Όλα είναι μοναξιά

[Guest]

Όνομα Συγγραφέα: Thodoris
Είδος ποιήματος: Δραματικό/Καψούρικο
Αριθμός Στίχων: 24
Σχόλια: Πρόκειται για σπονδυλωτό ποίημα που εμπνεύστηκα ενώ έβλεπα την ταινία μικρού μήκους "Βιετνάμ" (η 3η από τις 3 ταινίες μικρού μήκους της ταινίας "Όλα είναι δρόμος"  -1998-  του σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη). Το ποίημα το εμπνέυστηκα από 4 διαφορετικά σημεία της ταινίας.

 

1ο ποίημα για το σημείο 7:40 με 7:58 :

 

Τελευταία δεν είμαι καλά, 

Τα πράματα δεν πάνε όπως παλιά,

Μάλωσα με την δόλια μου καρδιά,

Χρειάζομαι να ξεχαστώ στα μαγαζιά,

Έφυγε η σύζυγος, παίρνοντας τα παιδιά,

Με έχει φάει σαν ποντίκι η μοναξιά.

 

2ο ποίημα για το σημείο 19:25 με 20:28 :

 

Δεν σταματάει, δεν σταματάει,

Ο νους μου σε σένα να γυρνάει,

Δεν σταματάει, δεν σταματάει,

Το αίμα μου για σένα να κυλάει,

Δεν σταματάει, δεν σταματάει,

Χωρίς εσένα η ζωή δεν προχωράει.

 

 

3ο ποίημα για το σημείο 33:51 με 34:32 :

 

Εσύ που ήσουν ολόκληρη ζωή,

Τώρα κατάντησες ξένη από γνωστή,

Εσύ που κάποτε ήσουν αναπνοή,

Τώρα καταριέμαι την γνωριμία μας αυτή,

Εσύ που ήσουν σώμα και ψυχή,

Τώρα πονάς σαν το αλάτι σε ανοιχτή πληγή.

 

4ο ποίημα για το σημείο 35:14 μέχρι τέλος:

 

Έφαγα τα νιάτα μου στην εργατιά,

Με χώρισες για μία παράνομη βραδιά,

Που ήπια ρετσίνα και κρασιά,

Και κοιμήθηκα σε ξένη αγκαλιά,

Στην ζωή μου μόνος πέρασα θηλιά,

Τώρα με ξορκίζω στο χορό με μάτια σφαλιστά.*

 

 

* Εναλλακτικά: κλειστά. Απλά το σφαλιστά ακούγεται πιο έντονο σαν να δίνει έμφαση στο πόσο πολύ πονάει ο χωρισμένος εργοστασιάρχης (που τον υποδύεται ο Γιώργος Αρμένης) που σφαλίζε τα μάτια ώστε να μην τρέξουν δάκρυα, μιας και αυτά (όπως και οι συγνώμες και τα παρακάλια στην γυναίκα του, στο πρώτο μισό της ταινίας, λίγο μετά την πρώτη αναφορά του ποιήματος) ήδη απέτυχαν παταγωδώς. Πέρασε προ πολλού το στάδιο της απελπισίας και της απόγνωσης, πέρασε προ πολλού το στάδιο της κατάθλιψης, του θυμού, όλα τα ψυχολογικά στάδια που τελειώνουν με την παραδοχή της αποδοχής του μοιραίου και αναπόφευκτου: τον χώρισε η γυναίκα του και πήρε την κόρη του. Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία, τίποτα δεν έμεινε ανείπωτο. Ό,τι μπορούσε να κάνει το έκανε, πλέον μπορεί μόνο να κάψει το σκυλάδικο, που συμβολίζει (απ' ότι κατάλαβα προσωπικά επειδή οι απόψεις διίστανται) τις αμαρτίες του (το ποτό και τις εξωσυζυγικές σχέσεις που είχε με εκδιδόμενες από γειτονικές χώρες) που τον οδήγησαν στην μοναξιά. Τα καίει όλα, σε μία προσπάθεια να τα ξορκίσει όλα (όπως το γνωστό παραδοσιακό έθιμο που καίνε τον Ιούδα στις αποκριές) , χορεύει το ξημέρωμα ενώ μεθάει γυρεύοντας λύτρωση και συγχώρεση, ξέροντας κατά βάθος πως ποτέ δεν θα γίνουν τα πράματα όπως ήταν πριν, αποδέχοντας το χάος της ζωής του.

 

~ Ελπίζω να σας άρεσε, ήταν κυριολεκτικά έμπνευση της στιγμής ~

Edited April 21 by Φάντασμα
Αφαιρέθηκε το link που παραπέμπει στο βίντεο με ολόκληρη την ταινία.