Βάρδος Posted August 2, 2005 Share Posted August 2, 2005 Ανοίγω το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι και στον Πρόλογο του Συγγραφέα βρίσκω τα εξής που έχει πει ο κύριος Wilde. Καλλιτέχνης είναι ο δημιουργός ωραίων πραγμάτων. Η τέχνη έχει σκοπό να αποκαλύπτει την τέχνη και να κρύβει τον καλλιτέχνη. Κριτικός είναι κείνος που μπορεί να μεταφράσει την εντύπωση που του κάνανε τα ωραία πράγματα σε μιαν άλλη μορφή ή σ’ένα καινούργιο υλικό. Η υψηλότερη όπως και η κατώτερη μορφή τέχνης είναι ένας τρόπος αυτοβιογραφίας. Εκείνοι που βρίσκουν άσχημα νοήματα σε όμορφα πράγματα είναι διεφθαρμένοι χωρίς νάναι θελκτικοί. Αυτό είναι σφάλμα. Εκείνοι που βρίσκουν όμορφα νοήματα σε όμορφα πράγματα είναι οι καλλιεργημένοι. Γι’αυτούς υπάρχει ελπίδα. Εκλεκτοί είναι κείνοι που στα ωραία πράγματα βλέπουν μονάχα την Ομορφιά. Δεν υπάρχει ηθικό ή ανήθικο βιβλίο. Τα βιβλία είναι καλογραμμένα ή κακογραμμένα. Αυτό είναι όλο. Η αντιπάθεια του δέκατου ένατου αιώνα για τον Ρεαλισμό είναι η λύσσα του Κάλιμπαν που βλέπει το πρόσωπό του στον καθρέφτη. Η αντιπάθεια του δέκατου ένατου αιώνα για τον Ρομαντισμό είναι η λύσσα του Κάλιμπαν που βλέπει το πρόσωπό του στον καθρέφτη. Η ηθική ζωή του ανθρώπου είναι ένα απ’τα υλικά που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης, μα η ηθικότητα της δεν είναι τίποτα άλλο απ’την τέλεια χρήση ενός μέσου που δεν είναι τέλειο. Κανένας καλλιτέχνης δεν πασχίζει ν’αποδείξει κάτι. Ακόμα και το αληθινό μπορεί ν’αποδειχτεί. Κανένας καλλιτέχνης δεν έχει ηθικές προκαταλήψεις. Η ηθική προκατάληψη είναι για τον καλλιτέχνη μια ασυγχώρητη επιτήδευση ύφους. Ποτέ ένας καλλιτέχνης δεν είναι νοσηρός. Ο καλλιτέχνης μπορεί να εκφράσει το καθετί. Η σκέψη και η γλώσσα είναι για τον καλλιτέχνη εργαλεία. Η αρετή και η κακία είναι για τον καλλιτέχνη υλικά. Απ’την άποψη της μορφής, το πρότυπο όλων των τεχνών είναι η τέχνη της μουσικής. Απ’την άποψη του αισθήματος, πρότυπο είναι η τέχνη του ηθοποιού. Κάθε τέχνη είναι ταυτόχρονα επιφάνεια και σύμβολο. Αυτοί που πάνε να εισδύσουν κάτω απ’την επιφάνεια, το κάνουν με προσωπική τους ευθύνη. Στην πραγματικότητα, η τέχνη καθρεφτίζει το θεατή κι όχι τη ζωή. Οι διχογνωμίες για ένα έργο τέχνης δείχνουν πως το έργο είναι νέο, πολυσύνθετο και ζωντανό. Όταν οι κριτικοί διαφωνούν, σημαίνει πως ο καλλιτέχνης συμφωνεί με τον εαυτό του. Μπορούμε να συγχωρέσουμε κάποιον που έκανε κάτι χρήσιμο, αρκεί να μην το θαυμάζει. Η μόνη δικαιολογία για τη δημιουργία ενός άχρηστου πράγματος είναι ότι αυτός που τόκανε το