ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΑΣΜΟΔΑΙΟΣ

[Roubiliana]

Συγγραφέας : Κανάρη Βιβή 

Λέξεις : 3260

Είδος : κάτι μεταξύ ε.φ. και μεταφυσικού. 

σεξ και βία : τόσο άφθονα όσο δεν φαντάζεστε. 

ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΑΣΜΟΔΑΙΟΣ.docx

[Roubiliana]

@WILLIAM 

Spoiler

Συνεχίζοντας εδώ την συζήτηση που ξεκινήσαμε στο 

φαντάζομαι γίνεται να περιγράψεις βιασμό αρκεί να φαίνεται ξεκάθαρα πως είναι κάτι κακό που κατά προτίμηση τιμωρείται. Και ο περιγραφικός βιασμός δεν είναι δεκτός σε όλες τις αγορές, αν και υπάρχουν και περιοδικά που δεν έχουν θέμα με την περιγραφή βίαιων σκηνών. Εγώ όμως το παρουσιάζω ως κάτι αποδεκτό. 

 

[WILLIAM]

Α ναι; Αυτό δεν το θυμάμαι, το έχω διαβάσει το διήγημα αλλά αυτό δεν το θυμάμαι.

 

[Roubiliana]

6 minutes ago, Aggelos95 said:

 Άρα μιλάμε για "βρώμικο ρεαλισμό" όπως του Τσαρλς Μπουκόφσκι. 😉

Η αλήθεια είναι πως όντως έχω διαβάσει Μπουκοφσκι. 

Spoiler

Αλλα δεν σκεφτομουν τον Μπουκοφσκι οσο εγραφα. Απλά σκέφτηκα πως μιλάμε για τον διάβολο. Είναι κακός και κάνει κακά πράγματα. Και τα κακά πράγματα είναι αποδεκτά στην κόλαση. Αρα βρωμικος ρεαλισμός; γιατί όχι;

 

[Nick V.]

Spoiler

Αρχικά, για να μην το ξεχάσω, να πω ότι είναι αρκετά καλογραμμένο (ελπίζω να μην έχεις βαρεθεί να το ακούς -εγώ, κοιτά να δεις ένα πράγμα, έχω βαρεθεί να σου το γράφω, οπότε, θεώρησε ότι ισχύει πάντα, ως σχόλιο, ακόμα κι αν ξεχαστώ και δεν σου το αναφέρω. Αλλά κι εσύ, βρε παιδί μου, γράψε και κανένα κακογραμμένο, έτσι, για να έχουμε κάτι να πούμε και για την γραφή σου.)

Το 2 το βρήκα μάλλον χλιαρό και συγκρατημένο. Πώς να το πω; Πολύ γήινο, δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις. Δεν το δούλεψες, νομίζω, μέχρι το σημείο που έπρεπε, για να μας κάνεις να πούμε “βρε εδώ γίνεται της κολάσεως.”

Και στο σημείο που άρχισες να μιλάς για ελεύθερη βούληση, με πέταξες εκτός (δεν φταις εσύ, φυσικά, δικό μου θέμα είναι, όποτε διαβάζω αυτές τις δυο λεξούλες μαζί μού έρχεται αναγούλα, εμετός, ξερνάω τα άντερα μου. Για Καλό και Κακό γράφεις, βέβαια, όποτε, φαντάζομαι, χωράει κάπου εκεί μέσα κι αυτή η αχώνευτη. Προσωπικά πάντως, ίσως και να προτιμούσα να μην την είχες αναφέρει καν ή να είχες δουλέψει αυτό το κομμάτι διαφορετικά. Επιπλέον, έχω την αίσθηση πως από εκείνο το σημείο και μετά ξεπέφτει λίγο και η Άννα, γίνεται λίγο ανάλατη, χάνει τη μια της διάσταση, ακρωτηριάζεται κατά κάποιον τρόπο και καταντάει να πετάει κόκκινες μπογιές πάνω σε άδειους καμβάδες. Και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι τα παθαίνει λόγω αυτής της ελεύθερης βούλησης…  ούτε ιός δηλαδή να ήταν. Εν ολίγοις, που πήγε η εσωτερική της πάλη; Δεν θα έπρεπε να ήταν κι αυτή αέναη μέχρι την τελευταία  στιγμή και μέσα στο σκηνικό που έχεις στήσει; Μπορεί και να ήταν βέβαια και εγώ να μην την πρόσεξα.)

Το τέλος που δίνεις στην ιστορία σου δεν είναι ανατροπή. Ούτε, νομίζω, μας κλείνεις το μάτι. Με έφτασες μέχρι το σημείο να πω “ωραία, τώρα αρχίζει το καλό,” και τότε, μου πετάς ένα “τέλος.” Λείπουν, δηλαδή, μερικά κεφάλαια ακόμα.

Edit: 

Ο τίτλος σου, νομίζω, είναι έτσι κι έτσι για αυτήν την ιστορία (η ιστορία είναι δηλαδή αυτή που τον κάνει να φαίνεται λίγος). Αν με άφηνες να τον αλλάξω -μ’ αφήνεις;- θα τον έκανα, ας πούμε: “Θα γδάρω τις ψυχές τους.” 

 

Edited September 21, 2023 by Nick V.