Κυρτές αποχρώσεις

[Nick V.]

Όνομα Συγγραφέα: Nick V.
Είδος: Χμ, δεν ξέρω, ήμουν μεταξύ τρόμου και fantasy. Τελικά το έπαιξα κορόνα γράμματα κι έκατσε τρόμος.
Βία; Ναι
Σεξ; Όχι
Αριθμός Λέξεων: 3.540
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Για το συγγραφικό παιχνίδι Εικόνα κι επί τόπου #19.
 

 

Κυρτές αποχρώσεις.pdf

[Αρίστος]

Έχεις κάποιες εικόνες στο κείμενό σου που μου άρεσαν υπερβολικά. Χαράχτηκαν στο μυαλό μου και συνεχίζουν να μου δημιουργούν πλείστα συναισθήματα

Spoiler

Τα μαύρα φτερά ως μουστάκια στον ήλιο είναι μία από τις αγαπημένες μου.

Διάχυτοι οι συμβολισμοί και τις περισσότερες φορές πολύ ωραία δοσμένες οι αλληγορίες σου. Το μόνο μου παράπονο είναι ότι έπιασα τον εαυτό μου αρκετές φορές να χάνεται στο κείμενο. Ένιωθα σαν επιβάτης που έχασε οριακά το τραίνο και έμεινε πίσω, ενώ εκείνο συνέχιζε την πορεία του σε όμορφα μέρη. 

[EmberRoar]

Spoiler

Όταν πρωτοξεκίνησα την ανάγνωση, η εικόνα του λιμανιού και οι στάχτες στις τσέπες του παλτού με συνεπήραν. Συνέχισα επιπόλαια την ανάγνωση, πιστεύοντας ότι θα ήταν μια στέρεα ιστορία, με τη συμβατική έννοια αλλά με την γνώριμη ποιητική σου χροιά. Έτσι έχασα γρήγορα την μπάλα και μπερδεύτηκα στην πορεία, ειδικά στο όνειρο και ύστερα.

Μέχρι που μετά από κάποιες μέρες αποφάσισα να το ξαναδιαβάσω, με μεγαλύτερη προσοχή και σκοπό να το αποκρυπτογραφήσω. Άξιζε - και δεν το θεωρώ καν ως κόπο. Το βρήκα πανέμορφο.

Έχει κάτι το αφαιρετικό. Είσαι ένας λογομάστορας στο ποιητικό, επομένως υπάρχει εγγενώς ένα λεπτό φιλμ ασάφειας που καλύπτει την επιφάνεια αλλά, αν ξέρεις πού να σκαλίσεις, από κάτω αναδεύεται κάτι το αξιέπαινο.

Επίσης, ενώ στην αρχή ήταν λόγος για σύγχυση, το γεγονός ότι χρησιμοποιείς με επιτυχία και α’ και β’ και γ’ πρόσωπο στο ίδιο κείμενο ήταν ένας αξιοθαύμαστος άθλος. Θα ξαναπώ πως κατά την πρώτη ανάγνωση με μπέρδεψες, διότι τα υλικά που διάλεξες για να συνθέσεις το έργο σου είναι από μόνα τους δύσκολα στον χειρισμό. Είναι γενικά μια παντρειά που καταλήγει συνήθως σε διαζύγιο και διατροφή, μα το πάλεψες με γενναιότητα και έφερες αποτέλεσμα.

Αγαπημένη φράση: «Μόλις με δει αυτή τη φορά, η θλιμμένη η Σελήνη, θα χαμογελάσει στα σίγουρα.» Έχει κάτι το νοσταλγικό που με μαγνητίζει.
Αγαπημένη λεπτομέρεια: οι στάχτες που ξεπηδούσαν από τις τσέπες του παλτού. Το είδα και σε όνειρο (ευτυχώς ήταν το μόνο κομμάτι από την ιστορία που μου έστειλε ο Μορφέας).

Νομίζω χρειάζεται να πω συγχαρητήρια. Δύσκολο κείμενο, αλλά άξιζε.
(Στο τέλος, να μου εξηγήσεις λίγο πώς προέκυψε ο τίτλος.)

 

[soukelef]

Κι εμένα με δυσκόλεψε αλλά νομίζω πως έτσι είναι το στιλ γραφής σου. Θέλει να το διαβάσεις δυο+ φορές, θέλει την απόλυτη προσοχή του αναγνώστη και στην τελική, γιατί όχι; Λυρικό κι αφαιρετικό. Πήρες την εικόνα και την αποδόμησες ολόσωστα από άκρη σ' άκρη. Δίνεις προσοχή στη λεπτομέρεια, όπως π.χ. ότι ήταν όντως Παρασκευή η 5η του Σεπτέμβρη του '52!

[Roubiliana]

Spoiler

Θα συμφωνήσω με τους παραπάνω. Δύσκολο κείμενο και απαιτητικό για τους αναγνώστες. Ωστόσο είναι και πλήρες και πιστεύω πως ανταποκρίνεται καλά στο είδος του. Το μεγάλο θετικό του είναι πως εντέλει λέει μια ιστορία, ναι, με ονειρικό τρόπο, αλλά την λέει. Άλλο στοιχείο που μου άρεσε, οι αντιθέσεις, μαύρο-άσπρο, καλό - κακό. 

