ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ"

[Roubiliana]

Συγγραφέας Βιβή Κανάρη

Είδος φαντασία με λίγο weird και λίγο τρόμο

Βία όχι

Σεξ ναι

Λέξεις : 2300

για τον 61ο διαγωνισμό διηγήματος

ελευθέριος βενιζέλος.docx ελευθέριος βενιζέλος.pdf

[Αρίστος]

Εύχομαι κάθε επιτυχία στο Διαγωνισμό

Spoiler

Από τεχνική άποψη, θεωρώ μεγάλη επιτυχία για έναν συγγραφέα να βρει το δικό του στυλ και να εξελίσσεται μέσα σε αυτό. Και το στυλ σου μ' αρέσει για πολλούς και διάφορους λόγους, που σου έχω μοιραστεί και στο παρελθόν. Οπότε δεν έχω κανένα "παράπονο" εκεί (άντε λίγο ίσως ο τίτλος που τον βρήκα λίγο "τεμπέλικο"). Από προσωπική άποψη, μ' άρεσαν υπερβολικά ορισμένες εικόνες που μου δημιούργησες (λ.χ. τα σάρκινα αεροπλάνα, η μυρωδιά του σαλονιού κλπ.). Εγώ εξέλαβα (ίσως και να κάνω λάθος) ότι όλη η "διαδρομή" σε αυτήν την παράλληλη διάσταση, που έκανε η πρωταγωνίστριά σου, αναδεικνύει τις σκέψεις κάποιου ανθρώπου να τερματίσει τη ζωή του. Το πόσο σκοτεινή, αλλά παράλληλα θελκτική μπορεί να μοιάζει αυτή η λύση, όταν υπάρχουν λάθος επιλογές στον πραγματικό κόσμο, και το πως θα πρέπει ΠΑΝΤΑ να επικρατεί η ΖΩΗ. Ζόρικο θέμα, που χρειάζεται συγγραφική ικανότητα για να το διεκπεραιώσεις και για μένα ανταπεξήλθες υπέρ το δέον. Μία όμως αδυναμία που μπορώ να εντοπίσω, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι ίσως η λίγο χαλαρή σύνδεση με το θέμα του διαγωνισμού. Δηλαδή, ότι η ιστορία σου θα μπορούσε να σταθεί και χωρίς την ύπαρξη του γράμματος.

 

[Ypogeio]

Spoiler

Γεια σου Βιβή. Αν δεν απατώμαι, πρέπει να έχω ξαναδιαβάσει ιστορία σου με πικάντικη υποπλοκή. Η Ελένη μου θύμισε εμένα σε μια άλλη εποχή που όλα (σαφώς και η σεξουαλικότητα) έμοιαζαν ρευστά και λίγο άγνωστα. Είναι σημαντικό που η ιστορία σου μου το προκάλεσε και σ' ευχαριστώ. Απόλαυσα τον αυτοσαρκασμό της Ελένης, την μαχητικότητά, το πνεύμα εξερεύνησης, την αισιοδοξία της ενώ ζούσε μια μαύρη περίοδο. Αναποφάσιστη και ανήσυχη, έτοιμη να παραδοθεί σε μια καινούργια περιπέτεια, ή να δραπετεύσει για το Βερολίνο. Και το πολωτικό δίλημμα υπάρχει μέχρι και την τελευταία στιγμή, σε μια εποχή που πολλές φορές η αξία μας κρίνεται από την σταθερότητα στις αποφάσεις μας. Είναι εντάξει ν' αφεθείς είτε στα χέρια μιας άγνωστης, είτε σ' ένα ταξίδι που έκλεισες χωρίς πολλή περίσκεψη. Μπράβο γι' αυτό. Απόλαυσα επίσης την εικονοπλασία από τη μεριά της «άλλης» διάστασης, με τα σάρκινα αεροπλάνα τ' αγαπημένο μου. Γέλασα με τους θαμώνες του αεροδρομίου που γεμίζουν με σφολιάτες τις κοιλιές τους. 

