Αναζήτηση υλικού για ιστορία φυλακών

[Thodoris]

Καλησπέρα.

 

Έχω μία ιδέα για μία ιστορία που θέλω από καιρό να γράψω, ουσιαστικά πρόκειται για ιστορία στις φυλακές (στο μεγαλύτερο μέρος της, περίπου 80-85%) και θέλω να βρω όσο γίνεται πιο ρεαλιστικές αναφορές σε φυλακές ωστέ αν το διαβάσει κάποιος ο οποίος αποφυλακίστηκε να νιώσει ταύτιση.

 

Έχω δει μερικά ντοκιμαντέρ στο YT για φυλακές (της Αυτοψίας, των Πρωταγωνιστών, 360°, κτλπ) αλλά όλες οι συνεντέυξεις μιλάνε περισσότερο για το πως βιώνουν οι συγκρατούμενοι (που θα μιλήσουν, άρα αν μιλήσουν στη κάμερα 3 άτομα θα ακουστεί η άποψη των 3 αυτών) τα πράματα εκεί/πως νιώθουν, κτλπ και όχι τόσο για την καθημερινότητά τους.

 

Υπάρχει κάποια ιστορία ή βιβλίο για ζωή στις Ελληνικές; (επειδή η ιστορία είναι για Ελληνικές φυλακές και γενικά διαδραματίζεται στην Ελλάδα, έχω βρει άπειρα βίντεο και ημερόλογια σαν αυτά που ψάχνω για Ελλάδα-Ελληνικές φυλακές όμως δεν θέλω να μεταφέρω απλά τα ίδια σε άλλο τόπο, φαντάζουν πολύ ρομαντικοποιημένα-χολυγουντιανά, σίγουρα διαφορετικά απ' ότι εδώ, ψάχνω δηλαδή κάτι πιο inside να το πω απλά, όχι γενικό και αόριστο, κάτι που να ισχύει μόνο εδώ ή να είναι έστω αντιπροσωπευτικό της ζωής στις Ελληνικές φυλακές)

 

Ο τίτλος της ιστορίας θα είναι: "Τα δάκρυα του ισοβίτη" (ή "φυλακισμένου" , δεν έχω αποφασίσει ακόμα)

 

Πολύ περιληπτικά σε σημείο κορεσμού απλά για να δώσω μία πρώτη γεύση:

 

