Mission: Impossible – The Final Reckoning (2025)

[Thodoris]

 

Επίσημη πρεμιέρα: 23/5/2025 (μετά από 2 βδομάδες η επίσημη πρεμιέρα στην Ελλάδα)

 

Η όγδοη και ίσως (;) η τελευταία*** ταινία των Mission Impossible , ίσως η καλύτερη σειρά ταινιών δράσης που έχω δει, πιστεύω όλοι/ες έχουμε δει έστω μία από τις επικές ταινίες της σειράς ταινιών που καθιέρωσε τους κατασκόπους, (μαζί με τις ταινίες James Bond και φυσικά φυσικότατα τις ταινίες Jason Bourne) προσωπικά μεγάλωσα με αυτές!

 

*** Πιστεύω πως κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα τέλος, αγαπώ τον Τομ Κρουζ και δεν θα μπορούσα να αποχαιρετιστώ ποτέ την δράση που μας πρόσφεραν οι ταινίες αυτές, αλλά νομίζω πως μετά από 8 ταινίες, δεν έμειναν και πολλά για να δείξει, ελπίζω να σταματήσει το Hollywood να το βλέπει ως σίγουρη επένδυση (που είναι, απίστευτα τα κέρδη από το box office) και να βγάζει sequels μέχρι την Δεύτερη Παρουσία.   -όχι ότι δεν θα τις δω εγώ ή όποιος/α άλλος/η φαν, αλλά οκ, αρχίζει να χάνει σε ρεαλισμό πλέον, ακόμα και αν είναι σούπερ πράκτορας, 62 χρονών είναι μία ηλικία που είναι κρίμα να σταματήσει τα γυρίσματα και να τον ντουμπλάρει κάποιος μικρότερος ηλικιακά, πλέον δεν "πείθει" να το πω απλά. Φυσικά, αυτά αποτελούν προσωπική μου άποψη, εξού και ο λόγος που τα γράφω κάτω από την υποσημείωση. Σεβαστή η κάθε διαφορετική άποψη, απλά προσωπικά βαρέθηκα το "άρμεγμα" που κάνει το Hollywood, αυτή η μηχανή μαζικής παραγωγής  τέχνης, Rambo, Taken, John Wick, Expendables, Equalizer, Nobody, και πόσες άλλες σειρές ταινιών δράσης όπου ο πρωταγωνιστής είναι 50+ χρονών και ακόμα έχει ευκινησία 20χρονου χορευτή, δύναμη Ρώσσου ολυμπιονίκη αρσιβαρίστα, ταχύτητα μαραθωνοδρόμου και στρατηγικές ικανότητες Ρωμαίου αυτοκράτορα. Μυθοποιούν τα μεγάλα ονόματα για να έχουν σίγουρη αποσβέση και έτσι οι παραγωγοί/χορηγοί να επενδύουν τα εκατομμύριά τους ώστε οι σκηνοθέτες να βγάζουν νέες ταινίες που θα τις δει το ίδιο κοινό που έχει δει ξανά και ξανά και ξανά, τους ίδιους ακατανίκητους επικούς ήρωες, διαιωνίζοντας τον αυτοδημιούργητο θρύλο τους.

 

Συγνώμη αν έβγαλα κακία, δεν είναι όμως κακία ή hate, ίσα ίσα, αγαπώ αρκετά τις ταινίες δράσης και σέβομαι αρκετά τους ηθοποιούς αυτούς για να θέλω να πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης. Φαντάζομαι κάποτε πρέπει να μπαίνει μία τελεία, να κλείνει το τελευταίο κεφάλαιο μίας ένδοξης περιπέτειας, ή να το θέσω διαφορετικά: για να υμνήσουμε κάτι το επικό, πρέπει να τελειώσει, πρέπει κάποτε (αργά ή γρήγορα) να "αναπαυθεί" ο ήρωας και να πέσει η αυλαία, να ξεκουραστεί, να ησυχάσει, να τελειώσει ο πόλεμος. Τους αξίζει η ειρήνη, αρκετά πολέμησαν, τους αξίζουν οι δάφνες της νίκης και οι ωδές, τους αξίζει ένα happy end.