Βάρδος Posted April 17, 2004 Share Posted April 17, 2004 Πόσο από τον εαυτό σας βάζετε στους χαρακτήρες σας; Πχ, ο κεντρικός ήρωας είναι πάντα κατά βάσιν ο εαυτός σας; Στηρίζετε τους χαρακτήρες σας σε διάφοραυς ανθρώπους που γνωρίζετε στην πραγματικότητα --φίλους, γνωστούς, συγγενείς, τηλεοπτικά πρόσωπα, κτλ; Ή οι χαρακτήρες σας είναι τελείως φανταστικοί; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drunk Elf Posted April 18, 2004 Share Posted April 18, 2004 Γενικά, προσπαθώ να παρατηρώ τους γύρω μου και να σημειώνω στο μυαλό μου κάποια στοιχεία του χαρακτήρα τους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν αληθοφανή στοιχεία του χαρακτήρα ενός ήρωα. Πολλές φορές βέβαια γράφω και με το σκεπτικό "πώς θα αντιδρούσα εγώ", δηλαδή ένα μέρος του ήρωα έχει τον δικό μου χαρακτήρα. Προσπαθώ πάντως να το αποφεύγω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Management RObiN-HoOD Posted April 18, 2004 Management Share Posted April 18, 2004 Οι χαρακτήρες ποτέ δεν έχουν σχέση με εμένα ή άτομα που ξέρω. Το βρίσκω τελείως βαρετό. Είναι τελείως φανταζί,. Φυσικά και μπορεί να σχετίζονται σε κάποιο βαθμό με κάποιον από την τηλεόραση μιας και εκεί όλα είναι στημένα. Γενικά, πιστεύω ότι πολύ σημαντικό είναι το στοιχείο της ψυχολογίας και συνήθως οι χαρακτήρες μου θα έχουν κάτι μπερδεμένο. Άλλωστε και στην πραγματικότητα όλα είναι θέμα ψυχοσύνθεσης. Παράδειγμα τρανταχτό για να το καταλάβετε είναι οι όλες οι ταινίες με δολοφόνους ή τρελούς. Πλέων βάζουν ηθοποιούς που παίζουν ψυχολόγους πολλές φορές και ως πρωταγωνιστές. Από τις σημειώσεις ενός τρελού μπορείς να βγάλεις σενάρια απίστευτα ... ξέρω τι σας λεω ... και εγώ αυτά που γράφω δεν τα καταλαβαίνω ... χι χι χι ... :pirate: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
ShadowDancer Posted April 18, 2004 Share Posted April 18, 2004 Εγώ κάθε φορά βασίζω τους χαρακτήρες μου σε κάποια ιδέα που έχω που συνήθως είναι άσχετη με εμένα ή τον κόσμο γύρω μου. Μου αρέσει κάθε φορά να παίζω κάτι διαφορετικό, όχι συνηθισμένο, που αποτελεί πρόκληση για roleplay. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted April 18, 2004 Author Share Posted April 18, 2004 Εγώ κάθε φορά βασίζω τους χαρακτήρες μου σε κάποια ιδέα που έχω που συνήθως είναι άσχετη με εμένα ή τον κόσμο γύρω μου. Μου αρέσει κάθε φορά να παίζω κάτι διαφορετικό, όχι συνηθισμένο, που αποτελεί πρόκληση για roleplay. Δες σε ποια κατηγορία είναι αυτό το topic. "Συγγραφή", όχι "RPGs/Wargames". Rings any bells? ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted April 18, 2004 Share Posted April 18, 2004 Επέστρεψα! Πρέπει να σας έλειψα πολύ, ε κακάδια; Πάντα ο χαρακτήρας κάποιου θα πρέπει να είναι έτσι ακριβώς ωστε να εξυπηρετεί την ιστορία. Κάθε στοιχείο του χαρακτήρα το αποφασίζω έτσι ώστε να ταιριάζει καλύτερα στην ιστορία. Βέβαια αυτό ισχύει και όταν η ιστορία έχει για κέντρο τον ίδιο τον χαρακτήρα... Τώρα το να επιρεαζόμαστε από τον δικό μας χαρακτήρα, το θεωρώ κι εγώ ως παγίδα, που δύσκολα αποφεύγεται, αλλά δεν είναι πάντα κακό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted April 18, 2004 Author Share Posted April 18, 2004 Για να είμαστε ειλικρινείς, δε νομίζω ότι κανένας μας μπορεί να ξεφύγει απόλυτα από τον εαυτό του, επομένως ένα κομμάτι του εαυτού σου θα περιέχετε παντού, και κατά συνέπεια, και στους χαρακτήρες σου. Αλλά, μέχρι εκεί. Ποτέ δε βασίζω έναν χαρακτήρα στον εαυτό μου. Συνηθίζω να μην έχω απόλυτα κεντρικό "ήρωα", όμως, ακόμα κι όταν έχω, δεν τον έκανα σαν κι εμένα. Ίσως να τον κάνω, μάλιστα, κάτι αντίθετο από εμένα. Επίσης, δεν αντιγράφω τους γύρω μου, γιατί θα αισθανόμουν άβολα αν το έκανα, κι επιπλέον, θα έχανα ένα συναίσθημα "εξερεύνησης" που έχω όταν γράφω. Τον χαρακτήρα, όσο καλά κι αν νομίζω ότι τον ξέρω στην αρχή, πάντα θ'ανακαλύψω κι άλλα γι'αυτόν, και άλλα και άλλα και άλλα, και, σε κάποιες στιγμές, θα με αιφνιδιάσει κιόλας με τις πράξεις του. Απο κεί και αι πέρα, είμαι φανατικός υποστηρικτής του στυλ. Τα πάντα πρέπει να έχουν στυλ, και πάνω απ'όλα οι χαρακτήρες. Ο χαρακτήρας για να αξίζει τον κόπο να γράψεις ή να διαβάσεις γι'αυτόν, πρέπει να έχει στυλ --να έχει ύφος δηλαδή, για να το πούμε και ελληνικά ;)-- και να έχει ενδιαφέρον. Ένας επίπεδος χαρακτήρας χωρίς ενδιαφέρον, χωρίς κρυφές πτυχές του εαυτού του, χωρίς "σκελετούς στη ντουλάπα", χωρίς επιθυμίες και σκοπούς, αδυναμίες, ψυχασθένειες και κολλήματα, με αφήνει αδιάφορο. Δεν μπορώ να γράψω γι'αυτόν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
ShadowDancer Posted April 19, 2004 Share Posted April 19, 2004 Δες σε ποια κατηγορία είναι αυτό το topic. "Συγγραφή", όχι "RPGs/Wargames". Rings any bells? Ουπς... χεχε δικιο εχεις Βαρδε. sorry... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted May 17, 2005 Share Posted May 17, 2005 Στον εαυτο μου και τους γνωστους μου.Ειμαι νεοκοπος στη συγγραφη για αυτο.Εχω καποια διηγηματα στο νου μου με εντελως ασχετους χαρακτηρες τωρα πια βεβαια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted May 18, 2005 Share Posted May 18, 2005 Αποφεύγω να αποδίδω εμένα ή γνωστούς μου. Προσπαθώ να πρωτοτυπήσω, αλλά και να αποφύγω γκάφες. Όσο και να προσπαθείς, δε μπορεί να υπολογίζεις την αντίδραση ακόμη και πολύ γνωστών σου σε απρόσμενες καταστάσεις σαν αυτές ενός Φανταστικού Διηγήματος! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted May 18, 2005 Share Posted May 18, 2005 Είναι χαρακτήρες με στοιχεία που δεν απεικονίζουν ούτε εμένα ούτε γνωστά μου άτομα. Σχεδόν πάντα έχουν σημαντικά ελαττώματα και αδυναμίες προσωπικότητας (κανείς δεν είναι τέλειος άλλωστε - δεν υπάρχουν lawful good χαρακτήρες για μένα) κάνουν λάθη και μέσα από αυτά πραγματεύομαι συναισθήματα, αξίες και ιδέες που με απασχολούν σε επίπεδο σχέσεων και κοινωνίας. Οπότε σε αυτό το σημείο, ναι, εμπλέκομαι άμεσα με την ψυχοσωματική του κατάσταση! Όμως κανείς διαβάζοντας ιστορία και μελετώντας κάποιο χαρακτήρα που έχω αναπτύξει δε μπορεί να βρει στοιχεία δικά μου μέσα. Και γι' αυτό δεν υπάρχει συγεκριμένος λόγος (π.χ. δεν πιστεύω όπως ο Robin ότι είναι βαρετό κλπ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Illidan Posted May 18, 2005 Share Posted May 18, 2005 Κάποια δικά μου στοιχεία υπάρχουν σχεδόν πάντα στους χαρακτήρες μου, κυρίως διότι όταν γράφω, ασυναίσθητα μου έρχεται στο μυαλό το τι θα έκανα εγώ σε μια παρόμοια κατάσταση. Η πλάκα είναι ότι στοιχεία του εαυτού μου υπάρχουν ακόμα και στους κακούς των ιστοριών μου! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted May 18, 2005 Share Posted May 18, 2005 Θα μπορούσε perhaps αυτό το θέμα να αφορά κατόπιν μιας διεστραμένης προέκτασης by yours trully, να αφορά τη σχέση του ποιητή με το ποίημα; Χμμμ... Έχω σαλτάρει, ε; Πάντως θα ήταν μάλλον απ'την αντίθετη σκοπιά: κατά πόσο ο ποιητής *δεν* γράφει για τον εαυτό του; Πάντως έχω διαβάσει για τον Μότσαρτ τη γνώμη ενός μαέστρου (και όχι μόνο) πως δεν κατέγραφε τίποτε απ'τη ζωή του στη μουσική του, πως ήταν "όλα για την τέχνη". Τι λέτε; ( πώς τα καταφέρνω πάντα ο άτιμος, ε; ) Οι Μούσες μαζί σας, -Ορφέας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Vikar Posted May 19, 2005 Share Posted May 19, 2005 Απο κεί και αι πέρα, είμαι φανατικός υποστηρικτής του στυλ. Τα πάντα πρέπει να έχουν στυλ, και πάνω απ'όλα οι χαρακτήρες. Ο χαρακτήρας για να αξίζει τον κόπο να γράψεις ή να διαβάσεις γι'αυτόν, πρέπει να έχει στυλ --να έχει ύφος δηλαδή, για να το πούμε και ελληνικά wink.gif-- και να έχει ενδιαφέρον. Ένας επίπεδος χαρακτήρας χωρίς ενδιαφέρον, χωρίς κρυφές πτυχές του εαυτού του, χωρίς "σκελετούς στη ντουλάπα", χωρίς επιθυμίες και σκοπούς, αδυναμίες, ψυχασθένειες και κολλήματα, με αφήνει αδιάφορο. Δεν μπορώ να γράψω γι'αυτόν. Egw giautov akribwc to logo grafw pavtote gia tov eauto mou. Xmm. Teloc pavtwv. Kata tn gvwmn mou oloi exouv eva mikro Basiln mesa touc (autoc eimegw). Nai, akomn kieseic. Eivai mia egwkevtrikn apoyn fusika, alla dev tn 8ewrw kakn h kaln, apla aln8ivn. Eivai malista mia apoyn pou leitourgei kai amfidroma: oloi exoume evav Petro mesa mac, eva Giavvn, evav Pavteln h mia Maria, mia Koula kai mia Kateriva. 8elw va pw oti eimaste apto idio uliko fteiagmevoi oloi, ara to erwtnma av grafeic tov eauto sou h allouc, eivai oligov ti akuro. Dev mporeic vapofugeic va milac gia tov eauto sou, opwc dev mporeic vapofugeic va milac duvntika gia tov opoiodnpote av8rwpo. Akomn kiav grafeic to "avti8eto" tou eautou sou, pali o eautoc sou ka8orizei poio 8avai auto: pali grafeic giauto pou (pisteueic oti) "o eautoc sou dev eivai". Ti Giavvnc, Giavvaknc. Autn n avafora sta koiva mac stoixeia, sta av8rwpiva stoixeia, eivai allwste pou ka8ista tn mu8oplasia xaraktnrwv eva leitourgnma, mautnv tnv kataxrasmevn, paradosiakn