θαυμάζει έντονα. Κάθε τέχνη είναι εντελώς άχρηστη. Συμφωνείτε, διαφωνείτε; Συζητήστε ελεύθερα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted August 2, 2005 Share Posted August 2, 2005 Γενικά συμφωνώ και μ'αρέσει. Εκτός από μερικά πραγματάκια: Εκείνοι που βρίσκουν άσχημα νοήματα σε όμορφα πράγματα είναι διεφθαρμένοι χωρίς νάναι θελκτικοί. Αυτό είναι σφάλμα. Εκλεκτοί είναι κείνοι που στα ωραία πράγματα βλέπουν μονάχα την Ομορφιά. Δεν συμφωνώ μ'αυτά (ίσως και με κανένα-δυο άλλα, αλλά δεν το έχω ψάξει ακόμα). Δεν ξέρω γιατί, δεν το έχω επεξεργαστεί πολύ ακόμα, έτσι ενστικτοδώς διαφωνώ. Μ'αρέσουν ιδιαίτερα τα: Η σκέψη και η γλώσσα είναι για τον καλλιτέχνη εργαλεία. Η αρετή και η κακία είναι για τον καλλιτέχνη υλικά. Απ’την άποψη της μορφής, το πρότυπο όλων των τεχνών είναι η τέχνη της μουσικής. Απ’την άποψη του αισθήματος, πρότυπο είναι η τέχνη του ηθοποιού. Στην πραγματικότητα, η τέχνη καθρεφτίζει το θεατή κι όχι τη ζωή. Οι διχογνωμίες για ένα έργο τέχνης δείχνουν πως το έργο είναι νέο, πολυσύνθετο και ζωντανό. Όταν οι κριτικοί διαφωνούν, σημαίνει πως ο καλλιτέχνης συμφωνεί με τον εαυτό του. Δεν τά'χα σκεφτεί και μ'αρέσουν πολύ.... Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Apopatos Posted August 21, 2005 Share Posted August 21, 2005 Η τέχνη έχει σκοπό να αποκαλύπτει την τέχνη και να κρύβει τον καλλιτέχνη. Εδώ χωρά μεγάλη συζήτηση καθώς για αιώνες υφίσταται η διαφωνία <<τέχνη για την τέχνη ή τέχνη για τον άνθρωπο;>> Κριτικός είναι κείνος που μπορεί να μεταφράσει την εντύπωση που του κάνανε τα ωραία πράγματα σε μιαν άλλη μορφή ή σ’ένα καινούργιο υλικό. Συμφωνώ απόλυτα. Η υψηλότερη όπως και η κατώτερη μορφή τέχνης είναι ένας τρόπος αυτοβιογραφίας. Απλά έκφρασης, όχι αυτοβιογραφίας. Η αυτοβιογραφία είναι περισσότερο ιστορικό παρά καλλιτεχνικό δημιούργημα. Εκλεκτοί είναι κείνοι που στα ωραία πράγματα βλέπουν μονάχα την Ομορφιά. Μπα; Και αν υπάρχει και νόηματότε κλείνουν τα μάτια;;; Δεν υπάρχει ηθικό ή ανήθικο βιβλίο. Εφόσον το συγκεκριμενοποιεί μοναχά στα βιβλία, είναι εύκολο να απαντηθεί. Τα βιβλία δεν είναι τίποτα άλλο παρά αποτύπωση σκέψεων. Σκέψεις, όμως, γίνονται και από ανήθικα μυαλά, αν εγγραφούν, δηλαδή, αυτομάτως γίνονται ηθικές; Μπααα δεν νομίζω. Τα βιβλία είναι καλογραμμένα ή κακογραμμένα. Αυτό είναι όλο. Υπάρχουν και τα εικονογραφημένα Χαχαχα πλάκα κάνω, απλά σύμφωνα με την προηγούμενη σκέψη μου περί ηθικής, υπάρχουν και άλλα χαρακτηριστικά για ένα βιβλίο... Ποτέ ένας καλλιτέχνης δεν είναι νοσηρός. Ο καλλιτέχνης μπορεί να