Jump to content
Η περίοδος σχολιασμού και ψηφοφορίας για τον 63ο γενικό διαγωνισμό σύντομης ιστορίας λήγει την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου. Για περισσότερες πληροφορίες κάντε κλικ εδώ. ×

Ένα ουίσκι δρόμος


Roubiliana

Recommended Posts

Συγγραφέας Βιβή Κανάρη

Μυθολογία

Όχι σεξ ούτε βία

519 λέξεις 

Για τον 62ο διαγωνισμό διηγήματος

Ένα ουίσκι δρόμος.pdf

 

Ανοίγει ένα ασημένιο φλασκί-ναι, ασημένιο φλασκί, σαν ήρωας από ασπρόμαυρες ταινίες, old fashioned όσο δεν πάει - και πίνει μια γερή γουλιά. Η γουλιά μυρίζει ουίσκι. Παραμένω προσηλωμένος στο κινητό. Άραγε επιτρέπεται το ουίσκι στα ΚΤΕΛ;

"Αχ, γυναίκες" αναστενάζει και κλείνει ξανά το καπάκι. Δε σχολιάζω. "Κι εσύ γυναίκες; Γιατί φαίνεσαι ζοχαδιασμένος". Όχι άντρες, αλλά δεν το λέω. "Ξέρεις τί άτιμο πράγμα είναι ο γάμος; την βλέπεις πριν το γάμο, όμορφη, ανθισμένη,λίγο σκύλα μάνα, αλλά δε γαμιέται, αρκεί που αγαπιέστε, και μετά σου λέει θα πε­ρνά έξι μήνες με τη μάνα της κι έξι μαζί σου, και το δέχεσαι γιατί είσαι ερωτευμένος", πίνει άλλη μια γουλιά, "ερωτευμένος και μαλάκας. Και της λες πως τους έξι μήνες που θα είναι μαζί σου, η γη θα ανθίζει κι όταν θα λείπει, θα σκεπάζει χειμώνας την πλάση. Το λες και το πιστεύεις. Και μετά, συμβαίνει το αντίθετο. Η γη ανθίζει όταν σε αφήνει ήσυχο και πάει στη μάνα της. Θες μια γουλιά;" Λέω ναι. Δε γαμιέται. Να πάνε κάτω και τα δικά μου φαρμάκια.

"Καιρό παντρεμένος;" με ρωτάει ενώ δίνω πίσω το φλασκί. Δείχνει με το βλέμμα τη βέρα.

"Ένα χρόνο. Ημουν" απαντάω. Και το λαρύγγι σφίγγεται και θέλω να κλάψω. Δεν το κάνω. Μόνο απλώνω το χέρι και μου ξαναδίνει το φλασκί.

«Εκείνη έφυγε ή εσύ;"

"Εκείνος ", απαντάω. "Με απατούσε και στο τέλος με εγκατέλειψε." Πίνω κι άλλο. Το ουίσκι φαίνεται ατελείωτο κι αυτό με προβληματίζει λίγο. Τόση ώρα πίνουμε. Με ακουμπάει στον ώμο.

"Καλύτερα" απαντάει. "Εμένα, δυστυχώς, η Πέρσα μου είναι πιστή. Αιωνίως πιστή. Καμία ελπίδα να την ξεφορτωθώ". Έχει ένα δίκιο, όσο το σκέφτομαι καλύτερα και περνάμε τη σκο­τεινή, ελληνική επαρχία, το ένα μοναχικό φως μετά το άλλο. Τίποτα δε συγκρίνεται με ένα άδειο σπίτι κι εγώ δεν πηγαίνω σε ένα τέτοιο τώρα. Πηγαίνω σε ένα με γονείς, θείους και θείες κι ενοχλητικά αδέρφια που ούτε καν είχαν έρθει στον γάμο μου και που μέσα τους θα χαρούν σα μάθουν πως χώρισα.

"Απόψε θα είναι το τελευταίο μου βράδυ μόνος. Αύριο μπαίνει το φθινόπωρο, επιστρέφει η Περσεφόνη και η γη μαραίνεται", μου λέει ο άντρας δίπλα μου κι αναστενάζει.

"Σαν τη μυθολογία" συμπληρώνω, "επιστρέφει η Περσεφόνη στον κάτω κόσμο και η μητέρα της η Δήμητρα..."

