heiron Posted August 11, 2005 Share Posted August 11, 2005 Οσον αφορα το φαντασυ,η λυση ειναι μαλλον ευκολη.Οι ηρωες ειναι ευγενεις και δεν δουλευουν,η εστω ειναι αγροτες/πολεμιστες. Στην εφ υπαρχει μεγαλυτερη ποικιλια αν και βρισκω πως οι περισσοτεροι ειναι επιστημονες. Εσεις τι επαγγελματα δινεται στους ηρωες σας?Ειναι τα δικα σας,καποιων γνωστων σας,τελειως ασχετα? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted August 11, 2005 Share Posted August 11, 2005 Ω, μην το ισοπεδώνουμε τώρα το fantasy... δεν είναι μόνο τόσο απλό... Μπορεί ο ήρωας να είναι σιδεράς, μπορεί να είναι εφοριακός, μπορεί να είναι υπηρέτης/σκλάβος, μπορεί να είναι τσαρλατάνος/ζητιάνος, μπορεί να είναι γιατρός, μπορεί να είναι ιερέας..... υπάρχουν πάρα πολλά ;) Εγώ δίνω επαγγέλματα στον κάθε χαρακτήρα την στιγμή που δημιουργείται αυτός μέσα στο κεφάλι μου. Αποτελεί ένα βασικό μέρος της προσωπικότητας του χαρακτήρα, καθώς -συνήθως- καθορίζει ταυτόχρονα την κοινωνική του τάξη και συνεπώς την συμπεριφορά του και την γενικότερη ιδεολογία του. Ένας αγρότης για να είναι αληθοφανής χαρακτήρας, ε δεν θα μιλάει 5 γλώσσες, ούτε θα κρύβει σούπερ σπαθιά στην ντουλάπα του, ούτε θα είναι ευγενικός και "πολιτισμένος"/στυλάτος. Τώρα θα μου πείτε, και τι ενδιαφέρον έχει ένας χαρακτήρας που δεν διαφέρει από τους γύρω του; Ε ξέρω γω... ό,τι θέλουμε γράφουμε στο κάτω κάτω, δεν μας απαγορεύει κανένας και τίποτα Επίσης μπορεί να δώσω ένα επάγγελμα σε έναν χαρακτήρα μου, όχι για να μου βγει σωστά η προσωπικότητά του, αλλά για να μου βγει σωστά η πλοκή. Δηλαδή κάνω εναν συμβιβασμό, κατά κάποιο τρόπο, ώς προς τον χαρακτήρα και να έχω μια πιο "ευέλικτη" πλοκή, με περισσότερες επιλογές στα χέρια μου, αφού στο κάτω κάτω εγώ επιλέγω ποιες επιλογές θα έχω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted August 11, 2005 Share Posted August 11, 2005 Όταν γράφω sci fi σχεδόν πάντα κολλάω κάποιον που έχει σχέση με το δικό μου επάγγελμα, γιατι με βοηθάει να αναλύσω κάποια τεχνικά θέματα πανω στους υπερυπολογιστες των διαστημοπλοιων, ωστε να δωσω μια επιστημονική βάση στο πως γίνεται να συμβαίνουν κάποια πράγματα. Η πλάκα είναι όμως πως δεν τον χρησιμοποιώ σαν κεντρικό ήρωα, αλλά σαν "εργαλείο" για να αναλύσω την τεχνολογική "μαγεία" του κόσμου μου. Σε φάντεσυ, οι ήρωες που έχω φτιάξει μέχρι τώρα είναι γενικώς ...ανεπάγγελτοι.. είτε πρώην πολεμιστες, βασιλιάδες, τυχωδιώκτες, ζητιάνοι, πειρατές, κλέφτες, μάγοι..... αλλα αν κάτσω σοβαρά να φτιάξω ένα φάντεσυ κόσμο, προφανώς θα μπούν και πιο "νορμαλ" άτομα. (σοβαρά εννοώ με επιμέλεια)... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted August 11, 2005 Share Posted August 11, 2005 Συμφωνώ με τον Βολσύγιο. (Μίνιμαλ) Αυτό Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted August 11, 2005 Share Posted August 11, 2005 (edited) Nαι, ναι, SF ueber alles! ... Αφήστε μας ρε κι εμάς τους φαντασάδες μια θέση σ'αυτόν τον κόσμο!!! Άντε!!! King Volsung heiron = Χριστιανοί = Λιοντάρια Ρε DD αυτό το (Mίνιμαλ) χάλασε όλο το μινιμαλισμό! Οι Μούσες μαζί σας, φαντασάδες -Ορφέας Edited August 12, 2005 by Orpheus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted August 12, 2005 Share Posted August 12, 2005 ...εντάξει Ορφέα, το ποιάσαμε το υπονοούμενο χμμμ... τα thumbup και thumbdown ήταν συνήθιο όμως στις ρωμαικές αρένες (το τελευταίο τοιχος του πολιτισμου) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted August 12, 2005 Share Posted August 12, 2005 (edited) Μα, ακριβώς εκεί αναφερόμουν! (η αρχική ιδέα είναι © 2000-05 by Deodonus, all rights preserved ) Edited August 12, 2005 by Orpheus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Esteldor Posted August 12, 2005 Share Posted August 12, 2005 Επαγγελμα? Το κορυφεο επαγγελμα ειναι..... ΑΕΡΓΟΣ! Οι περισσοτεροι ηρωες σε αυτα που γραφω εχουν γενηθει για να γινουν ηρωες ετσι δεν εχουν επαγγελμα αλλα περισσοτερο εχουν κατι σαν... ιδιοτητα που τους επιτρεπει να μαθαινουν η μαλλον να βρισκουν στοιχεια που θα τους βοηθησουν να νικησουν. Ναι οι περισσοτεροι ειναι δημοφιλη προσωπα. Κατα πασα πιθανοτητα ευγενης η καλοι στρατωτες Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted August 12, 2005 Share Posted August 12, 2005 Το να είσαι ευγενής δεν είναι επάγγελμα. Είναι κοινωνική θέση. Τώρα, θα μου πείτε γιατί τόσοι χαρακτήρες είναι ευγενείς; Γιατί απλά είναι αυτοί που μπορούν να επηρεάσουν περισσότερο τα γεγονότα και να κάνουν όντως κάτι σημαντικό. Προτιμώ αυτό από τον άσχετο χωρικό που "όλως τυχαίως" έγινε ο σωτήρας του κόσμου, όπως επίσης προτιμώ τους ευγενείς από ήρωες τύπου Ρόμπερτ Λάνγκτον, που για κάποιο "μυστηριώδη λόγο" πρέπει να βασίζονται όλα επάνω τους χωρίς οι ίδιοι να έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Εν ολίγοις, πιστεύω ότι η ίδια η ιστορία σού δείχνει τι χαρακτήρες πρέπει να χρησιμοποιήσεις. Αν γράφεις για έναν πόλεμο, ε, μαντέψτε, θα έχεις στρατιωτικούς για κεντρικούς χαρακτήρες. Αν γράφεις για την εξερεύνηση ενός μυστηριακού τόπου, θα έχεις μυστικιστές. Αν γράφεις για μια νέα επιστημονική ανακάλυψη, θα έχεις επιστήμονες, και πάει λέγοντας. Τα επαγγέλματα είναι, ουσιαστικά, άπειρα. Αλλά δεν είναι τα ράσα που κάνουν τον παπά. Ένας καλοφτιαγμένος χαρακτήρας είναι καλοφτιαγμένος ό,τι κι αν επαγγέλεται. Τώρα, αυτό που αναφέρει ο Χείρον για τη φαντασία και την ε.