εκφράσει το καθετί. Ε! Απλώς προσπαθεί! Η σκέψη και η γλώσσα είναι για τον καλλιτέχνη εργαλεία. Εκ των πραγμάτων... ειδεμή και οι σκύλοι θα γίνονταν καλλιτέχνες! Η αρετή και η κακία είναι για τον καλλιτέχνη υλικά. Συμφωνώ, αλλά εφόσον σε προηγούμενο πόρισμα θεωρεί την ηθική προκατάληψη ως επιτήδευση ύφους, τότε πως μιλά για αρετή; Ηθική και αρετή πάνε πακέτο πιστεύω. Απ’την άποψη της μορφής, το πρότυπο όλων των τεχνών είναι η τέχνη της μουσικής. Δεν το πιστεύω αυτό! Περισσότερο συναίσθημα μου φαίνεται η μουσική, παρά μορφή. Στην πραγματικότητα, η τέχνη καθρεφτίζει το θεατή κι όχι τη ζωή. Με άλλα λόγια, τέχνη για τον άνθρωπο και όχι τέχνη για την τέχνη. Νομίζω στο δεύτερο του πόρισμα λέει το αντίθετο. Αχ, μάλλον αντιφάσκει ο φίλος μας και σκοπεύει μόνο να γράψει μπερδεμένα πράγματα που ακούγονται σοφά και ωραία... Οι διχογνωμίες για ένα έργο τέχνης δείχνουν πως το έργο είναι νέο, πολυσύνθετο και ζωντανό. Ή, απλά, στείρο και δεν έχει τίποτα να δώσει. Έχω διαφωνήσει πολλές φορές γι αυτό, κυρίως για ταινίες που μου φάνηκαν πατάτες. Όταν οι κριτικοί διαφωνούν, σημαίνει πως ο καλλιτέχνης συμφωνεί με τον εαυτό του. Μπορούμε να συγχωρέσουμε κάποιον που έκανε κάτι χρήσιμο, αρκεί να μην το θαυμάζει. Η μόνη δικαιολογία για τη δημιουργία ενός άχρηστου πράγματος είναι ότι αυτός που τόκανε το θαυμάζει έντονα. Κάθε τέχνη είναι εντελώς άχρηστη. Εδώ φαντάζομαι, εννοεί άχρηστο ο,τιδήποτε δεν έχει απτή και πρακτική αξία. Αν ναι, τότε σε γενικές γραμμές συμφωνώ. Γενικά, δεν βλέπω να συμφωνώ και πολύ με τον κύριο Oscar Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted August 22, 2005 Share Posted August 22, 2005 (edited) Λοιιιιιπόν... ----- Καλλιτέχνης είναι ο δημιουργός ωραίων πραγμάτων. - Συμφωνώ απολύτως χωρίς να ξεχνώ πως το ωραίο δεν είναι μια έννοια καλά ορισμένη. Η τέχνη έχει σκοπό να αποκαλύπτει την τέχνη και να κρύβει τον καλλιτέχνη. - Δεν ξέρω τι κάνει των άλλων η τέχνη... Η δική μου πάντως έχει ως σκοπό να αποκαλύπτει τον καλλιτέχνη και να επικοινωνεί με τον υπόλοιπο κόσμο. Πως μπορεί να μην αποκαλύπτει τον εαυτό της η τέχνη; Κριτικός είναι κείνος που μπορεί να μεταφράσει την εντύπωση που του κάνανε τα ωραία πράγματα σε μιαν άλλη μορφή ή σ’ένα καινούργιο υλικό. - Αυτό είναι ο καλός κριτικός. Ο κακός είναι απλά αποτυχημένος καλλιτέχνης που θα ήθελε πολύ να είναι πετυχημένος, κι έτσι το ρίχνει στην κριτική... Η υψηλότερη όπως και η κατώτερη μορφή τέχνης είναι ένας τρόπος αυτοβιογραφίας. - Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Γι αυτό και