Μεταξύ ζωής και θανάτου

[Nick V.]

Όνομα Συγγραφέα: Nick V.
Είδος: τρόμος (προς το αλλόκοτη ιστορία)
Βία; Ναι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: ~6000 (χωρίς την εισαγωγή)
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Για το Write off #97

 

Μεταξύ ζωής και θανάτου.pdf

[Αρίστος]

Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, αν και δεν μπορώ να είμαι πολύ αντικειμενικός, όταν πρόκειται για κοσμικό τρόμο, καθώς είμαι λάτρης του είδους. Αν είναι να παραπονεθώ για κάτι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ενώ έχει καλογραμμένες και έντονες σκηνές και εικόνες, δυσκολεύτηκα να παρακολουθήσω το κείμενό σου. Δηλαδή, ναι μεν βίωσα διαβάζοντάς το την παράνοια αλλά πάντοτε η πλοκή και το που ήθελες να καταλήξεις μου ήταν θολό, σαν να υπήρχε κάπου στο παρασκήνιο ή να προστέθηκε απλώς για να υπάρχει. Βέβαια, μπορεί αυτός να ήταν και ο στόχος σου από την αρχή. Σε κάθε περίπτωση μπράβο για το κείμενό σου.

[Roubiliana]

Να πω την αλήθεια στην αρχή ήθελα να το παρατήσω, ο ήρωας σου είναι απίστευτα φλύαρος. Στην πορεία όμως με κέρδισαν οι πολύ ζωντανές εικόνες όπως για παράδειγμα ο ομφάλιος λώρος που τον συνέδεε με την γραφομηχανή, οι κλόουν δολοφόνοι, το φάγωμα του αυτιού. Βέβαια αναρωτήθηκα τι θα έκανε ο μεγάλος παλαιός όταν τελικά τον συναντούσε. Θα τον σκότωνε λόγω πολυλογίας; θα τον κρατούσε ζωντανό για να τον τιμωρήσει για την πολυλογία; Πάντως πετυχημένη η σύνδεση με τη μυθολογία Κθούλου. Συμπέρασμα Αν και στην αρχή έβριζα, όταν κατάλαβα πού το πήγαινες και τι ήθελες να κάνεις το λάτρεψα. Α, για τον τίτλο μπορούσες και καλύτερα.

[silag]

Όπως είπαν και οι άλλοι, ο αφηγητής/ ήρωας  μου φάνηκε παραπάνω φλύαρος απ' ό,τι έπρεπε. Μια φορά ξεκίνησα να το διαβάζω και το άφησα, τη δεύτερη έπρεπε να είμαι πιο αποφασισμένος χεχε. Έχοντας τελειώσει όλη την ιστορία, μπορώ κάπως να καταλάβω την επιλογή αυτή, αλλά ίσως και πάλι να μπορούσες να κόψεις κάτι ή να αλλάξεις τη σειρά διάφορων πραγμάτων για να κάνεις τον αναγνώστη να ενδιαφερθεί από την αρχή. Απλά τα λέω, με κάθε επιφύλαξη...

Παρόλα αυτά, μετά τη μέση το κείμενο απογειώνεται με έντονες εικόνες, ωραίες περιγραφές. Θαρρώ πως πέτυχες το λαβκραφτικό που σκόπευες να αποδώσεις (υποθέτω). Συγχαρητήρια!

[Ιρμάντα]

Πρόσεξε τί πήγες και έκανες, και μπράβο σου:

Κάποια πολυλογία που σε διακρίνει την μετέτρεψες σε εργαλείο σε αυτή την ιστορία. Σε εργαλείο κατασκευής εικόνων.

