Rikochet Posted August 6, 2005 Share Posted August 6, 2005 Είναι άρρωστο. Και άσκοπο. Και πολλά ακόμα επίθετα απο άλφα (στερητικό ή μή). ----------------- Είσαι στο δρόμο. Δεν έχει σημασία σε ποιόν. Περπατάς, μετρώντας τα χωρίσματα του πεζοδρομίου. Γκρίζο πεζοδρόμιο, δίπλα σε ένα γκρίζο δρόμο, μέσα σε μια γκρίζα πόλη, κάτω απο ενα γκρίζο ουρανό. Το μυαλό σου είναι απασχολημένο με τίποτα συγκεκριμένο. Μικρές, ανούσιες σκέψεις, κλωθογυρίζουν και σε κρατούν απ’το να σκεφτείς κάτι πιο βαθύ. Μου θυμίζεις μερικούς αδέξιους κολυμβητές, που φοβούνται να βουτήξουν μερικά εκατοστά πιο κάτω απο την επιφάνεια. «Υπάρχουν μεγάλα και επικίνδυνα ψάρια πιο κάτω», λένε, και νομίζουν πως έτσι δικαιολογείται η δειλία τους. Εσύ τι δικαιολογία έχεις; Τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί να μην έχεις δικαιολογία. Ίσως δεν σου χρειάζεται καν. Σου φτάνει να ανακουφίζεις και να ναρκώνεις το μυαλό σου με άχρηστες πληροφορίες και συλλογισμούς. Αν δουλέψω υπερωρίες αυτή την εβδομάδα, ίσως καταφέρω να αγοράσω το σακάκι Αρμάνι που λιγουρεύομαι τόσο καιρό, σκέφτεσαι, και η ιδέα του πανάκριβου αυτού ρούχου επάνω σου σε ευχαριστεί τόσο, που χαμογελάς σαν τον μαλάκα και σε στραβοκοιτάνε οι περαστικοί. Ξέρεις ότι είσαι το κλισέ του ανθρώπου που ζεί για να παίρνει, αυτό που τόσοι και τόσοι «επαναστάτες» κατακρίνουν, αλλά δεν σε ενδιαφέρει. Είσαι μια άξια, μίζερη ενσάρκωση του καταναλωτισμούּ τιμημένος ιερέας του Χρήματος, που κόβει κομμάτια απο την ψυχή του και τα αφήνει στο βωμό του θεού του, για να τα καταβροχθίσει με την ησυχία του. Είσαι σκλάβος, και χαίρεσαι. Τουλάχιστον, έχεις αυτογνωσία. Κάθε μέρα, κάνεις την ίδια διαδρομή απο τη δουλειά στο σπίτι με το αυτοκίνητο. Εδώ και δέκα ολόκληρα χρόνια. Η-ίδια-γαμημένη-διαδρομή. Θα μπορούσες να την κάνεις με κλειστά μάτια. Τώρα όμως μπερδεύεσαι. Δεν είσαι με το αυτοκίνητοּ η διαφορετική προοπτική έχει θολώσει τον ‘χάρτη’ σου. Έκπληξη, μαλάκα! Μόλις πήρες μια λάθος στροφή. Θα έπρεπε να είσαι ευτυχισμένος με την απρόσμενη τροπή που πήρε η βαρετή διαδρομή σου. Αλλά όχι!… Νευρικός, ιδρωμένος, σχεδόν τρέχεις τώρα. Δεν υπάρχουν περαστικοί να σε κοιτάξουν περίεργα, οπότε κάνεις όλους αυτούς τους σπαστικούς μορφασμούς που σε ανακουφίζουν, και που αναγκαζόσουν πάντοτε να καταπιέζεις. Νιώθεις απειλημένος, ενώ δεν υπάρχουν εχθροί κοντά σου – είναι πολύ μακρυά, για την ώρα… Η ατμόσφαιρα είναι πιο βαριά τώρα, το νιώθεις, και ο κόσμος γύρω σου πιο γκρίζος απο ποτέ. Ο φόβος σου μεγαλώνει, σε ωθεί να τρέξεις, να ξεφύγεις. Και, σαν πειθήνιο προβατάκι που είσαι, το κάνεις. Τρέχεις. Δεν βλέπεις τις σιδερένιες πύλες του Πάρκου να ανοίγουν στο πέρασμα σου, ούτε τις ακούς να κλείνουν πίσω σου. Τα πάντα είναι θολά γύρω σουּ υπάρχεις μόνο εσύ, στον άθλιο μικρόκοσμο σου – εσύ, και οι φοβίες σου. Το πρώτο πράγμα που