Κατά τ' άλλα, θα ήθελα ένα αεροδρόμιο χωρίς όνομα, ή έστω φανταστικό όνομα, καθώς το Ελ. Βενιζέλος όπως και ο ΕΛΤΑ μου προκάλεσαν συνειρμούς που με γείωσαν στην πραγματικότητα. Θα ήθελα λίγο παραπάνω show ειδικά στα κομμάτια που η Ελένη βούρκωνε. Τέλος, βρήκα παράξενο που η Ελένη πέταξε στη Γιώτα, το «είμαι δυστυχισμένη». Δεν το λες εύκολα, πόσο μάλλον σε άγνωστη. Από την άλλη, μπορεί να ήταν τόσο χάλια που να μην την ένοιαζε κιόλας.

Καλή επιτυχία!       

 

[Kriton]

Βιβή καλή επιτυχία

Spoiler

Μου αρέσει το στυλ σου πολύ και ιδιαίτερα ότι δε φοβάσαι να είσαι και σαρκαστική (η υψηλότερη μορφή χιούμορ) και πικάντικη / πιπεράτη. Θεωρώ ότι αυτά είναι δύο στοιχεία που όλες οι ιστορίες σου διαθέτουν -μπορώ πλέον να το πω με σιγουριά. Θα πω επίσης να κρατήσεις αυτά τα στοιχεία εκτός του επειδή προσθέτουν πολλά στην αφήγηση και γιατί είναι χαρακτηριστικά σου. (Νομίζω ότι ανάμεσα σε όλους τους συμφορουμίτες μπορώ πιο εύκολα να ξεχωρίσω εάν ένα υποθετικά ανώνυμο κείμενο είναι "Βιβή").

Από εκεί και πέρα νομίζω ότι το γράμμα  -αν και υπάρχει στην πλοκή - έχει διεκπεραιωτικό ρόλο και δεν είναι ουσιαστικό μέρος της πλοκής. Επίσης, προσωπικά βρήκα το κείμενο λίγο υπερβολικά παραληρηματικό για τα γούστα μου - κάπου το έχανα, κάπου το έβρισκα και κάπου με κούραζε. Αυτό δεν το λέω απαραίτητα ως μειονέκτημα ή ατέλεια στη γραφή, αλλά ως προσωπικό γούστο και έχοντας και κατά νου άλλα κείμενα σου που είναι - πως να το πω - πιο "προσγειωμένα" (πιο συνδεδεμένα με κάποιου είδους πραγματικότητα;)

 

Edited October 10, 2024 by Kriton

[Nick V.]

Spoiler

Μελαγχολία, παράλληλος κόσμος, σάρκινα αεροπλάνα, χαμένος εαυτός, χαμένος προορισμός, προσμονή, απογοήτευση, παραίτηση, ελπίδα, μπύρες, λουκάνικα με μουστάρδα, βανίλια, σοκολάτα, ψημένος καφές και ψοφίμι, κόκκινα δωδεκάποντα, κι ένα γράμμα στην πίσω τσέπη. Όλα όμορφα δοσμένα σε ένα κείμενο που ρέει από την αρχή μέχρι το τέλος. Σε αυτήν την ιστορία, σε αυτό το κείμενό, το γεγονός ότι δεν την έβαλες να μας διαβάσει το γράμμα (παρόλο που όλη η ιστορία σου, τελικά, έχει να κάνει με αυτό το γράμμα), ήταν νομίζω απόλυτα σωστό. Θα ήθελα να είχες προσέξει λίγο παραπάνω τον τίτλο σου. Θα ήταν καλύτερα να αφήνεις το κείμενό σου να σου δείχνει τον τίτλο, παρά το αντίθετο. (Α, και κάτι άσχετο: έχεις αναφέρει κατά καιρούς πως δεν σου αρέσει η ποίηση. Πως δεν είσαι αυτής της σχολής. Δεν ξέρω πως ορίζεις την ποίηση -ή, τι φοβάσαι σε αυτήν-, αλλά έχε κατά νου ότι η γραφή σου -όχι μόνο σ' αυτό το κείμενο- σε διαψεύδει λιγουλάκι). Καλή επιτυχία.

