Jump to content
Ο σχολιασμός και η ψηφοφορία για τον 61ο Γενικό Διαγωνισμό Σύντομης Ιστορίας βρίσκεται σε εξέλιξη. Κάντε κλικ εδώ για να μάθετε περισσότερα. ×

Στέφαν Τσβάιχ (Stefan Zweig)


BladeRunner

Recommended Posts

71731505_STEFANZWEIG.jpg.f7db7a32e2ce4c7a036ea47954bb20f8.jpg

Ο Στέφαν Τσβάιχ (γερμανικά: Stefan Zweig‎· 28 Νοεμβρίου 1881, Βιέννη – 22 Φεβρουαρίου 1942, Πετρόπολις) ήταν Αυστριακός συγγραφέας, δημοσιογράφος και βιογράφος. Στον κολοφώνα της λογοτεχνικής του καριέρας στις δεκαετίες 1920 και 1930, ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς στον κόσμο.

Ήταν γιος του Μόριτς Τσβάιχ, πλούσιου Εβραίου υφασματοβιομηχάνου, και της Ίντα Μπρετάουερ (Ida Brettauer) (1854–1938), κόρης ιουδαϊκής οικογένειας τραπεζιτών. σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, όπου το 1904 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα με διατριβή στη φιλοσοφία του Ιππολύτου Ταΐν. Η εβραϊκή θρησκεία ελάχιστα επηρέασε την οικογενειακή ζωή και τη μόρφωσή του. «Η μητέρα και ο πατέρας μου ήταν εβραϊκής καταγωγής μόνο στα χαρτιά» δήλωσε αργότερα σε μια συνέντευξη. Ωστόσο, ο ίδιος δεν αποκήρυξε την εβραϊκή πίστη του και έγραψε επανειλημμένως άρθρα σχετικά με την εβραϊκή ζωή.

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στο γερμανικό Υπουργείο Άμυνας. Παρόλα αυτά, παρέμεινε ειρηνιστής σε όλη του τη ζωή, τασσόμενος υπέρ της ενοποίησης της Ευρώπης. Το 1934, μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, κατέφυγε στην Αυστρία και κατόπιν στην Αγγλία. Στη συνέχεια έζησε στην Αγγλία (στο Λονδίνο και από το 1939 στο Μπαθ), και στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1940. Το 1941 πήγε στη Βραζιλία, στην ορεινή πόλη Πετρόπολις, 68 χλμ βόρεια του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου στις 23 Φεβρουαρίου 1942 ο ίδιος και η δεύτερη σύζυγός του, Lotte, αυτοκτόνησαν απελπισμένοι για το μέλλον της Ευρώπης και του πολιτισμού της. (Από Wikipedia)

Διαβάστε περισσότερα για τη ζωή και το έργο του, στην Wikipedia.

Δείτε τα βιβλία του και διαβάστε κριτικές γι' αυτά, στο Goodreads.

Βιβλία του συγγραφέα που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά:

*Brennendes Geheimnis - Καυτό μυστικό (Ροές)
*Angst - Φόβος (Ροές)
*Dostojewski - Ντοστογιέβσκη (Γκοβόστης)
*Romain Rolland. Der Mann und das Werk - Ρομαίν Ρολλάν (Γαλαξίας / Βιβλιοεκδοτική)
*Phantastische Nacht - Φανταστική νύχτα (Ροές)
*Brief einer Unbekannten - Το γράμμα μιας άγνωστης (Αστάρτη / Ζαχαρόπουλος / Ροές / Εμπειρία Εκδοτική)
*Amok - Αμόκ (Αστάρτη / Άγρα)
*Nietzsche - Νίτσε (Γκοβόστης)
*Kleist - Χάινριχ Κλάιστ (Γκοβόστης)
*Untergang eines Herzens - Συντριβή μιας καρδιάς (Ροές)
*Verwirrung der Gefühle - Σύγχυση αισθημάτων (Ροές / Γκοβόστης / Αστάρτη)
*Sternstunden der Menschheit - Οι μεγάλες στιγμές της ανθρωπότητας (Πατάκης)
*Vierundzwanzig Stunden aus dem Leben einer Frau - 24 ώρες από τη ζωή μιας γυναίκας (Ροές / Αστάρτη)
*Tolstoi - Λέων Τολστόη (Γκοβόστης)
*Widerstand der Wirklichkeit - Ταξίδι στο παρελθόν (Ροές / Μεταίχμιο)
*Buchmendel & Die unsichtbare Sammlung - Ο παλαιοβιβλιοπώλης Μέντελ Και Η αόρατη συλλογή (Άγρα)
*Joseph Fouché - Ιωσήφ Φουσέ (Ο Κόσμους του Βιβλίου)
*Marie Antoinette. Bildnis eines mittleren Charakters - Μαρία Αντουανέτα (Πάπυρος / Γκοβόστης)
*Triumph und Tragik des Erasmus von Rotterdam - Έρασμος (Γκοβόστης)
*Maria Stuart - Μαρία Στιούαρτ (Πάπυρος / Μίνωας / Γκοβόστης)
*Castellio gegen Calvin oder Ein Gewissen gegen die Gewalt - Μια συνείδηση ενάντια στη βία (The Athens Review)
*Die Frau und die Landschaft - Η γυναίκα και το τοπίο (Ροές)
*Der bergrabene Leuchter - Μενοράχ (Αστάρτη), Μενορά: Το θαμμένο κηροπήγιο (Άγρια)
*Magellan. Der Mann und seine Tat - Μαγγελάνος (Μπεργάδης / Πάπυρος / Ζαχαρόπουλος)
*Ungeduld des Herzens - Επικίνδυνος οίκτος (Άγρα), Ανυπόμονη καρδιά (Γνώση), Επικίνδυνη συμπόνια (Αγγελάκη)
*Schachnovelle - Σκακιστική νουβέλα (Άγρα / Γνώση / Μίνωας)
*Montaigne - Μονταίνιος (Άγρα)
*Amerigo. Geschichte eines historischen Irrtums - Αμέρικο: Αναδρομή σ' ένα ιστορικό λάθος (Καστανιώτης)
*Die Welt von Gestern - Ο χθεσινός κόσμος (Όμηρος / Μαρής / Διεθνείς Εκδόσεις), Ο κόσμος του χθες (Printa)
*Balzac - Μπαλζάκ (Γκοβόστης)
*Clarissa - Κλαρίσα (Αλεξάνδρεια)
*Rausch der Verwandlung - Η μέθη της μεταμόρφωσης (Πατάκης)

Edited by BladeRunner
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Βιβλία του Τσβάιχ που διάβασα τα προηγούμενα χρόνια:
 

1073698055_.thumb.jpg.c8a65ed83af0b376d44cd41298334fd2.jpg 470421357_-Cover2.jpg.e338434f98654a23fc45e1e431620769.jpg 1300628191_-Cover3.jpg.932030f9e4ee9fc9b58527cbde3be5c3.jpg

Σκακιστική νουβέλα

(Το διάβασα τον Ιανουάριο του 2013)

