Έριχ Μαρία Ρεμάρκ (Erich Maria Remarque)

[BladeRunner]

Ο Έριχ Μαρία Ρεμάρκ γεννήθηκε ως Έριχ Πολ Ρεμάρκ (Erich Paul Remark) στο Όσναμπρικ της Γερμανίας, στις 22 Ιουνίου του 1898 και μεγάλωσε μέσα στη νοσηρή ατμόσφαιρα που προηγήθηκε του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1916 πήγε στρατιώτης όπου βρέθηκε μπροστά στο "μεγαλύτερο ομαδικό έγκλημα στην ιστορία". Το 1929 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Ουδέν νεότερον από το δυτικό μέτωπο", που θεωρήθηκε η πιο ειλικρινής και σπαρακτική μαρτυρία για τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και γνώρισε διεθνή επιτυχία. Το 1933 τα βιβλία του κάηκαν από το ναζιστικό καθεστώς και ο ίδιος αυτοεξορίστηκε στην Ελβετία. Το 1940 μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες και λίγα χρόνια αργότερα πήρε την αμερικανική υπηκοότητα. Πέθανε στο Λοκάρνο στις 25 Σεπτεμβρίου του 1970, σε ηλικία 72 ετών. Ανάμεσα στα μυθιστορήματά του περιλαμβάνονται "Ο μαύρος οβελίσκος", "Τρεις σύντροφοι", "Η αψίδα του θριάμβου" και "Ο παράδεισος δεν έχει ευνοουμένους", που εκδόθηκε το 1958 και μεταφράστηκε αμέσως στα αγγλικά. Ο Έριχ Μαρία Ρεμάρκ έγραψε επίσης σενάρια για το Χόλλυγουντ όπου πέρασε τα χρόνια της ωριμότητάς του. (Από Biblionet)

*Διαβάστε περισσότερα για τη ζωή και το έργο του, στην Wikipedia.

*Δείτε τα βιβλία του και διαβάστε κριτικές γι' αυτά, στο Goodreads.

*Δείτε τις ταινίες που βασίζονται σε βιβλία του, στο IMDb.

Βιβλία του συγγραφέα που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά:

*Im Westen nichts Neues - Ουδέν νεώτερον από το Δυτικόν Μέτωπον (Δαρεμάς, χχ/ ΒΙΠΕΡ, 1973/ Ζαχαρόπουλος, 1990/ Μίνωας, 2014)
*Der Weg zurück - Επιστροφή (Δωρικός, 1969)
*Drei Kameraden - Τρεις σύντροφοι (ΒΙΠΕΡ, 1975/ Ηλέκτρα, 2005), Οι σύντροφοι (Γιοβάννης, χχ)
*Liebe deinen Nächsten - Η δύναμη της αγάπης (Μίνωας, 1963 και 2014), Ναυάγια (Πέλλα, 1970)
*Arc de Triomphe - Η αψίδα του θριάμβου (Δωρικός, 1988)
*Der Funke Leben - Σκελετός 509 (Γεμεντζόπουλος, 1959), Σπίθα ζωής (ΒΙΠΕΡ, 1973/ DeAgostini, 2000)
*Zeit zu leben und Zeit zu sterben - Ώρες αγάπης, ώρες θανάτου (Παπαγάλος, 1955/ Δωρικός, 1975)
*Der schwarze Obelisk - Ο μαύρος οβελίσκος (Δρούγκας, 1965/ Κέδρος, 2019)
*Der Himmel kennt keine Günstlinge - Ο Παράδεισος δεν έχει ευνοούμενους (Κύκνος, 1962/ Δωρικός, 1989/ Πατάκης, 2001)
*Die Nacht von Lissabon - Μια νύχτα στη Λισαβώνα (Μίνωας, 1960), Η νύχτα της Λισαβώνας (Ηλέκτρα, 2007)

 

Edited June 13, 2023 by BladeRunner

[BladeRunner]

Ουδέν νεώτερον από το Δυτικόν Μέτωπον

Τον Οκτώβριο του 2010, όταν είχα μόλις αρχίσει την πορεία μου σαν φοιτητής, έγινε κομμάτι της συλλογής μου το συγκεκριμένο κλασικό μυθιστόρημα του Έριχ Μαρία Ρεμάρκ. Έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια από τότε για να το διαβάσω επιτέλους! Ούτε που ξέρω γιατί τόσο καιρό δεν το είχα πιάσει στα χέρια μου, έτσι μικρό, κλασικό και εντός των αναγνωστικών γούστων μου όπως είναι, αλλά τελικά το έκανα και πραγματικά το απόλαυσα. Βέβαια, πώς μπορεί κανείς να απολαύσει ένα τέτοιο στενάχωρο και σε σημεία καταθλιπτικό (αντί)πολεμικό μυθιστόρημα θα μου πείτε και θα έχετε δίκιο, απλά ήθελα να πω ότι ήταν ένα βιβλίο που με συγκλόνισε και με ταρακούνησε, τόσο με τις σκηνές και τις εικόνες του, όσο κυρίως με τον τρόπο με τον οποίο ο Ρεμάρκ είπε την ιστορία του. Είναι σαν ένας τύπος που πολέμησε στα χαρακώματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (με τους βομβαρδισμούς, τις εκ του συστάδην μάχες, τα αέρια, όλη αυτή την παράνοια) να σου περιγράφει με ρεαλιστικό και άμεσο τρόπο τις εμπειρίες του. Και ουσιαστικά το βιβλίο είναι ακριβώς αυτό, μιας και ο Ρεμάρκ στα νιάτα του (πριν καν γίνει είκοσι ετών δηλαδή) είχε πολεμήσει και είχε τραυματιστεί αρκετά σοβαρά στο λεγόμενο Δυτικό Μέτωπο, οπότε όλα αυτά που περιγράφονται είναι κυριολεκτικά βγαλμένα από τη ζωή. Πολύ δυνατό και ανθρώπινο βιβλίο, γεμάτο φοβερές σκηνές, τρομερές εικόνες, συναισθήματα, ήχους, μυρωδιές, τέτοια πράγματα. Είναι από τα βιβλία που κάθε τόσο πρέπει να διαβάζεται, έστω κι αν κάθε φορά σου μαυρίζει την ψυχή.

9/10