"Όχι" με διακόπτει, "όχι, η γη δε μαραίνεται εξαιτίας της μέγαιρας. Ο Αδης τη μαραίνει. Δεν ξέρεις πως οι σάρκες των νεκρών λιπαίνουν το χώμα και βγαίνουν τα λουλούδια;" Φτάνουμε σε ένα από αυτά τα καφέ στην Εθνική, αυτά στη μέση του πουθενά. Το ΚΤΕΛ κάνει στάση.

"Να σε κεράσω ένα καφέ;" του λέω.

"Εδώ χωρίζουν οι δρόμοι μας" μου απαντάει".

"Εδώ μένεις; Είμαστε στη μέση του πουθενά".

"Είμαστε μια ώρα περπάτημα από την πύλη της Αχερούσίας "μού λέει με φυσικότητα και, αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους επιβάτες του ΚΤΕΛ, κινεί προς τα χωράφια. Το σκέφτομαι για λίγο. Ένα βράδυ λιγότερο στο πατρικό μου. Και κανέ­νας άντρας δεν αξίζει να περάσει τέτοια νύχτα μόνος του.

"Θες παρέα;" ρωτάω.

"Έχω δύο ποτήρια και ένα καλό ουίσκι" απαντάει.

Επιταχύνω το βήμα για να τον προλάβω. Περπατάμε δίπλα δίπλα πάνω στο χώμα και στα βάτα και η πύλη στο βάθος βγάζει ένα πορτοκάλι φως, αυτό της θαλπωρής.

Edited by Φάντασμα
Προσθήκη αρχείου PDF.
  • Like 6
  • Thanks 2
Link to comment
Share on other sites

  • Roubiliana locked this topic
  • Roubiliana unlocked this topic
Spoiler

Πολύ καλό. Προσεγμένο και μελετημένο και σωστά δομημένο, που δεν είναι και εύκολο πράγμα να γράψει κανείς μια ιστορία σε τόσες λίγες λέξεις. Το μόνο παράπονό μου είναι ότι, τελικά, μου φάνηκε λίγο, δηλαδή, σε σύγκριση με τα κείμενα που μας έχεις συνηθίσει (νομίζω πως κάπου πήρε το μάτι μου ένα σχόλιό σου ότι δεν είχες χρόνο, οπότε εντάξει.)

Καλή επιτυχία!

 

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

@Roubiliana καλή επιτυχία.

Spoiler

τα ακριβά αρώματα σε μικρά μπουκάλια. Αυτό σκέφτηκα διαβάζοντας αυτή την compact ιστορία που καταφέρνει να πει πολλά με λίγες λέξεις. Επίσης είναι χαρακτηριστική @Roubiliana ιστορία με υποδόριο χιούμορ, πλαστικότητα έκφρασης και έξυπνη / απροσδόκητη πλοκή.

 

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Spoiler

Σε λιγες λέξεις έχτισες κάτι σαν λαικό μύθο, με έντονα τα στοιχεία της μοναξιάς, της μελαγχολίας και της απώλειας. Ακροβατεί μεταξύ φιλοσοφίας, υπαρξιακού προβληματισμού και αστικής απομόνωσης κι όλα αυτά με τη στακάτη πρόζα σου, το υπόγειο χιούμορ και τον έντονο κυνισμό σου.

Καλή επιτυχία!

 

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Καλή επιτυχία !

Spoiler

Το γεγονός ότι κατάφερες με λιγότερες λέξεις να βγάλεις μια καλή ιστορία είναι εντυπωσιακό και μετρά υπέρ σου. Το ταξίδι, το αλκοόλ στην αρχή και στο τέλος, οι χαρακτήρες της ιστορίας, η γνωριμία, η άγνωστη συνέχεια. Οι δύο αυτοί άνθρωποι ισορροπούν μεταξύ του συνεπιβάτες και του συνταξιδιώτες/συνοδοιπόροι.

 

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Μου άρεσε η μεταφορά του μύθου σε άλλη εποχή.  Θα μου άρεσε να έχει και συνέχειες, σαν ανθολογία διηγημάτων που διασκευάζουν τη μυθολογία.

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Κυνικά τρυφερό. Αιδοιακά σταρχιδιστικό. Νεκροταφικά ολάνθιστο. Υπέροχο.