Ο Κώστας ήταν ευτυχισμένος στην ζωή της επαρχίας. Από μικρό παιδί δούλευε στο μπακάλικο της γειτονιάς του και δεν ονειρευόταν πολλά ταξίδια μακρινά όπως οι άνθρωποι της πόλης, αγαπούσε την φύση και του υπεραρκούσε η γαλήνη που έβρισκε στο δάσος έξω από το χωριό του. Τα δέντρα ήταν οι φίλοι του και η Γη η συντροφιά του. Όλα άλλαξαν όταν στο χωριό του μετακόμισε μία οικογένεια από την πρωτεύουσα. Αμέσως ερωτεύτηκε την κόρη της οικογένειας αυτής, την Κατερίνα, που ήταν συνομήλική του, 15 χρονών. (ακολουθούν μερικές σελίδες γεμάτες περιγραφές από την γνωριμία τους, πρώτα φιλιά, βόλτες, αναδρομή στο παρελθόν και των 2, κτλπ). Η Κατερίνα του εξομολογήθηκε ένα μυστικό που βάραινε την οικογένειά της, η αιτία που μετακόμισαν σε αυτό το ξεχασμένο χωριό στη μέση του πουθενά , μακριά απ' όλους και όλα. (η Κατερίνα του εξήγησε πως ο πατέρας της έπαιζε χαρτιά σε χαρτοπαικτικές λέσχες, δεν είχε πάντα να ξεχρεώνει και δανειζόταν από τοκογλύφους, μετά από μερικά χρόνια μαζεύτηκε ένα τεράστιο  χρέος που τράβηξε το ενδιαφέρον των ανθρώπων του οργανωμένου εγκλήματος/μαφίας και η ζωή τους τέθηκε σε κίνδυνο γι' αυτό και μετακόμισαν). Ακολουθούν μερικά όμορφα χρόνια (μερικές σελίδες για να αναδείξω την δύναμη του έρωτα των 2 παιδιών και της απόλυτης εμπιστοσύνης που πλέον υπήρχε μεταξύ τους) και μετά η Μαφία βρίσκεται στο χωριό (δηλαδή έστειλαν έναν άνθρωπό τους), σε αναζήτηση της οικογένειας. Ο Κώστας σκοτώνει πάνω στην άμυνα τον άνθρωπο αυτόν (είχε απειλήσει τους γονείς της Κατερίνας ότι θα την απαγάγει για λύτρα αν δεν του δώσουν τα χρωστούμενα και με τον τόκο που τους επέβαλλαν) και με τα πολλά, μπήκε φυλακή, στα 16. Εκεί αναγκάστηκε να σκοτώσει έναν ακόμα (έβαλε η Μαφία άνθρωπο για να τον εκδικηθεί που σκότωσε τον άλλον) και η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. (ακολουθούν όλες οι αναφορές που ζητάω ώστε να παρουσιάσω μία ρεαλιστική καθημερινότητα στη ζωή των φυλακόβιων) Ο Κώστας βγαίνει αποφυλακίζεται στα 50, έχοντας χάσει όλα του τα καλά χρόνια. Δάκρυα τρέχουν από το πρόσωπό του και την ίδια στιγμή γκρεμίζεται η μάσκα του σκληρού  και αδίστακτου εγκληματία (εξού και ο τίτλος) , της περσόνας που είχε δημιουργήσει στις φυλακές για να μπορέσει να επιβιώσει. Πλέον μπορούσε να κλάψει όσο ήθελε, να δείξει τον πραγματικό του εσωτερικό κόσμο, χωρίς φόβο μην τον δει κανείς, χωρίς ντροπές, ανασφάλειες ή αμηχανίες. Έκλαψε πολύ για κάθε φορά που ήθελε να κλάψει στις φυλακές αλλά κρατήθηκε, έκλαψε πολύ για κάθε ώρα, μέρα, βδομάδα, μήνα και χρόνο που πέρασε εκεί μέσα χωρίς να ζει αληθινά την ζωή του. Έκλαψε μέχρι που πόνεσαν οι μύες του προσώπου του από το κλάμα, μέχρι που άλλαξε βάρδια το φεγγάρι με τον ήλιο και η νύχτα διαδέχτηκε την ημέρα. Μετά πήγε και έψαξε να βρει την Κατερίνα.......(δεν θα γράψω το τέλος, όχι ότι το επεξεργάζομαι ακόμα -φυσικά και θα είναι happy end όμως, 35 χρόνια στις φυλακές, του αξίζει ένα όμορφο τέλος- απλά για λόγους spoiler επειδή θα την ανεβάσω εδώ κάποια στιγμή) .

 

 

Για Μαφία δε θα γράψω σχεδόν τίποτα οπότε με απασχολεί κυρίως το θέμα με τις φυλακές.

 

Αν γνωρίζετε κάποιον που αποφυλακίστηκε πρόσφατα ή κάποιο φόρουμ με πρώην φυλακισμένους/ισοβίτες (υπάρχουν στα ξένα αλλά δεν ξέρω πολύ καλά Αγγλικά) παρακαλώ γράψτε το στην απάντηση, γενικά οτιδήποτε θα με βοηθήσει να γράψω μία ρεαλιστική ιστορία για φυλακές. (όσο πιο ρεαλιστική και ωμά αληθινή θα είναι αυτή, τόσο μεγαλύτερη αντίθεση θα κάνει με το τέλος και έμφαση στο συναίσθημα οπότε για να το πετύχω αυτό πρέπει να γράψω αρκετά "ζόρικα" , όχι όμως υπερβολικά φανταχτερά απλά για να θίξουν/προκαλέσουν, να είναι βασισμένα σε αληθινές συνθήκες και καταστάσεις).