snmasia tnc le3nc. Oso gia ta erwtnmata tou Orfea: Θα μπορούσε perhaps αυτό το θέμα να αφορά [...] τη σχέση του ποιητή με το ποίημα; [...] κατά πόσο ο ποιητής *δεν* γράφει για τον εαυτό του; Katarxnv prepei va diakrivoume se mu8oplastikn poinsn kai se mn-mu8oplastikn. Stnv prwtn periptwsn, opou grafeic poinma gia va dnmiourgnseic eva mu8o (mia istoria), exw pali tnv parapavw apoyn. Stnv deutern periptwsn omwc, ta pragmata gia meva dev eivai toso apla. Fusika, pali dev mporei kaveic va grayei gia kati to mn-av8rwpivo (dev mporei av8rwpoc va vonsei mh-av8rwpiva) kai ara katautn tnv evvoia grafei gia opoiovdnpote tautoxrova (kai gia tov eauto tou). Alla uparxei kai mia alln diastasn pou emfavizetai kata tn suggrafn: mia suvexnc paln va akouseic kai va katatropwseic to egw sou. Mia paln pou sto mualo mou xaraktnrizetai apo kwdikec n8iknc toso arxaiouc kai suvtaraktikouc, opwc n eikova pou exoume gia touc avatolitec maxntec kai touc dikouc touc kwdikec. Autn n diastasn fusika uparxei kai stnv ka8auto mu8oplasia, alla ekei kaveic exei to allo8i tou mu8ou va tov xalarwvei apevavti sto egw tou. Avti8eta, stnv poinsn, pisteuw oti auto eivai zntoumevo, me apotelesma o pointnc va mnv mporei va xalarwsei, para movo paratwvtac ta... Dev milaw gia tn stixourgikn sta parapavw. Milaw gia tnv poinsn. Giautnv pou dev mporeic va koivwvnseic para movo povwvtac. Giautnv pou exeic problnma va dwseic proc ta e3w h va paradexteic oti goustareic. Proc apofugnv pare3ngnsewv. έχω διαβάσει για τον Μότσαρτ τη γνώμη ενός μαέστρου (και όχι μόνο) πως δεν κατέγραφε τίποτε απ'τη ζωή του στη μουσική του, πως ήταν "όλα για την τέχνη". Τι λέτε; Mpourdec. To va eisai mousikn idiofuia dev snmaivei oti 3ereic ti sou givetai koivwvika. Allo to eva, allo to allo. Av o Motsart egrafe movo gia tnv texvn, tn mousikn tou 8a tnv n3erav movov oi egkuklopaidistec. Twra to oti autoc dev to katalabaive h dev to paradexotav, dev exei apolutwc kamia snmasia. Htav futo o av8rwpoc, ti va kavoume; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted April 14, 2011 Share Posted April 14, 2011 Μια φαινομενικά απλή ερώτηση. Εγώ έχω κυρίως δύο ειδών κύριους χαρακτήρες, έναν που ατενίζει τα πράγματα απο μία γενικά φυσιολογική οπτική γωνία, και κάποιον που είναι βυθισμένος σε διαστρεβλωμένες αντιλήψεις της πραγματικότητας. Και οι δύο όμως αποτελούν μέρη μου, είτε του παρόντος είτε του παρελθόντος, παρόλο που ελάχιστα κείμενα μου είναι αυτοβιογραφικά. Ανάλογα με το πώς είναι ο κύριος χαρακτήρας, που αφηγείται την ιστορία, εξελίσσεται και η διήγηση. Αν είναι το πρώτο είδος τότε υπάρχει κάποιος σημαντικός δεύτερος χαρακτήρας στον οποίο απαντάται κάτι το ιδιαίτερο και παράξενο. Αν ανήκει στο δεύτερο είδος τότε συνήθως οι δευτερεύοντες χαρακτήρες παρουσιάζονται ελάχιστα, και μένουν ανεξερεύνητοι. Πιστεύω οτι μπορεί κανείς να γράψει καλύτερα όταν γράφει για αυτά