Oberon Posted July 31, 2005 Share Posted July 31, 2005 (edited) Ένα ποίημα μεταφυσικοφουτουριστικής φαντασίας από το σύμπαν μου τη Μυθαστρία. Γράφτηκε σχεδόν απνευστί, είναι το 3ο ποίημα που γράφω στη ζωή μου, και ακόμα διστάζω να το βάλω στο φόρουμ. Ευχαριστώ πολύ την Τρίλλιαν για τις συμβουλές της σχετικά με κάποιες αλλαγές λέξεων ώστε να γίνει πιο στρωτό το ύφος, και γενικά τις παρατηρήσεις της! Εικόνες της "Hφαίστειας", υπάρχουν εδώ: http://community.sff.gr/index.php?showtopic=1174 http://community.sff.gr/index.php?showtopic=558 YMNOΣ ΣΤΗΝ ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ ΛΥΧΝΟΦΟΡΟ Απ’ των Τιτάνων των Αειφανών γεννήθηκες τη θεϊκή ανάσα, όταν διάπυρη η Γη στροβιλιζότανε στου άπειρου τους κύκλους. Μες τα πύρινα πελάγη χόρευες, εκστατική και παθιασμένη Ω Ηφαίστεια! Τότε που η ζωή δεν είχε ακόμα αναδυθεί και το Πυρ το Ηλιακό αγκάλιαζε τη μανιασμένη σφαίρα, εσύ και οι δικοί σου το ρυθμό τον δίνατε στον άγουρο πλανήτη Ω Βολκάνα! Στον κοσμικό χορό το Θείο, συντροφεύατε και δείχνατε στη Γη τ’αδέλφια της τα υπέρλαμπρα, το Θεϊκό το Φως που ανάψαν, τη μουσική που τον Υπερουράνιο Γαλαξία διέπει Ω Πύρα Παντοδύναμη! Τον λύχνο φέρουσα τ’αθάνατου Φωτός, απ’της Πηγής τη θεϊκή φωτιά αναμμένο, αιώνια τον δρόμο για να δείχνεις, απ’την Αρχή του Κόσμου, την Εκρηξη Χαράς, ως και το τέλος Ω Ηφαίστεια, Βολκάνα, Ω Ήλια, Πύρα, Σάουλε, Ω Λυχνοφόρε! Aστρόλαμπρη Θεά σ’αποκαλέσαν κάποιοι, χρόνους μετά, σε κόσμους αειφώτιστους, σαν τα παιδιά των άστρων σ’είχαν αγαπήσει, εσένα Λυχνοφέρουσα λατρεύαν, όχι απ’τη δική σου θέληση μα κείνων Ω Πνέουσα Πηγή Δημιουργίας κι Ομορφιάς, Προεπιμήθεια Ύλη! Κι όταν μετά, μετά από κύκλους τόσους που το κύτταρο σε γαλαξία ζωντανό μορφώνεται, ήσουν εσύ μαζί με άλλους που Φωτιά και Γή, Αέρας και Νερό, Αιθέρας, Πνεύμα και Ψυχή - και πάρα πέρα ακόμα - γίνατε, της Άαρχης Ζωής εικόνα για να φτιάξετε, όπως Εκείν(η)ο(ς) το’θελε απ’την αρχή του Χρόνου, απ’Αγάπη. Ω Πλάνα Φευγαλέα! Kι απ’την εικόνα αυτή μετά Μυθάστριο Όν σε είπαν, εσένα και πολλές μορφές νοήμονος Φωτός, φρουροί ακοίμητοι ψηλά, διαστάσεων άλλων κατοικούντες, Μυθάστριοι, την κλήση περιμένοντας του κάθε κόσμου, για να κληθεί κι αυτός μαζί, ένας με όλους να γενεί Ω Πνεύμα του Πυρός - Εστία - Ηφαίστεια Υπερουράνια! Από το: ?Somnio, ergo sum?. Tόμος 1: ?Πομπώδεις Ύμνοι μιας ατελούς στομφώδους ιδιο(ανευ)φυίας, Έργο 12?, του Ορφικού Νεο-Καρτεσιανού, νοέκδοση Α, πόλη της Τκάϋρα-συρ-Άανα, Άϋρακτ, 4976 μ.