sandy1dritsakou Posted October 1 Share Posted October 1 (edited) ΤΙΤΛΟΣ ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ Κυριακή Δριτσάκου ΛΕΞΕΙΣ 1500 ΕΙΔΟΣ Δυστοπία Για τον 63ο Διαγωνισμό Σύντομης Ιστορίας ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΟΙ.doc Edited October 1 by sandy1dritsakou 7 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αθανάσιος Posted October 16 Share Posted October 16 Καλή επιτυχία! Spoiler Πλοκή: «Τρέχει» σε όλο το κείμενο και ενώνει τη δράση. Βγάζει μονόπρακτο, κάτι που δεν είναι κακό. Ίσως κάποια σύλληψη αντιφρονούντα με τη σχετική αγωνία του τί θα πάθει – τί θα του κάνουν, να το πήγαινε ακόμη πιο ψηλά. Όμως και έτσι, είναι μια χαρά. Χαρακτήρες: Όμορφα δοσμένοι. Στέκονται σωστά. Τους βλέπω χαρακτήρες σε θεατρικό. Περιγραφές / Κοσμοπλασία: Πάρα πολύ καλή Η δυστοπία και το πολιτικό, αντικαθεστωτικό μήνυμα, θεωρώ, ότι περνά στον αναγνώστη. Διάλογοι: Καλή απόδοση. Ξετυλίγουν ένα παλιό μυστήριο δίνοντας κάθε φορά και ένα κομμάτι του παζλ, με αποτέλεσμα να ανοίγει την αναγνωστική όρεξη του αναγνώστη, που θέλει να μάθει τί τελικά έχει παιχτεί. Τίτλος: Πετυχημένος. Διεκπεραίωση: Είσαι στο θέμα. Η γύμνια εδώ είναι και σαρκική, αλλά και ηθική και πολιτική. Ωραία ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roubiliana Posted October 16 Share Posted October 16 (edited) Spoiler Τίτλος καλός αλλά δεν δίνει πλήρως την αίσθηση της ανατριχίλας. Πλοκή ανατριχιαστική ιστορία, ίσως να κόλλησα λίγο στο πως δεν πεθαίνουν όλοι ομαδικά χωρίς δέρμα Χαρακτήρες ζωντανοί κι ενδιαφέροντες Καλή επιτυχία! Edited October 16 by Roubiliana Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
John Ernst Posted October 16 Share Posted October 16 καλή επιτυχία! Spoiler τι μου άρεσε: η γλώσσα σου, οι περιγραφές σου. ο λόγος σου είναι δυνατός, συνεπαίρνεις τον αναγνώστη. Έντονες οι αισθήσεις του πρωταγωνιστή. Μπαίνεις σε έναν κόσμο αναζήτησης, νιώθεις τα γιατί του, μπαίνεις μέσα στον ψυχισμό του και κυρίως κάνεις τον αναγνώστη να ζήσει μέσα στην κοσμοπλασία σου. τι δε μου άρεσε: οι υπόλοιποι χαρακτήρες ήθελαν λίγο περισσότερη ανάπτυξη, καθώς και ο κόσμος που ζούσαν οι άνθρωποι με το δέρμα. Επίσης, επειδή το φαινόμενο που παρουσιάζεις είναι ελαφρώς εκτός λογικής, το να το ερμηνεύεις με ένα μηχανισμό εξουσίας εξουσιαζόμενων μου έδωσε μια αίσθηση μη ικανοποίησης για τη λύση του μύθου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kriton Posted October 17 Share Posted October 17 (edited) Κυριακή, καλή επιτυχία Spoiler Πολύ "δυστοπική" η δυστοπία σου. Ωραία χρήση της γλώσσας, καλές περιγραφές. Καλός ο τρόπος της σταδιακής φανέρωσης της αλήθειας. Από εκεί και πέρα, κάπου η πλοκή αφήνει κάποια / αρκετά