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα! ευχαριστώ για τα σχόλια ως τώρα. Επειδή σκέφτομαι να το στείλω κι εξωτερικό, αν έχετε να προτείνετε και κάποιο σημείο βελτίωσης, θα το εκτιμούσα. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Λογοτεχνικά για μένα είναι αυτό που είναι, ειδάλλως δε θα ήταν. Από εκεί και πέρα, όταν το διάβαζα μου ερχόντουσαν σπασμένες εικόνες στο νου, σαν το ακέφαλο άγαλμα της Νίκης ή αυτό της κουλής Αφροδίτης, σε συνδιασμό με προσόψεις λεωφορείων και κακόγουστα ντυμένων επιβατών. Ένα κολάζ από ασπρόμαυρο και έγχρωμο, αρχαίο και σύγχρονο υλικό. Δεν ξέρω, ίσως μια μινιμαλιστική/αποδομητική εικονογράφηση να του ταιριάζει. 

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

2 hours ago, Roubiliana said:

Καλημέρα! ευχαριστώ για τα σχόλια ως τώρα. Επειδή σκέφτομαι να το στείλω κι εξωτερικό, αν έχετε να προτείνετε και κάποιο σημείο βελτίωσης, θα το εκτιμούσα. 

"Ένα χρόνο. Ημουν" απαντάω. 

"Εκείνος ", απαντάω. 

"Καλύτερα" απαντάει.

Επανάληψη της ίδιας έκφρασης σε τρεις πολύ κοντινές (και ιδιαίτερα σε δυο συνεχόμενες φράσεις). Θα μπορούσες να πεις "Ένα χρόνο" αποκρίνομαι. "Καλύτερα" προσπαθεί να διασκεδάσει την πίκρα μου, ή κάπως έτσι, για να μην έχεις το ίδιο μοτίβο. Αντίστοιχα αν το μεταφέρεις στα Αγγλικά: I respond, I answer him, acknowledge, react etc (use variable expressions)

Με όλο το θάρρος - και υπενθυμίζοντας ότι μου άρεσε πολύ - δεν κριτικάρω.

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Βιβή καλημέρα και καλή επιτυχία, όπου το στείλεις.

Δύο πράγματα έχω βρει, στην ουσία ένα (εφόσον πρόκειται να το μεταφράσεις).

1) Στη δεύτερη παράγραφο έχεις δύο «δε γαμιέται». Θεωρώ πως είναι too much, εκτός και αν αυτό πιστεύεις ότι συνεισφέρει, σημαντικά, στο χτίσιμο των χαρακτήρων που πλάθεις.

2) Λίγο πριν το τέλος του κειμένου: "Είμαστε μια ώρα περπάτημα από την πύλη της Αχερούσίας " ο διπλός τονισμός στο Αχερουσίας. Όμως στη μετάφραση δε θα σου δημιουργήσει θέμα.

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα Βιβή!

Spoiler

Ένα πολύ όμορφο φλασάκι αλλά πολύ πιο μικρό από όσο του άξιζε. Ενδιαφέρουσα και έξυπνη η μεταφορά του μύθου στη σύγχρονη εποχή, όπως και η αντιστροφή του: ο Άδης υποφέρει όντας παντρεμένος. Ούτε την δουλειά του δεν μπορεί να κάνει σωστά, δηλαδή, αν έμενε ανύπαντρος θα είχαμε άνοιξη 12 μήνες το χρόνο; Ήρεμα ρωτάω, κυρ Πλούτωνα.

Βέβαια ας μην την άρπαζε, θα έλεγα, και θα ήθελα να δω αν έχεις υπόψη σου το θέμα της αρπαγής, αν το έχεις σκεφτεί, γιατί λέει μόνο ότι ήταν ερωτευμένοι στην αρχή, η μάνα της λίγο σκύλα αλλά κομπλέ. 

Άρα ο εγκαταλειμένος σύζυγος ακολούθησε τον Άδη στον άδη; Λόγω ανάγκης για συντροφιά; 

Ναι θα ήθελα να το έβλεπα πιο ολοκληρωμένο. Αλλά πολύ καλή ιδεά, δεν περίμενα κάτι λιγότερο.

Καλή επιτυχία και ευχαριστούμε για τη συμμετοχή!

  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ παιδιά για τη βοήθεια, έκανα κάποιες αλλαγές, εμπνευσμένη από τα σχόλιά σας,  και λέω να το στείλω σήμερα σε έναν διαγωνισμό flash fiction. 

  • Like 4
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

4 hours ago, Roubiliana said:

Ευχαριστώ παιδιά για τη βοήθεια, έκανα κάποιες αλλαγές, εμπνευσμένη από τα σχόλιά σας,  και λέω να το στείλω σήμερα σε έναν διαγωνισμό flash fiction. 

Καλή επιτυχία!!!!

  • Like 1
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..