Χ. Edited July 14, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lord_Velkion Posted July 31, 2005 Share Posted July 31, 2005 Ω! Πολύ ωραίο! Μου αρέσει το ύφος του ύμνου, και ο τρόπος που είναι γραμμένος δηλαδή με αρκετά επίθετα και ονόματα για την θεά, όπως πρέπει να είναι ένας ύμνος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted July 31, 2005 Share Posted July 31, 2005 Επιτέλους κάτι διαφορετικό εδω μέσα! Όπως σου είπα ήδη, μου άρεσε που μοιάζει με αρχαιοελληνικό ύμνο. Αυτό του δίνει μια ισχυρή δυναμική ως ύμνο και το κάνει εντονότερο. Το πλούσιο υπόβαθρο του κόσμου σου φένεται από το κείμενο καθώς παρακολουθεί την ιστορία της θεάς από την γέννηση της. Έχει δηλαδή κάποια χρονική συνέχεια η οποία βγάζει ένα επικό feeling, όπως αρμόζει στην εξύμνηση μιας θεότητας. ΥΓ: Πόσταρε κείμενα και μη κολλάς πουθενά! Με τσαμπουκά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted July 31, 2005 Share Posted July 31, 2005 Εγώ τα είπα ήδη τα σχόλιά μου, αλλά θα τα πω κι εδώ, για να τα δει όλος ο κόσμος Μου άρεσε πολύ!! Όπως είπε και ο Μελδόκιος, είναι σαν αρχαιοελληνικός ύμνος κι αυτό εξιτάρει τη φαντασία. Και καθότι δεν έχεις βάλει και πολλά από το σύμπαν σου- - με κάνει να θέλω να μάθω περισσότερα. Οπότε, get to work!!! Οι στίχοι υποθέτω μπορούν να γίνουν ακόμα καλύτεροι, αλλά αυτό δεν έχει σημασία, έχει το σωστο-και πολύ ωραίο-feeling. Θα ήθελα ίσως οι τελευταίες στροφές να έχουν πιο απλο λεξιλόγιο, αλλά απ την άλλη, όπως σου είπα, δίνει την αίσθηση ότι τα αυθεντικά λόγια δε μπορούν να μεταφραστούν καλά στη γήινη γλώσσα και αυτό ειναι ανατριχιαστικο, με την καλυτερη δυνατή εννοια. Κάπως σαν αυτό στον Τολκιν, όπου η Quenya δεν αποδίδεται καλά στην Κοινή, δίνει την αίσθηση σαν η γλώσσα της μυθαστρίας να είναι σαν τα αρχαια ελληνικά, δηλ πιο περιεκτική, με πολλές μετοχές και απαρέμφατα και γερουνδια κτλ. Δεν ξέρω αν το έκανες επιτηδες, αλλά αυτό το αποτέλεσμα βγήκε-σε μένα τουλάχιστον-και μου φαίνεται πολύ καλο! . Σκέφτεσαι "αν οι απόηχοι του νοήματος είναι έτσι, πως θα ειναι ο ιδιος ο ηχος?ΟΥΑΟΥ!!!!" Οπότε, σταμάτα τις ντροπές και πιάσε δουλειά και γράφε και ποσταρε. Έχεις ένα κοινό να ικανοποιησεις! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WindMaker Posted July 31, 2005 Share Posted July 31, 2005 Το ποιημα σου Dain, ήταν πολύ καλό, Εκεί μάλιστα που αναφέρεις και την αγάπη το ποίημα γίνεται ύμνος . Το μόνο πράγμα που δεν καταλαβαίνω απ' το ποίημα είναι τα ονόματα, και την αναφορά άλλων υπάρξεων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted July 31, 2005 Share Posted July 31, 2005 Ένα υπέροχο έμμετρο δημιούργημα! Αέρινα ειλικρινές, έντονα ποιητικό, μεγαλιωδώς ποιοτικό, υπέροχα απλό, γεμάτο