Είχα ακούσει πολλά θετικά σχόλια για την νουβέλα αυτή και ήθελα να δω αν τα παραλένε ή όχι όσοι την διάβασαν. Ε, δεν τα παραλένε, όντως πρόκειται για μια εξαιρετική ιστορία. Σαν σκηνικό έχουμε ένα πλοίο, που μεταφέρει (κυρίως) Ευρωπαίους επιβάτες στο Ρίο και το Μπουένος Άιρες. Αφηγητής της ιστορίας είναι ένας ανώνυμος άντρας, ο οποίος ανακαλύπτει ότι πάνω στο πλοίο βρίσκεται ο Μίρκο Τσέντοβιτς, ένας αγενής και μοναχικός παγκόσμιος πρωταθλητής σκακιού. Μερικοί επιβάτες λοιπόν πείθουν τον Τσέντοβιτς να αναμετρηθούν μαζί του σε μια παρτίδα σκάκι, και φυσικά χάνουν. Ώσπου ένας μυστηριώδης άντρας, σε μια επόμενη παρτίδα, τους δίνει συμβουλές και τελικά έρχονται ισοπαλία με τον μεγάλο και τρανό σκακιστή. Ποιος είναι αυτός ο μυστηριώδης άντρας που τους βοήθησε και που στη συνέχεια θα αναμετρηθεί μόνος του απέναντι στον Τσέντοβιτς; Μαθαίνουμε την ιστορία του, τον εγκλεισμό του από άντρες της Γκεστάπο σε ένα γυμνό δωμάτιο για μήνες ολόκληρους και πως έπεσε στα χέρια του ένα εγχειρίδιο με παρτίδες σκάκι, η μοναδική του ασχολία στο δωμάτιο... και πως οδηγήθηκε, ουσιαστικά, στην τρέλα, αφού εξάντλησε τις παρτίδες του σκακιού και αφού έπαιζε μόνος του, δικές του παρτίδες... Συναρπαστικό κείμενο, εξαιρετικά καλογραμμένο, θα το διάβαζα με την ίδια ευχαρίστηση και όρεξη για δεύτερη και τρίτη και τέταρτη φορά. Σίγουρα θα τιμήσω και άλλα έργα του Τσβάιχ.

9.5/10


-----------------------------------------------------------------------------------------

 

226723227_.thumb.jpg.7188b2078aacd70f5ef74781be635fb0.jpg 520904641_-Cover2.jpg.32515d334f2144ebc00157d61d17cd28.jpg

Ταξίδι στο παρελθόν

(Το διάβασα τον Φεβρουάριο του 2017)

Τον Ιανουάριο του 2013 ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με το έργο του Στέφαν Τσβάιχ, διαβάζοντας ίσως το καλύτερο και πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο του, με τον τίτλο "Σκακιστική νουβέλα". Τώρα, τέσσερα χρόνια και κάτι ψιλά μετά, ξαναδιαβάζω βιβλίο του, και πάλι μικρό σε μέγεθος, και πάλι απολαυστικό και καλογραμμένο. Ο νεαρός Λούντβιχ, την στιγμή που αρχίζει να ερωτεύεται την γυναίκα του αφεντικού του και να το δείχνει έμπρακτα, υποχρεώνεται να ταξιδέψει για δουλειές στο Μεξικό, όπου θα πρέπει να ζήσει για δυο χρόνια. Όμως, κάποια στιγμή ξεσπά ο πόλεμος, ο οποίος κρατά τον Λούντβιχ στο Μεξικό για πολλά περισσότερα χρόνια, μακριά από την αγαπημένη του. Δουλεύει μανιωδώς, γνωρίζει μια άλλη γυναίκα, κάνει οικογένεια, αφήνει στην άκρη τον παλιό του έρωτα. Μέχρι που τελικά γυρίζει ξανά πίσω και συναντάει την γυναίκα που ερωτεύτηκε στο παρελθόν. Τι έχει αλλάξει από τότε; Άντεξε στον χρόνο ο έρωτάς τους; Συνήθως δεν διαβάζω τέτοιου είδους ιστορίες, όμως αυτή μου άρεσε αρκετά. Πρώτα-πρώτα ήταν μικρή σε μέγεθος και δεύτερον η γραφή είναι πραγματικά εξαίσια. Ίσως λιγάκι μελοδραματική σε σημεία λόγω του είδους της ιστορίας, αλλά χωρίς αμφιβολία πολύ καλή. Και γενικά η ιστορία είναι πλέον κλασική στο είδος της. Στην "Σκακιστική νουβέλα" έβαλα δίχως δεύτερη σκέψη πέντε αστεράκια, τώρα θα βάλω επίσης δίχως δεύτερη σκέψη τέσσερα. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα διαβάσω και άλλα βιβλία του συγγραφέα. Μιλάμε για μάστορα του λόγου, όχι αστεία!