φ., εγώ πραγματικά δεν το βλέπω. Στη φαντασία βλέπω ένα κάρο επαγγέλματα: από ιερείς μέχρι πειρατές, από κατασκόπους μέχρι φιλοσόφους, από δολοφόνους μέχρι διπλωμάτες. Και στην ε.φ. βλέπω επίσης άλλα τόσα. Κι αν το σκεφτείτε, τρομαχτικές διαφορές δεν υπάρχουν. Τα επαγγέλματα είναι όλα πάνω-κάτω τα ίδια, αφού οι ανθρώπινες ανάγκες είναι παρόμοιες. Απλά, στη φ. θα έχεις έναν "μυστικιστή" ενώ στην ε.φ. έναν "επιστήμονα", ή στην ε.φ. θα έχεις έναν τύπο που δουλεύει σε μια επιχείρηση μετάλλων ενώ στη φ. έναν κλασικό σιδερά: σιγά τη διαφορά. Η λίστα με τα επάγγελματα δεν τελειώνει, και ποτέ δεν καταφέρνω να χρησιμοποιήσω όλα τα πιθανά επαγγέλματα στα βιβλία μου, αλλά χρησιμοποιώ πολλά, έως και πάρα πολλά. Και τελευταία έχω ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ιερείς, που γενικά δε νομίζω ότι τους δίνεται πουθενά η βάση που θα έπρεπε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Esteldor Posted August 12, 2005 Share Posted August 12, 2005 Το να είσαι ευγενής δεν είναι επάγγελμα. Είναι κοινωνική θέση. <{POST_SNAPBACK}> Exei ginei kai auto epaggelma barde. exei ginei... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sabrathan Posted August 12, 2005 Share Posted August 12, 2005 Το να είναι κάποιος χαρακτήρας ευγενής, πέρα απο επάγγελμα ή απασχόληση, σημαίνει πως μπορεί τις περισσότερες φορές να ζήσει χωρίς να δουλεύει. Όχι επάγγελμα, αλλά πιθανή αιτία απαλλαγής. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted August 12, 2005 Share Posted August 12, 2005 Εμένα μ'αρέσουν οι ευγενείς με αυτό το υφάκι το ψιλο-ψωνίστικο/υπεροπτικό/σνομπικό/κλπ. ( ). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted August 12, 2005 Share Posted August 12, 2005 Εμένα μ'αρέσουν οι ευγενείς με αυτό το υφάκι το ψιλο-ψωνίστικο/υπεροπτικό/σνομπικό/κλπ. ( ). <{POST_SNAPBACK}> να πω την αλήθεια, το ....χοντρο-σνομπίστηκο και εθιμοτυπικό ενώς Μενλινμπόνιου το βρίσκω κορυφαίο.... Το καλό με τους ευγενείς είναι πως ναι μεν δεν επαγγέλονται κάτι, όμως έχουν άπειρο χρόνο να μάθουν τέλεια , αρκετά πράγματα (απο ξιφομαχία και τοξοβολία μέχρι μαγεία), έτσι σίγουρα έχουν να δώσουν πολύ περισσότερφα απο ένα τυχαίο χωρικό που θα χρησιμοποιηθεί σε μια μάχη μόνο και μόνο για "μπούγιο" (ωστε με το θάνατό του να καλύψει κάποιον σπουδαιότερο). Εχουν πέσει βιβλία στα χέρια μου, που ο χωρικός που...σώζει τον κόσμο, και στο τέλος κερδίζει και την πριγκίπισσα, δείχνει πιό ευγενής και καλλιεργημένος (και άριστος πολεμιστής...φυσικά) κι απο τους ευγενείς!!!!!!!!! αυτό το βρίσκω λιγάκι κουτό.