 

[Αθανάσιος]

Καλή επιτυχία

Spoiler

Το κείμενο έχει σωστή ροή χωρίς να κάνει κοιλιά. Καταφέρνεις να ταξιδέψεις τον αναγνώστη. Οι φυσούνες-ομφάλιοι λώροι με άγγιξαν, θυμίζοντάς μου εικόνες επιβίβασης που έχω από τα άπειρα αεροπορικά μου ταξίδια. Ο τρόπος που η ηρωίδα σου διακόπτει την ερωτική σκηνή είναι αληθοφανής, εκφράζει την αβεβαιότητα του «πρέπει ή δεν πρέπει». Τα κείμενα σου, όσα έχω διαβάσει, έχουν το άρωμά σου. Κάνουν μπαμ ότι είσαι η Συγγραφέας τους. Θα ήθελα να σε διαβάσω και σε διαφορετικό στυλ, πχ μια χιουμοριστική ιστορία ή κάτι που να εκπέμπει αισιοδοξία. Μπορείς να το κάνεις, διαθέτεις την ικανότητα.

[soukelef]

Spoiler

Φυσικά και την απόλαυσα την ιστορία, φυσικά και φωνάζει «Βιβή» από χιλιόμετρα. Μ' άρεσε το χτίσιμο της ηρωίδας σε τόσο λίγη έκταση. Κατάλαβα τι περνούσε, ένιωσα τι σκεφτόταν κ έμαθα τι διλήμματα είχε. Μάλιστα, σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι κιόλας νεκρή και να προσπαθεί μέσω του γράμματος να επαναφέρει στη ζωή τον εαυτό της. Μ' αρέσει επίσης πολύ το ελληνικό setting που χρησιμοποιείς συχνά αν όχι πάντα∙ εμένα προσωπικά με βοηθά να μπω ευκολότερα στην ιστορία κ να γίνω μέρος αυτής (κάπου εδώ μου 'ρθε η όρεξη να πάω στο Ελ. Βενιζέλος σε κάποιο υπερτιμημένο καφέ κι ας μην ταξιδέψω).

Τώρα, το γράμμα για μένα είναι ούτως ή άλλως πολύ generic σαν θέμα. Υπήρχε πάντα εκεί, είχα την απορία τι μπορεί να γράφει αλλά μου άρεσε που τελικά δεν έμαθα ποτέ. Ας βγάλει ο κάθε αναγνώστης μόνος το συμπέρασμά του. Extra points για το μεταφυσικό σκηνικό του αεροδρομίου που μου θύμισε πέρασμα σε έναν άλλον κόσμο, κάτι σαν το stranger things. 

Καλή επιτυχία!

[Ιρμάντα]

Καλημέρα Βιβή!

Spoiler

Η ιστορία σου αρχίζει πάρα πολύ ωραία, με πάρα πολλές υποσχέσεις και ζωντανό γράψιμο. Η ιδέα του γράμματος είναι πράγματι εξαιρετική. Το θέμα είναι ότι προς το τέλος με μπέρδεψε ελαφρώς. Και μάλλον όχι με μπέρδεψε αλλά ο τρόπος με τον οποίο η ηρωίδα κάνει πίσω τελικά μου φάνηκε τόσο απότομος που με άφησε να αναρωτιέμαι, ίσως επειδή από την αρχή τρωγόμουν να μάθω τι περιέχει το ρημάδι γράμμα και τι θα γίνει αν το έριχνε στο ρημάδι κουτί. Δηλαδή μου φάνηκε ένα πάρα πολύ ωραίο σκηνικό για να πεις στο τέλος σας την έσκασα. 

Θα μπορούσα να πω ότι δεν ειχε λέξεις περιθώριο αλλά υπήρχαν. Οι περισσότεροι την πατάμε στον αριθμό των λέξεων. Οπότε υποθέτω πως μέχρι εκεί το ήθελες να φτάσει. Γιατί παιδί μου; Άνοιξε και την κουρτίνα δύο, αναμένουμε. Στα κάρβουνα μας έχεις. 

Σε γενικές γραμμές πάντως και πολύ καλή ιστορία και πολύ χαρακτηριστικό το γράψιμό σου, θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες.

Καλή επιτυχία στον διαγωνισμό!