που γνωρίζει, ενώ είμαι της (ίσως υπερβολικής) γνώμης οτι είναι λανθασμένο να παρουσιάζει με σύνθετο τρόπο άλλους, διότι απλώς δε νομίζω οτι μπορεί να τους γνωρίζει σε βάθος και έτσι θα γίνουν αναπόφευκτα παραλείψεις και ίσως να μη μοιάζει αληθινός αυτός ο χαρακτήρας. Ωστόσο, παρόλο που κατά συνέπεια τα κύρια πρόσωπα στο έργο μου είναι μέρη του εαυτού μου, οι πλοκές στις διηγήσεις σπάνια έχουν κάποια ομοιότητα με τη ζωή μου, αν και αυτό δε συνέβη απο μια αποστροφή για παρουσίαση αυτοβιογραφικών ιστοριών. Όποτε έγραψα κάτι αυτοβιογραφικό αντίθετα μου φάνηκε πολύ πιο εύκολο να αναπτύξω το κείμενο και τελικά το κράτησα. Εσείς; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
helena Posted April 14, 2011 Share Posted April 14, 2011 πολυ ωραιο θεμα, ανοιχτο για απειρες συζητησεις. συμφωνω πως οταν γνωριζεις κατι καλα τοτε ειναι πιο ευκολο να γραψεις γι'αυτο. πολλοι απο τους ηρωες τους οποιους δημιουργω εχουν κοινα χαρακτηρηστικα με εμενα, το κυριοτερο απο τα οποια ειναι καποια σχεση με τη μουσικη σε διαφορες διαβαθμισεις. Μια ηρωιδα μου παιζει αρπα, μια αλλη ειναι διπλωματουχος του πιανου, τελος μια τριτη, πιο φρεσκια παιζει αναγενησιακο λαουτο. ωστοσο πριν δυο χρονια αρχισα να φτιαχνω μια αλλη ηρωιδα, που εδωσε το ονομα της στο μυθιστορημα που μου μοιαζει σε παρα πολλα. Ενα απο αυτα, πολυ βασικο για την εξελιξη του μυθιστορηματος ειναι πως η κοπελα αυτη ειναι τυφλη, ακριβως οπως εγω. αυτο βοηθαει να αποδοθουν αρτια και σωστα οσα επιθυμω να περασω μεσα απο το συγκεκριμενο μυθιστορημα. Ωστοσο η κοπελα αυτη γινοταν σιγα σιγα πολυ γνωριμη κι εφτασε να παρει κι αλλα κομματια της προσωπικοτητας μου και μεσα απο το στομα της να εκφραζω δικες μου αποψεις για πολλα θεματα οπως η λογοτεχνια η φιλοσοφια και ο ερωτας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted April 14, 2011 Share Posted April 14, 2011 Για 'μένα όλη η ευχαρίστηση της συγγραφής είναι η εξερεύνιση του άγνωστου. Το να βγω από τον εαυτό μου. Σίγουρα κάποιοι χαρακτήρες θα μου μοιάζουν, σίγουρα κάποιοι θα έχουν κομμάτια από εμένα ή τη ζωή μου, λίγο αλλαγμένα, ωστόσο αναγνωρίσιμα. Αλλά αυτό που με τραβάει πάντα να γράφω, είναι οι έξω από εμένα καταστάσεις, και οι έξω από εμένα χαρακτήρες. Όχι τι θα έκανα ΕΓΩ αν ήμουν εκεί, αλλά τι θα έκανε αυτός ο χαρακτήρας, που ΕΙΝΑΙ εκεί. Αυτό πιστεύω πως είναι πολύ μεγάλο θέμα, το να μπορείς για λίγο να βγεις από τον εαυτό σου, να ανταποκριθείς στις ανάγκες ενός άλλου, να του δώσεις πνοή, να τον νοιάζεσαι. Εκεί κρύβεραι όλη η μαγεία. Λίγο-λίγο, εθίστηκα σ' αυτό, και μερικές φορές ψάχνω να βρω ιστορία για να βάλω δυο καινούργιους χαρακτήρες που έχω στο μυαλό μου να παίξουν. Πράγμα που ποτέ δε φανταζόμουν ότι θα έκανα (πάντα έβρισκα την ιστορία πρώτα, και οι χαρακτήρες ήταν απλά τα πιόνια). Φυσικά, ακόμη και ο πιο μακρινός, ο πιο άσχετος χαρακτήρας από εμάς, και στην πιο αλλοπρόσαλη κατάσταση, μπορεί να μην είναι τίποτε άλλο από δικές μας απωθημένες επιθυμίες, τραύματα, ακόμη και φαντασιώσεις, πάντα μασκαρεμένα με τη μορφή της έμπνευσης, αλλά αυτό δεν είναι νόμος. Το κόλπο είναι να μπορείς να ξεχωρίσεις τι είναι δικό σου και τι όχι, να μπορείς να δεις πίσω από τις μάσκες και να μην ξεγελιέσαι, και τότε οι χαρακτήρες θα έχουν δική τους υπόσταση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
