Mπέρνχαρντ Σλινκ (Bernhard Schlink)

[Spyrex]

Bernhard Schlink (German: [ˈbɛʁn.haʁt ʃlɪŋk] ^ⓘ; born 6 July 1944)^[1] is a German lawyer, academic, and novelist. He is best known for his novel The Reader, which was first published in 1995 and became an international bestseller. He won the 2014 Park Kyong-ni Prize.

Πηγή: wikipedia

 

The Reader 

Διάβασα όπως καταλαβαίνετε το The Reader ή (όπως κυκλοφορεί στα ελληνικά) το Διαβάζοντας στη Χάννα. Προσωπική άποψη, πρόκειται για αριστούργημα. Το γράψιμο του Μπέρνχαρντ είναι μεστό, κατά σημεία αναλώνεται και σε φιλοσοφικές σκέψεις. Δεν το βρήκα εύκολο στην ανάγνωση (ίσως παίζει ρόλο και ότι το διάβασα σε ξένη γλώσσα), αλλά είναι απολαυστικό.

Αρχικά, ίσως και να μου άρεσε γιατί δεν ήξερα τι θα συναντούσα. Εννοώ, δεν ήξερα τίποτα για την πλοκή. Διαβάζοντας (λίγο πριν γράψω αυτές τις αράδες) την περίληψη της ελληνικής εκδόσεως, κατάλαβα ότι θα έχανα αρκετές από τις εκπλήξεις που επιφυλάσσει το βιβλίο, αν την είχα διαβάσει εκ των προτέρων. Και θα ήθελα να ενθαρρύνω κι άλλους να το κάνουν αυτό, για οποιοδήποτε βιβλίο. Γούστα/προτιμήσεις βέβαια, αλλά έχω γλιτώσει πολλές φορές από spoilers. Ίσως βέβαια είναι και κάτι που χαίρει μακράς συζήτησης...

Το πρώτο κεφάλαιο, αν και γενικά δεν γίνεται κάτι συνταρακτικό, το θεωρώ εξαιρετικό για τους εξής λόγους: πρόκειται για έναν νεανικό έρωτα, από τα μάτια του νέου ανθρώπου που ερωτεύεται. Νομίζω ότι ο καθένας μας θα μπορούσε να δει στις σκέψεις του πρωταγωνιστή τον νεανικό εαυτό του, δεδομένου της αφέλειας, της ξεγνοιασιάς και του ενθουσιασμού που συνδέονται με έναν νεανικό έρωτα. Οι σκέψεις, οι (αντι)δράσεις του νεαρού σε αυτά που συμβαίνουν είναι τόσο φυσιολογικές και ταιριάζουν τόσο στην ηλικία του, που δεν θα με εξέπληττε, αν, αυτά που περιγράφει ο συγγραφέας, είναι σχεδόν αυτοβιογραφικά.

Στα δεύτερο κεφάλαιο, ξεκινάει ουσιαστικά και το βιβλίο. Θα πω όσο λιγότερα μπορώ, για να μην εμφανίσω κάποιο σημείο της πλοκής. Πρόκειται για μία αέναη αναμέτρηση, ανάμεσα στο «τι είναι ηθικό να κάνω» και «τι να κάνω για να σώσω τον εαυτό μου», ανάμεσα στο «πρέπει» και «θέλω». Ο συγγραφέας γεννά ερωτήματα φιλοσοφικά και ηθικά, δεν έχω ξαναδεί τις φρικαλεότητες του Β' ΠΠ από τέτοια οπτική γωνία. Ασύλληπτο κεφάλαιο.

Το τρίτο κεφάλαιο είναι και η κατακλείδα του βιβλίου και έρχεται να βάλει τέλος στην ιστορία με τον, κατά τη γνώμη μου, καλύτερο τρόπο.

Φοβερό βιβλίο, από αυτά που θέλω να διαβάζω συνέχεια κριτικές για να δω και άλλες απόψεις. Θέλω να διαβάσω και επιστημονικά άρθρα βασισμένα πάνω του (αν βρω τέτοια), ακόμα δεν το έχω κάνει. Είναι και μερικά πράγματα που δεν τα κατάλαβα, ίσως μου έλειπαν κάποιες ιστορικές γνώσεις για να τα καταλάβω. Μαζί με το Homo Faber του Max Frisch, είναι δύο αριστουργήματα της γερμανικής λογοτεχνίας που είχα την τύχει να πιάσω στα χέρια μου.

Edited December 5, 2023 by Ghost
Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου.