brave Posted July 29, 2005 Share Posted July 29, 2005 Η Λίζα ήταν μια τυπική γεροντοκόρη η οποία ζούσε μόνη της στο σπίτι που κληρονόμησε από τους δικούς της. Κλεισμένη κάθε μέρα στον «πύργο» της, και αποξενωμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, οχυρωνόταν από το φως του ήλιου είτε έχοντας τα πατζούρια κλειστά όλη τη μέρα, είτε με τις βαριές κόκκινες κουρτίνες, έτσι η Λίζα ήταν πάντα χλωμή και είχε ένα μόνιμο νεκρικό βλέμμα. Η μόνη της ασχολία που κι αυτή την είχε αποκτήσει πρόσφατα, ήταν κάτω από τον αρρωστημένο φωτισμό του ενός και μοναδικού κεριού –που συνήθιζε να ζει- να συναρμολογεί πάζλς. Της είχε γίνει έμμονη απασχόληση, και αγόραζε και συναρμολογούσε δεκάδες πάζλς κάθε εβδομάδα. ‘Έτσι και εκείνο το απόγευμα, μη έχοντας τίποτε άλλο να κάνει πήγε μέχρι το μαγαζί και αγόρασε ένα ακόμη πάζλ , χωρίς να δει καν τη σκηνή που απεικόνιζε, με το οποίο θα περνούσε ένα ακόμη βράδυ μέχρι αργά. Όταν έφτασε στο σπίτι της, πέταξε το παλτό και τα κλειδιά της στην πολυθρόνα, και άπλωσε τα κομμάτια του πάζλ σε κάποιο τραπέζι αρχίζοντας να ψάχνει για τις γωνίες και τα ακριανά κομμάτια. Καθώς ένωσε τα πρώτα δυο κομμάτια χτύπησε το κουδούνι της πόρτας. Η Λίζα αισθάνθηκε μια περίεργη αναταραχή κι ένα ξαφνικό τρόμο, μια και ως συνήθως δεν περίμενε κανέναν, όμως όταν πέρασε αυτό το στιγμιαίο συναίσθημα πήγε να δει ποιος είναι Άνοιξε την πόρτα, και δεν ήταν κανείς, οπότε ήρεμη γύρισε στην ασχολία της και συνέχιζε να φτιάχνει το πάζλ. Ήταν 23.00 και η Λίζα είχε φτάσει σχεδόν στη μέση όταν λοξοκοίταξε τον καθρέφτη απέναντί της, και είδε τον εαυτό της, και πίσω της μια σκιά. Η Λίζα γύρισε έντρομη να δει τι είναι, αλλά δεν είδε τίποτα. Το γεγονός παραδόξως δεν την τρόμαξε ιδιαίτερα αφού στο ημίφως που ζούσε τα τελευταία χρόνια είχε συνηθίσει τα παιχνίδια που έπαιζαν πολλές φορές οι σκιές με το φως του ενός και μοναδικού κεριού που φώτιζε το τεράστιο δωμάτιο ‘ετσι ξαναγύρισε στην ασχολία της προσπαθώντας να αποτελειώσει το πάζλ. 24.00 Η Λίζα έβαζε το τελευταίο κομμάτι που θα συμπλήρωνε την εικόνα, όταν το κουδούνι χτύπησε για μια ακόμη φορά. Εκείνη τρομοκρατήθηκε και δεν πήγε να ανοίξει. Τότε το μοναδικό κερί που φώτιζε το δωμάτιο έσβησε, και τότε ακούστηκαν τα ουρλιαχτά της. Την επομένη οι γείτονές της ανησύχησαν. Της χτύπησαν το κουδούνι, αλλά δεν πήραν καμιά απάντηση, έτσι τηλεφώνησαν στις αρχές που μπήκαν στο σπίτι και την είδαν σωριασμένη με καμένα τα μάτια, πληγές από μαχαίρι, και στο στήθος της χαραγμένο «να βλέπεις τι αγοράζεις». Οι αστυνομικοί ερεύνησαν το σπίτι διεξοδικά, μα δε βρήκαν κανένα ίχνος του δολοφόνου, το μόνο που παραξένεψε κάποιον από αυτούς ήταν που είδε ένα μισοτελειωμένο πάζλ το οποίο έδειχνε μια κοπέλα τρομαγμένη κι από πίσω της μια σκιά. -------------------------------------------------------------------------------- Η ιστορία είναι εμπνευσμένη απο κάποιο υποτειθέμενο πραγματικό γεγονός ενώς αστικού