγά-σιγά πλάσμα του σκότους ο μάγος· επιπλέον στάδια απαιτούν να γίνει το ίδιο κι άλλες φορές) ενώ μάλιστα η πιθανότητα διπλασιάζεται αν το ξόρκι είναι νεκρομαντικό κι επιθετικό ταυτόχρονα (Wail of the Banshee, π.χ.). Τέλος, τα ξόρκια παίρνουν πάντα πολύ ώρα για να γίνουν ( στο πρωτότυπο ήθελες λεπτά ολόκληρα για να κάνει ένα ξόρκι), ενώ είναι και πιο αδύναμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted June 10, 2005 Share Posted June 10, 2005 Γίνεσαι. Αν και αυτό που περιγράφεις έχει γίνει με τους μεταλλαγμένους στο σύμπαν της Marvel (X-men κλπ). Όχι δεν έλεγα αυτό. Ήταν ναι μεν απόκληροι αλλά είχαν τεράστια δύναμη και ήταν οργανωμένοι σε μια ακαδημία. Θέλω αυτούς που κρύβονται, αυτούς που νομίζουν ότι είναι άσχημη αυτή η ιδιαιτερότητά τους. Τέλος πάντων, γιατί κάθομαι και το αναλύω; Μπορώ πάντα να το γράψω και να καταλάβετε και τι ακριβώς εννοώ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted June 10, 2005 Share Posted June 10, 2005 Και τώρα που το ξανασκέφτομαι, λες που δεν σου αρέσει να μην είναι πιστευτή... πως το εννοείς αυτό; Να μην παρουσιάζεται καλά ή να είναι "παράλογη" (μέσα σε εισαγωγικά γιατί -προφανώς- η μαγεία δεν έχει να κάνει με την λογική...); <{POST_SNAPBACK}> Δύσκολο να το εξηγήσω επακριβώς. Όταν δω την "τρύπα", την καταλαβαίνω. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα ελεεινής χρήσης της μαγείας (το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό). Στο D&D μπορούν οι ιερείς μικρής δύναμης να δημιουργήσουν νερό, χωρίς αυτό να έχει κανένα κόστος για εκείνους. Δημιουργούν ύλη από το πουθενά. ΟΚ, κανένα πρόβλημα ως εδώ. Οι μικρή ιερείς είναι τόσο πολύ δυνατοί' δεν πειράζει. Το πρόβλήμα είναι στο ότι όλος ο υπόλοιπος κόσμος δεν το εκμεταλλεύεται αυτό. Όπως παρουσιάζονται τα δεδομένα της μαγείας, οι ιερείς θα μπορούσαν να τροφοδοτούν με "στιγμιαίο νερό" πόλεις μέσα στη μέση της ερήμου. Θα είχε γίνει τρομερή εξέλιξη, και ο κόσμος δε θα ήταν ένας κλασικός ψευδομεσαιωνικός κόσμος. Στο D&D, όμως, το αγνοούν αυτό. Κι έτσι, η μαγεία δεν είναι πιστευτή. Όχι μόνο στα ξόρκια δημιουργίας νερού, αλλά και σε πάρα πολλά άλλα πράγματα. * Γενικά, πάντως, δε νομίζω ότι ένα σύστημα με τυποποιημένα ξόρκια είναι εκ φύσεως κακό. Πχ, ο Jack Vance το χρησιμοποιεί με τρομερό ύφος στις ιστορίες του. Αλλά, επειδή το D&D έχει δώσει κακό όνομα στα τυποποιημένα ξόρκια, έχει περάσει η αντίληψη ότι πρέπει, σώνει και καλά, ένα τέτοιο σύστημα μαγείας να είναι μάπα. Αν, όμως, είναι καλοδουλεμένο, μπορεί να είναι πολύ ενδιαφέρον. Για παράδειγμα, οι μάγοι μπορεί να προσπαθούν να βρουν κάποιο μυστικό, προκειμένου να φτιάξουν ένα ξόρκι που θα είναι τόσο groundbreaking, ώστε να φέρει μια άλλη εποχή στον κόσμο. Όπως ένα ξόρκι που δημιουργεί νερό από το πουθενά... Και, φυσικά, για το πώς --ή αν-- θα καταφέρουν να ανακαλύψουν αυτό το ξόρκι μπορείς να γράψεις ολόκληρο μυθιστόρημα, που θα συνδυάζει χίλια-δύο άλλα πράγματα μαζί με αυτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted June 10, 2005 Share Posted June 10, 2005 Εγω θα την προτιμουσα σε μια ιστορια μου π.