Αυτό είναι πολύ θετικό. Δείχνει ότι βρίσκεις την προσωπική σου Φωνή, που μπορεί κάποιοι να λατρέψουν και κάποιοι όχι, αλλά είναι η Φωνή σου και δεν μπορεί να σου το πάρει κανείς αυτό. Αν ήσουν φλύαρος; Ναι. Δεν με ενόχλησε, μάλιστα γέλασα όταν λέει ο ήρωάς σου, σας κούρασα; Μπα, δεν το πιστεύω! (ξέρεις μια χαρά τι κάνεις εκεί).

Χρησιμοποίησες τα στοιχεία που δόθηκαν, χιόνια, καρναβάλια, κλόουν, και τι κλόουν. Μέχρι και ο Τζόκερ είναι fucking playground μπροστά στο παλικάρι σου. Πάντως να σου πω ότι ίσως σε όλες τις ιστορίες να μην ταιριάζει αυτό το στυλ. Εδώ πήγαινε σε Κθούλου, οπότε οκ, ας έχει λίγο μπλα μπλα παραπάνω. Θα σταθώ επίσης:

Πολύ καλή γλώσσα αλλά για μέτρια ιστορία. Φτιάχνεις ένα tapestry φρίκης, ίσως να ήταν το ζητούμενό σου. Προσωπικά θεωρώ πως μια πιο πλούσια πλοκή θα το απογείωνε. Δλδ δεν καταλαβαίνει κανείς που το πας ακριβώς, οκ, θα έρθει ένας παλαιός, μόνο αυτό; Όχι, με τέτοιο στήσιμο. Όχι με τέτοια γλώσσα, είναι κρίμα.

΄Ηταν κάπως ασαφές το ακριβές σχέδιο του Θωςς. Δλδ τι ήθελε να κάνει ακριβώς; Υπήρχε ένα θέμα εδώ, το θέμα της φρίκης για τη φρίκη. Επειδή είναι εξαιρετικά καλογραμμένο, μπορεί να το παραβλέψω και να πώ, οκ, η φρίκη για την τέχνη. Πρόσεξέ το όμως εσύ. Σίγουρα καταλαβαίνεις τι εννοώ.

Ανακατεύτηκα (πραγματικά όμως) σε μερικές σκηνές σου. Το λες και θετικό; Ίσως. Ιστορία φρίκης έχεις γράψει. Κθούλου, φρίκης, τρόμου.

Όσον αφορά στην πολυλογία που λέγαμε πριν: ναι, την έχεις μετατρέψει σε εργαλείο, αλλά τώρα είσαι στο όριο. Ένα τσακ παραπάνω να κάνεις το χάνεις. Ένα βήμα παραπέρα από το σημείο που είσαι θα είναι όντως ατελέσφορη η πολυλογία σου, και δεν το θέλεις αυτό.

Σαφήνεια, ακρίβεια, όχι περισσότερη φλυαρία. Αυτά θα είχα να σου παρατηρήσω. Αυτά θα ζητούσα από σένα. Επίσης ο τίτλος; Λίγος. Δλδ ο τύπος προσπαθούσε απλώς να πεθάνει; Πάντως μπορούσες και καλύτερα με τον τίτλο, νομίζω το είπαν και άλλοι. Κατά τα λοιπά ήταν από τις αγαπημένες μου του παιχνιδιού και πήρε και ψήφο.

Συγχαρητήρια!

[Γιώργος77]

Γεια,

το κείμενό σου μου θύμιζε θεατρικό μονόλογο υστερικού, μέχρι τη σελίδα 14. Μετά, η υστερία έγινε ατού του κειμένου, καθώς "μεταμορφώθηκε" σε κανονικό διήγημα τρόμου. Αν είχες κόψει με το μαχαίρι τα περιττά λίπη, θα είχες φτιάξει ένα κείμενο είδους (genre) στιβαρό κι ωραίο. Χωρίς να λέω ότι δεν απολαμβάνω τα πιο "μεταμοντέρνα" κείμενά σου, που όμως πολύ δύσκολα κερδίζουν τους διαγωνισμούς του sff.gr .

Καλή συνέχεια...