lexis Posted July 11, 2005 Share Posted July 11, 2005 Θα 'ρθουν κι απόψε τα παιδιά να μου υποδείξουν τα λάθη μου. Θα κρατούν χρωματιστές σημαίες κι άνθη που θα λιγώνουν γλυκιά μέθη. Θα σχηματίσουν ένα κύκλο μεγάλο και θα χορεύουν γύρω από μένα. Ξέφρενο χορό, ξεφάντωμα όμορφο, υγιές. Κι όταν αποκάμουν θα κάτσουν στο μεγάλο στρωμένο τραπέζι που θα 'χω ετοιμάσει με κάθε λογής λιχουδιές. Στο κάτασπρο τραπεζομάντιλο θα καθρεφτίζονται οι αθώες μορφές τους. Του Θεού οι μορφές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted July 11, 2005 Share Posted July 11, 2005 Μου έφερε στο νου το "Όνειρο" του Δήμου Μούτση... Μια γλυκειά μυστική συνάντηση Ένας μυστικός δείπνος με στοιχεία λατρευτικού παγανισμού! Μια συνεύρεση σαν ιεροτελεστία: έτσι ονειρεύεσαι την ημέρα της κρίσεως; Μια ημέρα που έρχεται τόσο συχνά όσο ορίζει η συνείδησή σου και κρατάει όσο ένας χορός. Σύντομα περιεκτικό και απλά υπέροχο! Μια εικόνα σαν πίνακας, μια ιδέα χίλιες lexis! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lexis Posted July 12, 2005 Author Share Posted July 12, 2005 Μου άρεσε η προσέγγιση σου. Το ποίημα είναι εμπνευσμένο απ΄ το κείμενο "ο καλόκαρδος γίγαντας" του Όσκαρ Ουαϊλντ,ως προς την εικονοποιία και την ατμόσφαιρα του μόνο. Κατ τ' άλλα ακολουθεί την δική του γραμμή. Κι ίσως τέλικά έτσι να 'ναι η μέρα της κρίσεως. Μακάρι! Υ.Γ. Το τραγούδι του Μούτση είναι αυτό που λέει "κι ύστερα πάλι ξαφνικά χάθηκα σε ολάνθιστα περιβόλια\παρέα με τους δερβίσηδες πίσω απο την φωτιά/χορέυοντας και τραγουδώντας"...;Αν αναφέρεσαι σ' αυτό πρόκειται για μεγάλο τραγούδι και είναι κρίμα που ο Μούτσης δεν εμφανίζεται συχνότερα στην δισκογραφία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted July 13, 2005 Share Posted July 13, 2005 Το Όνειρο - Δήμος Μούτσης Βρέθηκα σε κύκλο σκοτεινό στ' όνειρο που είδα χθες το βράδυ κι ήμουνα απ' τη μια του κύκλου εγώ κι εγώ από την άλλη κι ήμουνα απ' τη μια του κύκλου εγώ ήμουνα εγώ κι από την άλλη έτοιμος να μου αποκριθώ και να ρωτήσω πάλι Κι ύστερα χάθηκα μακριά χάθηκα σε ολάνθιστα περιβόλια παρέα με τους δερβίσηδες γύρω από τη φωτιά χορεύοντας και τραγουδώντας έιβαλα, χορεύοντας και τραγουδώντας... Κι είδα ένα παιδί μικρό παιδί που έπαιζε και μου 'ριχνε στα ζάρια το ύστερο του πόθου μου φιλί τα πρώτα παιδικά μου χάδια κι εκεί - εκείνη τη στιγμή, άκουγα να τραγουδάν εντός μου ο ύπνος με το θάνατο μαζί τραγούδια του ερωτός μου Κι ύστερα πάλι ξαφνικά χάθηκα σε ολάνθιστα περιβόλια παρέα με τους δερβίσηδες γύρω από τη φωτιά χορεύοντας και τραγουδώντας έιβαλα, χορεύοντας και τραγουδώντας... Κι είδα τις ελπίδες μας σκιές βάδιζαν αμίλητα εμπρός μου σύμβολα σημεία και μυστικές μορφές αυτού του μάταιου κόσμου και είκοσι αιώνες σκοτεινοί έφταναν στο τέλος τους πια τώρα κι από έναν κόσμο σ' άλλονε τελικά εμείς περνάμε λέει ώρα την ώρα Κι ύστερα πάλι ξαφνικά χάθηκα σε ολάνθιστα περιβόλια παρέα με τους δερβίσηδες γύρω από τη φωτιά χορεύοντας και τραγουδώντας έιβαλα, χορεύοντας και τραγουδώντας... Βρέθηκα σε κύκλο σκοτεινό στ'όνειρο που είδα χθες το βράδυ κι ήμουνα απ' τη μια του κύκλου εγώ κι εγώ από την άλλη πες μου τι είν' αυτά που βλέπω εδώ πρόφτασα να πω στον εαυτό μου μη μιλάς μον' κοίτα και περνά λέει αυτός και βγήκα από τ' όνειρό μου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted July 21, 2005 Share Posted July 21, 2005 Όμορφο... εικονοποίημα. Σαν ένα ξόρκι σχεδόν, δόση μαγείας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.