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted August 12, 2005 Share Posted August 12, 2005 Εμένα μ'αρέσουν οι ευγενείς με αυτό το υφάκι το ψιλο-ψωνίστικο/υπεροπτικό/σνομπικό/κλπ. ( ). <{POST_SNAPBACK}> Αυτό είναι το κλισέ. His/her nose is too high in the air, etc. Αλλά ό,τι είναι κλισέ και θεωρείται μοτίβο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, ούτε στους αληθοφανείς χαρακτήρες. Ένας ευγενής μπορεί να έχει ό,τι προσωπικότητα θέλεις εσύ να του δώσεις. Μπορεί να είναι ακόμα και μετριόφρων ή ντροπαλός, ή μυστικιστής, ή μεγάλος πολεμιστής, ή επιστήμονας. Είναι αυτό που είπε κι ο brave: επειδή οι ευγενείς δεν έχουν ανάγκη να δουλεύουν, ασχολούνται με άλλα πράγματα και γίνονται πολύ καλοί σε αυτά... εκτός, βέβαια, αν είναι τεμπέληδες. Ναι, υπάρχουν και τεμπέληδες ευγενείς, προφανώς, όπως και άνθρωποι κάθε άλλης κοινωνικής τάξης. Βασικά, το να βάζεις τους χαρακτήρες σε κουτάκια λόγω επαγγέλματος ή κοινωνικής τάξης δε μου φαίνεται και πολύ σωστό. Είναι αυτό που γίνεται στο μεγαλύτερο μέρος της κακής λογοτεχνίας. Όλοι οι πολεμιστές είναι γενναίοι, όλοι οι μυστικιστές είναι κοκαλιάριδες κι αδύναμοι, όλοι οι ευγενείς είναι ψώνια, όλοι οι τυχοδιώκτες είναι αγαπητοί από τις δεσποσύνες, όλες οι δεσποσύνες είναι καλές και ενάρετες, κ.ο.κ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted August 13, 2005 Share Posted August 13, 2005 Ωραίο θέμα χείρωνα! Εχεμ... δεν το είχα καταλάβει ποτέ πριν αλλά τώρα που το σκέφτομαι εγώ σχεδόν πάντα (με ελάχιστες εξαιρέσεις) έχω για πρωταγωνιστές ευγενείς. Νομίζω για όλους τους λόγους που έγραψαν τα παιδιά πιο πάνω... μπορούν να επηρεάζουν πολύ πιο έντονα τον κόσμο που ζούν (και την πλοκή της ιστορίας μου χε χε) δεν χρειάζονται να δουλεύουν, οπότε έχουν μεγάλα περιθώρια να ασχολούνται με άλλα πράγματα στα οποία γίνονται πολύ καλοί και για έναν ακόμα λόγο... γιατί έχουν συνήθως σημαντικές γενίες πίσω τους που είναι οτι πρέπει για οικογενειακές κατάρες (έχω μια αδυναμία στην τραγικότητα) ή για κάποιο μεγάλο κληρονομικό χάρισμα (εδώ το καλό μέντιουμ ) και γιατί μου αρέσει να περιγράφω ψυχολογικά τους ήρωες μου και το να πρέπει να είναι αντάξιοι του παρελθόντος τους ή να μισούν το καθήκον τους και διαφόρα τέτοια με ιντριγκάρει πολύ! Αλλά πρέπει να έχουν κάτι διαφορετικό να μην υπάρχουν κλισέ, έχει δίκιο ο βάρδος, γιατί αλλιώς είναι βαρετοί και δεν έχουν ενδιαφέρον... ποσά διαφορετικά πράγματα στην υπόθεση μπορείς να περιμένεις απο έναν κλισέ χαρακτήρα? Σχεδόν τίποτα! Και άν όντως υπάρχει κάτι διαφορετικό, πόσες πιθανότητες έχεις να αντέξει κάποιος να διαβάσει όλα τα κλισέ σου μέχρι να φτάσει στο διαφορετικό? θα έχει πιθανότατα βαρεθεί στις πρώτες σελίδες και θα το παρατήσει