Εξιτήριο

[Guest]

Όνομα Συγγραφέα: Thodoris
Είδος ποιήματος: Σατυρικό/Κοινωνικό
Αριθμός Στίχων: 64

 

Δεν είχε χρήματα για εισιτήριο,

Ο ελεγκτής φώναξε την αστυνομία,

Πιθανότητα μία στο εκατομμύριο,

Να πέσει σε ελεγκτή στη γραμμή 33.

 

"Καλέ μου άνθρωπε, μην τραβάς",

Ικέτευε τον μπάτσο,

"Προχώρα για το τμήμα, μην τις φας",

Υπάκουσε τον παλιάτσο.

 

Στο τμήμα του πήραν αποτυπώματα,

Σχηματίστηκε δικογραφία,

Είναι απ' τα βαριά τα παραπτώματα,

Να μην υπακούς τυφλά στην εξουσία.

 

Τον πήγαν σε ψυχολόγο,

Να μάθουν το γιατί,

Ενώ παίζει τζόγο,

Γελάει με την ζωή.

 

"Ξέχασα το πορτοφόλι σπίτι",

"Ανέβηκα για 2 στάσεις μόνο",

"Είμαι άκακος σαν σπουργίτι",

"Υπεύθυνα σας το δηλώνω".

 

Ο ψυχολόγος πήρε ύφος σπουδαγμένο,

Προσπάθησε να εξηγήσει το ανεξήγητο,

Προσποιητά πάντα έλεγε "Σας καταλαβαίνω",

Και πήγαινε παντού με το αυτοκίνητο.

 

Τον έστειλαν σε κλουβί πνευματικό,

Γνωστό και ως ψυχιατρείο,

Είχε κάτι το τρομαχτικό,

Έκαιγε ενώ έξω έκανε κρύο.

 

Ό,τι θέλουν του καταλογίζουν,

Να έχουν την αφορμή,

Μέσα να τον κρατήσουν,

Επειδή πήραν εντολή.

 

Ο Εισαγγελέας διέταξε με στεντόρεια φωνή,

"Αυτός αποτελεί κίνδυνο μεγάλο",

"Το status quo μας απειλεί",

Επαναλάμβανε σαν τον παπαγάλο.

 

Σε ένα δωμάτιο σκοτεινό, με υγρασία,

Ολόγυρα γεράκια με άσπρες ποδιές,

Του έδωσαν φάρμακα, του φόρεσαν ζουρλομανδύα,

Να μάθει να είναι πειθήνιος στις διαταγές.

 

Δύο μήνες μετά τέλειωσε το μαρτύριο,

Ήταν καλό παιδί, υπάκουο σκυλί,

Ποτέ ξανά δεν ξέχασε, να κόψει εισιτήριο,

Πήρε το εξιτήριο, μία μέρα σαν αυτή.

 

Στη κοινωνία την δυστοπική,

Αυτοί που σε κλουβιά ποτέ δεν μπαίνουν,

Είναι οι εχθροί οι πραγματικοί,

Που επί πτωμάτων ζουν και βασιλεύουν.

 

Φερέφωνα φερεφώνων,

Σκιώδεις μαριονέτες,

Κράτος δολοφόνων,

Κομματικές βεντέτες.

 

Καταδικάζουν το καθετί διαφορετικό,

Υπηρετούν την παγκόσμια Νέα Τάξη,

Βάζουν κάτω από φακό μεγεθυντικό,

Όποιον προσπαθεί τον κόσμο να αλλάξει.

 

Το εξιτήριο της φυλακής,

Για να σου το υπογράψουν,

Πρέπει πρώτα να δεχτείς,

Το στόμα να σου ράψουν.

 

Πρέπει να συμμορφωθείς,

Να ξεχάσεις το Εγώ σου,

Αλλιώς σύντομα θα βρεθείς,

Με το μαχαίρι στον λαιμό σου.

 

[Guest]

 

 

Ενημερωτικό σχόλιο: όταν το έγραφα, είχα μία συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό μου για να ανεβάσω κάτω από το ποίημα, η οποία θα "έδενε" τέλεια με την όλη αισθητική που θέλω να "περάσω" αλλά δεν την βρήκα, οπότε έβαλα αυτή αν και δεν είναι αυτή που σκεφτόμουν αρχικά.