παρατηρείςּ η έλλειψη χρώματος. Τα πάντα είναι ασπρόμαυρα. Σαν τις ηλίθιες «κωμωδίες» που βλέπεις και γελάς. Παράξενο, ε; Ομίχληּ διάφορες ταφόπλακες και μαρμάρινοι σταυροί διάσπαρτοι γύρω σου. Μερικοί είναι λερωμένοι με κάτι γκρίζο που μοιάζει με αίμα. Τώρα θα έπρεπε να αρχίσεις να φοβάσαι, μαλάκα, και δεν έχεις δει τίποτα ακόμα. Βλέπεις τις προτομές, διατεταγμένες σε δυο ίσιες σειρές, μπροστά σου; Όλα αυτά τα μαρμάρινα πλάσματα με τις παγερές εκφράσεις; Βλέπεις το κοριτσάκι με το γκρίζο φόρεμα, και το δρεπάνι; Το βλέπεις να αποκεφαλίζει τις προτομές; Βλέπεις τα μαρμάρινα κεφάλια να πέφτουν και να κυλούν; Ένα απο αυτά σταματάει στα πόδια σου. Με φρίκη βλέπεις ότι είσαι εσύּ ο γλύπτης που έφτιαξε αυτή την προτομή σε πέτυχε πολύ καλά… Τώρα είναι η καταλληλότερη στιγμή να κατουρηθείς επάνω σου. Σε στεναχωρεί, βέβαια, η σκέψη ότι λέρωσες το μεταξένιο Κάλβιν Κλάιν σώβρακο σου, αλλά δεν μπόρεσες να κρατηθείς. Βλέπεις το κοριτσάκι που σε πλησιάζει; Είναι η κόρη μου. Δες πόσο λείο και γυαλιστερό πρόσωπο έχει! Είναι πορσελάνινο. Φεύγει τρέχοντας, αφήνοντας μικρά χαχανητά. Τι χαριτωμένα που γελάει η κορούλα μου... Ακολούθησε την. Τώρα. Επιβεβαιώνοντας ότι δεν είσαι τίποτε άλλο παρά ενα άβουλο πλάσμα, επιβάτης σε ενα τραίνο που έχει μόνο εναν προορισμό, και που σε αυτόν θα πηγαίνει για μια αιωνιότητα, τρέχεις απο πίσω της. Περνάτε μέσα απο απίθανα μέρη: σιντριβάνια που φτύνουν με θράσος μελανό νερό (απο το οποίο πήρε το όνομα του το Πάρκο)ּ λόφους που, τελικά, δεν είναι λόφοι, αλλά τερατώδεις, γιγάντιες μορφές, που σέρνουν το σώμα τους ένα εκατοστό την ώραּ κόκκινα, ματωμένα δάση, όπου δαίμονες του φθινοπώρου προσπαθούν να σε φυλακίσουν στα δέντρα τους, και, τέλος, μπαίνετε σε ένα κτήριο που μοιάζει με γκαλερί. Δες τους τοίχους: Είναι διακοσμημένοι με πίνακες, και, ω! τι παράξενο, οι πίνακες απεικονίζουν στιγμιότυπα απο την άθλια, στείρα ζωή σου. Έκπληκτος τριγυρνάς και παρατηρείς τις εικόνες, ενώ εκατοντάδες ερωτήματα σε κατακλύζουν, μαζί με μια προφανή ερώτηση, που θα μπορούσε να είναι και διαπίστωση: Γιατί δεν γύρισα πίσω όταν μπορούσα; Τώρα η κορούλα μου έχει χαθεί απο τα μάτια σουּ δεν σε νοιάζει, πια, έτσι κι αλλιώς. Στρίβεις σε μια γωνιά, και πέφτεις επάνω μου. Μόλις με αντικρύζεις, αφήνεις μια τρομαγμένη κραυγή, και πάς να φύγεις. Δεν θα έπρεπε να βιάζεσαι τόσοּ μπουρδουκλώνεις τα πόδια σου και σωριάζεσαι στο έδαφος. Σε πλησιάζω, και σου δίνω ενα περίστροφο. Το παίρνεις, διστακτικά, και το περιεργάζεσαι με αφελή περιέργεια. Στο μυαλό σου αντηχεί η φωνή της μαμάκας σου – που την έκλεισες σε κάποιο γειροκομείο μόλις είδες ότι δεν μπορείς, πια, να ζείς απο αυτή, και που ύστερα απο λίγες μέρες πέθανε απο τη λύπη της – να σου λέει: «Ποτέ μην παίρνεις καραμελίτσες απο αγνώστους!» Ανόητε, μόλις πήρες την πιο σκληρή και επικίνδυνη