δεν συμφωνώ στο παραπάνω περί απόκρυψης του καλλιτέχνη... Εκείνοι που βρίσκουν άσχημα νοήματα σε όμορφα πράγματα είναι διεφθαρμένοι χωρίς νάναι θελκτικοί. Αυτό είναι σφάλμα. - Κι εγώ διαφθαρμένους τους βρίσκω, αλλά δεν πάει να πει πως για κάποιους δεν είναι θελκτικοί, γούστα είναι αυτά, αυτοί που συμφωνούν μαζί τους γιατί να μην τους βρίσκουν θελκτικούς; Για μένα δεν είναι πάντως... Εκείνοι που βρίσκουν όμορφα νοήματα σε όμορφα πράγματα είναι οι καλλιεργημένοι. Γι’αυτούς υπάρχει ελπίδα. - Συμφωνώ, αλλά αυτό δεν αποκλείει τους άλλους από το να έχουν ελπίδα. Η ελπίδα ανήκει σε όλους, κουτί της Πανδώρας, rings any bells? Εκλεκτοί είναι κείνοι που στα ωραία πράγματα βλέπουν μονάχα την Ομορφιά. - Προσγειωμένοι είναι, όχι εκλεκτοί. Ποιος τους εξέλεξε δηλαδή; Προσγειωμένοι είναι - γιατί οι περισσότεροι άλλοι δεν βλέπουν μόνο την ομορφιά, βλέπουν και ότι άλλο θέλει ο νους τους κι η καρδιά τους... Δεν υπάρχει ηθικό ή ανήθικο βιβλίο. - Το βιβλίο είναι χαρτιά και μελάνι. Δεν τίθεται θέμα ηθικής. Είναι πράγμα. Μπορεί να είναι βαρυ, ελαφρύ, χρωματιστό, ασπρόμαυρο κτλ κτλ. Δεν μπορεί να είναι ηθικό ή ανήθικο, δίκαιο ή άδικο. Ο συγγραφέας φυσικά μπορεί... Τα βιβλία είναι καλογραμμένα ή κακογραμμένα. Αυτό είναι όλο. - Διαφωνώ, ο συλλογισμός είναι ελλειπής, μερικά είναι καλογραμμένα και χωρίς καλές ιδέες, η κακογραμμένα με καλές ιδέες και πάει λέγοντας. Φυσικά αυτά τα πράγματα κάπου συγκλίνουν, αλλά ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα... Η αντιπάθεια του δέκατου ένατου αιώνα για τον Ρεαλισμό είναι η λύσσα του Κάλιμπαν που βλέπει το πρόσωπό του στον καθρέφτη. - Συμφωνώ απολύτως. Η αντιπάθεια του δέκατου ένατου αιώνα για τον Ρομαντισμό είναι η λύσσα του Κάλιμπαν που βλέπει το πρόσωπό του στον καθρέφτη. - Συμφωνώ απολύτως. Η ηθική ζωή του ανθρώπου είναι ένα απ’τα υλικά που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης, μα η ηθικότητα της δεν είναι τίποτα άλλο απ’την τέλεια χρήση ενός μέσου που δεν είναι τέλειο. Κανένας καλλιτέχνης δεν πασχίζει ν’αποδείξει κάτι. Ακόμα και το αληθινό μπορεί ν’αποδειχτεί. - Σε γενικές γραμμές συμφωνώ αλλά επειδή ξέρω που το πάει κρατάω πισινή... Γιατί 'ακόμα' και το αληθινό μπορεί να αποδειχτεί; Κυρίως αυτό μπορεί να αποδειχτεί, όχι 'ακόμα'. Το μη αληθινό δεν μπορεί να αποδειχτεί, αφού δεν είναι. Κανένας καλλιτέχνης δεν έχει ηθικές προκαταλήψεις. Η ηθική προκατάληψη είναι για τον καλλιτέχνη μια ασυγχώρητη επιτήδευση ύφους. - Μέγα λάθος. Πολλοί καλλιτέχνες είχαν και υπέφεραν από αυτές. Και οι καλλιτέχνες