Μπάρκο με τον Δείνα

[Kriton]

Όνομα Συγγραφέα: Kriton
Είδος: (τρόμος, φαντασία)
Βία; (Ναι)
Σεξ; (Όχι και πάλι, δυστυχώς)
Αριθμός Λέξεων: 3014 (3506 με τις επεξηγήσεις / μεταφράσεις!)
Αυτοτελής; Ναι
Σχόλια: Για τον 62ο Διαγωνισμό Σύντομης Ιστορίας
Αρχείο: (επισυνάπτετε το έργο σας σε αρχείο)

Μπάρκο με τον Δείνα.pdf Μπάρκο με τον Δείνα.docx

Edited May 1 by Kriton

[Nick V.]

Spoiler

Αυτό που έκανες από πλευράς γλώσσας σε αυτό το κείμενο μου άρεσε φοβερά πολύ. Στα της ιστορίας, διαβάζοντάς τη, σχεδόν από την αρχή μέχρι το τέλος είχα την αίσθηση πως έλειπε το κίνητρο. Το έδωσες όμως στις 4 τελευταίες γραμμές, αριστοτεχνικά, μπορώ να πω. Νομίζω, μας έδωσες την καλύτερη συμμετοχή σε αυτόν τον διαγωνισμό. Μπράβο.

Καλή επιτυχία!

 

[gismofbi]

Spoiler

Εντάξει, εσύ έριξες δουλίτσα, όχι αστεία. Το μόνο αρνητικό ήταν ότι κάπως με δυσκόλεψε το κείμενο μόνο λόγω γλώσσας, όχι πρόζας. Κατά τα άλλα ήταν τούμπανο, φουλ ατμοσφαιρικό, γευόμουν την αλμύρα ταρακουνιόμουν από τις τραμουντάνες. Έβγαζε την παλιομοδίτικη αυθεντικότητα της λαϊκής αφήγησης και παράδοσης που μου άρεσε πολύ. Τρομερή συμμετοχή. 

Καλή επιτυχία!

 

[Roubiliana]

Καλή επιτυχία!

Spoiler

Είμαι από τους ανθρώπους που δυσκολεύονται να γράψουν σε ντοπιολαλιά οπότε θαυμάζω όσους το μπορούν. Σε μερικά σημεία με δυσκόλεψε στην κατανόηση λόγω γλώσσας. Καλογραμμένη ιστορία τρόμου, είχε και το σπλάτερ της μέσα. Βέβαια δεν ξέρω τι περίμεναν και οι ναυτικοί με κάποιον που τον λέγανε Σατανά. 

 

[Αθανάσιος]

Καλή επιτυχία !

Spoiler

Σκοτεινή ιστορία με έντονες στιγμές τρόμου. Η περιγραφή του ταξιδιού στο καράβι απίστευτα ρεαλιστική. Ο αναγνώστης είναι εκεί, αόρατος, και ζει τα όσα γράφεις. Αναπνέει τον ίδιο αέρα με τους χαρακτήρες. Στο κείμενο τώρα. Είναι η πιο λαογραφικά βαριά ιστορία που έχω διαβάσει. Το μάτι τρέχει πάνω - κάτω σε κείμενο - επεξήγηση (καλά σωτήριο το γεγονός ότι δίνεις το λεξιλόγιο). Ενώ είναι πολύ δυνατή δουλειά, έχεις προσπαθήσει και αυτό φαίνεται στο αποτέλεσμα, δεν μου δημιουργεί την επιθυμία να το ξαναδιαβάσω πάλι και πάλι.  

 

[Stefanos]

Ίντα 'ναι τούτα που τσαμπουνάς ωρέ; Χαχα, σωραίος, με έβαλες να διαβάσω κάτι που δε θα διάβαζα ποτέ, ως κάκιστος αναγνώστης που είμαι. Παρ' όλα αυτά , με τον κασμά ανα χείρας, οφείλω να ομολογήσω πως αυτό που κατόρθωσες είναι εξαιρετικά αξιέπαινο. Να μη ξανασυμβεί!

[Ιρμάντα]

Καλησπέρα Κρίτωνα!

Spoiler

Αχ βρε τι μου θύμισες. Τη γιαγιά μου την Ευρώπη που μιλούσε ακριβώς έτσι. Αχ. 

Πολύ ωραία δουλειά, σωστή η έρευνά σου, προσεγμένη η ντοπιολαλιά και με γέμισε νοσταλγία. Παρατηρήσεις γλώσσας: πετάς τη λεξη αλκοόλ και με τινάζεις εκτός. Πες σπίρτο καλύτερα. Το "κανείνε" είναι αιτιατική, το χρησιμοποιείς ως τύπο ονομαστικής αν θυμάμαι. Κανείς δεν ήρτε. Είδες κανείνε; Και τα λοιπά. Επίσης το γλυκοσαλίζω, όταν το λέγαμε στο σπίτι, ενοούσαμε να ξανασάνω, να ανακουφιστώ, να γλυκάνει το σάλιο μου. Τον παρατατικό του βλιάζω τον λέγαμε με αύξηση, έβλιαζε, αλλά θεωρώ πως ισχύει και ο τύπος που χρησιμοποιείς εσύ. Όλα τα παραπάνω είναι ψιλολοϊδια όπως καταλαβαίνεις. Η ιστορία σου ήταν πράγματι αξιέπαινη. Ναι, έναν επιβάτη με το όνομα Σαετάν είναι περίεργο που τον δεχτηκαν για μπάρκο από μιας αρχής. οι ναύτες είναι πάντα δεισιδαίμονες. Εδώ να προσθέσω ότι είχες προσέξει όχι μόνο τη ντοπιολαλιά, αλλά και την ναυτική ορολογία. Διπλή δουλειά δηλαδή. Δουλεύεις, γράφεις, προσπαθείς, δεν μπαρτζολετάρεις. Συγχαρητήρια. 

Πάρα πολύ καλό διήγημα. Πολύ τολμηρή ιδέα, πολύ καλή εκτέλεση. Σίγουρα θα διαβάζεις Ξενόπουλο να υποθέσω; Ρίξε και μια ματιά στο Συμβολαιογράφο του Ραγκαβή.

Καλή επιτυχία και ευχαριστούμε για τη συμμετοχή!

[Cyrano]

Εντάξει, εντυπωσιάστηκα. Άνάθεμα κι αν έχω διαβάσει παρόμοια ιστορία τα τελευταία είκοσι χρόνια. 

    Μου έβγαλε την ψυχή, από καποια στιγμή και πέρα (είναι και βράδυ...) παρέδωσα πνεύμα (διάβαζα διαγώνια - το ομολογώ), αλλά η απόλαυση και το δέος της επιβλητικότητας της γλώσσας και της ατμόσφαιρας της νοοτροπίας που απέπνεεε, ήταν καθηλωτικά. {Ειλικρινά δεν μπορώ να κρίνω αν η ιστορία σου είναι καλή - το ύφος της τυφλώνει σα τα μεγάλα φώτα φορτηγατζή στο αντίθετο ρεύμα στην εθνική}

    Ναι, η τέχνη θέλει κόπο (τόσο η δημιουργία όσο κι η πρόσληψη), θυμήθηκα κι αυτό που έλεγαν οι Ρώσοι Φορμαλιστές περί 'ανοικείωσης' - κι εσύ το φέρεις σε πέρας εδώ, έστω και σε γλωσσικό επίπεδο (το οποίο υπονοεί κι αντίστοιχες ψυχολογικές διαφοροποιήσεις...).

    Από τα πιο ιδιαίτερα διηγήματα που έχω διαβάσει στο sff. Hats off!