καραμέλα που θα μπορούσες. Σου λέω να στρέψεις την κάνη στον κρόταφο σου, και να πατήσεις την σκανδάληּ σε καθησυχάζω λέγοντας σου ότι εκεί κρύβεται η σωτηρία σου, και πως, ουσιαστικά, θα σκοτώσεις τον κακό σου εαυτό, και θα μείνει ο καλός, ο έξυπνος, ο σοφός. Αρχικά διστάζεις. Ύστερα, όμως, σκέφτεσαι ότι για να σου το λέει ο εαυτός σου, που τόσο ζωντανός έχει εμφανιστεί μπροστά σου, θα ξέρει κάτι παραπάνω. Σημαδεύεις τον κρόταφο σου, και Μπάνγκ! Τα μυαλά σου χύνονται στον τοίχο πίσω σου, και το αίμα σου ζωγραφίζει χαριτωμένα σχέδια πάνω στο πάτωμα. Ήταν ένα κανονικό πιστόλι, με κανονικές σφαίρες, και η μόνη σωτηρία που θα βρείς τώρα, μαλάκα, θα είναι η Λήθη. Το ξέρω, γιατί είμαι εσύ. Γελάω. Τόσο δυνατά και έντονα, που μου έρχεται να ξεράσω. Και νιώθω το χέρι μου να σηκώνεται προς το πρόσωπο μου, και το δάχτυλο μου να – Μπάνγκ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tec-goblin Posted August 6, 2005 Share Posted August 6, 2005 ΓΑΜΑΤΟ! Τρομερά δυνατή γραφή, πολλή οργή, πολύ καλό τέλος, τρομερό. Οι σκηνές είναι τρομακτικές, αλλά δεν βγαίνει τόσο αυτό μπροστά, γιατί το θολώνει η οργή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted August 6, 2005 Share Posted August 6, 2005 Είναι ωραίο. Μου θύμισε Sandman. Ωστόσο, αν και εγώ συμφωνώ μαζί σου ως προς την κατάκριση του υπερκαταναλωτισμού κσι του χρηματοκεντρικού τρόπου ζωής, νομίζω ότι παρουσιάζεις το θέμα σχετικά ρηχά. Ο τύπος είναι, απλά, υπερκαταναλωτής, χρηματοκεντρικός άνθρωπος' δεν υπάρχει κάτι άλλο που να τον χαρακτιρίζει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tec-goblin Posted August 7, 2005 Share Posted August 7, 2005 Κοίτα, το βρίσκω λογικό - υπάρχει τόση οργή σε αυτό το κείμενο που δεν πρέπει να περιμένουμε ολοκληρωμένες αντικειμενικές κρίσεις από τον αφηγητή. Ο "δολοφόνος" είναι σαφώς αρνητικά προκατηλειμμένος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted August 7, 2005 Share Posted August 7, 2005 Πάρα πολύ καλό, είσαι όντως σε παραγωγική φάση. Μετά την Ωδή λογικό ήταν...! Μου άρεσε πολύ... διακρίνω λίγο από Sin City; Όχι αντιγραφή η κάτι τέτοιο, απλά σαν να έδωσε μια κλωτσιά κι αυτό, μια βίαιη ώθηση προς έμπνευση μαζί με όλα τ'άλλα... Μπράβο καλέ μου, συγχαρητήρια, γράφεις τόσα διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted August 7, 2005 Share Posted August 7, 2005 πολύ δυνατή ιστοριούλα. Μου αρεσουν τα συναισθηματα που δημιουργει, αν και οντος το μονο που γνωριζουμε για τον τυπακο ειναι πως ειναι ενα πυθηνιο υπερκαταναλωτικο ζοντοβολο (σαν τα χιλιαδες που κυκλοφορουν γυρω μας). Η σκηνή στο νεκροταφείο ήταν η πιο εντυπωσιακή, και θα προτιμούσα να είχε κάπως πιο πολύ εντονο το στοιχειο του τρομου. (απο τη στιγμη που κλεινει η πυλη κ μετα). σε γενικες γραμμες παντως, παρα πολυ καλο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 