[Cyrano]

Spoiler

Ναι, είμαι γερο γκρινιάρης της υπόθεσης, αλλά για να είμαι ειλικρινής, στην ιστορία σου με 'πέταξε έξω' η γλώσσα. Δεν κατάφερα να μπω στο κλίμα επειδή τόσο η περιγραφή όσο κι οι διάλογοι, είχαν κάτι το αφύσικο, που δε με άφηναν να χαλαρώσω - σα να μην υπήρχε ομαλή ροή. Μπορεί να είναι εντελώς ιδέα/προκατάληψή μου, αλλά ξέρεις κάτι; Πάρα πολλές από τις φράσεις/προτάσεις σου, μπορούσα να τις φανταστώ ως πιο 'φυσικές' στην αγγλική τους μετάφραση/αντίστοιχο. Μπορεί όμως να είναι ιδέα μου.    

Καλή επιτυχία στο διαγωνισμό.

[Γιώργος77]

Καλησπέρα Βιβή,

Spoiler

θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι. Μήπως η έμπνευση για αυτή σου την ιστορία είναι κάποιο όνειρο; Εννοώ κανονικό όνειρο, από αυτά που βλέπουμε όταν κοιμόμαστε. Μου δημιουργείται αυτή η εντύπωση από την ατμόσφαιρα της ιστορίας, από τους χώρους που μπλέκονται ο ένας με τον άλλο, από τους ανθρώπους που δεν αντιδρούν σε περίεργες συμπεριφορές, από γεγονότα και καταστάσεις που δεν εξηγούνται, από την ροή της ιστορίας που με ζαλίζει κάπως, με την καλή έννοια.

Η ονειρική υφή του διηγήματος είναι το μεγάλο του προτέρημα, πιστεύω. Από την άλλη, κάποια πράγματα δεν εξηγούνται επαρκώς. Πώς άλλαξε έτσι το αεροδρόμιο; Τι είναι η φύλακας και τι θα γίνει με αυτή και την πρωταγωνίστρια; Η Αθήνα που έχει αλλάξει, ή μια παράλληλη Αθήνα, που υπάρχει πέρα από το βλέμμα των περαστικών, είναι ένα μοτίβο που διακρίνω στις ιστορίες σου. Εδώ, όμως, χρειαζόταν ένα ""τσικ" εξήγησης παραπάνω.

Καλή επιτυχία!

[WILLIAM]

Μια το υποργείο παιδεία μια το αεοδρόμιο, σου αρέσει να παίρνεις έναν συνηθισμένο χώρο και να τον κάνεις τρομακτικό.

Ωραία ιστορία αλλά, κατ' εμέ, ήθελε και άλλο. Αυτό το αμφίσημο τέλος δεν μου πάει. Ήθελα να καταλήξει κάπου.

[Roubiliana]

Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια!

@Αρίστος @YpogeioΔεν είχα καταλάβει πως αυτά ήθελα να πω, απλά είχα παρασυρθεί από το γράψιμο, αλλά φαίνεται πιάσατε το νόημα του διηγήματος καλύτερα και από εμένα και του δώσατε άλλη, τη σωστή, διάσταση. @Kritonσαρκαστική και πιπεράτη; Ω, ναι μου αρέσει. Το υιοθετώ ως χαρακτηρισμό @Nick V.Το κρατάω το σχόλιο σου για την ποίηση και το επεξεργάζομαι. @Αθανάσιος έχω γράψει και αισιόδοξα, βρε. Μερικά είναι στη βιβλιοθήκη. Άντε θα προσπαθήσω να γράψω άλλο ένα @soukelef έτσι, τα αεροδρόμια τα αγαπάμε και τους υπερτιμημένους καφέδες τους. @Ιρμάντα Ναι, ίσως πρέπει να ξανασκεφτώ την πιθανότητα ανάπτυξης, όταν θα έχω χρόνο. @Cyrano το λαμβάνω υπόψη το σχόλιό σου, μιας και διαβάζω πολύ λογοτεχνία στα αγγλικά. @Γιώργος77 δεν ήταν όνειρο, έτσι βλέπω τον κόσμο, όταν κάθομαι σε ένα καφέ αεροδρομίου με υπερτιμημένο καφέ και βαριέμαι. Ναι, τώρα μπορείς να ανησυχήσεις για την ψυχική μου υγεία. @WILLIAM ναι, θα το ξανασκεφτώ το αμφίσημο τέλος, έχω κι εγώ τις αμφιβολίες μου. 

Ελπίζω να απάντησα σε όλους, να μην άφησα κάποιον παραπονεμένο.