Jump to content

Βροχή από αίμα


Nihilio

Recommended Posts

Είδος: τρόμος

Βία; Ναι

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων:

Αυτοτελής; Ναι

Σχόλια: Μάλλον Dead skin mask παρά Raining blood...

 

Πατέρα συγχώρεσέ με γιατί αμάρτησα. Αυτό ψιθυρίζω στον εαυτό μου, καθώς περπατώ στους άδειους δρόμους μιας άδειας από νόημα πόλης. Την σκέφτομαι. Συνέχεια. Πρέπει να βγάλω τις αμαρτωλές σκέψεις από το κεφάλι μου.

Γύρω μου οι αμαρτίες μου χορεύουν σαν τρελές, γυμνά δέρματα με ανθρώπινη μορφή που με περιβάλλουν, με σφίγγουν, με πνίγουν.

Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα αφήσω πίσω τον αμαρτωλό μου βίο. Και μετά είδα εκείνη. Ήταν τόσο λαμπερή, τόσο ζωντανή, με μεταξένια μαλλιά, μάτια που έκαιγαν με ζωή και δέρμα τόσο απαλό σαν μωρού. Καθόταν στην καφετέρια και μιλούσε σε μία φίλη της. Εγώ την παρακολουθούσα σιωπηλός, κουρνιασμένος στη γωνία μου. Και τότε οι απαγορευμένες σκέψεις μπήκαν στο κεφάλι μου. Εικόνες από απολαύσεις απαγορευμένες γέμισαν το μυαλό μου. Πνιγμένος από αυτές σηκώθηκα και έφυγα.

Κι όμως, η εικόνα της ακόμα γεμίζει τα μάτια μου, σαν πέπλο που με τυφλώνει και με οδηγεί στον όλεθρο. Με όλη μου τη δύναμη παρακαλώ το Θεό να μου στείλει ένα μήνυμα, να μου δώσει το κουράγιο να αντισταθώ στις πονηρές σκέψεις. Γιατί με έφτιαξε αδύναμο; Γιατί με έκανε να αμαρτάνω; Μήπως αυτό ήταν πραγματικά το θέλημά Του; Μήπως με έφτιαξε γιατί πρέπει να αμαρτάνω; Γιατί τότε με αφήνει στον πόνο μου; Μήπως και Αυτός είναι σαν κι εμένα; Αμαρτωλός, που απολαμβάνει να θέτει κανόνες στα παιδιά Του, ενώ ξέρει ότι θα τους σπάσουν, και τα παρακολουθεί για να απολαμβάνει τον πόνο τους; Αλλά όχι, δε πρέπει να χάνω την πίστη μου! Είναι ο αγαθός Πατέρας όλων. Σίγουρα δε θα με αφήσει στον πόνο μου και στην αμφιβολία.

Αστράφτει. Οι πρώτες σταγόνες της βροχής πέφτουν γύρω μου. Πάνω μου. Στρέφω το κεφάλι προς τον ουρανό. Η βροχή δυναμώνει. Τώρα πια βρέχει κανονικά. Αλλά όχι όπως συνήθως. Αυτή είναι μια ξεχωριστή βροχή. Μια βροχή σταλμένη από Αυτόν. Ένα μήνυμα. Είναι κόκκινη. Κόκκινη σαν αίμα.

Ευχαριστώ το Θεό για την ευσπλαχνία Του. Έλαβα το μήνυμα. Σφίγγω το μαχαίρι που κρύβω στο πανωφόρι μου και επιστρέφω στην καφετέρια. Αύριο το δέρμα της θα είναι μια ακόμα αμαρτία μου που θα χορεύει γύρω μου.

Edited by Nihilio
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Είσαι psycho, mister!!! :huh:

 

Ωραία η περιγραφή, αλλά τρία πράγματα δε μου κόλλησαν με τίποτα στο στυλ του γραψίματος.

 

 

Καθόταν στην καφετέρια και μιλούσε σε μία φίλη της.

Πνιγμένος από αυτές σηκώθηκα και έφυγα.

...επιστρέφω στην καφετέρια.

 

Το λέω γιατί εκεί που έχεις δυναμώσει το συναίσθημα με τις ωραίες περιγραφές, πετάς αυτές τις 3 πεζότατες προτάσεις και το πωρωσίμετρο καταποντίζεται αμέσως! Άμα τα αλλάξεις κάπως πιστεύω θα βγει πολύ καλό!

 

Μου θύμησε τα "λουλούδια" μιας ιστορίας του Northe. :blackcat:

Link to comment
Share on other sites

Πολύ καλό. Εμένα δεν με ενόχλησε το θέμα της καφετέριας. Οι απορίες του εξαιρετικές...

Έχει σαλέψει το παλικάρι. Harmonium σου λέει μετά... Βρε... γίνετε Sensates...

