Το vibe της ανάγνωσης

[Thodoris95]

Ιδέα για παιχνίδι: γράφει κάποιος μία πρόταση (ή παράγραφο) και ο επόμενος πρέπει να γράψει μία πρόταση (ή παράγραφο, ό,τι του βγει) που να εκφράζει το vibe (= αύρα ή αισθητική) που ένιωσε κατά την ανάγνωση της προηγούμενης πρότασης/παραγράφου.

 

Παράδειγμα:

Ο Κώστας πήγε για κυνήγι και κατά λάθος πυροβόλησε τον φίλο του που είχε ξεχάσει να φορέσει το φωσφορίζον γιλέκο των κυνηγών.

 

Το vibe που μου βγάζει προσωπικά η παραπάνω πρόταση:

 

Η απόγνωση του λάθους της στιγμής δίνει την θέση της στις τύψεις, οι οποίες σαν τα κοράκια, επισκέπτονται τα κρεβάτια των κοιμισμένων ανθρώπων, οι οποίοι στριφογυρνούν σε έναν μαραθώνιο εφιαλτών.

 

 

Μπορεί να είναι σχετικό με την προηγούμενη πρόταση/παράγραφο ή και όχι, ανάλογα το τι αισθάνθηκε ο αναγνώστης την στιγμή που το διάβασε.

 

Μοναδικός κανόνας του παιχνιδιού: όποιος συμμετέχει, να προσθέτει την δική του πρόταση/παράγραφο χωρίς να την υπεραναλύει, να του βγαίνει δηλαδή αυθόρμητα, το πρώτο πράμα που θα σκεφτεί διαβάζοντάς την, σαν το τέστ Ρόρσαχ στην ψυχολογία (=ο ψυχολόγος δείχνει μία αφηρημένη εικόνα με διφορούμενες έννοιες στον εξεταζόμενο και εκείνος πρέπει χωρίς να το σκεφτεί για πολύ ώρα, να του πει τι σκέφτεται βλέποντάς την, εκφράζοντας έτσι τον εσωτερικό του κόσμο).

 

Αρχική πρόταση: Μία μαυρομάλλα νεαρή κοπέλα, με μαύρα ρούχα και μαύρα παπούτσια, περπατάει στην μέση ενός κεντρικού δρόμου τα μεσάνυχτα, ενώ αδιαφορεί για όσους οδηγούς της κορνάρουν για να μετακινηθεί στο πλάι του δρόμου.