μύθου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted August 25, 2005 Share Posted August 25, 2005 Λίγο τηλεγράφημα η ιστορία σου. Γενικά τα πάω τα Urban Legends (το ίδιο και ο Shai Hulud, o Puma_tk) αλλά σαν προφορικές ιστορίες. Θα μπορούσες να έγραφες ένα background, να αναλύσεις λίγο, να κάνεις περιγραφές, να τονίσεις λίγο το μυστήριο που καλύπτει την ιστορία. Να την κάνεις περισσότερο διήγημα δηλαδή. Βάλε λίγο φαντασία παραπάνω και έχω την εντύπωση ότι θα βγει κάτι καλύτερο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blade master Posted August 28, 2005 Share Posted August 28, 2005 Εμένα μου άρεσε πολύ η ιδέα σου. Απλά δε μου φάνηκε καλή η ιστορία όχι λόγω αφήγησης, αλλά επειδή την ήξερα διαφορετικά. (Νομίζω ότι το είχα δει στον "Κύκλο των Χαμένων Ποιητών") Πάντως είχα πει την ίδια ιστορία πάνω κάτω σε ένα παιδί (μόνο που στη δική μου έκδοση ο πρωταγωνιστής συμπλήρωνε το παζλ και έβλεπε την εικόνα προτού σκάσει μύτη ο δολοφόνος) και είχε σοκαριστεί ιδιαίτερα. Η μόνη πετυχημένη τρομακτική ιστορία που έχω αφηγηθεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted October 29, 2005 Share Posted October 29, 2005 Αυτο που ειπαν και τα παιδια.Ωραιο,"τρομακτικο" urban legend αλλα θα μπορουσες να το κανεις μεγαλυτερη και καλυτερη ιστορια. Τι θα πει "Την επομένη οι γείτονές της ανησύχησαν. Της χτύπησαν το κουδούνι, αλλά δεν πήραν καμιά απάντηση, έτσι τηλεφώνησαν στις αρχές που μπήκαν στο σπίτι"; Αμεσως την επομενη μερα ανησυχησαν που δεν ειδαν τη γεροντοκορη;!;Και καλα αυτοι ανησυχουσαν ευκολα.Η αστυνομια ετσι ευκολα μπουκαρει στα σπιτια αμα ανησυχησουν οι γειτονες;Γραψε δικαιολογιες ανθρωπε μου! (Το "παζλς" μαλλον δε θελει τονο). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted October 29, 2005 Share Posted October 29, 2005 Έχω την εντύπωση πως η ιστορία είναι ακόμα πιο τρομακτική επειδή είναι μικρή. Με την έννοια πως δε σ'αφήνει να ανασάνεις και να χαλαρώσεις, ώστε να συνηθήσεις. Σαν κάποιος να σου διηγήται κάτι ασθμένοντας. Όντως είναι σαν urban legend αλλά θα ταίριαζε και σε πιο κλασσικά στυλ ιστοριών όπως στο Εllery Queen's Magazine που δημοσιεύει τέτοια μικρά διηγήματα. Το γεγονός πως οι γείτονες ανησύχησαν δεν μου κάνει εντύπωση. Οι άνθρωποι που ζουν μόνοι για πολλά χρόνια έχουν συχνά τόσο συγκεκριμένες, και καμμιά φορά παράξενες συνήθειες, που οι γείτονες με τον καιρό τις μαθαίνουν. Π.χ. θα μπορούσε η Λίζα κάθε μέρα στις 8 το πρωί να ανοίγει το παράθυρό της και να ποτίζει μια γλάστρα. Αν αυτό δε συμβεί, είναι πιθανό να συζητηθεί από τους "απέναντι" ας πούμε. Αν οι απέναντι είναι λίγο "υστερικοί" θα καλούσαν την αστυνομία, έστω και από το φόβο οτι κλέφτες πιθανά να κυκλοφορούν στη γειτονιά. Ίσως κάτι τέτοιο θα έπρεπε να εξηγηθεί, ίσως και όχι. Πάντως οι πολλές τέτοιες εξηγήσεις νομίζω πως θα έκαναν την ιστορία να χάσει την αμεσότητά της. Καλή ιστορία Brave. Ωραίος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.