Nihilio Posted June 16, 2005 Share Posted June 16, 2005 Το ξέρω γράφεις σε χαρτί όλους τους φόβους σου Ημερολόγιο στον πόνο ποτισμένο Κι όλο μου δίνεις να διαβάσω τα στιχάκια σου με ένα μπράβο θα σε κάνω ευτυχισμένο Βουλιάζεις... Κρύβεσαι πάλι τυλιγμένος στη γωνία σου Με του στυλό το μαύρο το μελάνι Σκαλίζεις θλίψη και οργή σ'ένα τετράδιο και περιμένεις σωτηρία από την πλάνη Βουλιάζεις... Κάψε λοιπόν τα μίζερα στιχάκια σου Και δες ξανά τον ήλιο να ανατέλει Ηρθ' η στιγμή να βγεις απ' το καβούκι σου Και τρέχα έξω η ζωή σε περιμένει Και περιμένεις συνεχώς στο αδιέξοδο μιας μοναχά ανεκπλήρωτης ελπίδας Κι όλο βουλιάζεις πιο βαθιά μέσα στο βούρκο της Χωρίς να δεις το φως μιας ηλιαχτίδας Βουλιάζεις... Όλος ο κόσμος σβήνει από γύρω σου και μένει μόνο η ανάμνηση αυτή Οι λέξεις καίνε μοναχά πάνω στο δέρμα σου Αυτές που σκάλισες μ'ένα ξυράφι το πρωι Ματώνεις... Κάψε λοιπόν τα μίζερα στιχάκια σου Και δες ξανά τον ήλιο να ανατέλει Ηρθ' η στιγμή να βγεις απ' το καβούκι σου Και τρέχα έξω η ζωή σε περιμένει Βουλιάζεις μες το βούρκο σου Ματώνεις στη δικιά σου φυλακή Φοβάσαι και τον ίσκιο σου Πεθαίνεις μια ολάκερη ζωή Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted June 16, 2005 Share Posted June 16, 2005 Εεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε.... εεεεεεε.............. δεν μπορω να κανω κριτικη !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted June 16, 2005 Share Posted June 16, 2005 (edited) Κατ' αρχάς είναι τραγούδι! (κάποιος ειδήμων να γράψει τη μουσική, rock οπωσδήποτε!) Και μάλιστα υπέροχο! Απλό και φωτισμένο! Edited June 16, 2005 by Isis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 16, 2005 Author Share Posted June 16, 2005 Τη μουσική προσπαθώ να τη γράψω εγώ, αλλά πέρα από 3 χρόνια που προσπαθώ να ασχοληθώ με τη σύνθεση σε υπολογιστή και 3 χρόνια που και καλά έκανα αρμόνιο δε με κάνει νομίζω ειδήμονα. Το αντίθετο μάλιστα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted June 16, 2005 Share Posted June 16, 2005 Πολύ καλό. Η διαρκής επανάληψη ορισμένων φράσεων περνά έντονα τα μηνύματα στους αναγνώστες και οι εικόνες είναι δυνατές. Ίσως όμως ακριβώς αυτό είναι και το μειονεκτημά του, ότι δηλ. βάζεις τον αναγνώστη στον τοίχο και του φωνάζεις τα ίδια και τα ίδια. Ίσως θα μπορούσε να χωρέσει και μερικά νοήματα παραπάνω., π.χ. μια εναλλακτική εικόνα ως αντίθεση στη μιζέρια, λίγο πιο εκτενή από το "φώς μια ηλιαχτίδας".Γενικά αξίζει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted June 17, 2005 Share Posted June 17, 2005 Χμμ εμένα μου άρεσε, δεν με συγκλόνισε, αλλά το βρήκα αρκετά καλό.Δεν ξέρω όμως αν θα μου άρεσε σε τραγούδι με μουσική... Μερικοί στίχοι μου φάνηκαν πως θα μπορούσαν να είναι ίσως καλύτεροι π.χ. "Ηρθ' η στιγμή να βγεις απ' το καβούκι σου Και τρέχα έξω η ζωή σε περιμένει" "Οι λέξεις καίνε μοναχά πάνω στο δέρμα σου Αυτές που σκάλισες μ'ένα ξυράφι το πρωι" Εδώ υπονοείς πως έκανε απόπειρα αυτοκτονίας ή μάλλον εμένα μου φάνηκε; "Βουλιάζεις μες το βούρκο σου Ματώνεις στη δικιά σου φυλακή Φοβάσαι και τον ίσκιο σου Πεθαίνεις μια ολάκερη ζωή" Οι τελευταίοι στίχοι αυτοί μου φάνηκαν κάπως διαφορετικοί απο τους προηγούμενους και θα τους προτιμούσα να μπαίνουν, σαν ρεφρέν, ανάμεσα στο τραγούδι και όχι μόνοι τους έτσι στο τέλος, γιατί μου κάνουν λίγο ξεκάρφωτοι. Μου θύμισε ίσως ένα δικό μου κομμάτι το "don't dwell on the past", όχι τόσο σε όσα λές (αν και λέμε παρόμοια πράγματα) όσο στον τρόπο που τα παρουσιάζεις...και αυτό μου κάνει σαν κοινός κώδικας επικοινωνίας, επίσης έχω την εντύπωση πως απευθύνεται σε κάποιον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted June 17, 2005 Share Posted June 17, 2005 >Με του στυλό το μαύρο το μελάνι Εδώ με χάλασε λίγο το στυλό, σαν να κάνει 'κλινική' την πριν πριν ρευστή εικόνα. Μου άρεσε! (θα μπορούσε να απευθύνεται σε μένα, σε μεγάλο βαθμό ) Μου άρεσε πολύ, αν και σε βρήκα λίγο κάθετο, αλλά στο ποίημα μπορείς να δώσεις και τη μια πλευρά του νομίσματος, αν θες. >με ένα μπράβο θα σε κάνω ευτυχισμένο >Βουλιάζεις... Δυνατή αντίθεση! (και ειρωνία) (>Και τρέχα έξω η ζωή σε περιμένει ειδικά εδώ (και μόνο εδώ) μου λείπει κάποια στίξη) Και το conclusio, ανακεφαλαίωση... πολύ καλό! Μπγαβό! Οι Μούσες μαζί σου, -Ορφέας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.