9, 2005 Share Posted August 9, 2005 Αρκετά καλή κεντρική ιδέα, πολύ πρωτότυπη, αλλά θα μπορούσε να δωθεί πολύ λιγότερο χύμα, αφού έτσι χάνεται η όποια ατμόσφαιρα τρόμου. Σε αυτό δε βοηθάει και πολύ το δεύτερο πρόσωπο, δίνει όμως έναν οργισμένο τόνο στο κείμενο. Η ανάπτυξη του χαρακτήρα είναι λαβκραφτικών επιπέδων (δηλαδή υπάρχει μόνο και μόνο για να πει την ιστορία) και από το κείμενο δε δικαιολογείται το τέλος. Δε θέλω να υποβιβάσω την ιστορία, που ήταν αρκετά καλή, απλά με τα παραπάνω επισημαίνω κάποια πράγματα που πρέπει να προσέξεις στο μέλλον. Συνέχισε να γράφεις πάντως και θα διορθωθούν με τον καιρό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrathan Posted August 9, 2005 Share Posted August 9, 2005 (edited) Nihillio, δεν καταλαβαίνω κατα 90% τα σχόλια σου. Δεν με πειράζει που ασκείς κριτική, κάθε άλλο, αλλα τα συγκεκριμένα μου φαίνονται πλήρως υποκειμενικά ενώ τα δίνεις με αντικειμενικό ύφος. - Αν δεν είχε γραφτεί στο Β' πρόσωπο, θα ήταν πιο κοντά στον τρόμο... ίσως, πολύ πιθανό. Διαπιστώνει κανείς όμως αρκετά εύκολα πως η οργισμένη μισέρια και όχι ο τρόμος είναι τελικά αυτό που δίνει το κείμενο και αυτό στο οποίο, απ'όσο φαίνεται (σε μένα τουλαχιστον), αποσκοπεί. - Σε ποια ακριβώς ανάπτυξη χαρακτήρα πρέπει να βασιστεί το κείμενο? Μάλλον για το παρελθόν του μας δίνει στοιχεία, και ουσιαστικά αυτό έχει σημασία. - Δεν δικαιλογείται το τέλος? Η ιστορία του τυπά είναι άκρως προσωπική, το θέμα καθαρά ψυχολογικό, και ολοκληρώνεται με έναν απο τους πολλούς τρόπους που θα μπορούσε να τελειώνει μια τέτοια ιστορία. Παρ'όλα αυτά το θέμα που παρουσιάζει αφορα ένα τεράστιο αριθμό ανθρώπων. Το ότι ο χαρακτήρας είναι ρηχός ειναι λογικό, Βάρδε διότι προφανώς... ..αυτό είναι το θέμα. Πως ειναι ρηχός. Και δυστυχισμένος. Αν το πάμε λίγο πιο μακρυά, νομίζω πως η περιγραφή του τυπά είναι πάρα πολύ εύστοχη, εάν ο Riko τον προόριζε ως συμβολικό αντιπρόσωπο μίας "κατάστασης" που επικρατεί στην εποχή μας. Ή τουλάχιστον, την μορφή που παίρνει αυτή η ρηχή, ανούσια και μίζερη κατάσταση στην εποχή μας. * Αν και δεν μου αρέσουν γενικά του είδους, το συγεκριμένο με άγγιξε επειδή τελευταία βιώνω αυτή την πλευρά της ζωής... και δεν μου αρέσει. Δεν μου αρέσει καθόλου. * Φράση κλειδί απο τον brave: "..σαν τα χιλιαδες (ζωντόβολα) που κυκλοφορουν γυρω μας". Exactly. Edited August 9, 2005 by Sabrathan Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 9, 2005 Share Posted August 9, 2005 Sabrathan, κι εμκένα μου άρεσε αρκετά η ιστορία. Αν δε μου είχε αρέσει δε θα έμπαινα στον κόπο να γράψω απάντηση. Απλά οι συμβουλές ήταν για το τι θ;α μπορούσε να γίνει καλύτερα. Εννοώ πως όσο ρηχός και να είναι κάποιος δε θα τινάξει τα μυαλά του στον αέρα μόνο και μόνο για μια σειρά από μακάβρια θεάματα σε ένα πάρκο. Τελως πάντων, γνώμες