σκοτεινά σημεία και κενά. Δεν είναι ξακάθαρο - ο πρωταγωνιστής είναι απογυμνωμένος ή δεν είναι; Αν είναι γιατί τον ξενίζει η εικόνα; Αν δεν είναι γιατί και πως βρίσκεται ανάμεσα στους "απογυμνωμένους" ενώ η φυλή του δέρματος κρύβεται; Πως ενώ όλοι είναι στην κοινωνία "απογυμνωμένοι", βλέπει τη μητέρα του και ταράζεται, σαν να μην είχε δει ξανά; Ο βιβλιοθηκάριος γιατί "συμπαρίσταται" και του φανερώνει; Ποιο το κίνητρό του; Γενικά μου δίνει μία αίσθηση ότι ήθελε να το δουλέψεις λίγο πιο πολύ, γιατί ενώ έχεις καλή ιδέα και καλά υλικά, κάπου η υλοποίηση το αδικεί λιγάκι. Edited October 17 by Kriton Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nick V. Posted October 18 Share Posted October 18 Spoiler Ως είδος, νομίζω θα το έλεγα τρόμο, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια. Κατά τα άλλα, καλογραμμένο και στο στυλ σου. Μπορώ να πω ότι μου άρεσε πολύ. Προσωπικά είμαι της άποψης πως κάθε μια/ένας από εμάς που γράφει μια ιστορία δίνει μέσα στο κείμενο μόνο όσες λεπτομέρειες ή εξηγήσεις κρίνει πως είναι απαραίτητες. Οι ενστάσεις πάνω σε μια τέτοια επιλογή, όταν είναι επιλογή -καλή ή κακή, δεν έχει σημασία-, είναι σαφώς αναμενόμενες, μια και κάθε αναγνώστης φιλτράρει το κείμενο από την δική του, προσωπική ματιά. Η δική μου θέση ως αναγνώστης -εδώ και πολύ καιρό- είναι να μένω στο κείμενο και να αναρωτιέμαι αν λειτουργεί για μένα ως έχει. Στην προκειμένη περίπτωση, λοιπόν, ναι, λειτουργεί ως έχει. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted November 1 Share Posted November 1 Καλημέρα Κυριακή Spoiler Πλοκή: Η πυρηνική ιδέα είναι πράγματι συγκλονιστική. Ένας κόσμος όπου όλοι είναι γδαρμένοι για λόγους ελέγχου, έχοντας επιλύσει επιστημονικά τα πρακτικά και βιολογικά προβλήματα που θα προκαλούσε αυτή η απογύμνωση. Ένας κόσμος όπου αυτό αποφασίστηκε από κυβερνήσεις. Δεν κατάλαβα ωστόσο πως και γιατί πέθανε η μητέρα του. Εφόσον όλοι είναι γδαρμένοι και ένα πλήθος από τέτοιους ανθρώπους κατακλύζει πλέον τις πόλεις, σημαίνει ότι δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος για τη ζωή κάποιου με τη διαδικασία. Η μητέρα του ήταν ιδιαίτερη περίπτωση; Κάτι πήγε στραβά με την απογύμνωσή της ή πέθανε για άλλο λόγο; Θα ήθελα να το εξηγούσε αυτό το διήγημα. Χαρακτήρες: Δεν έχουμε χρόνο να τους δούμε καθαρά αλλά λειτουργούν σωστά στα πλαίσια που τους δίνεις. Θα ήθελα περισσότερη έκταση, εγώ προσωπικά, και περισσότερο εμβάθυνση. Αλλά πάντα κάτι τέτοια ζητάω. Εν τω μεταξύ εγώ υπέθεσα ότι και ο ίδιος είναι με το δέρμα του μέχρι που τον έδιωξαν από τη φυλή του δέρματος. Γλώσσα: Καλή και κατά τόπους ποιητική. Διεκπεραίωση: Γυμνό και πιο γυμνό δεν έχει. Είπαμε, ο γδαρμένος δεν έχει κανένα μυστικό. (Οι φίλοι μας οι Αζτέκοι είχαν μια τεχνική όπου μπορούσαν οι ιερείς να γδάρουν κάποιον και να επιβιώσει της διαδικασίας. Μάλιστα σε κάποιες τελετές φορούσαν το δέρμα του γδαρμένου και χόρευαν. Τροφή για το μυαλουδάκι σου Κυριακή....?) Καλή επιτυχία και ευχαριστούμε για τη συμμετοχή! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