Καλή επιτυχία στο παιχνίδι!

[Πυθαρίων]

Ψυχεδελικός λυρισμός σ ‘ ένα σουρεαλιστικό κείμενο ονειρικής φαντασίας. Ναι, όμορφο. 

Χωρίς άλλα σχόλια, χωρίς κριτική…

 

[Γιώργος77]

Ναι, κάτι πρέπει να πω τώρα.

Spoiler

Εκτιμώ πολύ την τόλμη σου να πειραματίζεσαι. Την ποιητική γραφή. Τις νότες σουρεαλισμού. Την αναφορά στον Λάβκραφτ. Το κείμενο που πρέπει, οπωσδήποτε, να διαβαστεί αργά. Τον πλούτο των εικόνων.

Όμως…Όμως…

Μια ερώτηση που κάνω, ως αναγνώστης, αναπόφευκτα: τι έγινε τώρα; Ποιοι ήταν όλοι αυτοί; Ο ωχρός, μαυροντυμένος ήταν ο μπεργκμανικός Θάνατος; Όχι, αφού πεθαίνει στο τέλος. Ήταν δαίμονες και άγγελοι; Ήταν άνθρωποι λίγο πριν, λίγο μετά το θάνατο; Ήταν χωροχρονικοί ταξιδιώτες;

Υποψιάζομαι: αυτόματη γραφή, συνειρμικό κείμενο.

Προβληματίζομαι σαν καταναλωτής ιστοριών του Φανταστικού (δεν υπάρχει πλοκή), χειροκροτώ σαν φίλος της Ποίησης (η πλοκή δεν ήταν ποτέ το ζητούμενο).

 

[Nick V.]

Παιδιά, σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια.

@Γιώργος77

Spoiler

Ναι, είναι αυτόματη γραφή (δύσκολο να αποβάλλω αυτή τη συνήθεια). Η ιδέα που είχα, ήταν η αναφορά στον Λάβκραφτ (πάνω σε αυτήν έχτισα το κείμενο) και, ναι, είναι ο μπεργκμανικός Θάνατος (όπως τον αντιλαμβάνομαι, τουλάχιστον) στην συνύπαρξη και αλληλεπίδρασή του με τη Ζωή, και, ναι, πεθαίνει (γιατί όχι άλλωστε, αν δεν πέθαινε δεν θα είχα ιστορία και δεν θα έβγαζα την κορύφωση που ήθελα στο τέλος).

@EmberRoar

Spoiler

Ο τίτλος βγήκε μέσα από το κείμενο, στο τέλος, και μου φάνηκε αρκετά ταιριαστός συνολικά.

 

Edited February 23, 2024 by Nick V.

[Ιρμάντα]

Spoiler

Το κείμενό σου είναι ποίηση μασκαρεμένη σε πεζό. Καθόλου πεζό στην πραγματικότητα. Ποίημα. Είναι τόσο ωραία η γλώσσα που απολαμβάνεις την ανάγνωση, από την άλλη πλευρά όμως...τόσο ονειρική γραφή μπορεί να κάνει τον αναγνώστη σου να χάσει το μπούσουλα. Δηλαδή, ας υποθέσουμε ότι μπαίνεις σε ένα δωμάτιο όπου καίνε τριάντα λιβάνια. Όλα μυρίζουν υπέροχα. Κανένα δεν θα προσέξεις όμως. 

Τελικά, αυτοί ήταν ένας άγγελος και ένας δαίμονας; Και άλλαξαν θέση, ρόλο, συνείδηση; Δεν είμαι σίγουρη πως το κατάλαβα. Επίσης νομίζω πως ίσως έλεγες υπερβολικά πολλές φορές, το μόνο που βλέπω, το μόνο που βλέπω.. και τελικά δεν δίνεται κάποια ιδιαίτερα κατανοητή απάντηση σε αυτό. Είναι και αυτή ονειρική, ποιητική, ατμοσφαιρική....ασαφής. Έκανες χρήση της εικόνας ωστόσο, και επειδή είπες ότι θα το πέταγες το κείμενο, θα σου πω ότι σε καμία περίπτωση δεν γράφεις πράγματα "για πέταμα". Απλά γράφεις ιδιαίτερα ονειρικά κείμενα που κοντεύουν να γίνουν είδος από μόνα τους. Και δεν νομίζω πως είναι ιδιαίτερα κακό αυτό.. μπορεί να είναι άβολο ή δυσνόητο ή δύσκολο να το εντάξεις και να το κατανοήσεις, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση κακό.

 

 

 

Καλή επιτυχία στο παιχνίδι!

[Nick V.]

@Ιρμάντα

Spoiler

Μπα, συνέχεια πετάω. Δεν παίζει ρόλο για μένα αν είναι καλά ή κακά αυτά που γράφω. Απλά είναι πολύ απελευθερωτικό, το να τα πετάς, το να μην είσαι δέσμιος των γραπτών σου, ειδικά όταν αρχίζεις να τα βαριέσαι.

Για τα άλλα που ρωτάς, δες πιο πάνω την απάντησή μου στον Γιώργο.