είναι αυτές, κάθε ένας έχει από μία. Το θέμα είναι να τις φιλτράρει ο αναγνώστης ΥΓ: τον πιτσιRiko πάντα τον "κράζω" αλλά όχι για κακό και το ξέρει ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrathan Posted August 10, 2005 Share Posted August 10, 2005 (edited) Μωρέ κράχ'τον όσο θες, εμένα προσωπικά -δεν- μου αρέσει η ιστορία αυτή ιδιαιτέρως (θέμα γούστου), απλά να ξεκαθαρίζουμε τι είναι αυτό που θα προτιμούσαμε να ήταν αλλιώς λόγω γούστου και τι είναι "λάθος" ή "όχι τόσο καλό, και σηκώνει βελτίωση". Προφανώς (όπως αναφέρεται αρκετές φορές σε μορφή flashback στο κείμενο) ο τυπάς είχε αρκετούς λόγους να αυτοκτονήσει. Το πάρκο ήταν μάλλον η ενσάρκωση της τρέλας του. Edited August 10, 2005 by Sabrathan Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted August 10, 2005 Share Posted August 10, 2005 Sab, ήρεμησε. Εμένα μου φάνηκε ότι βλέπει το θέμα ρηχά γιατί, όχι, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι απλά και μόνο ηλίθιοι καταναλωτές. Ο καθένας έχει και κάποιους λόγους που τον οδήγησαν σε μια Α συμπεριφορά, καθώς και άλλα πράγματα στη ζωή του. Κατά τα άλλα, δεν το κρίνω σκόπιμο να γίνεται μια τέτοια ιστορία λόγος για διαξιφισμούς στις κριτικές ενός διηγήματος. Στην τελική, δεν έβρισε κανένας κανέναν. Αλίμονο, δηλαδή. Άμα λέει κάποιος --ευγενικά-- τη γνώμη του για κάτι και πετάγεται αμέσως κάποιος άλλος να αντικρούσει συνέχεια, γάμα τα, μην κάνεις καθόλου κριτική. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrathan Posted August 10, 2005 Share Posted August 10, 2005 Sab, ήρεμησε. Εμένα μου φάνηκε ότι βλέπει το θέμα ρηχά γιατί, όχι, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι απλά και μόνο ηλίθιοι καταναλωτές. Ο καθένας έχει και κάποιους λόγους που τον οδήγησαν σε μια Α συμπεριφορά, καθώς και άλλα πράγματα στη ζωή του. Ναι βρε. Αυτός ο άνθρωπος μάλλον καρικατούρα είναι, απλά πιστεύω πως εφόσον αυτός ήταν και ο σκοπός της σύντομης ιστοριούλας του Riko, δεν μπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει ως αρνητικό/λάθος/κατι που θα μπορούσε να ήταν καλύτερο διαφορετικά. Επίσης, είμαι ήρεμος, μην ανησυχείς . Απλά γράφω με τρόπο άμεσο και μερικές φορές έντονο, ή όπως το αντιλαμβάνονται μερικοί, "καυστικό". Κατά τα άλλα, δεν το κρίνω σκόπιμο να γίνεται μια τέτοια ιστορία λόγος για διαξιφισμούς στις κριτικές ενός διηγήματος. Στην τελική, δεν έβρισε κανένας κανέναν. Αλίμονο, δηλαδή. Άμα λέει κάποιος --ευγενικά-- τη γνώμη του για κάτι και πετάγεται αμέσως κάποιος άλλος να αντικρούσει συνέχεια, γάμα τα, μην κάνεις καθόλου κριτική Συμφωνώ, αλλά αν πρόσεξες, εγώ σχολίασα το ότι δεν έγινε ουσιαστικά κριτική αλλά έκφραση προσωπικών προτιμήσεων με την μορφή κριτικής. Υπάρχει διαφορά. Φυσικά και θα πει κάποιος την γνώμη του, αλλά πρέπει να είναι εμφανής ο διαχωρισμός μεταξύ (σχετικά πάντοτε) αντικειμενικών σχόλιων και έκφραση προσωπικού γούστου για το πως θα ήθελε ο τάδε να ήταν καλύτερα γι'αυτόν το περιεχόμενο της ιστορίας και όχι η δομή της ή η ποιότητα της γραφής, κ.