8/10


-----------------------------------------------------------------------------------------

 

206140728_.thumb.jpg.df9d536c4b07c1574916c9bc8395996a.jpg 1124591468_-Cover2.jpg.0300bf124110c258f43ec43a775ee92a.jpg

Το γράμμα μιας άγνωστης

(Το διάβασα τον Νοέμβριο του 2019)

Τρίτο βιβλίο του Στέφαν Τσβάιχ που διαβάζω, μετά το καταπληκτικό "Σκακιστική νουβέλα" που διάβασα το 2013 και το πολύ καλό "Ταξίδι στο παρελθόν" που διάβασα το 2017, και δηλώνω ξανά μαγεμένος από τη γραφή και το όλο ύφος του. Ο Τσβάιχ έχει μια τρομερή ικανότητα να δημιουργεί κάθε είδους συναισθήματα και εικόνες μέσα σε πολύ λίγες σελίδες, ενώ επίσης βάζει σε σκέψεις τους αναγνώστες σχετικά με τον έρωτα και τις ανθρώπινες σχέσεις. Στη συγκεκριμένη νουβέλα διαβάζουμε το ανώνυμο γράμμα που έστειλε μια γυναίκα στον έρωτα της ζωής της, έναν φτασμένο συγγραφέα, που δεν είχε την παραμικρή ιδέα για το δράμα που ζούσε για πάρτη του. Μέσα σε λίγες σελίδες, ο συγγραφέας αναδεικνύει τον μονόπλευρο και στα όρια της εμμονής έρωτα, που μπορεί να καταστρέψει μια ζωή. Δεν μπορώ να πω ότι τούτη η ιστορία ανήκει στα λογοτεχνικά είδη που συνήθως απολαμβάνω, όμως όταν τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα και ρεαλιστικά δοσμένα, και όταν η γραφή είναι τόσο μα τόσο καλή, μου είναι αδύνατον να μην απολαύσω και τέτοιου είδους ιστορίες.

8/10
 

Edited by Ghost
Προστέθηκαν τα εξώφυλλα των βιβλίων.
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

92580779_.jpg.5bd9ad810eed9ae433c79f31d56a3850.jpg

Μαρία Αντουανέτα

Υπέροχο, απλά υπέροχο. Τέταρτο βιβλίο του Στέφαν Τσβάιχ που διαβάζω, δεύτερο που του βάζω χωρίς δεύτερη σκέψη πέντε αστεράκια, μετά την καταπληκτική "Σκακιστική νουβέλα" που διάβασα πριν δέκα χρόνια. Σίγουρα η Μαρία Αντουανέτα είναι μια από τις πιο αμφιλεγόμενες γυναίκες της σύγχρονης ιστορίας και οπωσδήποτε η πιο αμφιλεγόμενη βασίλισσα της Γαλλίας. Αλλά με βάση αυτά που διάβασα, είναι και λίγο παρεξηγημένη, σε κάποιο βαθμό. Η ιστορία δεν είναι ποτέ άσπρο-μαύρο, όπως κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν (βλέπε σωστή και λάθος πλευρά της ιστορίας), κι εδώ δεν μπορείς να πεις ότι η βασίλισσα ήταν μια ασύδοτη μέγαιρα, μια κακιά και διαβολική γυναίκα, ενώ ο λαός αγνός, καλός, πεινασμένος, καταπιεσμένος κ.λπ. Η Μαρία Αντουανέτα έκανε τις ασυδοσίες της, ήταν για πολλά χρόνια στον κόσμο της (μέχρι να σκουρύνουν τα πράγματα, γιατί μετά έδειξε εντελώς διαφορετικό πρόσωπο), της άρεσε η καλή ζωή, σίγουρα δεν έκανε για βασίλισσα, αλλά τι να κάνουμε που την πάντρεψαν με το ζόρι με το βόδι τον Λουδοβίκο ΙΣΤ', που κι αυτός εδώ που τα λέμε δεν έκανε για βασιλιάς. Τέλος πάντων, δεν θα επεκταθώ περισσότερο, μιας και έτσι κι αλλιώς δεν τα κατέχω καλά αυτά τα ιστορικά γεγονότα, πάντως ο Τσβάιχ κυριολεκτικά δίνει ρέστα με την όλη αφήγηση, καταφέρνει να γράψει ένα ολόκληρο χρονικό, ένα πλήρες πορτρέτο, με τρόπο μαγικό και καθηλωτικό, που σε κανένα σημείο δεν κουράζει, δεν γίνεται βαρετός, δεν ξεφεύγει από το θέμα του. Υπέροχη αφήγηση, τρομερά οξυδερκής και εθιστική γραφή, ο Τσβάιχ με μοναδική φινέτσα και ποιότητα παρουσιάζει μια ολόκληρη εποχή και σκιαγραφεί έναν μοναδικό χαρακτήρα, αυτόν της Μαρίας Αντουανέτας. Και εδώ οφείλω να πω, ότι κάπως έτσι θα έπρεπε να διδασκόμαστε την ιστορία: Με βιβλία σαν κι αυτό (με προσοχή πάντα στις πηγές και τα ντοκουμέντα), όχι μέσω στεγνών και κακογραμμένων εγχειριδίων που δεν εμβαθύνουν και που πολλές φορές διαστρεβλώνουν τα γεγονότα και τις συνθήκες της εκάστοτε εποχής. Υ.Γ. Από Σεπτέμβρη θα προσπαθήσω να βρω και το "Μαρία Στιούαρτ", που στοιχηματίζω ότι θα είναι το ίδιο υπέροχο.

9.5/10

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

59355306_.jpg.ed7d4e0ec087316c22e155d3098fe863.jpg

Μαρία Αντουαννέτα 

Πριν πω οτιδήποτε για το περιεχόμενο του βιβλίου, θα αναφέρω ότι στα χέρια μου κράτησα το βιβλίο των εκδόσεων "ΒΙΠΕΡ" του 1971. Βιβλίο με αληθινό χαρτί κιτρινισμένο από το χρόνο, αλλά παρόλα αυτά ευανάγνωστο παρά τη μικρή γραμματοσειρά.

Η γραφή του Τσβάιχ ρέει σα νερό, δροσερό νεράκι που ικανοποιεί τη δίψα του αναγνώστη. Μας παρουσιάζει μία ζωντανή και ψυχολογικά αιχμηρή βιογραφία, τεκμηριωμένη με ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης. Αποκορύφωμα ο θάνατος της Μαρίας Αντουανέττας το 1793, της πιο διάσημης βασίλισσας της Γαλλίας.

Όταν κάνεις βλέπει πολλά κεφάλια να πέφτουν γύρω του, αρχίζει να ανησυχεί για το δικό του.Η βασίλισσα ξέροντας καλά πως η ζωή της είναι πια χαμένη και πως το μόνο που μπορεί να σώσει, είναι η τιμή της. Δεν έδειξε αδυναμία μπροστά σε κανέναν, παρέμεινε αλύγιστη και δείχνει σε εκείνους που περιμένουν να τη δουν, πώς πεθαίνει ως βασίλισσα, διατηρώντας την ανάλογη αξιοπρέπεια και τιμή μέχρι το θάνατο.

Edited by Ghost
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Δεν περίμενε ένα χρόνο, θα έβλεπε ότι η Γερμανία θα χάσει τον πόλεμο και δεν θαχρειαζόταν να αυτοκτονήσει.

Έχω διαβάσει την Μαρία Στιούαρτ.

 

   Μαρία Στιούαρτ

   Δεν είναι μυθιστόρημα αλλά μια γλαφυρή περιγραφή της ζωής της τελευταίας βασίλισσας της Σκωτίας, από τη γέννησή της ως την εκτέλεσή της από τους Άγγλους. Σαν ιστορικό βιβλίο είναι πολύ καλά δομημένο με λεπτομέρειες και ο αναγνώστης θα αποκομίσει μια πολύ σαφή εικόνα της εποχής όχι μόνο για την Αγγλία και τη Σκωτία αλλά και για τη Γαλλία της οποίας χρημάτισε επίσης βασίλισσα για ένα βραχύ διάστημα.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..