μισό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted August 13, 2005 Share Posted August 13, 2005 Και για το άλλο ερώτημα... αν βάζω επαγγέλματα γνωστών μου, εξαρτάται. Γενικά μου αρέσει το μυστήριο... δηλαδη εμπνεύομαι απο ανθρώπους ή καταστάσεις που ξέρω, που ίσως έχει ακούσει, που μπορεί να μου έκαναν εντύπωση και σαν χαρακτήρες οι ήρωες μου μπορεί να έχουν στοιχεία απο αυτούς, αλλά δεν μου άρεσει να είναι πολύ προφανές. Το βρίσκω καπως στείρο να βάλεις έναν πραγματικό άνθρωπο με ένα πραγματικό επαγγέλμα σε ενα φαντασυ μυθιστόρημα. Πολλές φορές τους παρουσιάζω όπως εγω τους βλέπω ή όπως θα ήθελα να είναι, ποτέ όμως όπως είναι πραγματικά. Το επαγγέλμα είναι πολλές φορές για μένα κάπως ανεξάρτητο και οχι πολύ σημαντικό, γιατί δεν είναι αυτό που πραγματικά κάνουν γιατί το θέλουν αλλά γιατί απλά χρειάζονται τα χρήματα. Και στον φαντασυ κόσμο μου επειδή είναι ας πούμε μεσαιωνικός δεν είναι αυτοσκοπός ή τόσο απαραίτητο το επάγγελμα όπως στην τωρινή ας πούμε εποχή. Βέβαια απο την άλλη το να γράφεις για επαγγέλματα ή άλλα στοιχεία, που ξέρεις σου δίνει μεγάλες δυνάτοτητες γιατί ήδη γνωρίζεις πολλά και γράφεις πολύ πιο εύκολα με λιγότερα λάθη. Αλλά εγω προσωπικά ιντριγκάρομαι να παρουσιάζω χαρακτήρες, προσωπικότητες και στις περιπτώσεις που χρησιμοποιώ την ιδέα απο έναν άνθρωπο που ξέρω, τότε συνήθως είναι απο κάποιον κοντινό μου φίλο και το ξέρει μόνο αυτός... Μου φαίνεται πιο δίκαιο έτσι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted August 24, 2005 Author Share Posted August 24, 2005 Έκανα αμέριμνος τα μπάνια μου και εσείς με καταδικάζετε ερήμην στα λιοντάρια?!!? Ορφεα λίγο...σεβασμό στους μεγαλύτερους !Άντε μην τα πάρω! Anyway...Δεν είπα ότι η εφ είναι ανώτερη από το φαντασυ, ούτε το θέμα μας ειναι τα κλισε των επαγγελμάτων-αν υπάρχουν. Μιλάω γενικά για επαγγέλματα. Μου ήρθε η ιδέα γιατί δουλεύω ένα διήγημα εφ αλλά δεν ήξερα τι επάγγελμα να δώσω στον ήρωα. Στην υπόθεση απλά του συμβαίνει κάτι "περίεργο" χωρίς να συνδέεται με κάποια εφεύρεση του η θεωρία του. Άρα δεν είναι απαραίτητο να είναι επιστήμονας. Το όλο στυλ του διηγήματος θυμίζει λίγο Ντικ και λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα του κοντινού μέλλοντος. Μάλλον θα του δώσω ένα άσχετο καθημερινό επάγγελμα. Οι ευγενεις είναι οι κυριες μορφές στο φαντασυ για τους λόγους που αναφέρατε. Ο Μαρτιν ας πούμε εχει ενα σωρο ηρωες και ολοι σχεδον ειναι ευγενεις.Αλλα το Ασμα της Φωτιας και του Παγου ειναι-αν οχι (ψευδο)Ιστορια-επος.Και στα επη μιλαμε για βασιλιαδες και πριγκηπισσες και ιπποτες. Στον πολεμο βεβαια δεν χρειαζεται καποιος να ειναι πριγκηπας η ιπποτης.