λ.π. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Management RObiN-HoOD Posted August 10, 2005 Management Share Posted August 10, 2005 Σαν γράψιμο δεν ήταν δυνατόν να μην μου αρέσει αφού το έχει γράψει ο Riko Οι περιγραφές πολύ καλές και ρεαλιστικές. Ο ρυθμός γρήγορος και το αποτέλεσμα ορατό. Κάτι σαν συνδυασμός σημερινής εποχής και φανταστικού. Σίγουρα μια καλή αρχή κάτι μεγάλου. Σαν ιστορία δεν μου έλεγε και πολλά. Δεν μου αρέσει να διαβάζω για τα χάλια μέσα στα οποία ζω. Τα γνωρίζω από πρώτο χέρι, και αυτό αρκεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted August 10, 2005 Share Posted August 10, 2005 Συμφωνώ, αλλά αν πρόσεξες, εγώ σχολίασα το ότι δεν έγινε ουσιαστικά κριτική αλλά έκφραση προσωπικών προτιμήσεων με την μορφή κριτικής. Υπάρχει διαφορά. Φυσικά και θα πει κάποιος την γνώμη του, αλλά πρέπει να είναι εμφανής ο διαχωρισμός μεταξύ (σχετικά πάντοτε) αντικειμενικών σχόλιων και έκφραση προσωπικού γούστου για το πως θα ήθελε ο τάδε να ήταν καλύτερα γι'αυτόν το περιεχόμενο της ιστορίας και όχι η δομή της ή η ποιότητα της γραφής, κ.λ.π. <{POST_SNAPBACK}> Κάθε κριτική έχει εν μέρει έναν βαθμό υποκειμενισμού. Ωστόσο, το characterization και η κριτική πάνω στην πλοκή δεν είναι πάντα απόλυτα υποκειμενικά. Τέσ'πα', στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν είπα ότι περίμενα κάτι το τρομερό από άποψη characterization, ειδικά όταν μιλάμε για διήγημα κάτω των 2.000 λέξεων. Απλά, είπα ότι θα προτιμούσα η απόδοση της προσωπικότητας του χαρακτήρα να ήταν λιγότερο απλοϊκή. Πιο συγκεκριμένα, έγραψα αυτό: Ωστόσο, αν και εγώ συμφωνώ μαζί σου ως προς την κατάκριση του υπερκαταναλωτισμού κσι του χρηματοκεντρικού τρόπου ζωής, νομίζω ότι παρουσιάζεις το θέμα σχετικά ρηχά. Ο τύπος είναι, απλά, υπερκαταναλωτής, χρηματοκεντρικός άνθρωπος' δεν υπάρχει κάτι άλλο που να τον χαρακτιρίζει. Δε νομίζω ότι αυτό μπορείς να το μπερδέψεις για αντικειμενική κριτική. Παρ'όλ'αυτά, εξηγώ τι εννοώ. Δε λέω ότι δε μου άρεσε απλά κάτι' λέω και γιατί δε μου άρεσε. Και σε ρωτάω: οι διαξιφισμοί επάνω σ'ένα διήγημα σε τι βοηθάνε; Δεν είναι πιο κομψό να γράψει ο καθένας τη γνώμη του, ευγενικά, και στηρίζοντάς τη με επιχειρήματα; Αυτός που δεν στηρίζει κάτι με επιχειρήματα είναι και λιγότερο πιθανό να ληφθεί σοβαρά, επομένως πού είναι το κακό; Η μόνη εξαίρεση είναι αν κάποιος βρίζει ή γίνεται προσβλητικός, όπου εκεί θα είχα επέμβει ο ίδιος, ως mod πλέον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrathan Posted August 10, 2005 Share Posted August 10, 2005 (edited) Φίλε Βάρδε, φαίνεται να αγνοείς δύο σημαντικά πράγματα: 1) Για μένα δεν υπήρξε ποτέ διαξιφισμός. Λέω και εγώ την γνώμη μου, αν έρχεται σε αντίθεση με κάποιου άλλου, καλώς. Αν όχι, πάλι καλώς. Ακόμα και τώρα δεν βλέπω καμία σύγκρουση να υπάρχει πάνω σε οτιδήποτε άλλο από γούστα για το περιεχόμενο του έργου, και την υπεράσπιση του thread απο αυτό τον διαξιφισμό που απλά δεν μπορώ να διακρίνω. 