άνθρωποι είναι. Ποτέ ένας καλλιτέχνης δεν είναι νοσηρός. Ο καλλιτέχνης μπορεί να εκφράσει το καθετί. - Αν κάποιος είναι νοσηρός δηλαδή αποκλείεται να μπορεί να εκφράσει πολλά πράγματα; Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Ο καλλιτέχνης εκφράζει όσα τον αγγίζουν, πονάει γι αυτά... Αλλά όλα τα άλλα ξέρετε συνήθως τι τα έχει; Δεν θα πω, μαντέψτε... Είπαμε άνθρωποι είναι οι καλλιτέχνες. Η σκέψη και η γλώσσα είναι για τον καλλιτέχνη εργαλεία. - Προφανώς. Η αρετή και η κακία είναι για τον καλλιτέχνη υλικά. - Επίσης προφανές. Όλα είναι υλικά... όλα τα χρησιμοποιεί κανείς. Είτε το ξέρει είτε όχι. Ακόμα και να μην είναι καλλιτέχνης... Απ’την άποψη της μορφής, το πρότυπο όλων των τεχνών είναι η τέχνη της μουσικής. Απ’την άποψη του αισθήματος, πρότυπο είναι η τέχνη του ηθοποιού. - Συμφωνώ απολύτως. Κάθε τέχνη είναι ταυτόχρονα επιφάνεια και σύμβολο. - Συμφωνώ απολύτως. Αυτοί που πάνε να εισδύσουν κάτω απ’την επιφάνεια, το κάνουν με προσωπική τους ευθύνη. - Όλα όσα επιλέγει κανείς να κάνει είναι προσωπική του ευθύνη, άρα συμφωνώ. Στην πραγματικότητα, η τέχνη καθρεφτίζει το θεατή κι όχι τη ζωή. - Καθρεφτίζει τη ζωή του εκάστοτε θεατή, κι ο πρώτος θεατής είναι πάντα ο καλλιτέχνης... Οι διχογνωμίες για ένα έργο τέχνης δείχνουν πως το έργο είναι νέο, πολυσύνθετο και ζωντανό. - Πιθανόν. Ή απλώς το ότι οι άνθρωποι αρέσκονται στις διαφωνίες. Όταν οι κριτικοί διαφωνούν, σημαίνει πως ο καλλιτέχνης συμφωνεί με τον εαυτό του. - Κι αυτό είναι πιθανόν... Αρκετά. Αλλά ας μην είμαστε απόλυτοι, ναι; Μπορούμε να συγχωρέσουμε κάποιον που έκανε κάτι χρήσιμο, αρκεί να μην το θαυμάζει. Η μόνη δικαιολογία για τη δημιουργία ενός άχρηστου πράγματος είναι ότι αυτός που τόκανε το θαυμάζει έντονα. - Αν έκανε κάτι χρήσιμο και άξιοθαύμαστο δηλαδή; Αποκλείεται; Γιατί; Δεν βλέπω τον λόγο... Στο δεύτερο συμφωνώ. Αν κάποιος κάνει κάτι άχρηστο στους άλλους ενώ σε εκείνον λέει κάτι, χαλάλι του! Κάθε τέχνη είναι εντελώς άχρηστη. - Εξαρτάται πως ορίζει κανείς το χρήσιμο. Για τον καλλιτέχνη προφανώς είναι χρήσιμη, αν την ασκεί επαγγελματικά τρώει από αυτή, αλλά ακόμα και να μην τρώει από αυτή καλύπτει τις ανάγκες του με αυτή, τις ψυχικές ανάγκες, ξεσπάει εκεί, διασκεδάζει τις ανησυχίες του εκεί... Επίσης, δεν μπορεί, θα καλύπτει τις ανάγκες κι άλλων ανθρώπων, αλλιώς κανείς δεν θα αγόραζε τέχνη... Άρα κάτι κάνει. Αν τώρα χρήσιμο είναι μόνο το να φτάξεις το καζανάκι που χάλασε, αναθεωρώ. --- Αυτά από μένα - τα μωβ. Edited August 22, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.