θαυμασμό για την Θεά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted August 1, 2005 Share Posted August 1, 2005 Αξίζει να λέγεται ύμνος. Αυτό νομίζω πως τα λέει όλα... Συγχαρητήρια Dain, το ποίημα είναι ζωντανό, δυναμικό, πλούσιο, όπως θα έπρεπε να είναι. Δεν πιστεύω πως μου αρέσει επειδή είναι 'κάτι διαφορετικό' όπως είπαν άλλοι, ίσα ίσα πιστεύω πως όλα τα ποιήματα της βιβλιοθήκης είναι αρκούντως 'διαφορετικά', ακόμα και των ιδίων ποιητών. Μου αρέσει επειδή είναι και καλογραμμένο, και νοηματικά άρτιο, και πραγματικά είναι έμπνευση! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lexis Posted August 1, 2005 Share Posted August 1, 2005 Θυμίζει κάτι απο Πίνδαρο.Ίσως να 'ναι επηρεασμένο απ' αυτό το ύφος. Μπράβο, πραγματικά πολύ ωραίο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 1, 2005 Share Posted August 1, 2005 Επικότατο, υμνικό, γεμάτο συναίσθημα. Μη κολλάς, γράψε και άλλα μυθαστριανά κείμενα και μοιράσου τα μαζί μας. Ότι έχεις γράψει έως τώρα στον κόσμο αυτό ήταν τουλάχιστον πολύ καλό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elsanor Posted August 2, 2005 Share Posted August 2, 2005 Πολύ όμορφο και επικότατο! Γεμάτο δύναμη συναισθήματος, ένας ύμνος από τους ανθρώπους στη θεά, ένας ύμνος αγάπης από τη μεριά τους. εσένα Λυχνοφέρουσα λατρεύαν, όχι απ’τη δική σου θέληση μα κείνων Αυτό εδώ το σημείο μεταξύ των υπόλοιπων στίχων μου άρεσε πάρα πολύ, και πιστεύω ότι ο ύμνος θα ήταν πολύ διαφορετικός αν αυτό έλειπε! Συγχαρηστήρια μυθάστριε τύπε, μοιράσου μαζί μας και άλλα στοιχεία του κόσμου. Γίνε βάρδος του και διηγήσου μας την ιστορία του! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted August 2, 2005 Share Posted August 2, 2005 (edited) Είναι πράγματι υπέροχο dain! Σου αφήνει γεύση, σαν να έχεις διαβάσει αρχαίο ελληνικό ύμνο αφιερωμένο στους θεούς και είναι επικός, χωρίς φαμφάρες και υπερβολές και μαζί καθόλου υπερφορτωμένος. Εύγε! Παρόλα αυτά χωρίς να νομίζω πως είναι αδυναμίες και χωρίς να τολμάω να πως πως είναι λάθη, σε μερικά σημεία πιστεύω πως γίνεται και ακόμα καλύτερα, δηλαδή: " Τότε που η ζωή δεν είχε ακόμα αναδυθεί και το Πυρ το Ηλιακό αγκάλιαζε τη μανιασμένη σφαίρα, εσύ και οι δικοί σου το ρυθμό τον δίνατε στον άγουρο πλανήτη" Δεν ξέρω γιατί το "τον" μετά τον ρυθμό μου χτυπάει κάπως και νομίζω χαλάει λίγο τον ρυθμό που έχουν οι στίχοι, ίσως αν το αφαιρούσες να ήταν καλύτερα. Και το "δικοί" σου είναι κάτι που λέμε περισσότερο στην αργκό "δικέ μου", οχι σε γραπτό λόγο και δεν ξέρω κατά πόσο κολάει σε ποίηση. Καταλαβαίνω τι εννοείς όμως και ίσως οι