χ. με την μορφη που εχεισ τον κοσμο μας !!! -Σιγη- Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 14, 2005 Share Posted June 14, 2005 Δύσκολο να το εξηγήσω επακριβώς. Όταν δω την "τρύπα", την καταλαβαίνω. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα ελεεινής χρήσης της μαγείας (το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό). Στο D&D μπορούν οι ιερείς μικρής δύναμης να δημιουργήσουν νερό, χωρίς αυτό να έχει κανένα κόστος για εκείνους. Δημιουργούν ύλη από το πουθενά. ΟΚ, κανένα πρόβλημα ως εδώ. Οι μικρή ιερείς είναι τόσο πολύ δυνατοί' δεν πειράζει. Το πρόβλήμα είναι στο ότι όλος ο υπόλοιπος κόσμος δεν το εκμεταλλεύεται αυτό. Όπως παρουσιάζονται τα δεδομένα της μαγείας, οι ιερείς θα μπορούσαν να τροφοδοτούν με "στιγμιαίο νερό" πόλεις μέσα στη μέση της ερήμου. Θα είχε γίνει τρομερή εξέλιξη, και ο κόσμος δε θα ήταν ένας κλασικός ψευδομεσαιωνικός κόσμος. Στο D&D, όμως, το αγνοούν αυτό. Κι έτσι, η μαγεία δεν είναι πιστευτή. Όχι μόνο στα ξόρκια δημιουργίας νερού, αλλά και σε πάρα πολλά άλλα πράγματα. * Γενικά, πάντως, δε νομίζω ότι ένα σύστημα με τυποποιημένα ξόρκια είναι εκ φύσεως κακό. Πχ, ο Jack Vance το χρησιμοποιεί με τρομερό ύφος στις ιστορίες του. Αλλά, επειδή το D&D έχει δώσει κακό όνομα στα τυποποιημένα ξόρκια, έχει περάσει η αντίληψη ότι πρέπει, σώνει και καλά, ένα τέτοιο σύστημα μαγείας να είναι μάπα. Αν, όμως, είναι καλοδουλεμένο, μπορεί να είναι πολύ ενδιαφέρον. Για παράδειγμα, οι μάγοι μπορεί να προσπαθούν να βρουν κάποιο μυστικό, προκειμένου να φτιάξουν ένα ξόρκι που θα είναι τόσο groundbreaking, ώστε να φέρει μια άλλη εποχή στον κόσμο. Όπως ένα ξόρκι που δημιουργεί νερό από το πουθενά... Και, φυσικά, για το πώς --ή αν-- θα καταφέρουν να ανακαλύψουν αυτό το ξόρκι μπορείς να γράψεις ολόκληρο μυθιστόρημα, που θα συνδυάζει χίλια-δύο άλλα πράγματα μαζί με αυτό. <{POST_SNAPBACK}> Αυτό που λες αποτελεί κι ένα από τα χαρακτηριστικότερα προβλήματα που έχω με το D&D σα μαγεία: έχει υπολογιστεί ότι μια σέκτα μάγων ή κληρικών κάποιας θεότητας της καταστροφής θα μπορούσε άνετα να καταστρέψει τον κόσμο γεμίζοντας με τεράστιες ποσότητες χιονιού (ή νερού) ερήμους, να δημιουργούν εκρήξεις ηφαιστείων, και άλλα τέτοια ώστε να καταστραφεί η φυσική ισορροπία ανεπιστρεπτί! Βέβαια, αυτά διορθώνονται με λίγη προσπάθεια, αλλά δεν παύουν να είναι τραγελαφικά! (Και οι κληρικοί παρουσιάζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα στο παιχνίδι.) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted June 14, 2005 Share Posted June 14, 2005 Ας δούμε κάποιες δικές μα ιδέες αντί να κριτικάρουμ ήδη άθλιες ιδέες. Η μαγεία-κονσέρβα του d20 δε σημαίνει ότι ισχύσει παντού! Δες πόσο καταπληκτική είναι η μαγεία στο Μage και στο Exalted, όπου ναι μεν οι χαρακτήρες μπορούν να καταποντίσουν ηπείρους, αλλά παρόλα αυτά υπάρχουν κατάλληλα τιμήματα για τη δύναμή τους! Υ.Γ: Ο Κληρικός είναι σπασμένη κλάση. Τέλος θέματος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 14, 2005 Share Posted June 14, 2005 Ας δούμε κάποιες δικές μα ιδέες αντί να κριτικάρουμ ήδη άθλιες ιδέες. Η μαγεία-κονσέρβα του d20 δε σημαίνει ότι ισχύσει παντού! Δες πόσο καταπληκτική είναι η μαγεία στο Μage και στο Exalted, όπου ναι μεν οι χαρακτήρες μπορούν να καταποντίσουν ηπείρους, αλλά παρόλα αυτά υπάρχουν κατάλληλα τιμήματα για τη δύναμή τους! Υ.Γ: Ο Κληρικός είναι σπασμένη κλάση. Τέλος θέματος <{POST_SNAPBACK}> Πρώτον, ομιλόμεν ελλήνικος (!): «τίμημα», όχι «τιμήματα.» Και όσον αφορά το Mage... "All over the place!" που λένε και οι Άγγλοι. Ένα από τα καλύτερα θέματα μαγείας από άποψη του τρόπου με τον οποίο δουλεύει (συνοχή, ας πούμε) είναι το Ars Magica (έτη φωτός καλύτερο από το Mage στη θεματική της μαγείας του, απλά το d10 έχει πιάσει περισσότερο [όπως και η WW σαν εταιρία]). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted June 14, 2005 Share Posted June 14, 2005 Μην ξεφεύγουμε όμως. Αυτό δεν είναι το rpg forum. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 15, 2005 Share Posted June 15, 2005 (edited) Μην ξεφεύγουμε όμως. Αυτό δεν είναι το rpg forum. <{POST_SNAPBACK}> Το ξέρουμε, Βάρδε (και ήμουν σίγουρος ότι κάποιος θά έκανε αυτό το, ομολογουμένως καλοπροαίρετο, σχόλιο), αλλά έχουμε πλήρη γνώση του γιατί σχολιάζουμε επ' αυτού: στο Mage, παίζεις μάγους που επηρεάζουν τον κόσμο χρησιμοποιώντας τις λεγόμενες «Σφαίρες,» που συμβολίζουν τι και κατά πόσο μπορούν να επηρεάζουν, ενώ στο Ars Magica παίζεις μεσαιωνικούς μάγους που χρησιμοποιούν τις έννοιες της Ερμετικής μαγείας... Πέραν του ότι το τελευταίο δίνει απίστευτη αίσθηση σε όλον τον κόσμο και έχει μια λογική και υπολογίσιμη διάρθρωση (Τεχνική: Καταστρέφω, Θέμα: Χλωρίδα, Αποτέλεσμα: Καταστροφή χλωρίδας), στο Mage η μαγεία πάει λίγο στο κουτουρού (κάτι που λέω εκ πείρας), ενώ μπορεί να είναι πανίσχυρη αλλά να σε καταστρέψει, λέξη με πολλαπλές έννοιες... Βέβαια, εδώ είναι και το πρόβλημα: στο Mage, το τίμημα είναι τελείως metagamed (βασισμένο στην ιδέα ότι παίζεις ένα παιχνίδι, δηλαδή)· αν ο μάγος δεν έχει τίποτα να χάσει, ή προτιμά να χάσει ό,τι έχει να χάσει για να πετύχει ένα πανίσχυρο ξόρκι, δεν έχει σημασία πλέον το τίμημα και άρα το πράγμα πλέον... «σπάζει» θεματικά. ΣυΜΠλήρΩΣη: Ξέχασα, όμως, ν' αναφέρω δύο παραδείγματα μαγείας που λάτρεψα... Το πρώτο δεν είναι άλλο από το μοτίβο της μαγείας όπως αυτό παρουσιάζεται στο Έπος της Γαιοθάλασσας· το δεύτερο είναι το είδος της μαγείας (θα με τσακίσει ο Dain --> <-- moi) στο μακρινό και πίσω στο χρόνο γαλαξία του Star Wars. Edited June 15, 2005 by RaspK FOG Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Illidan Posted June 16, 2005 Share Posted June 16, 2005 Παλαιότερα μου άρεσε η εκτενής χρήση μαγείας και σε κάποιες ιστορίες μου χρησιμοποιούσα πολλή μαγεία, αλλά τον τελευταίο καιρό προτιμώ low-magic κόσμους, για να υπάρχει και μια επαφή με την πραγματικότητα. Λέγοντας low-magic εννοώ να υπάρχουν ελάχιστα μαγικά αντικείμενα και η χρήση της μαγείας να είναι περιορισμένη σε κάποιους ιδιαίτερους τομείς, όπως η πρόβλεψη του μέλλοντος (όχι πάντα ακριβής, κυρίως με οράματα-ΟΧΙ κρυστάλλινες σφαίρες), η θεραπεία (όχι όμως να σώζονται όλοι), και ίσως λίγες άλλες χρήσεις,που τις αποφασίζω εκείνη την ώρα. Γενικά, αποφεύγω την ιδέα "υπάρχει ένα ξόρκι για ό,τι χρειάζεσαι", για να υπάρχει θέση και για την τεχνολογική πρόοδο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted June 16, 2005 Share Posted June 16, 2005 Κόσμοι με χαμηλή μαγεία δεν με τρελαίνουν προσωπικά. Προτιμώ αναχρονισμούς στου κόσμους, ατικαθιστώντας τίς σύγχρονες ανακαλύψεις με μαγικά τεχνουργήματα, λόγου χάρη άροτρα που προωθούνται από Στοιχειακά, Βιομηχανίες που λειτουργούν με μαγικά όντα και ούτω καθεξής. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted February 22, 2011 Share Posted February 22, 2011 Δουλευω τωρα μια ιστορια με μαγεια σε επιστημονικο-τεχνολογικο επιπεδο και οντως βρισκω οτι οριμενα συστηματα μαγειας χωλαινουν με τυπικα παραδειγματα οπως αυτο που ανεφερε ο Βαρδος με το ξορκι του νερου. Κατα τη γνωμη μου-περα απο την κλασικη μαγεια που αναφερετε σε μυθους και ξορκια και ειναι υπερανω κριτικης τροπον τινα- θα πρεπει να αντιμετωπιζεται σαν μια ακομη δυναμη στον κοσμο.Μπορει ο μαγος να εξαπολυεει μαγικη ενεργεια που εχει συσσωρευμενη στο ραβδι του,μπορει να μετακινει αντικειμενα η και να τα παραμορφωνει αλλα οχι να κανει διαφορα κουλα που θα μπορουσανε να αλλαξουνε τον κοσμο και δεν τον αλλαζουνε.Αν τωρα ειναι ο σουπερ ντουπερ υπερμαγος ολων των εποχων οκ,σπαει τους κανονες και εχει σχεδον θεικες δυναμεις.Αλλα αυτο ειναι αλλου παπα ευαγγελιο. Τα νεοτερα μελη τι εχουνε να πουνε επι του θεματος; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.