Μπορει να ειναι οτιδηποτε,να παει στον πολεμο οπως ολος ο κοσμος και να διακριθει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Ας ξεθάψω κι αυτό το πολύ ενδιαφέρον θέμα. Πολλά νέα μέλη, πολλοί που δεν είχαν απαντήσει εδώ, ας το ξαναθυμηθούμε! Συζητήστε! . Πόσο ρόλο παίζει το επάγγελμα των ηρώων στις ιστορίες σας; Ξεκινάτε απο κει ή καταλήγετε εκεί; Μήπως η απουσία επαγγέλματος είναι κι αυτή ένα θέμα απο μόνη της; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted December 5, 2006 Author Share Posted December 5, 2006 Τριλ,λες τους αλλους αλλα θα μπορυσες...εχμ...να επις και εσυ δυο λογακια! "Στον πολεμο βεβαια δεν χρειαζεται καποιος να ειναι πριγκηπας η ιπποτης.Μπορει να ειναι οτιδηποτε,να παει στον πολεμο οπως ολος ο κοσμος και να διακριθει." Αυτη η προταση ειναι η πιο βασικη που ειπα εδω.Δηλαδη,ενταξει,εχουμε ας πουμε μια ιστορια επικου φαντσυ οπου ξεσπαει ενας πολεμος και μπλα μπλα μπλα.Ο ηρωας κατατασεται στο στρατο.Μπορει να γινεται και μισθοφορος.Αλλα τι ηταν πιο πριν;Μιλαω για συνηθισμενα επαγγελματα σε παλαιοτερες εποχες-ισως.Πχ που ειναι ο φουρναρης ηρωας;Ο τσαγκαρης;Ο ραφτης;Ο υπαλληλος καθαριστηριου(στην αρχαια ρωμη υπηρχαν κατι σαν καθαριστηρια,πλυστρες με ουρα που ξεπλεναν τα ρουχα),κτλ κτλ? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Εγω δε λέω γιατι ως επι το πλείστον τα επαγγέλματα των χαρακτήρων δεν έχουν και τόσο σημασία στην πλοκή, γι αυτό . (όχι οτι έχω γράψει και πάρα πολλά βέβαια). Νομίζω έχεις δίκιο όμως σε αυτό που λες. Εϊναι όντως λογικό όταν πιάνεις τέτοιου είδους ιστορίες να μένεις στους συνήθεις πρωταγωνιστές - στρατιώτες, ευγενείς κτλ - αλλά νομίζω κρύβονται πολλές ιστορίες σε κάτι τέτοιες "ξεκάρφωτες" ιδιότητες (και όχι απαραιτητα του στυλ "αθώος φούρναρης δηλητηριάζει τον αρχικακο με το ψωμάκι και γίνεται ο ήρωας της ημέρας ). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Celestial Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Για μενα το επαγγελμα ( η η ιδιοτητα - εκπαιδευση ) ενως χαρακτηρα ειναι κατι πολυ καταλυτηκο στη φυση του παντως γιατι κακα τα ψεματα οταν κανεις κατι για πολυ καιρο ( η εκπαιδευεσε για να το κανεις ) αλλαξει τον τροπο που "βλεπεις" το κοσμο γυρω σου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Εμένα πάλι μαρέσουν οι ψαράδες, οι καπεταναίοι, οι θαλασσίνοι γενικά, οι αγρότες και τα πάσης φύσεως "φυσιολογικά επαγγέλματα". Και συνήθως με αυτά παίζω κιόλας. Συχνά τα θεωρώ και σημαντικά για την ιστορία κι εντάξει, άλλες φορές όχι. Όμως πάντοτε είναι πολύ σημαντικά στο χτίσιμο του κόσμου και προσθέτουν στη στερεότητά του αλλά και στην ατμόσφαιρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.