helena Posted April 14, 2011 Share Posted April 14, 2011 Ναι, βεβαια, ειναι κι αυτη μια σημαντικη διασταση. το αγνωστο πιστευω πως τους χτιζει και τους οπλιζει τους συγγραφεις, οποτε οι χαρακτηρες που θα προκυψουν καθε φορα εξαρτωνται απο πληθος παραγοντων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted April 14, 2011 Share Posted April 14, 2011 (edited) Εύχομαι καλή επιτυχία στο μυθιστόρημά σου, Helena Όσον αφορά αυτό που είπες, Cassandra Gotha, συμφωνώ πως τελικά είναι δύσκολο κανείς να διαχωρίσει τον εαυτό του απο τους χαρακτήρες, όσο ανόμοιοι και αν φαίνονται. Στη δική μου περίπτωση τα περισσότερα κείμενά μου μοιάζουν με όνειρα, και στα όνειρα λέγεται οτι έτσι κι αλλιώς όλοι οι χαρακτήρες είναι ο ίδιος ο ονειρευτής. Έχω βολευτεί πάντως με αυτόν τον τρόπο, να παρουσιάζω ελάχιστα άλλους ανθρώπους στα έργα μου, παρόλο που σε μερικούς αναγνώστες μπορεί αυτό να μην είναι ευχάριστο, και σε ένα μεγαλύτερο κείμενο είναι δύσκολο να διατηρηθεί. Έτσι σε κάποια τριαντασέλιδα διηγήματα που έγραψα υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός άλλων χαρακτήρων, αλλά και πάλι οι κύριοι είναι ο αφηγητής και ένας διακεκριμένος δεύτερος χαρακτήρας, που μπορεί με τη σειρά του να γίνει αφηγητής (για παράδειγμα γράφοντας ένα γράμμα που το βρίσκει ο κύριος χαρακτήρας). Για εμένα το όμορφο στη λογοτεχνία μου είναι πως κατορθώνω να ζήσω εμπειρίες που δε θα μπορούσα να τις ζήσω έξω απο αυτήν, είτε διότι θα ήταν επικίνδυνο, είτε καθώς είναι ασυνήθιστες και αλλόκοτες. Οπότε μου είναι ευχάριστο να τοποθετώ τον εαυτό μου στα έργα, αν και πάντα δεν είναι απόλυτο αντίγραφο της γνώμης μου για τον εαυτό μου ο κύριος χαρακτήρας σε αυτά. Edited April 14, 2011 by Iwannhs Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DimitrisX Posted April 14, 2011 Share Posted April 14, 2011 Μιας και ξεκίνησα να γράφω μόλις προσφάτως, τα πρώτα στοιχεία εμπνεύσεως για τους χαρακτήρες και την πλοκή των ιστοριών βασίζονται αναγκαστικά σε προσωπικές θέσεις, εκτιμήσεις και τα συναφή. Δεν θα έλεγα ότι απεικονίζω εμένα, αλλά υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία στα πιστεύω των χαρακτήρων μου και τα δικά μου. Η συγγραφή, πάντως, είναι μια εξαιρετική μορφή έκφρασης και επικοινωνίας, όπως, επίσης, και μια πρώτης τάξης ψυχική κάθαρση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted April 14, 2011 Share Posted April 14, 2011 Όταν ξεκίνησα να γράφω τα πρώτα μου διηγήματα, περίπου στα τέλη του Γυμνασίου, ακολούθησα (με το παραπάνω) κάτι που είχα