ακόλουθοι σου να ήταν καλύτερη επιλογή ή κάτι ανάλογο. "Στον κοσμικό χορό το Θείο, συντροφεύατε και δείχνατε στη Γη τα αδέλφια της τα υπέρλαμπρα, το Θεϊκό το Φως που ανάψαν, τη μουσική που τον Υπερουράνιο Γαλαξία διέπει" Εδώ νομίζω πως χάνουμε κάτι, δηλαδή δεν αναφέρονται ποια είναι τα αδέρφια της γης τα αστέρια προφανώς; Εμένα μου κάνει πως πρέπει να γράψεις κάτι, γιατί αλλιώς με αφήνεις με την απορία, δεν είμαι σίγουρη αν είναι τα αστέρια ή ποια είναι τελόσπαντων- οι υπόλοιποι στίχοι είναι πάντως υπέροχοι! "Τον λύχνο φέρουσα του αθάνατου Φωτός, απο της Πηγής τη θεϊκή φωτιά αναμμένο, αιώνια τον δρόμο για να δείχνεις, απο την Αρχή του Κόσμου, την Εκρηξη Χαράς, ως και το τέλος" Θα με πείτε κολημένη, αλλά έχω την εντύπωση πως ο τόνος πάει στου αθανάτου. "Ω Ηφαίστεια, Βολκάνα, Ω Ήλια, Πύρα, Σάουλε, Ω Λυχνοφόρος! Aστρόλαμπρη Θεά σ΄αποκαλέσαν κάποιοι, χρόνους μετά, σε κόσμους αειφώτιστους, σαν τα παιδιά των άστρων σ¨είχαν αγαπήσει, εσένα Λυχνοφέρουσα λατρεύαν, όχι απο τη δική σου θέληση μα κείνων Εχω απόρια "σάουλε" είναι τίτλος που δίνεις στην ηφαίστεια προφανώς και σημαίνει κάτι, του έχεις δώσει μια έννοια ας πούμε; Είναι άσχετη απορία αλλά δεν μπορώ πρέπει να μάθω ( όλα θέλω να τα ξέρω όλα όχι οτι είμαι κουτσομπόλα -δεν πιστεύω να είναι τίποτα πασίγνωστο και μόνο εγώ να μην το ξέρω ε;;;) Και στην τελευταία λέξη έχω την εντύπωση πως είναι πιο εύηχο να είναι εκείνων. ¨"Κι όταν μετά, μετά από κύκλους τόσους που το κύτταρο σε γαλαξία ζωντανό μορφώνεται, ήσουν εσύ μαζί με άλλους που Φωτιά και Γή, Αέρας και Νερό, Αιθέρας, Πνεύμα και Ψυχή - και πάρα πέρα ακόμα - γίνατε, της Άαρχης Ζωής εικόνα για να φτιάξετε, όπως Εκείν(η)ο(ς) το ΄θελε απ¨την αρχή του Χρόνου, απ¨Αγάπη." Στον πρώτο στίχο η τόσο κοντινή χρήση της λέξης "μέτα" όλως περιεργώς δεν ακούγεται καθόλου άσχημα! Αλλά στην συνέχεια λές "μετα απο κύκλους τόσους που το κύτταρο σε γαλαξία ζωντανό μορφώνεται" μου κάνει κάπως... ίσως αν έβαζες αντί για το "που" το "όταν" και επειδή στους επομένους στίχους πας απο ενεστώτα σε αορίστο δηλάδη απο "μορφώνεται" στο "γίνατε" και "φτιάξατε", ίσως θα έπρεπε να κάνεις το ίδιο και στην αρχή. Θέλω να πω πως αναφέρεις σαν να έχουν γίνει όλα αυτά, σαν να τα έχει ήδη δημιουργήσει και άρα ο αρχικός ενεστώτας μοιάζει λίγο άτοπος... αλλά δεν είμαι και σίγουρη γιατί ακούγεται πολύ ωραία... Α και στον στίχο "ήσουν εσύ μαζί με άλλους¨" ας μην ξεχνάμε πως είναι βέβαια ύμνος για την θεά Ηφαίστεια, αλλα μαζί με άλλους έτσι σκέτο ακούγεται πολύ απλό, για τους άλλους προφανώς θεούς που βοήθησαν στην δημιουργία του κόσμου... ίσως να