gismofbi Posted November 8 Share Posted November 8 Καλή επιτυχία Κυριακή! Spoiler Ανατριχιαστικό το διήγημα σου. Σκληρό, με κάποιες έντονες εικόνες και περιγραφές που ήταν πολύ ζωντανές. Μου άρεσε η αλληγορία του κειμένου σου και κάποιες υπόγειες φιλοσοφικές ανησυχίες που περνά. Ωστόσο θέλει ένα ακόμα χτενισματάκι για μικρολαθάκια ορθογραφικά, καθώς και λίγο περισσότερη εμβάθυνση στον πρωταγωνιστή για να μάθουμε πράγματα για τον ίδιο και τα κίνητρά του. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
B MOVIES Posted November 10 Share Posted November 10 Καλη επιτυχια Σαντυ!!! Spoiler Μου αρεσε και ηθελα να σου πω οτι βγαζει στοιχεια τρομου και τι θελω να πω, βγαζει στοιχεια τρομου οχι τοσο πολυ με το θεμα αλλα με την ατμοσφαιρα που εχεις φτιαξει!!!ενας τετοιος κοσμος ειναι σχεδον εφιαλτικος, βγαζει ομως και μια παρομοιωση οτι το θεμα με την γυμνια η απαλλαγη απο το φυσικο μας δερμα ειναι μια καθαρση!!πολυ καλο, το μονο ισως που λιγο με ξενισε ειναι η λεξη κρατος, ισως ηθελε κατι ποιο ουτοπικο, παντως μπραβο! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Γιώργος77 Posted November 10 Share Posted November 10 Καλησπέρα Κυριακή! Spoiler Η ιδέα της Απογύμνωσης μού άρεσε πολύ, καθώς μου έφερε στο νου τη σωματική φρίκη του Κλάιβ Μπάρκερ. Οι περιγραφές είναι καλές, καθώς αποδίδουν με ευαισθησία μια τρομακτική κατάσταση. Απέφυγες την παγίδα του σπλάτερ και εστίασες στην ατμόσφαιρα και στα συναισθήματα του ήρωα. Θα ήθελα, όμως, το κείμενο να ήταν λίγο μεγαλύτερο. Περισσότερες πληροφορίες για την αποτρόπαια κρατική πολιτική, για το «πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε», για την Φυλή του Δέρματος, για τον βιβλιοθηκάριο που και αυτός αναζητεί… κάτι; Από τη στιγμή που επέλεξες να δημιουργήσεις έναν ολόκληρο κόσμο, κι όχι ένα γεγονός ή μια κατάσταση, θα έπρεπε να χρησιμοποιήσεις ολόκληρο το όριο λέξεων που επιτρέπει ο διαγωνισμός. Δύσκολο πράγμα, το ξέρω. Καλή επιτυχία 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