2) Απο το δικό σου post, ανέφερα και σχολίασα μόνο την ανάπτυξη του χαρακτήρα. Μου φάνηκε αρκετά παράλογο ενώ από την μία να αναγνωρίζεις το ότι ούτε ο ίδιος περιμένεις να γίνει η ανάπτυξη αυτή, και από την άλλη να το αναφέρεις σαν κάτι αρνητικό. Αλλα δεν είπες "δεν μου αρέσει έτσι". That's the point. Ο Nihi ήταν κυρίως που έκανε αυτό για το οποίο μίλησα, οχι εσύ. Απλά το σχόλιο σου: "Ωστόσο, αν και εγώ συμφωνώ μαζί σου ως προς την κατάκριση του υπερκαταναλωτισμού κσι του χρηματοκεντρικού τρόπου ζωής, νομίζω ότι παρουσιάζεις το θέμα σχετικά ρηχά. Ο τύπος είναι, απλά, υπερκαταναλωτής, χρηματοκεντρικός άνθρωπος' δεν υπάρχει κάτι άλλο που να τον χαρακτιρίζει. " <--- ...και πάλι μου φάνηκε σαν κριτική ("ωραίο το έργο σου ΑΛΛΑ.."), και όχι καθαρά έκφραση προτίμησης (μου αρεσε αυτό που έγινε, δεν μου άρεσε εκείνο όπως ήταν). (Edit: Απολογούμαι λοιπόν, διότι φαίνεται να παρερμήνευσα. Μόνο ένα μικρό μέρος του post μου όμως αναφέρεται στο δικό σου σχόλιο) Υ.Γ: Δεν βλέπω λόγο συνέχισης αυτού του θέματος. Έχεις κάθε δικαίωμα να απαγορεύσεις ένα είδος συζήτησης στο Forum σου, αλλά σε παρακαλώ να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Κατά την γνώμη μου, δεν έγινε τίποτα που να πλησιάζει στην διαμάχη ή τον διαξιφισμό μεταξύ εμού και κάποιου άλλου poster. Αν επιμένεις, απλά δεν θα ξανασυζητήσω απόψεις σε αυτό το forum. Edited August 10, 2005 by Sabrathan Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted August 10, 2005 Share Posted August 10, 2005 Εκείνο που σου λέω (και έχω πει και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις που γίνονται κριτικές σε διηγήματα) είναι απλό: Πες τη γνώμη σου χωρίς να "χτυπάς" τις γνώμες των άλλων. Με συγχωρείς πολύ, αλλά εγώ το ποστ σου μετά από το ποστ του Νιχίλιο το είδα ως ένα ποστ που είχε σκοπό να "αποκρούσει" την άποψη του Νιχίλιο, και δεν το θεωρώ ευγενικό. Ο άλλος έγραψε τη γνώμη του. Μπορεί να είχε άδικο σε αυτό που έγραψε, μπορεί να είχε δίκιο. Μπορεί να είχε επιχειρήματα, μπορεί όχι. Αυτό είναι άλλο θέμα. Απλά, άστον να έχει την άποψή του. Στις κριτικές των διηγημάτων γενικά, αν παρατηρήσεις και σε άλλα τοπικ, προσπαθούμε να διατηρούμε αυτό τον κώδικα ευγένειας. Αν θέλεις debate, υπάρχει το φόρουμ Φιλοσοφία, υπάρχει το φόρουμ Φανταστική Λογοτεχνία κτλ. Μπορείς να συζητήσεις όσο θέλεις εκεί. Και μην παρεξηγούμε κάθε πράγμα που μας λένε οι mods. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrathan Posted August 10, 2005 Share Posted August 10, 2005 (edited) Αφού το βλέπεις έτσι, όσο και αν διαφωνώ μαζί σου στο τι ακριβώς έλεγε το ίδιο μου το post μου, δεκτό. Θα προσέξω να μην επαναληφθεί στο μέλλον. Φαίνεται πως μέχρι και τώρα, πάντως, δεν έχεις εξετάσει το τι ακριβώς γράφω αλλα μόνο το ύφος. Για να κλείσει το θέμα πάντως, δεν άσκησα κριτικη στο κείμενο, ούτε επέβαλα την άποψη μου γι'αυτό. Ήθελα μόνο να διαχωρίσω την κριτική από το τι "αρεσει" στον καθ'ένα. Πιστεύω πως είναι δυο πολύ διαφορετικά πράγματα. Πάντως δεν καταλαβαίνω ακόμα γιατί έστω και έμμεσα, Βάρδε, ισχυρίζεσαι ότι δεν ήμουν ευγενικός στα posts μου. Για να είμαι ειλικρινής, νομίζω πως ο δικός σου τρόπος είναι αρκετά πιεστικός σε μερικά σημεία. Ούτε "παρεξήγησα κάθε πράγμα που λένε οι Mods", ούτε θα το "γαμήσω" και δεν "θα κάνω καθόλου κριτική." Τελικά, θα ήθελα να ξέρω και ο Nihillio πως ακριβώς νοιώθει (δικό του θέμα είναι άλλωστε αν έχει κάποιο παράπονο), αν αγνοήσουμε τα δικά σου posts. Αν μπορείς και δεν βαριέσαι να στείλεις ενα PM, Nih, θα το εκτιμούσα. I rest my case. Edited August 10, 2005 by Sabrathan Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Fingolin Posted August 16, 2005 Share Posted August 16, 2005 Βασικα εμενα μου αρεσε.Φυσικα τι μπορω να ξερω εγω? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 16, 2005 Share Posted August 16, 2005 Τελικά, θα ήθελα να ξέρω και ο Nihillio πως ακριβώς νοιώθει (δικό του θέμα είναι άλλωστε αν έχει κάποιο παράπονο), αν αγνοήσουμε τα δικά σου posts. Αν μπορείς και δεν βαριέσαι να στείλεις ενα PM, Nih, θα το εκτιμούσα. Τώρα που ξαναμπαίνω internet (Το έχω ψιλοκόψει στις διακοπές...) βλέπω να έχει στηθεί καυγάς. Για να απαντήσω όσο πιο Λακωνικά μπορω: Δεν εκφράζω προτιμήσεις, απλά κάποιες επιγραμματικές παρατηρήσεις για το πως θα μπορούσε να βελτιωθεί το κείμενο (κάτι που θεωρώ βασικό σκοπό της κριτικής). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blade master Posted September 11, 2005 Share Posted September 11, 2005 Πραγματικά μου άρεσε πάρα πολύ! Γρήγορη και έντονη γραφή, και αρκετά πρωτότυπη ιστοριούλα... (όπως είπα και στο ΙΡΨ, οι επιρροές από Fight Club είναι εμφανέστατες - χωρίς βέβαια να είναι κατι κακό) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 3, 2006 Share Posted February 3, 2006 Είναι άρρωστο. Και άσκοπο. Και πολλά ακόμα επίθετα απο άλφα (στερητικό ή μή). Τα λεγόμενα αυτά και μόνο του συγγραφέα δίνουν στην ιστορίούλα αυτή ένα λόγο να φιλοξενήθει στο spotlight. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guardian of the RuneRing Posted August 29, 2006 Share Posted August 29, 2006 (edited) μ: Πολύ ωραίο. Δυνατό και με γρήγορη πλοκή που σε τραβάει. Το τέλος είναι προκλητικό και έξυπνο. I smell Opeth ? Edited August 29, 2006 by Guardian of the RuneRing Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.