διαβάσει: «Αν θέλεις να ζήσεις κάτι που δεν πρόκειται να ζήσεις αλλιώς, γράψ' το». Έτσι λοιπόν, είχα κάνει εμένα και την παρέα μου ήρωες των διηγημάτων μου. Οπότε, αναγκαστικά, οι ήρωες μού έμοιαζαν πολύ. Τώρα πλέον, οι ήρωές μου είναι σε πολλά σημεία διαφορετικοί από μένα, αλλά, επίσης, έχουν κι αρκετά κοινά με μένα. Μερικές φορές ζουν καταστάσεις που προέρχονται από προσωπικά βιώματα και συζητήσεις. Νομίζω ότι είναι λίγο δύσκολο να βγάλουμε τον εαυτό μας από ένα έργο μας. Κάποιες από τις απόψεις μας θα προσπαθήσουν να μεταβιβάσουν οι χαρακτήρες μας, έστω και έμμεσα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted April 14, 2011 Share Posted April 14, 2011 Συμφωνώ στην δεύτερη παράγραφο του Άγγελου και επαυξάνω, αλλά γενικότερα σε όσους χαρακτήρες δημιουργώ μέσα στα "έργα" μου, όλο και κάτι δανείζονται από τον πραγματικό εαυτό μου, όχι μόνο οι κεντρικοί ήρωες. Κάνω και κάτι άλλο όμως: Όταν δημιουργώ χαρακτήρες πολλές φορές φτιάχνω και αντι-Αντώνηδες (όπως τους ονομάζω τους χαρακτήρες που είναι αντίθετοι με τον δικό μου ). Παίρνω δηλαδή κάτι από τον αληθινό εαυτό μου, το αντιστρέφω και το προσθέτω σε κάποιον από τους χαρακτήρες μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 14, 2011 Share Posted April 14, 2011 Πάντα κάτι δανειζόμαστε από τον εαυτό μας ή από τους φίλους μας, όπως παρατήρησαν και οι προηγούμενοι. Από την άλλη, για να είμαι ειλικρινής, εγώ ξεκινάω πολύ συχνά τις ιστορίες μου από καταστάσεις και περιστατικά και όχι από τους χαρακτήρες. Αυτό σημαίνει πως πρώτα θα συλλάβω το τοπίο, την ιδέα, την κατάσταση και μετά ψάχνω να βρω τον χαρακτήρα που ταιριάζει σ' αυτήν και θα τα βγάλει ή δεν θα τα βγάλει πέρα. Έτσι, είναι απίθανο να έχουν οι ήρωές μου κάτι από μένα. Συνήθως επιδεικνύουν χαρακτηριστικά που δεν έχουν καμιά σχέση με τα δικά μου και πολύ σπάνια -στις ελάχιστες περιπτώσεις που έχω γράψει κάτι λίγο πιο βιωματικό- μου μοιάζουν. Ενδεχομένως, αν προβάλω κάτι πάνω τους είναι οι κοσμοθεωρίες μου και αυτά που θα ήθελα να είμαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted April 15, 2011 Share Posted April 15, 2011 Εγώ είμαι της γνώμης οτι για να μπορέσω να δώσω ζωή στο κείμενο είναι απαραίτητο να ζω μέσα σε αυτό, σε ένα βαθμό. Γι αυτό και πάντα με τοποθετώ στον κύριο χαρακτήρα, αν και όπως σημείωσα ποτέ δεν είναι αυτός μια πλήρης, πιστή αντιγραφή του εαυτού μου. Άλλωστε γράφω κυρίως σύντομα διηγήματα και σε αυτά δεν υπάρχει ο χώρος για να παρουσιαστεί κάτι πολύ βαθύ για τους χαρακτήρες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
David1778 Posted April 15, 2011 Share Posted April 15, 2011 (edited) Ενδεχομένως, αν προβάλω κάτι πάνω τους είναι οι κοσμοθεωρίες μου και αυτά που θα ήθελα να είμαι. Θα μπορούσε να είναι δική μου φράση. Πόσο με εκφράζει, πόσο με εκφράζει! edit: εκστασιάστηκα Edited April 15, 2011 by David1778 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.