Link to comment
Share on other sites

Elsanor, τα μεγάλα εσωτερικά ζητήματα πάντα από κάτι τέτοια πεζά καθημερινά πράγματα ξεκινάνε. Και ναι, θύμιζε αρκετά τα λουλούδια, κυρίως επειδή και τα δύο ήταν flash fiction με παρόμοιους πρωταγωνιστές.

Link to comment
Share on other sites

Τέτοια κάνεις στις διακοπές σου; ΓΟΥΣΤΑΡΩ. Remember: Όποιος λέει ότι μιλάει στο Θεό, προσεύχεται. Όποιος λέει ότι του μιλάει ο Θεός, είναι τρελός.

Link to comment
Share on other sites

Όποιος προσεύχεται είναι λίγο τρελός έτσι κι αλλιώς...

(χι, το τι ορίζουμε ως τρέλα είναι εντελώς υποκειμενικό, κι έτσι γράφω μια πρόταση που έχει νόημα μόνο για το δικό μου ορισμό) :spam:

Link to comment
Share on other sites

Γκλουπ :crybaby:

 

Ωραία με έχεις τρομοκρατήσει αρκετά θα έλεγα....

Ωραίο ήτανε όμως, ανατριχιαστικό.

 

κι αυτό που γράφεις στην αρχή για το δέρμα της "απαλό σαν μωρού" ενώ στην αρχή που το διαβάζεις λες "γλυκανάλατο" όταν φτάνεις στο τέλος είναι πολύ καλό.

 

Όσο για την πρόταση στο τέλος "επιστρέφω στην καφετέρια" εμένα πάλι μ αρέσει γιατί εκείνη την ώρα έχεις ήδη μπει στην ψυχολογία του (ή μάλλον έτσι πιστεύεις) και θέλεις να πας πίσω γρήγορα και νομίζω πως αυτό το γρήγορα εξυπηρετείται από μια γρήγορη φράση.

 

Μάλλον στην αρχή κάτι δε μου πάει πολύ καλά που "τη σκέφτεται" ποια? την αμαρτία? μία άλλη γυναίκα? δεν πρέπει να καταλάβουμε? δεν ξέρω... λειτουργεί, έχεις μια ιδέα για το σαλτάρισμα εξαρχής μα θα έλεγα πως δεν χρειάζεται.

 

Τέλοσπάντων δεν νομίζω πως έχει ιδιαίτερη σημασία, εξάλλου το ευχαριστήθηκα έτσι όπως είναι...

 

Ταύτα...

Link to comment
Share on other sites

Horrorry :p Πολυ ομορφο πραγματικα με ακουμπησε και με ψηλοφοβισε αλλα θα συμφωνισω με τον Elsanor αυτο το καφετερια με προσγιωσε ασχημα :p Καντο Bistro βρε παιδι μου.

Link to comment
Share on other sites

Μάλλον στην αρχή κάτι δε μου πάει πολύ καλά που "τη σκέφτεται" ποια? την αμαρτία? μία άλλη γυναίκα? δεν πρέπει να καταλάβουμε? δεν ξέρω... λειτουργεί, έχεις μια ιδέα για το σαλτάρισμα εξαρχής μα θα έλεγα πως δεν χρειάζεται.

 

Σκέφτεται την γυναίκα που συνάντησε. Απλά είναι τρικ: αν πρόσεξες μέχρι και την αρχή της βροχής, προσπαθώ να υπονοήσω ότι η αμαρτία στο οποίο υποπίπτει είναι η λαγνεία.

 

αλλα θα συμφωνισω με τον Elsanor αυτο το καφετερια με προσγιωσε ασχημα :p Καντο Bistro βρε παιδι μου.

μα καλά, τι το ξενερωτικό έχει η καφετέρεια που δε το έχει το μπιστρό.

Link to comment
Share on other sites

Α! Μάλιστα! Τώρα το πιάσα (όχι για τη λαγνεία αυτό είναι τουλάχιστον ξεκάθαρο) η πρώτη παράγραφος είναι σκέψεις που κάνει αφού έφυγε από την καφετέρια?ε? :dazzled:

 

 

Sorry! :blush:

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω ότι αυτή η ιστορία χρειάζεται κι άλλη ανάπτυξη. Μέχρι στιγμής, έχουμε δύο στοιχεία για το χαρακτήρα: (α) είναι ιερωμένος (υποθέτω, τουλάχιστον), (β) είναι παράφρων. Καλώς μέχρι εδώ, αλλά, για να μπει ο αναγνώστης στο πετσί του χαρακτήρα και να κατανοήσει γιατί νιώθει όπως νιώθει, χρειάζονται κι άλλες πληροφορίες: κι άλλες σκηνές που θα μας οδηγούν σε μια κατάληξη, σε μία κάθαρση. Σ'αυτό το κομμάτι τα πάντα μού έδωσαν την αίσθηση ότι περνάνε αστραπιαία, κι έτσι οι αντιδράσεις του χαρακτήρα μού φάνηκαν υπερβολικές, αν και μάλλον δεν είναι (λόγω της παραφροσύνης του).