sandy1dritsakou Posted November 15 Author Share Posted November 15 On 11/1/2025 at 11:02 AM, Ιρμάντα said: Καλημέρα Κυριακή Hide contents Πλοκή: Η πυρηνική ιδέα είναι πράγματι συγκλονιστική. Ένας κόσμος όπου όλοι είναι γδαρμένοι για λόγους ελέγχου, έχοντας επιλύσει επιστημονικά τα πρακτικά και βιολογικά προβλήματα που θα προκαλούσε αυτή η απογύμνωση. Ένας κόσμος όπου αυτό αποφασίστηκε από κυβερνήσεις. Δεν κατάλαβα ωστόσο πως και γιατί πέθανε η μητέρα του. Εφόσον όλοι είναι γδαρμένοι και ένα πλήθος από τέτοιους ανθρώπους κατακλύζει πλέον τις πόλεις, σημαίνει ότι δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος για τη ζωή κάποιου με τη διαδικασία. Η μητέρα του ήταν ιδιαίτερη περίπτωση; Κάτι πήγε στραβά με την απογύμνωσή της ή πέθανε για άλλο λόγο; Θα ήθελα να το εξηγούσε αυτό το διήγημα. Χαρακτήρες: Δεν έχουμε χρόνο να τους δούμε καθαρά αλλά λειτουργούν σωστά στα πλαίσια που τους δίνεις. Θα ήθελα περισσότερη έκταση, εγώ προσωπικά, και περισσότερο εμβάθυνση. Αλλά πάντα κάτι τέτοια ζητάω. Εν τω μεταξύ εγώ υπέθεσα ότι και ο ίδιος είναι με το δέρμα του μέχρι που τον έδιωξαν από τη φυλή του δέρματος. Γλώσσα: Καλή και κατά τόπους ποιητική. Διεκπεραίωση: Γυμνό και πιο γυμνό δεν έχει. Είπαμε, ο γδαρμένος δεν έχει κανένα μυστικό. (Οι φίλοι μας οι Αζτέκοι είχαν μια τεχνική όπου μπορούσαν οι ιερείς να γδάρουν κάποιον και να επιβιώσει της διαδικασίας. Μάλιστα σε κάποιες τελετές φορούσαν το δέρμα του γδαρμένου και χόρευαν. Τροφή για το μυαλουδάκι σου Κυριακή....?) Καλή επιτυχία και ευχαριστούμε για τη συμμετοχή! απο την αρχη δεν ειχε δερμα αυτος. Η μητερα του ηταν απογυμνωμενη οπως ολοι. Πεθανε οπως πεθαινουμε κι εμεις, και στον δικο τους κοσμο ο θανατος ηταν φυσικη διαδικασια, δεν ευθυνοταν η απογυμνωση. Οσο ζουσε προσπαθουσε μεσα στο σπιτι να καλυπτει καπως τη γυμνια της. Ο πρωταγωνιστης σοκαριστηκε οταν την ειδε απογυμνωμενη λογω του συναισθηματικου φορτιου απεναντι της. Ως γνωστον με τους ξενους υποτιθεται οτι κραταμε αποστασεις. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cyrano Posted November 15 Share Posted November 15 (edited) Συμφωνώ με τον gismofbi: όντως κείμενο αλληγορικό, με προοπτική. Τα μικρολαθάκια θα τα διόρθωνες και μόνη σου αν το είχες 'χτενίσει' λίγο. Η εμβάθυνση είναι άλλο κομμάτι. Από τη μία εκείνη του χαρακτήρα, αλλά από την άλλη κι εκείνη του ύφους. Χρησιμοποιείς κάποιες κλισέ εκφράσεις και το κλισέ έχει την εξής παράδοξη ιδιαιτερότητα: ενώ στο μυαλό του συγγραφέα αποτελεί ένα 'εύκολο' τρόπο να κάνει τον αναγνώστη να νιώσει οικεία με την ανάγνωση του κειμένου, στην πραγματικότητα τον αποξενώνει, διότι αποτελεί ξένο σώμα. Εμφανίζεται στην ιστορία ως φράση/εικόνα μιας άλλης ιστορίας - στην ουσία μας 'πετάει' έξω από αυτό που διαβάζουμε. Ποιο είναι το μυστικό; Να ξεχωρίζουμε το κλισέ (συνήθως έκφραση) από το σύμβολο. Το σύμβολο μπορεί να είναι πιο υπαινικτικό, να περνάει κάποιες φορές ολότελα απαρατήρητο, αλλά δεν 'πετάει' τον αναγνώστη εκτός ιστορίας. Καλή επιτυχία και συνέχεια. Edited November 15 by Cyrano 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.