έβαζες μαζί με τους άλλους θεούς, αντί για το απλό άλλους, έτσι ώστε να μην φαίνεται σαν ασέβεια ας πούμε! "Kι απ την εικόνα αυτή μετά Μυθάστριο Όν σε είπαν, εσένα και πολλές μορφές νοήμονος Φωτός, φρουροί ακοίμητοι ψηλά, διαστάσεων άλλων κατοικούντες, Μυθάστριοι, την κλήση περιμένοντας του κάθε κόσμου, για να κληθεί κι αυτός μαζί, ένας με όλους να γενεί" Μάλλον εγώ δεν κατάλαβα καλά, αλλά δεν βγάζω καθαρό νόημα στους τελευταίους στίχους σου. "Εσένα και πολλές μορφές νοήμονος φωτός" Ισως είναι πιο λογικό "εσένα με τις πολλές μορφές νοήμονος φωτός"; Αν κατάλαβα καλά τι θέλεις να πεις. Και στο τέλος δεν κατάλαβα ποιος είναι ο ένας που περιμένουν οι μυθάστριοι να τους κάλεσει... Θα ήθελα παντως να βγάλεις τα κουτάκια αυτά, γιατί χαλάνε την εικόνα του ποιήματος χωρίς να είναι καθόλου σημαντικό απλά για την τέλεια παρουσίαση και ίσως λιιιιίγο καλύτερο διαχωρισμό μερικών στίχων. Πάντως να ξέρεις πως περισσότερο εγώ είμαι τρελή και οι σχολαστικές μέχρι αηδίας κριτικές μου, το ποίημα είναι πολύ καλό πραγματικά-το έχω διάβασει πολλές φορές ηδη, γιατί τραβάει πάρα πολύ να το διαβάζεις συνέχεια και έχω μείνει με αυτή την συγκλονιστική θέα που αναφέρεις!!!! Τι γράφεις ο άνθρωπος! Ε ρε Ηφαίστεια! Αυτή είναι θέα, όχι αστεία! Α... και αν είναι δυνατόν να ντρεπόσουν με τόσα μαργαριτάρια που έχω ποστάρει εγω και ουκ ολίγοι άλλοι.... με έχεις φοβηθεί κακόμοιρο ε;;;; Edited August 2, 2005 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted August 3, 2005 Share Posted August 3, 2005 (edited) Ένας εξαίρετος ύμνος μεγάλης φόρτησης και μεγάλου κύρους. Μπράβο, Νταΐνιε! Η ατμόσφαιρα που μου δημιουγρεί είναι κάτι σαν να βρίσκομαι σε κάνεναν μαρμάρινο ναό και να ακούγονται ψαλμωδίες. Καλόοοο..... Για τα άλλα...caeteribus ob me locuta sunt (ειπώθικαν από άλλους για μένα) Αυτά... Edited August 4, 2005 by Deodonus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted August 3, 2005 Share Posted August 3, 2005 Εύγε Διονύση που με τη φόρμα και τις λέξεις μας 8υμίζεις τις ρίζες μας. Άνετα το παραλληλίζω με το "Μούσα θεά τραγούδα μου τον άντρα τον πολύτροπο..." Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 13, 2008 Author Share Posted July 13, 2008 (edited) Xεχ. Το είχα ξεχάσει τελείως αυτό. Όσοι έχουν διαβάσει τον πρώτο τόμο του Τζον Κάδμου ίσως θυμούνται την παρέμβαση της μεγάλης Μυθάστριας Ηφαίστειας (γνωστής και σαν Volcana) στην απόφαση για τον Τζον. Το "ποίημα" αυτό αποτελεί κάτι σαν "origin" αυτού του παμπάλαιου χαρακτήρα της Μυθαστρίας. ;) Edited July 13, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.