 

Δες κι αυτό εδώ: Και τότε οι απαγορευμένες σκέψεις μπήκαν στο κεφάλι μου. Εικόνες από απολαύσεις απαγορευμένες γέμισαν το μυαλό μου.

 

You can do better than that. I know you can.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Well well. What do we have here.

Δεν σχολιάζω το γράψιμο, μου φαίνεται ανούσιο. Μεχρι τώρα οτι προβλήματα μπορεί να είχε τα έχεις σίγουρα στρώσει. Στο θεμα. Μου άρεσε, μπλα μπλα, συγκινήθηκα πάρα πολύ, ένιωσα πραγματικά μπλα μπλα είσαι εξαίσιος μπλα μπλα.

Και φυσικα. Μου άρεσε η ιστορία, το μόνο πρόβλημα που βλέπω εδώ είναι αυτό που είπε ο Βάρδος παραπάνω, οτι δηλαδή οι πληροφορίες για τον χαρακτήρα είναι ελειπής. Είναι όντως ιερωμένος η απλά πολύ θρήσκος? Και αν ναί, γιατί και πως(βοηθάει να καταλάβουμε τον χαρακτήρα καλύτερα, και δίνει βάθος στην ιστορία και ας μήν υπάρχει λόγο μεγέθους. Αλλά μπορείς να δημιουργήσεις την ψευδαίσθηση οτι εσύ ξέρεις τα πάντα για τον χαρακτήρα απο τότε που γεννήθηκε μεχρι τώρα με κάθε λεπτομέρεια.).

Μεχ. Αυτά και ίσως λίγα λόγια παραπάνω για την κοπέλα(να αποκτήσει σημασία σε μεγαλύτερο βαθμό ίσως, ωστε να νιώσουμε και μείς ότι νιώθει κι αυτός. Μπορεί να έχει σκοτώσει 300 γυναίκες, αλλά υποπτεύομαι οτι κάθε μία του ήταν ξεχωριστή).

Τέλος, περι του οτι μοιάζει με την δική μου ιστορία, απλά διαβάστε Σ. Κίνγκ, την ιστορία απ την Νυχτερινή Βάρδια(ανθολογία) με τον κύριο με το σφυρί που έχει ραντεβού με την αγάπη του...

Link to comment
Share on other sites

Γαμάτο!

Κι εγώ έχω την εντύπωση πως μια ιστορία τρόμου μπορεί να είναι απίστευτα καλή όταν είναι μικρού μεγέθους, (και φυσικά να μην αφήνει τον αναγνώστη να χαλαρώσει).

Για λίγο μπήκα στο πετσι του ήρωα (ή μάλλον στην παράνοιά του).

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Ωραίο είναι αλλά κάπως μικρό και περιλίπτικο. Πολύ Λακωνική ήταν η Μούσα σου :)

Link to comment
Share on other sites

Ίσως επειδή γράφτηκε αυτό το καλοκαίρι σε ένα χωριό της Λακωνίας :p

Link to comment
Share on other sites

  • 11 years later...

"Bροχή από αίμα" διαβάζω ξαφνικά, "αμάν, αυτό μυρίζει slayer" σκέφτομαι. Και όντως αυτό το ωραίο φλασάκι τρόμου, μου έφερε στο μυαλό τους "σφαγείς" αλλά πιο πολύ το "Dead skin mask" (που είναι το αγαπημένο μου τραγούδι τους) παρά το "Raining blood" όπως αναφέρεις και εσύ. Η πρώτη πρόταση  όμως και γενικότερα η ιστορία, μου έφερε στο μυαλό, τον τελειότερο για μένα δίσκο, όχι metal, γενικώς!

 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

"Bροχή από αίμα" διαβάζω ξαφνικά, "αμάν, αυτό μυρίζει slayer" σκέφτομαι. Και όντως αυτό το ωραίο φλασάκι τρόμου, μου έφερε στο μυαλό τους "σφαγείς" αλλά πιο πολύ το "Dead skin mask" (που είναι το αγαπημένο μου τραγούδι τους) παρά το "Raining blood" όπως αναφέρεις και εσύ. Η πρώτη πρόταση  όμως και γενικότερα η ιστορία, μου έφερε στο μυαλό, τον τελειότερο για μένα δίσκο, όχι metal, γενικώς!

 

To Suite Sister Mary τρελή ανατριχίλα, όπως και όλος ο δίσκος αριστούργημα

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..